Δεύτερος εγκέφαλος: το έντερο

Ο Ιπποκράτης έλεγε πως όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο. Η ρίζα της καλής και της κακής υγείας κατοικεί στο έντερο, λέει η Αγιουβερδική Ιατρική. Όλοι γνωρίζουμε πως όταν η κοιλιά ενοχλείται μας βάζει σε προβλήματα.

Παρόλο  που δεν είναι ευρέως γνωστό στους περισσοτέρους ανθρώπους, έχουμε δύο εγκεφάλους. Οι περισσότεροι είναι εξοικειωμένοι με τον εγκέφαλο που βρίσκεται στο κρανίο. Υπάρχει όμως ένας δεύτερος εγκέφαλος στα έντερα. Μάλιστα περισσότερα από τα μισά νευρικά κύτταρα βρίσκονται στα έντερα. Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες κάνουν λόγο για το νευρικό σύστημα του εντέρου, ένα δίκτυο νεύρων και νευροδιαβιβαστών παρόμοιο με αυτό του εγκεφάλου. Το εντερικό νευρικό σύστημα (ENS), είναι ένα σύνθετο σύστημα περίπου 100 εκατομμυρίων νεύρων, βρίσκεται στις εσωτερικές πτυχές του εντέρου και παίζει ζωτικό ρόλο στη σωματική και ψυχική υγεία μας. Η ENS ονομάζεται και «δεύτερος εγκέφαλος,» και προκύπτει πραγματικά από τους ίδιους ιστούς όπως το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ), κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης. Ως εκ τούτου, έχει πολλές δομικές και χημικές παραλληλίες προς τον εγκέφαλο.

Οι δύο εγκέφαλοι του οργανισμού μας επικοινωνούν αμφίδρομα και ο ένας μπορεί να επηρεάσει τον άλλον. Έτσι εξηγείται γιατί το στρες μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα στο γαστρεντερολογικό σύστημα. Όπως ο βασικός εγκέφαλος έτσι και ο εντερικός εγκέφαλος έχει την ικανότητα να μαθαίνει, να θυμάται και να παράγει συναίσθημα.

Στη διάρκεια της αρχικής εμβρυϊκής ανάπτυξης τόσο τα όργανα (οισοφάγος, στομάχι, λεπτό και παχύ έντερο), όσο και ο βασικός εγκέφαλος, άρχισαν να αναπτύσσονται από την ίδια συσσώρευση εμβρυϊκού ιστού. Όταν αυτό το τμήμα ιστού χωρίστηκε, το ένα τμήμα μεγάλωσε και έγινε το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (εγκέφαλος, κρανιακά νεύρα, νωτιαίος μυελός), και το άλλο έγινε το εντερικό νευρικό σύστημα.
Στα τελευταία στάδια της εμβρυϊκής ανάπτυξης, αυτοί οι δύο εγκέφαλοι συνδέθηκαν μέσω του Πνευμονογαστρικού Νεύρου. Αυτό είναι το μακρύτερο όλων των κρανιακών νεύρων, και σχηματίζει μια απευθείας σύνδεση μεταξύ του εγκέφαλου και των σπλάχνων. Ακριβώς λόγω αυτής της απευθείας σύνδεσης, η κατάσταση των σπλάχνων έχει μια προφανή επίδραση πάνω στη ψυχοσωματική κατάσταση του ανθρώπου.

Το εντερικό νευρικό σύστημα είναι εμπεδωμένο στο περίβλημα του ιστού που βρίσκεται στον οισοφάγο, στο στομάχι, στο λεπτό και το παχύ έντερο. Σχεδόν κάθε ρυθμιστική χημική ουσία του βασικού εγκέφαλου βρίσκεται επίσης στο εντερικό νευρικό σύστημα, περιλαμβάνοντας ορμόνες και νευροδιαβιβαστές. Στο βιβλίο The Second Brain ο καθηγητής Dr. Michael Gershon του New York City’s Columbia, αναφέρει ολόκληρο το Γαστρεντερικό Σύστημα ως το δεύτερο νευρικό σύστημα του σώματος. Επίσης Dr. Gershon   λέει ότι  ο εγκέφαλος δεν είναι το μόνο μέρος του σώματος που είναι γεμάτο από νευροδιαβιβαστές …ένα εκατομμύριο νευροδιαβιβαστές υπάρχουν κατά μήκος των σπλάχνων… περίπου ο ίδιος αριθμός βρίσκεται στον βασικό εγκέφαλο.
Βασικά ο συνολικός αριθμός των νευρικών κυττάρων στα σπλάχνα είναι μεγαλύτερος από τον συνολικό αριθμό των νεύρων που συνδέουν το υπόλοιπο σώμα με τον βασικό εγκέφαλο. Αυτό το πολύπλοκο σύμπλεγμα επιτρέπει στο ΕΝΣ να ενεργεί ανεξάρτητα από τον βασικό Εγκέφαλο. Ο κοιλιακός εγκέφαλος λειτουργεί αυτόνομα και στέλνει περισσότερα σήματα στον εγκέφαλο του κεφαλιού απ’ όσα λαμβάνει απ’ αυτόν. Βοηθά στο να παγιώνονται οι αναμνήσεις που αφορούν στα συναισθήματα. Μπορεί ν’ αρρωστήσει, να υποφέρει από στρες, ν’ αναπτύξει τις δικές του νευρώσεις.
Βιώνει συναισθήματα, σκέφτεται και θυμάται. Και μας βοηθά να παίρνουμε αποφάσεις.
Ίδια κύτταρα, ίδιες αρχές λειτουργίας, ίδιοι υποδοχείς: σχεδόν ταυτόσημοι. Ο δεύτερος εγκέφαλός μας αναλαμβάνει τις αποφάσεις της κοιλιάς, δηλαδή τις αυθόρμητες και ασυνείδητες, άρα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο τόσο στη χαρά όσο και στον πόνο μας. Για τη μελέτη αυτού του δεύτερου εγκεφάλου γεννήθηκε μια καινούρια επιστήμη της νευρογαστρεντερολογίας, της οποίας τα θεμέλια  πρώτος έθεσε,  ο Γερμανός νευρολόγος  Λέοπολντ Άουερμπαχ. Ο Άουερμπαχ μελετώντας το έντερο στο μικροσκόπιο, παρατήρησε δύο λεπτότατα στρώματα νευρικών κυττάρων ανάμεσα σε δύο στρώματα μυών.
Κι ανακάλυψε ότι αυτό το είδος δικτυωτού πλέγματος περιβάλλει όλη την πεπτική οδό μέχρι το ορθό έντερο. Το δίκτυο των νευρικών κυττάρων που ανακάλυψε ο Άουερμπαχ είναι το κέντρο διαχείρισης και ελέγχου. Δεν περιορίζεται στο να αναλύει τη σύνθεση των τροφών και στο να συντονίζει τους μηχανισμούς απορρόφησης και έκκρισης της.
Ελέγχει επίσης την ταχύτητα διέλευσης του περιεχομένου καθώς και άλλες λειτουργίες, οι οποίες ρυθμίζονται χάρη στην ισορροπία μεταξύ των ανασταλτικών και των διεγερτικών νευροδιαβιβαστών, των διεγερτικών ορμονών και των προστατευτικών εκκρίσεων.
Ο κοιλιακός μας εγκέφαλος πρέπει ν’ αναλύσει την κάθε τροφή στα συστατικά της για ν’ αποφασίσει ποια στοιχεία πρέπει να απορροφήσει και ποια να αποβάλει ( δηλητήρια, βακτήρια, μικροοργανισμούς κλπ) και αυτό γιατί ο κοιλιακός εγκέφαλος είναι επίσης ο οργανωτής της άμυνας ενάντια στους εισβολείς.

Το 1981, ο Αυστραλός Μαρτσέλο Κόστα, απέδειξε ότι τα νευρικά κύτταρα του εντέρου παράγουν σεροτονίνη, για την οποία ήδη γνώριζαν ότι ήταν ένας από τους πολλούς νευροδιαβιβαστές του νευρικού συστήματος. Ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) στην Πασαντίνα διαπίστωσαν ότι μια ομάδα 20 βακτηρίων του εντέρου παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην παραγωγή της χημικής ουσίας σεροτονίνη. Η σεροτονίνη είναι περισσότερο γνωστή ότι επηρεάζει τα συναισθήματα και την συμπεριφορά μας. Οποιαδήποτε διατάραξη της ισορροπίας της φαίνεται ότι συμβάλει στην κατάθλιψη. Το γεγονός ότι το 90% της παραγωγής της ουσίας αυτής του εγκεφάλου λαμβάνει χώρα… κάπου χαμηλότερα, στο έντερο, είναι λιγότερο γνωστό. Τώρα, οι επιστήμονες ανακαλύπτουν ότι τυχόν ανισορροπίες στην σεροτονίνη συνδέονται με παθήσεις που κυμαίνονται από το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (ΙΒS) και καρδιαγγειακές νόσους μέχρι οστεοπόρωση. Στο έντερο υπάρχουν τρεις τύποι κυττάρων που παράγουν σεροτονίνη: τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, τα νευρικά κύτταρα (νευρώνες) και τα εντεροχρωμαφινικά κύτταρα(ΕC), αρκεί οι αποικίες των βακτηρίων να είναι στα φυσιολογικά επίπεδα. Όμως, δεν είναι η μοναδική ουσία που εκκρίνεται  από τον κοιλιακό εγκέφαλο, ο οποίος είναι ένα τεράστιο χημικό εργοστάσιο που παράγει περίπου σαράντα νευροδιαβιβαστές ή νευρορυθμιστές, μέσω των οποίων τα διάφορα μέρη του επικοινωνούν τόσο μεταξύ τους όσο και με τον κρανιακό εγκέφαλο. Τα κύτταρα και των δύο εγκεφάλων μιλούν την ίδια χημική γλώσσα. Αυτό εξηγεί το γιατί συχνά οι ασθενείς από Αλτσχάιμερ και πάρκινσον παρουσιάζουν ίδιου τύπου βλάβες και στους δύο εγκεφάλους.

Οι καταθλιπτικοί αισθάνονται όλες τις κινήσεις του εντέρου τους.
Ο Έμεραν Μάγερ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ανακάλυψε ότι ένα μέρος των μηνυμάτων του κοιλιακού εγκεφάλου φτάνει στο μεταιχμιακό σύστημα που βρίσκεται στο κέντρο του πάνω εγκεφάλου. Αυτό το σύστημα παίζει αποφασιστικό ρόλο στη ρύθμιση της συναισθηματικής μας συμπεριφοράς, αφού επεξεργάζεται τα αρνητικά σήματα και καταστέλλει τα δυσάρεστα συναισθήματα. Τα ερεθίσματα που προέρχονται από το έντερο γίνονται αντιληπτά μόνο όταν ξεπερνούν μία σχετικά υψηλή τιμή ενεργοποίησης, ενώ όποιος υποφέρει από ευερέθιστο κόλον, σύμφωνα με τον Μάγερ πιθανόν να έχει πιο χαμηλή τιμή ενεργοποίησης (λόγω στρες πιθανόν), με αποτέλεσμα να αντιλαμβάνεται και την παραμικρή εντερική κίνηση. Οι καταθλιπτικοί και οι αγχωτικοί έχουν παρόμοια συμπτώματα, αναφέρει ο καθηγητής Μάγερ.

Όταν ο πάνω εγκέφαλος αισθάνεται πίεση ή φόβο, θέτει σε συναγερμό τα κύτταρα του εντέρου, τα οποία παράγουν ερεθιστικές ουσίες όπως η ισταμίνη. Η πρωτεΐνη αυτή ενεργοποιεί τα νευρικά κύτταρα του πεπτικού σωλήνα κι αυτά προκαλούν συσπάσεις στους μυς του εντέρου. Έτσι εξηγούνται οι κράμπες, οι σουβλιές και η διάρροια. Αυτό το σήμα συναγερμού ανεβαίνει έπειτα στον κρανιακό εγκέφαλο, ο οποίος το αναμεταδίδει στον κοιλιακό και πάει λέγοντας.
Αν το άγχος δεν υποχωρήσει, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος και τα συμπτώματα γίνονται χρόνια.
Τα άγχη που βιώσαμε κατά το παρελθόν εντυπώνονται τόσο στο κεφάλι όσο και στην κοιλιά, δημιουργώντας μια ισόβια υπερευαισθησία του άξονα κεφάλι-κοιλιά, τονίζει ο Σέρμαν (καθηγητής φυσιολογίας στην κτηνιατρική σχολή του Ανόβερου). Μήπως λοιπόν η μελαγχολία και ο φόβος γεννιούνται στο έντερο;
Τα δεδομένα μάς λένε ότι, όπως το αίσθημα της πείνας και του κορεσμού επιδρούν στη διάθεσή μας, έτσι και άλλες ψυχικές καταστάσεις μπορεί να γεννιούνται στον κοιλιακό εγκέφαλο, μεταξύ των οποίων και η τυπική κατάθλιψη, υποστηρίζει ο καθηγητής Μάγερ.
Όμως αυτές οι έρευνες είναι ακόμα στα σπάργανα.

Κάθε φορά που το έντερο συσπάται και εκκρίνει σεροτονίνη ή άλλους νευροδιαβιβαστές, οι πληροφορίες ταξιδεύουν μέσω των πνευμονογαστρικών νεύρων μέχρι τον πάνω εγκέφαλο, όπου μεταφράζονται σε αδιαθεσία, αλλεργία, αίσθημα κόπωσης ή ζωτικότητας και καλή ή κακή διάθεση.

Μπορούμε να πούμε ότι ο κοιλιακός εγκέφαλος σκέφτεται, ισχυρίζεται ο Σέρμαν. Είναι οργανωμένος με λειτουργικό τρόπο, δουλεύει με μια σειρά κυκλωμάτων, είναι σε θέση να καταγράφει διαφορετικές καταστάσεις και ν’ αντιδρά αυτόνομα. Εν ολίγοις, έχει όλα τα στοιχεία ενός ολοκληρωμένου νευρικού συστήματος.
Το βέβαιο είναι ότι η κοιλιά φτιάχνει την ατμόσφαιρα του κεφαλιού.
Το κεφάλι είναι η τράπεζα των συναισθημάτων, αφού συλλέγει όλες τις αντιδράσεις και τα δεδομένα κυρίως στο μετωπιαίο φλοιό.
Ο κοιλιακός εγκέφαλος διηγείται τη δική του εκδοχή στον πάνω εγκέφαλο, δημιουργεί το δικό του αισθηματικό προφίλ και προετοιμάζει ένα αισθητικό υπόστρωμα ή κλίμα για τη νύχτα. Πράγματι, κατά τη φάση REM του ύπνου, όπου ο εγκέφαλος παράγει κύματα υψηλής συχνότητας (αλλά χαμηλού δυναμικού) και όνειρα, τα σπλάχνα αρχίζουν κι αυτά να πάλλονται κυματιστά χάρη στη σεροτονίνη. Μ’ αυτά τα κύματα ο κρανιακός εγκέφαλος αποθηκεύει τις αναμνήσεις με όλη τη συναισθηματική τους φόρτιση.

Έρευνες έχουν δείξει ότι το σώμα είναι στην πραγματικότητα αποτελείται περισσότερο από βακτήρια σε σχέση με τα κύτταρα. Ο αριθμός τους ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια και τα περισσότερα από αυτά τα βακτήρια κατοικούν στο έντερό μας, μερικές φορές αναφέρονται ως  μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου, και παίζουν πολλαπλούς ρόλους στη γενική υγεία μας. Το ανθρώπινο έντερο περιέχει 10 φορές περισσότερα βακτήρια από όλα τα ανθρώπινα κύτταρα, που βρίσκονται σε ολόκληρο το σώμα, με πάνω από 400 γνωστά ποικίλα είδη βακτηρίων.

Το έντερο δεν έχει μόνο αποκλειστικό σκοπό να βοηθήσει με όλες τις πτυχές της πέψης όπως προαναφέραμε, αλλά θεωρείται και ως ένας βασικός παράγοντας ρύθμισης της φλεγμονής και της ανοσίας.

Το όφελος από ένα υγιές έντερο παρουσιάζεται πιο αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια της πρώιμης ανάπτυξης. Η έρευνα έδειξε ακριβώς πόσο ευαίσθητο είναι ένα έμβρυο είναι σε οποιεσδήποτε αλλαγές στην μικροβιακή χλωρίδα της μητέρας, τόσο πολύ έτσι ώστε να μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που ο εγκέφαλος ενός μωρού αναπτύσσεται. Εάν ένα μωρό γεννιέται με καισαρική τομή, χάνει την ευκαιρία να καταπιούν τα βακτήρια της μητέρας καθώς ταξιδεύει κάτω από το κολπικό κανάλι, έτσι εκείνοι που γεννήθηκαν με καισαρική τομή ίσως θα πρέπει να εργαστούν για να επανακτήσουν την ίδια ποικιλομορφία στη χλωρίδα του εντέρου τους, από εκείνα που έχουν γεννηθεί κολπικά. Σε όλη τη διάρκεια  της ζωή μας, η εντερική χλωρίδα εξακολουθεί να είναι ευάλωτη καθώς είμαστε εκτεθειμένοι σε άγχος, τοξίνες, χημικά, ορισμένες δίαιτες κλπ.

 Μέσα από μια ενορχηστρωμένη συμφωνία των ορμονών, νευροδιαβιβαστών, και ηλεκτρικών ερεθισμάτων μέσω ενός μονοπατιού των νεύρων, οι δύο “εγκέφαλοι” επικοινωνούν εμπρός και πίσω. Βεβαίως δεν θα ξεχάσουμε και  τη συμμετοχή του ενδοκρινικού συστήματος, του ανοσοποιητικού και των νευρικών οδών. Είναι σαφές ότι ο εγκέφαλος και το έντερο είναι τόσο στενά συνδεδεμένα ώστε να φαίνεται μερικές φορές σαν ένα σύστημα, όχι δύο.

Τα συναισθήματά μας παίζουν μεγάλο ρόλο στις λειτουργικές γαστρεντερικές                                                      διαταραχές.

Δεδομένου του πόσο στενά το έντερο και τον εγκέφαλο αλληλεπιδρούν, έχει καταστεί σαφές ότι η συναισθηματική και ψυχολογικούς παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα στο έντερο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όταν το έντερο ενεργεί και δεν υπάρχει προφανής φυσική αιτία. Ψυχολογικοί παράγοντες μπορούν κυριολεκτικά να επηρεάσουν την κίνηση και τις συστολές της εντερικής οδού, προκαλώντας, φλεγμονές, πόνο και άλλα συμπτώματα στο έντερο.

Η καλή ψυχική υγεία επηρεάζει  θετικά την ευεξία του εντέρου

Υπό το φως αυτής της νέας κατανόησης, μπορεί να είναι αδύνατο να επουλωθούν οι γαστρεντερολογικές διαταραχές χωρίς να ληφθεί υπόψη ο αντίκτυπος του στρες και το συναίσθημα. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασθενείς που προσπάθησαν να βελτιώσουν την υγεία τους συνδυάζοντας την ψυχολογική αντιμετώπιση σε συνδυασμό με την συμβατική ιατρική θεραπεία παρουσίασαν σημαντικότερη βελτίωση των συμπτωμάτων σε σύγκριση  με τους ασθενείς που έλαβαν μόνο συμβατική ιατρική θεραπεία.

Προς αυτή την κατεύθυνση, μια νέα πιλοτική μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι ο διαλογισμός θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις για τα άτομα με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και  στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Σαράντα οκτώ ασθενείς με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είχαν μια συνεδρία κάθε μέρα για εννέα εβδομάδες  διαλογισμό και τα αποτελέσματα έδειξαν μειωμένο πόνο, βελτίωση των συμπτωμάτων, μείωση του άγχους και την αλλαγή στην έκφραση των γονιδίων που συμβάλλουν στη φλεγμονή.

Η κακή υγεία του εντέρου μπορεί να οδηγήσει σε νευρολογικές και νευροψυχιατρικές διαταραχές

Η  κακή υγεία του εντέρου έχει εμπλακεί σε νευρολογικές και νευροψυχιατρικές διαταραχές. Οι διαταραχές στην υγεία του εντέρου έχει συνδεθεί με σκλήρυνση κατά πλάκας, διαταραχές αυτιστικού φάσματος και νόσο του Πάρκινσον. Αυτό πιθανώς σχετίζεται με προ-φλεγμονώδεις καταστάσεις που προκαλούνται από το έντερο με την μικροβιακή ανισορροπία. Επιπρόσθετα υπάρχει τώρα και η έρευνα σχετικά με την κατάθλιψη που είναι αποτέλεσμα μιας φλεγμονώδους διαταραχής που προκαλείται από την κακή υγεία του εντέρου. Στην πραγματικότητα, οι πολλαπλές μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι το χειρισμό του μικροχλωρίδας του εντέρου με κάποιο τρόπο μπορεί να παράγει συμπεριφορές που σχετίζονται με άγχος και κατάθλιψη. (Maes, Kubera, Leunis, Berk, J. Affective Disorders, 2012 και Berk, Williams, Jacka, BMC Med, 2013).

Είμαστε τώρα αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο τόσο την πρόληψη και τη θεραπεία των νευρολογικών / νευροψυχιατρικών δυσκολίες μέσω της σωστής υγείας του εντέρου. Από την άλλη πλευρά, μείωση του στρες και άλλες ψυχολογικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη και τη θεραπεία γαστρεντερικών διαταραχών. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη νοσηρότητα, ανεπάρκεια και χρόνια η εξάρτηση από τους πόρους υγειονομικής περίθαλψης.

Η πιο ενδυνάμωση πτυχή της σύνδεσης του εντέρου-εγκεφάλου είναι η κατανόηση ότι πολλές από τις καθημερινές επιλογές του τρόπου ζωής μας παίζουν ένα ρόλο στη διαμεσολάβηση γενική ευεξία μας. Αυτή η προσέγγιση σε ολόκληρο το σώμα για την υγειονομική περίθαλψη και την ευεξία συνεχίζει να δείξει την αξία του στην μακροζωία μας, την ευημερία και την ποιότητα ζωής: ότι τόσο η σωματική και ψυχική χέρι-χέρι πάει υγείας.

Υποσυνείδητα προγράμματα που σχετίζονται με το πεπτικό σύστημα:

Όλα τα θέματα σχετικά με την αγάπη και την αποδοχή του εαυτού μας. Την ικανότητα να δεχόμαστε αγάπη. Να είμαστε αποδεκτοί από τους άλλους.

Συναισθήματα που αφορούν τον θυμό, την μνησικακία, τον φόβο, τις καθώς και ότι αφορά θέματα όλων των ειδών της κακοποίησης (σωματική, λεκτική, συναισθηματική κλπ).

Ένα άρτιο πρόγραμμα αποτοξίνωσης του πεπτικού, με την παρακολούθηση ενός ειδικού γιατρού θα βοηθούσε καθώς επίσης η υιοθέτηση αλκαλικής διατροφής, λήψη νερού 30ml/kgr βάρους σώματος για τις γυναίκες και 40ml/kgr βάρους σώματος στους άνδρες. Διαλογισμός κάθε μέρα και τέλος, γνωρίζοντας πως όλα τα παράσιτα, οι μύκητες, οι ιοί, τα βακτήρια, είναι συνειδητότητες  που έχουν ακριβώς τις ίδιες πεποιθήσεις με τους ξενιστές που τους φιλοξενούν (για αυτό έλκονται και από αυτούς), θα είχε θεαματικά αποτελέσματα να γίνει δουλειά με τις πεποιθήσεις με συνεδρίες Theta.

annathetatherapyblog

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ