Είσαι επιστήμονας; Πες μου για τον χρόνο!!!

Δεν είναι απαραίτητο να είσαι ειδικός… Ούτε και επιστήμων… Αρκεί να είσαι παρατηρητικός!!!
Ποιός από εμάς δεν πήρε είδηση την έννοια του χρόνου αυτές τις γιορτές; Και ποιός δεν έχει εμπειρίες της φοβερής του ελαστικότητας στην διάρκεια της ζωής του;
Θυμηθείτε φίλοι μου, γιατί αξίζει τον κόπο…

Είσαι χαρούμενος, αισιόδοξος και ευτυχισμένος; Περνάς καλά; Είσαι ερωτευμένος; Είσαι σε διακοπές; Είσαι υγιής και γεμάτος ενέργεια; Μήπως πετάς και στα σύννεφα;
Τι αίσθηση του χρόνου έχεις;
Δεν είναι σαν να περνάει υπερβολικά γρήγορα; Μήπως τρέχει ο ριμάδης και δεν προλαβαίνεις να απολαύσεις κι άλλο αυτές τις όμορφες στιγμές; Πού πας καλέ μου χρόνε; Μας ρώτησες εμάς που φεύγεις;

Είσαι λυπημένος, απαισιόδοξος και δυστυχής; Αισθάνεσαι χάλια; Βαριέσαι που ζεις; Μήπως είσαι άρρωστος; Πονάς και αυτός ο πόνος δεν έχει τελειωμό;
Τι αίσθηση του χρόνου έχεις;

Μήπως περνάει υπερβολικά αργά και βασανιστικά; Πότε θα σταματήσει αυτή η δυσάρεστη κατάσταση που σε έχει βάλει από κάτω; Δεν θα σταματήσει ποτέ; Πότε θα φύγει αυτό το βάρος που σε έχει καταπλακώσει; Πότε επιτέλους;

Μήπως είναι ώρα να σκεφτούμε σοβαρά επάνω σε αυτήν την διάσταση του χρόνου-Κρόνου και να την αποδεχτούμε σαν κάτι εντελώς υποκειμενικό και ουσιαστικά ανύπαρκτο;
Γιατί κακά τα ψέματα φίλοι μου… Δεν νομίζετε ότι είναι εντελώς ανεδαφική αυτή η αίσθηση του χρόνου, την στιγμή που εξαρτάται από την καλή ή κακή εσωτερική μας κατάσταση;

Ο χρόνος ανήκει στην τέταρτη διάσταση… Εκεί όπου όλα είναι Τώρα!!! Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον σε μία μοναδική Αιώνια στιγμή!!!
Βρισκόμαστε μέσα στον Χρόνο συνεχώς, αλλά δεν τον αντιλαμβανόμαστε και μοιάζουμε με τα ψάρια που αδυνατούν να αντιληφθούν ότι βρίσκονται συνεχώς μέσα στο νερό…

Οπότε, γιατί δεν το εξετάζουμε καλύτερα αυτό το θέμα; Γιατί δεν σταματάμε να συντομεύουμε ή να επιμηκύνουμε τον χρόνο, παρατηρώντας την κατάσταση μας και απαλλασσόμενοι από τις ψεύτικες επιρροές των διαφόρων Εγώ που μας διακατέχουν; Γιατί δεν μένουμε ΜΟΝΑΔΙΚΑ στην στιγμή; Στην κάθε μας στιγμή; Δεν ξέρουμε ότι ΜΟΝΟ αυτή μας ανήκει; Δεν ξέρουμε ότι το ευχάριστο φεύγει γρήγορα, δίνοντας την θέση του στο δυσάρεστο και το αντίθετο; Γιατί δεν απομακρυνόμαστε από την επιρροή των αντιθέτων; Γιατί δεν προσπαθούμε να πλησιάσουμε την ισορροπία που είναι η μόνη που θα μας προσφέρει αρμονία και μαγευτική ηρεμία;
Σκεφτείτε καλοί μου φίλοι… Απλά πράγματα… Αλλά και δύσκολα συνάμα στην εφαρμογή τους, δεν έχω αντίρρηση…

iromaritsa

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ