Η μάχη με τον Δράκο της Ρόδου

O Ιππότης που σκότωσε το δράκο!

Κατά το Μεσαίωνα και πιο συγκεκριμένα περίπου στα 1332, στη Ρόδο υπήρχε ο θρύλος και ο φόβος ενός μεγάλου δράκου, ενός πλάσματος ανίκητου και τεραστίων διαστάσεων. Ζούσε στο σημερινό λόφο του Μόντε Σμιθ που τότε ονομαζόταν “Mal Paso” και σημαίνει κακό πέρασμα.

Οι κάτοικοι του νησιού ένιωθαν τρόμο στην ιδέα ενός πλάσματος, που εξαφάνιζε παιδιά, βοσκούς από την περιοχή και πολλούς ιππότες που ξεκινούσαν για να το σκοτώσουν, αλλά ποτέ δεν επέστρεφαν πίσω. Στο λόφο επάνω, υπήρχε ένα εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου και αρκετοί κάτοικοι θεωρούσαν άκρως επικίνδυνο το πέρασμα από την περιοχή για να προσκυνήσουν. Ο φόβος είχε κατακλύσει όλο το νησί.

Έτσι ο τότε Μεγάλος Μάγιστρος Helion de  Villeneuve, στο φόβο να μη χάσει και άλλους ιππότες από το θηρίο του λόφου, απαγόρευσε κάθε επίθεση προς αυτό. Το δέρμα του δράκου αποτελούνταν από φολίδες, αδιαπέραστες στα όπλα και στα βέλη, που τον έκαναν αθάνατο απέναντι στους ιππότες. Παρόλα αυτά ένας νεαρός ιππότης δε θέλησε να πειθαρχήσει στο διάταγμα του μεγάλου Μαγίστρου, κι άρχισε να σχεδιάζει τον τρόπο με τον οποίο θα σκότωνε το επικίνδυνο πλάσμα πάνω στο νησί.

 Ο ιππότης με το όνομα Dieudonné de Gozon, ζήτησε την άδεια να λείψει για ένα χρόνο και να επισκεφθεί το κάστρο του πατέρα του στο  Languedoc. Με τη βοήθεια του πατέρα του και των υπηρετών, σχεδίασαν ένα πρότυπο του δράκου και πάνω σε αυτό εκπαίδευσε το άλογο του, τα σκυλιά του και εξάσκησε την τεχνική που θα ακολουθούσε.

Μετά από αρκετό διάστημα εκπαίδευσης, ο ιππότης γύρισε πίσω στη Ρόδο και ανέβηκε στο λόφο όπου ζούσε ο δράκος. Άρχισε να επιτίθεται με σθένος εναντίον του με το ξίφος, ενώ τα σκυλιά του ορμούσες παράλληλα στο επικίνδυνο πλάσμα τεραστίων διαστάσεων. Η ουρά του ήταν τόσο μεγάλη που ο ιππότης δυσκολευόταν να  αποφύγει τα χτυπήματα από αυτήν και τον κίνδυνο από τα πελώρια δόντια του.  Ένα τέτοιο χτύπημα ήταν μοιραίο και έριξε κάτω από το άλογο τον άτυχο ιππότη. Αυτός όμως είχε εκπαιδευτεί τόσο καλά που ήξερε ότι η κοιλιά του δράκου δεν ήταν καλυμμένη από φολίδες.  Καθώς ο δράκος ορμούσε για να τον κατασπαράξει, εκείνος σήκωσε το ξίφος και τρύπησε με δύναμη την κοιλιά του θηρίου. Εκείνο σωριάστηκε νεκρό  πάνω στο σώμα του ιππότη, ο οποίος έχασε τις αισθήσεις του.

secretrhodes

Η μάχη με τον Δράκο της Ρόδου

Το έχω ξαναπεί πως γυρεύω ευκαιρία, έστω και τόση δα, για να αναφερθώ στην Ρόδο.  Όχι μόνο γιατί την αγαπώ αλλά κι επειδή ελπίζω πως όσο μαθαίνουμε την ιστορία της, όσο συνειδητοποιούμε την ιστορική και πολιτιστική της αξία τόσο ίσως -μεγάλο το ίσως- θα μαθαίνουμε να της συμπεριφερόμαστε με αγάπη και σεβασμό, σαν κάτι πολύτιμο που στο κάτω κάτω είναι αυτό που μας τρέφει και συντηρεί.

Σαν σήμερα λοιπόν πριν 254 χρόνια, στις 10 Νοεμβρίου 1759, γεννήθηκε ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Friedrich Schiller.  Αυτό ίσως να μη μας ενδιέφερε πολύ μα μας δίνει μια κλωστή που στην άκρη της είναι δεμένη η Ρόδος.  Μια απο τις γνωστότερες μπαλάντες του είναι η “Der Kampf mit dem Drachen”, η Μάχη με τον Δράκο, που αποτέλεσε και αντικείμενο ανταλλαγής απόψεων με τον άλλο μεγάλο, τον Γκαίτε, και πρωτοδημοσιεύτηκε το 1799.
Αντικείμενο της μπαλάντας η νικηφόρα μάχη του μετέπειτα Μεγάλου Μάγιστρου της Ρόδου ντε Γκοζόν με τον δράκο που τρομοκρατουσε τότε το νησί.  Μεταφράζω πρόχειρα τις πρώτες στροφές:
Η μάχη με τον Δράκο
του Friedrich Schiller

Γιατί τρέχει ο κόσμος;  Τι σημαίνει ο συνωστισμός,
αυτό το πλήθος που τρέχει στους δρόμους;
Μπορεί μήπως να καίγεται η Ρόδος;
Βιαστικά μαζεύονται τα πλήθη
και, στ’ άλογο καβάλα, στον όχλο μέσα διακρίνω
έναν ευγενικό ιππότη.
Ξοπίσω του -θαύμα πρωτόφαντο!-
ένα άγριο θηρίο σέρνουν.
Σαν δράκος φαίνεται να είναι,
με ανοιχτά σαν του κροκόδειλου σαγόνια,
και χάσκοντας με δέος ο κόσμος
μια τον δράκο κοιτά μια τον ιππότη.

Και χιλιάδες φωνές κραυγάζουν με χαρά
“Τον δράκο που πετάει φωτιές ελάτε να δείτε,
αυτόν που βοσκούς και κοπάδια κατασπάραξε!
Τον ήρωα που τον εξόντωσε ελάτε να δείτε!
Τόσοι και τόσοι πριν απ’ αυτόν
στην  φοβερή μάχη να εμπλακούν τολμήσαν
μα ζωντανός κανείς δεν γύρισε απ’ τον αγώνα.
Τιμήστε λοιπόν τον ευγενή Ιππότη!”
Και όλοι προς το Ηγουμενείο πάνε
Καθώς στα βιαστικά συνέρχονταν εκεί
οι γενναίοι ιππότες του Νοσοκομείου,
του Τάγματος του Άγιου Ιωάννη του Βαπτιστή.
………………….

Κι η ιστορία τώρα.  Το θεριό εμφανίστηκε στα χρόνια του Μεγάλου Μάγιστρου Helion de Villneuve (1319-1346).  Εκεί που σήμερα είναι η Παναγιά η Φανερωμένη, λίγο έξω απο την πόλη, και που ακόμα και τώρα πλημμυρίζει με την πρώτη βροχή, ήταν ένας μεγάλος βάλτος.  Εκεί φώλιασε ο δράκος για να ρημάξει την γύρω περιοχή απο ζωντανά και ανθρώπους, ετσι που μέχρι σήμερα η παλιότεροι την αποκαλούν Malpasso, το Κακό Πέρασμα.  Πολλοί γενναίοι ιππότες χάθηκαν στην προσπάθεια να εξοντώσουν το θεριό, τόσοι που ο Μέγας Μάγιστρος απαγόρεψε κάθε τέτοια προσπάθεια.  Αψηφόντας όμως τη διαταγή ο Dieudonné de Gozon, νεαρός ιππότης απο την Προβηγκία, καταφέρνει το μέχρι τότε ακατόρθωτο μπήγοντας το σπαθί στην μαλακή κοιλιά του δράκου.
Ο Μέγας Μάγιστρος θα τον τιμωρήσει για την ανυπακοή του μα μετά απο παλλαϊκή απαίτηση θα τον συγχωρήσει.  Ο de Gozοn θα εκλεγεί Μέγας Μάγιστρος στα 1346 και θα πεθάνει στα 1353.  Θα ταφεί στον καθεδρικό του Άγιου Ιωάννη στη Ρόδο.  Στον τάφο του θα αναγραφεί:  EXTINCTOR DRACONIS  – Ο Εξολοθρευτής του Δράκου.

pavlidiscartoons

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ