Ο κόσμος γεννιέται και υπάρχει αυτή τη στιγμή.

-Τι είναι η Συνειδητότητα;
»Το πεδίο το οποίο δημιουργεί τον κόσμο αυτόματα.
-Τι σημαίνει αυτόματα;
»Αν οι καταστάσεις της ζωής σε πλησιάζουν χωρίς να τις έχεις επιλέξει, αυτό σημαίνει ότι έρχονται με έναν καθαρά παθητικό τρόπο. Αυτόματα.
-Για αυτό θέλω να προβλέπω και να γνωρίζω τι θα συμβεί στο μέλλον μου.
»Μα αυτό σημαίνει ότι το μέλλον σου είναι προδιαγεγραμμένο από κάποιον άλλον κι όχι από σένα.
-Κι αυτό είναι κίνητρο για να ασχολούμαι με τη Συνειδητότητα;
»Είναι η κατανόηση του περιεχομένου της.
-Ποιο είναι το περιεχόμενό της;
»Η ίδια σου η ζωή. Είναι εκεί προδιαγεγραμμένη κι εκεί μπορεί να ξαναγραφτεί από σένα τον ίδιο.
-Πώς λειτουργεί όλο αυτό;
»Την ώρα που εσύ προσπαθείς να μαντέψεις τι θα σου συμβεί, ο κόσμος σε υλοποιεί εν αγνοία σου, χωρίς τη δική σου συμμετοχή.
-Τι υλοποιεί δηλαδή;
»Υλοποιεί οτιδήποτε περιμένεις ή υποθέτεις ότι θα συμβεί.
-Δεν περιμένω κάτι να συμβεί. Προσπαθώ να μαντέψω.
»Περιμένεις αυτά που οραματίζεσαι, αυτά που ελπίζεις κι αυτά που φοβάσαι.
-Ποιος τα δημιούργησε όλα αυτά;
»Όλοι όσοι προηγήθηκαν από σένα στον κόσμο αυτό και τώρα εσύ κι όσοι ζουν σε αυτόν μαζί σου.
-Πώς τα δημιούργησαν;

»Με τη σκέψη τους, ως γνώση που αποδέχτηκαν για τον κόσμο συνολικά.
-Άρα στη Συνειδητότητα συμμετέχω κι εγώ;
»Φυσικά, ο καθένας συμμετέχει στην δημιουργία της.
-Πώς συμμετέχω;
»Με τη γνώση που έχεις για τη ζωή σου, τον κόσμο και τις σκέψεις που κάνεις για αυτόν.
-Ποιες σκέψεις;
»Όλες τις σκέψεις, κάθε λεπτό, καλές ή κακές.
-Είπες οράματα, ελπίδες και φόβοι;
»Ναι. Αυτά καταγράφονται μέσα της σαν μελλοντική πραγματικότητά σου.
-Γιατί σαν μελλοντική πραγματικότητά μου;
»Διότι τα βάζεις στη ζωή σου ως δικές της πιθανές λεπτομέρειες.
-Είπες πιθανές, άρα μπορεί και να μη συμβούν.
»Η πιθανότητα εξαρτάται από το βαθμό της δικής σου αποδοχής τους ως γεγονός.
-Δεν έχω μάθει να σκέπτομαι οράματα χωρίς ελπίδα και φόβο.
»Διότι αγνοείς αυτό που Είσαι
-Τι Είμαι;
»Είσαι η ψυχή και η συνείδηση που μέσα από την παρατήρηση υλοποιεί τη μοναδική στιγμή στην αισθητή πραγματικότητα του ‘τώρα’. Ο κόσμος γεννιέται και υπάρχει αυτή τη στιγμή.
-Μα αυτό που λες δε το κατανοώ. Κι αυτό με αποδιοργανώνει και με κάνει να φοβάμαι.
»Αυτό θα σου συμβαίνει όσο αφήνεις αυτή τη στιγμή αισθητής πραγματικότητας να υλοποιείται μόνη της, απουσία σου.
-Εννοείς ότι πρέπει να μάθω να δημιουργώ τη ζωή μου;
»Ο Λόγος που Υπάρχεις είναι αυτή η απόφασή σου.
-Δεν μου το έμαθε κανένας σαν κάτι ξεχωριστό.
»Για αυτό υπάρχεις. Για να το δημιουργήσεις ως έννοια και να το διδάξεις.
-Τι να διδάξω δηλαδή;
»Την ικανότητά σου να καταγράφεις νοητικά στη Συνειδητότητα αυτή την αποδοχή.
-Τι πρέπει να καταγράψω;
»Τις απόλυτα δικές σου σκέψεις, τα σχέδιά σου, τα οράματά σου για τη ζωή σου. Αυτός είναι ο κόσμος σου.
-Τι σημαίνει δικός μου κόσμος;
»Δικός σου κόσμος είναι η υλοποίηση των δικών σου σκέψεων για το μέλλον σου.
-Αυτό το μέλλον είναι που φοβάμαι.
»Το φοβάσαι διότι δεν το έχεις σχεδιάσει εσύ.
-Και ποιος το έχει σχεδιάσει, μπορείς να μου πεις;
»Όλοι, όσους έχεις αφήσει να δημιουργούν για σένα οράματα, ελπίδες και φόβους.
-Ναι αλλά γιατί φοβάμαι;
»Γιατί από όλο αυτό, άφησες και κυριαρχούν οι φόβοι τους.
-Οι φόβοι δεν είναι δικοί μου;
»Όχι. Εσύ Ζεις τη μοναδική στιγμή της αισθητής πραγματικότητας του ‘τώρα’.
-Κι οι φόβοι τι είναι;
»Στιγμές από το παρελθόν και υποθέσεις για το μέλλον.
-Τι πετυχαίνουν δίνοντάς μου φόβο;
»Εστιάζεις μονάχα στα δικά τους σχέδια και οράματα, αποφεύγοντας κάθε δικό σου.
-Ποιοί είναι αυτοί που το κάνουν;
»Υπάρχουν παντού γύρω σου.
-Μα όλοι αυτοί έχουν ως σχέδιο το δικό μου φόβο;
»Όλοι αυτοί δεν έχουν δικό τους σχέδιο. Έχουν όμως αποδεχθεί κάποιου άλλου ως φόβο και το πολεμούν. Έτσι αυτόματα το μοναδικό σχέδιο για τη ζωή τους, είναι αυτός ο φόβος και χωρίς να το συνειδητοποιούν τον υλοποιούν με τη δική σου βοήθεια.
-Και είναι δική μου αυτή η γνώση;
»Φυσικά και είναι. Αλλά η ελπίδα που αναζητάς σε αυτή, κρύβεται πίσω από το φόβο σου να υπάρξεις αυτόνομα και μοναδικά. Κι όσο συνεχίζεις να θεωρείς ότι πολεμώντας τον θα τον νικήσεις, απλά τον υπηρετείς.
-Μα όλοι γύρω μου μιλάνε για ένα δύσκολο και καταστροφικό μέλλον.
»Διότι αυτό σκέφτονται κι αυτό θεωρούν ότι θα συμβεί. Κανένας δεν μπορεί να σε καταστρέψει όμως αν δεν του έχεις παραχωρήσει εσύ νοητικά την άδεια να το κάνει. Και κανένας δεν απαιτείται να σε σώσει αν δεν έχεις πρώτα εσύ αποδεχθεί νοητικά την αδυναμία σου να ζεις αυτοδύναμα.
-Μα αφύπνιση σημαίνει αναγνώριση και αποδοχή του πιθανού κινδύνου.
»Όχι φυσικά. Μια ζωή ταυτισμένη με κάποιο πιθανό και αναμενόμενο κίνδυνο σε αναγκάζει να θεωρείς συνεχώς το μέλλον σου καταστροφικό.
-Κι είναι κακό αυτό;
»Αυτό που θεωρείς ως μέλλον σου, αυτό θα συμβεί. Όπως έμαθες να δημιουργείς ένα μέλλον γεμάτο φόβο, τώρα καλείσαι να αλλάξεις και να το γεμίσεις από την αρχή με οράματα.
-Τι σημαίνει αυτό;
»Αν πιστεύεις ότι σου λείπει, κάτι το οποίο είναι ικανό να σου δώσει αυτή τη δύναμη να υλοποιήσεις το δικό σου μέλλον, δημιούργησέ το.
-Μα πώς μπορώ να το δημιουργήσω;
»Με τον ίδιο τρόπο που δημιουργείς τους φόβους. Θεώρησε ότι θα συμβεί και εργάσου πάνω σε αυτό, όπως εργαζόσουν τόσο καιρό με τους φόβους σου. Όταν αποχωρήσεις από εδώ, ο κόσμος θα συνεχίσει να ζει και να δημιουργείται μέσα από αυτό που θα του καταγράψεις εσύ κι όλοι όσοι προλάβει να διδάξει η ζωή σου. Όσοι -για οποιοδήποτε λόγο- εστιάζουν την ανθρωπότητα στο φόβο, αρνούνται το μέλλον. Αν ο επόμενος διαχωρισμός των λαών αφορά εκείνους που συνέχισαν να πολεμούν το φόβο και σε εκείνους που πέρασαν από μέσα του δημιουργώντας τη ζωή τους, η ανθρωπότητα περιμένει την επιλογή σου.

Αναδημοσίευση από alkireus + aftospougyreva

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ