Σε ένα εγώ, χωρίς εσύ, κρύψαμε όλες τις αλήθειες..

ΕΓΩ....σοβαρή λέξη και ίσως παρεξηγημένη.Άλλοι τη θεωρούν εγωιστική και άλλοι περιαυτολoγία. 
ΕΣΥ έχεις σκεφτεί ποτέ το ΕΓΩ σου; Έχεις σκεφτεί πως θα ήταν το ΕΓΩ σου αν είχες κάνει διαφορετικές επιλογές;

ΕΓΩ έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται τους άλλους περισσότερο απο τον ίδιο μου τον εαυτό.
ΕΓΩ αναρωτιέμαι αν έπραξα σωστά ή λάθος. Έπειτα η ιδέα καρφώθηκε μέσα στο κεφάλι μου και σταμάτησα να σκέφτομαι.Άρχισα να πράττω!
ΕΓΩ άρχισα να χτίζω το ΕΓΩ μου όσο μου έδινες το ΕΣΥ σου.
ΕΓΩ επέλεξα να με πλάσεις.
ΕΓΩ επέλεξα να δεχτώ το ΕΣΥ σου σαν εμπειρία και τρόπο ζωής.
Όσο περνούσαν οι ημέρες,ΕΣΥ μου έδινες όλο και περισσότερο απο το λίγο σου.
Όσο περνούσαν οι ημέρες, ΕΣΥ επέλεξες να μου δείξεις και να μάθω τις εκφράσεις σου, τις αντιδράσεις σου και να διαβάζω τη διάθεση σου απο τις εναλλαγές της φωνής σου.
ΕΓΩ μάθαινα γρήγορα μα όσο πιο γρήγορα μάθαινα,μπερδευόμουν και περισσότερο.
ΕΓΩ όντας μικρός και άπειρος ΑΦΕΘΗΚΑ. Νόμιζα οτι επέλεγα το ΕΓΩ μου.
Περισυλλογή μηνών και έπιασα τον εαυτό μου ξανά ΧΑΜΕΝΟ. ΕΣΥ μου έδινες και ΕΓΩ έπαιρνα, κάθε φορά ένιωθα και πιο γεμάτος!
ΕΣΥ έδειχνες χαρούμενη και οι μέρες περνούσαν γρήγορα. 
ΕΓΩ εγκεφαλικά, ψυχολογικά και συναισθηματικά θετικά φορτισμένος για μήνες!
ΕΓΩ ένιωθα καλά. Παραπάνω απο καλά. ΕΝΙΩΘΑ ΤΕΛΕΙΑ!

Το επόμενο πρωινό, ενω η προηγούμενη μέρα μας πέρασε τέλεια, δε ξύπνησα καθόλου καλά. Το κεφάλι μου θολωμένο και βαρύ. Μια κούπα καφέ και ένα καλοστριμμένο τσιγάρο η ρουτίνα μου για αρχή.
Ρουφούσα κάθε τζούρα σαν να ήταν η τελευταία μου και έσβηνα το κάψιμο με μια γουλιά καφέ.
Έπειτα το μυαλό μου έτρεχε γρήγορα και στις σκέψεις μου καρφωμένη η έκφραση “Δεν είναι όλα Ρόδινα”.
Σκέφτηκα,πρέπει να δώσεις! Σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και το οτι περνάς τόσο καλά.
ΕΓΩ φοβόμουν. Φοβόμουν να δώσω μα παράλληλα έχω πάρει απλόχερα τόσα πολλά.
Πήρα απόφαση στιγμής απο σήμερα να με αλλάξω συζητώντας με το ΕΓΩ μου.
ΕΓΩ άρχισα να προγραμματίζω τις κινήσεις μου σαν τη τέλεια χορογραφία.
Περνούσαν οι μέρες και έδινα συναισθήματα.
Βοηθούσα φίλους,φίλες,γνωστούς.
Ένιωθα πολύ όμορφα και γέμιζα το μέσα μου με κάθε μου κίνηση.
Ένιωθα να με υπολογίζουν, να με σκέφτονται. Υπήρχα και μετρούσα για τους γύρω μου.
Πέρασαν χρόνια απο τότε που άρχισα να δίνω και πιάνω τον εαυτό μου πλεον να κουράστηκε.
Τα θολά πρωινά έγιναν ατέλειωτες νύχτες με εναν κουρασμένο εγκέφαλο και μια άδεια καρδιά.
Σκέφτομαι, μα τι κάνω τόσο λάθος; Σταμάτησα να σκέφτομαι το ΕΓΩ μου και ΕΔΩΣΑ. Έδωσα οτι εσυ με έμαθες να δίνω.
ΕΓΩ με το ΕΓΩ μου απαντάω μόνος μου τις ερωτήσεις που ΕΓΩ έθεσα στον ιδιο μου τον Εαυτό...
Κάπου έχασα εμένα.Με ξέχασα αλήθεια.Έδωσα ολόκληρο το είναι μου και αναρωτιέμαι τι πήρα πίσω!;!
Μέτρησε πόσες φορές αναφέρεται το ΕΓΩ μου σ' αυτό το γραπτό μου!
Με θεωρείς ακόμα τόσο εγωιστή;
Θεωρείς ακόμα οτι περιαυτολογώ;
Χρησιμοποίησε τον εγκέφαλο σου για να μάθεις,να καταλάβεις εσένα!
Χτίσε το εγώ σου απο εσένα για εσένα ως το πιο απόρθητο κάστρο του κόσμου.
Δώσε απλόχερα μα κράτησε και για εσένα!
Όταν θα αδειάσεις,μονάχα το ΕΓΩ σου είναι αυτο που θα σε κάνει να σηκωθείς και πάλι στα πόδια σου!

loveletters

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ