ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ «ΑΜΑΡΤΙΑ» – Ο ΠΑΡΑΜΑΧΑΝΣΑ ΓΙΟΓΚΑΝΑΝΤΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ – ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΕΝΟΧΕΣ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΕΣ ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΝΑΞΙΟΙ – ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΚΑΚΟ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

«Αυτός που σφάλλει» είναι η σωστή λέξη αντί για «αμαρτωλός». Μπορεί να καταδικάζετε το σφάλμα, αλλά όχι αυτόν που το διαπράττει. Οι αμαρτίες είναι σφάλματα που διαπράχθηκαν κάτω από την επίδραση της άγνοιας ή αυταπάτης. Όμως ίσως κι εσείς να είστε στην ίδια θέση, απλώς σε διαφορετικό βαθμό γνώσης.

Άσχετα όμως με το πόσες φορές αμαρτήσατε στο παρελθόν, ποτέ μην αποκαλείτε τον εαυτό σας αμαρτωλό, γιατί αυτό είναι η μεγαλύτερη αμαρτία ενάντια στην εικόνα του Θεού μέσα σας. Είναι καλύτερα να διαβεβαιώνετε πάντα τον εαυτό σας ότι είστε ένα παιδί του Θεού, γιατί αυτό είστε. Μόλις πείτε ότι είστε αμαρτωλοί, ο νους σας αποδέχεται αυτήν την ετυμηγορία, η θέληση σταματά να λειτουργεί και είστε ξοφλημένοι. Ο Θεός ψάχνει πρόθυμες καρδιές που θέλουν να είναι ελεύθερες. Κι αν είστε πρόθυμοι, όλα τα χρόνια των παλιών σας λαθών δεν θα σας εμποδίσουν να γυρίσετε πίσω σ’ Αυτόν.
Πώς μπορείτε να είστε αμαρτωλοί? Ο Θεός είναι ο Πατέρας σας. Σας έπλασε κατ’ εικόνα Του. Η κληρονομιά αυτή είναι αναφαίρετη. Ποτέ ξανά μην ταυτίσετε τον εαυτό σας με το κακό. Μπορεί να κάνατε ένα λάθος, αλλά ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ Σ’ ΕΣΑΣ αν το αποκηρύξετε. Καταστρέψτε το κάρμα σας με τη σοφία. Ζήστε στη συνειδητότητα του Πνεύματος.

Να λέτε στον εαυτό σας: «Δεν έχει σημασία αν οι αμαρτίες μου είναι βαθιές σαν τον ωκεανό και ψηλές όσο τα αστέρια, εγώ εντούτοις δεν ηττήθηκα, γιατί είμαι το Ίδιο το Πνεύμα». Το σκοτάδι μπορεί να βασιλεύει σε μια σπηλιά για χιλιάδες χρόνια, αλλά μόλις μπει μέσα το φως, το σκοτάδι εξαφανίζεται σαν να μην υπήρξε ποτέ. Παρόμοια, όποια κι αν είναι τα ελαττώματά σας, δεν είναι πια δικά σας όταν φέρνετε μέσα σας το φως της καλοσύνης. Το φως της ψυχής είναι τόσο μεγάλο που ολόκληρες ενσαρκώσεις φαυλότητας δεν μπορούν να το καταστρέψουν. Το αυτοδημιουργημένο όμως προσωρινό σκοτάδι της φαυλότητας κάνει την ψυχή δυστυχισμένη, γιατί μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι υποφέρετε. Μπορείτε να το διώξετε ανοίγοντας το πνευματικό μάτι στον βαθύ διαλογισμό, γεμίζοντας τη συνειδητότητά σας με το θεϊκό του φως.

Μην αποθαρρύνεστε σκεπτόμενοι ότι είστε αμαρτωλοί κι ότι ο Θεός ποτέ δεν θα έρθει σ’ εσάς. Η αμαρτία είναι μια προσωρινή αυταπάτη κι ό,τι έχει γίνει έχει τελειώσει. Δεν ανήκει πια σ’ εσάς αυτό. Αλλά δεν θα πρέπει να διαπράξετε το ίδιο λάθος ξανά. Η πνευματικά ανώτερη νοοτροπία δεν είναι να κυριαρχείστε από την ιδέα της αμαρτίας γιατί είναι ΨΕΜΑ. ΞΕΧΑΣΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ. Όταν ο άνθρωπος σκέφτεται ότι είναι αμαρτωλός, το μόνο που πετυχαίνει είναι να αυξάνει το σκοτάδι της πνευματικής του άγνοιας.

Ποτέ μη λέτε πως δεν είστε ικανοί να εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών. Δεν είστε θνητά όντα. Αυτό είναι ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΣΑΣ. Η Βίβλος λέει: «Δεν ξέρετε ότι είστε ναός Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας?» (Προς Κορινθίους Α’ Γ:16). Τι σημασία έχει τι ήσασταν χθες? Είστε παιδί του Θεού, τώρα και για πάντα. Ποιος μπορεί να σας κρατήσει μακριά από το βασίλειο του Θεού? Έτσι θα έπρεπε να αισθάνεστε. Αλλά πρέπει να Τον αναζητήσετε με επιστημονικό τρόπο. με διαλογισμό.

Άσχετα αν είστε ο μεγαλύτερος αμαρτωλός, ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟ !! Αν έχετε αποφασίσει να είστε καλοί, τότε ΠΑΥΕΤΕ να είσαι αμαρτωλοί πλέον. «Ακόμα κι ένας που κάνει στο έπακρο διαβολικά πράγματα και που απομακρύνεται από τα πάντα για να Με λατρέψει αποκλειστικά, μπορεί να μετρηθεί ανάμεσα στους καλούς, λόγω της ορθής του απόφασης. Γρήγορα θα γίνει ένας ενάρετος άνθρωπος και θα αποκτήσει ατέλειωτη γαλήνη. Ο Θεός λέει στην Μπάγκαβαντ Γκίτα (ΙΧ:30-31) «ΠΕΣ ΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ, Αρτζούνα, πως Ο ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΣ Σ’ ΕΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ». Ξεκινήστε με μια ξεκάθαρη δήλωση και πείτε: «Πάντα ήμουν καλός, απλώς ονειρευόμουν πως ήμουν κακός». Είναι αλήθεια: το κακό είναι ένας εφιάλτης και δεν ανήκει στην ψυχή.

Όταν, έχοντας αμαρτήσει, πιστεύετε ότι η ενοχή σας είναι άπειρη, πέρα από κάθε συγχώρεση, κι όταν ο κόσμος δεν σας έχει σε καμία υπόληψη και λέει ότι ποτέ δεν θα αξίζετε κάτι, σταματήστε για μια στιγμή και σκεφτείτε τη Θεϊκή Μητέρα. Πείτε Της: «Θεϊκή Μητέρα, είμαι το παιδί Σου, το κακό παιδί Σου. Σε παρακαλώ συγχώρεσέ με». Όταν κάνετε έκκληση στη μητρική όψη του Θεού δεν υπάρχει επιχειρηματολογία – απλώς λιώνετε τη Θεϊκή Καρδιά. Ο Θεός όμως δεν θα σας υποστηρίξει αν συνεχίσετε να κάνετε το ίδιο λάθος. Πρέπει να εγκαταλείψετε τις φαύλες πράξεις σας καθώς προσεύχεστε.

ΜΠΑΓΚΑΒΑΝΤ ΓΚΙΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4, ΣΤΙΧΟΣ 36: Ακόμα κι αν είσαι ο χειρότερος απ’ όλους τους αμαρτωλούς, εντούτοις, με μόνη τη σχεδία της σοφίας, θα διασχίσεις με ασφάλεια τη θάλασσα της αμαρτίας.
Όταν η Βασίλισσα Ψυχή αποκτήσει σταθερό έλεγχο του βασιλείου του ανθρώπου (και όχι το εγώ), η βασιλεία της είναι παντοτινή. Αυτό οφείλεται ΣΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι η αμαρτία και η άγνοια είναι ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΠΕΠΛΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Φτιαγμένος κατ’ εικόνα του Θεού, μπορεί φαινομενικά να αλλοιώνει αυτήν την εικόνα, αλλά η αιθάλη της άγνοιας δεν μπορεί να καταστρέψει την αθάνατη σφραγίδα του Θεού μέσα του.
Αυτός που δελεάζεται από την εφήμερη γοητεία της φαυλότητας και προβαίνει σε λανθασμένες πράξεις, λέγεται «αμαρτωλός». Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΩΝΥΜΑ. Το σφάλμα είναι άγνοια, αυταπάτη. Όπως είναι σφάλμα της κρίσης, άγνοια, το να αναζητά κάποιος απολαυστική γεύση από δηλητηριασμένο μέλι και να πεθάνει, έτσι είναι η εσφαλμένη κρίση, η άγνοια, αυτό που κάνει κάποιον να ενδίδει στην προσωρινή γοητεία των φαύλων πράξεων που τελικά οδηγούν στον πόνο και τον θάνατο. ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΝΟΙΑ, το να πράττει κάποιος ενάντια στο ύψιστο συμφέρον του.

Καμιά αμαρτία δεν είναι ασυγχώρητη, καμία φαυλότητα αξεπέραστη, γιατί ο κόσμος της σχετικότητας δεν περιέχει απολυτότητες. Το επίπεδο της τελειότητας του Θεού –η εικόνα Του κατά την οποία μας δημιούργησε– είναι απόλυτο, αλλά εντούτοις ΕΦΙΚΤΟ επειδή η ατελής ανθρώπινη συνειδητότητα δεν είναι παρά ένα μόσχευμα στη θεϊκή συνειδητότητα του ανθρώπου.

Η καταδίκη αυτής της λανθασμένης συμπεριφοράς από θρησκευτικούς ηθικολόγους, ωστόσο, λίγα αποτελέσματα έχει. Απλώς δημιουργεί αισθήματα ενοχής στον αποκαλούμενο «αμαρτωλό». Ή τον κάνει, είτε να στραφεί κατά της θρησκείας, είτε, πιο συχνά, να δικαιολογεί τη συμπεριφορά του συναναστρεφόμενος με ανθρώπους με συναφή πρότυπα – οι οποίοι ποτέ δεν λείπουν.

 – Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

Φίλοι του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα, η Αφύπνιση

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ