ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΘΕΟΣ? ΝΑΙ !!!! – Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ – ΓΙΑΤΙ? – Ο ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΟΣ ΓΡΙΦΟΣ

Γιατί υπάρχει θάνατος από πλημμύρες και κατακλυσμούς? Δεν φαίνεται πιθανό όλα τα εκατομμύρια των ανθρώπων που πέθαναν από πλημμύρες και λιμοκτονία στην Κίνα να υπέφεραν λόγω των πράξεών τους σε προηγούμενες ζωές.

Γιατί υπάρχει κανιβαλισμός στη φύση; Το μωρό του σολομού τρέφεται από τη σάρκα της μητέρας του· το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Μετά ο ψαράς βρίσκει χαρά στο να πιάνει το μεγάλο ψάρι, εξαπατώντας το με αγκιστρωμένη τροφή. Κι όσο περισσότερο το ψάρι παλεύει για να ζήσει, τόσο περισσότερο ο αθλητής-ψαράς το απολαμβάνει και λέει: «Πω, πω, πραγματική μάχη δίνει το ψάρι!». Ποιος θα ήθελε να αλλάξει θέση με το ψάρι?

Γιατί οι άνθρωποι δολοφονούν ο ένας τον άλλον στον πόλεμο? Γιατί να αναφύονται καν στον ανθρώπινο νου οι σκέψεις της λανθασμένης κρίσης και των συναισθημάτων της ζήλειας, της εκδίκησης, της απληστίας και της ιδιοτέλειας? Αν ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος κατ’ εικόνα του Θεού, και ο Θεός είναι καλός, τότε το λογικό συμπέρασμα είναι ότι ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο εκτός από καλός. Οι πόλεμοι προέρχονται από τη βιομηχανική και την εδαφική ιδιοτέλεια, από έθνη που αφρίζουν από εθνική ιδιοτέλεια και απληστία για ιδιοκτησία. Γιατί όμως οι διαμάχες δεν αποφεύγονται μέσω κοινοβουλευτικών διαπραγματεύσεων; Γιατί η δολοφονία του Αρχιδούκα της Αυστρίας Φραντζ Φέρντιναντ (Franz Ferdinand) έριξε τον κόσμο σε μια μαινόμενη πυρκαγιά που επιτάχυνε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο? Σκεφθείτε τον Ταμερλάνο (Tamerlane), αυτοκράτορα της Ινδίας, που σκότωσε ένα εκατομμύριο Ινδούς μετά τη νίκη του. Σκεφτείτε τους Αζτέκους που συνήθιζαν να βγάζουν την καρδιά από τους αιχμαλώτους τους από τον πόλεμο, κατά εκατοντάδες κάθε φορά, μπροστά στα είδωλα θεούς τους. Σκεφτείτε το κάψιμο των μαγισσών και των μαρτύρων κάτω από τον θρησκευτικό ζήλο του Χριστιανισμού. Πώς αποκτούν τύραννοι όπως ο Χίτλερ τη δύναμη να βυθίζουν την ανθρωπότητα σε ανείπωτη φρίκη? Και τι να πούμε για τον πόλεμο των Σταυροφόρων που αγωνίζονταν στο όνομα των διδασκαλιών του Ιησού, οι οποίες τόνιζαν μόνο την αγάπη για τους εχθρούς κάποιου – χιλιάδες ιερείς συνηγορούσαν υπέρ αυτού του πολέμου και προσεύχονταν για την καταστροφή των εχθρών αδερφών τους και τη δική τους νίκη.

Ο άνθρωπος δεν δημιούργησε τον υλικό πειρασμό, τα θανατηφόρα βακτηρίδια, τους φυσικούς κατακλυσμούς. Από την απαρχή της δημιουργίας η φαυλότητα υπήρχε για να εξαπατά τον άνθρωπο και να επηρεάζει την ελεύθερη επιλογή του. Πόσο εύκολο είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων να δελεάζονται υλικά, να μαραζώνουν πνευματικά και να κάνουν όλα εκείνα που θα τους βλάψουν!

Ο πόλεμος ανάμεσα στα ζώα, των οποίων η σάρκα αποτελεί τη λεία των άλλων, η μάχη των αντίθετων και καταστροφικών δυνάμεων στη φύση, τα αρπακτικά μικρόβια, η δύναμη της αυταπάτης που προκαλεί λανθασμένη κρίση στους ανθρώπους, οι απείρως δημιουργικοί πειρασμοί να κάνουν οι άνθρωποι κακό ακόμα και ενάντια σε μια καλύτερη κρίση, δείχνουν ευκρινώς ότι υπάρχει μια αντικειμενική φαύλη δύναμη που προσπαθεί να καταστρέψει τις ενδεικτικές εκφράσεις του Άπειρου Καλού.

Ο ζαρωμένος από την αυταπάτη νους του ανθρώπου εκπέμπει μια καυχησιάρικη, κούφια πρόκληση προς τον Παντογνώστη Θεό ότι αν αυτός ήταν ο Παντοδύναμος θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν πολύ καλύτερο κόσμο απ’ αυτόν. Θα εξαφάνιζε απ’ αυτή τη γη τις μοιραίες ασθένειες και τα ατυχήματα· τη νοητική αδυναμία και τα ολέθρια συναισθήματα όπως η εκδικητικότητα, ο θυμός, η απληστία,
τη βιομηχανική πλεονεξία που καταλήγει στην ύφεση, τις φυσικές καταστροφές από τους σεισμούς, τις πλημμύρες, τις ανομβρίες, τις λιμοκτονίες, την ανία, την απόγνωση, τα γηρατειά, τον επώδυνο θάνατο – όλες τις καταστροφικές τραγωδίες της ζωής.

Θα δημιουργούσε έναν κόσμο χαρούμενου αγώνα, απαλλαγμένο από τον πόνο της επίπονης προσπάθειας, με μια πάντα ανανεούμενα ευτυχισμένη κατάσταση του νου για όλους τους ανθρώπους, χωρίς νοητική νωθρότητα και πλήξη. Θα έκανε το σώμα άτρωτο, ικανό να αλλάζει σύμφωνα με τις εντολές της θέλησής του. Θα προσάρμοζε τα σώματά μας στο εργαστήριο της υλοποίησης και της αυτό-ανανέωσης.

Θα δημιουργούσε μια ποικιλία απασχολήσεων μ’ ένα τεράστιο πεδίο δραστηριότητας και όλες θα οδηγούσαν σε μια άπειρη, ατέλειωτη, απολαυστική ικανοποίηση. Οι καλοί πολίτες θα υλοποιούνταν μέσω της θέλησης από τον αιθέρα, όπως ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο άντρα και την πρώτη γυναίκα. Όλα τα όντα θα πήγαιναν στον παράδεισο και θα γίνονταν άγγελοι αφότου θα είχαν τελειώσει επιτυχώς τη γήινη ψυχαγωγία τους.

Έναν τέτοιο κόσμο είναι εύκολο να τον φανταστεί κάποιος, γιατί η ψυχή ψιθυρίζει αδιάκοπα στον άνθρωπο την έμφυτη τελειότητά της, ακόμα κι όταν το εγώ τον εμπλέκει στο να διακινδυνεύει με τα δολώματα μιας διαστρεβλωμένης γήινης δυαδικότητας. Μια ιδεώδης ύπαρξη δεν είναι αδύνατη, αλλά προορίζεται για μια διαφορετική εποχή κι ένα διαφορετικό βασίλειο, που κρατείται για εκείνους που έχουν αποφοιτήσει από την εντεταλμένη εκπαιδευτική εργασία της γήινης ζωής. Για τον συνηθισμένο άνθρωπο στο τωρινό επίπεδο εξέλιξής του, μια ζωή χωρίς δυσκολίες θα είχε μικρή αξία. Δεν θα μαθευόταν κανένα μάθημα της ανάπτυξης, δεν θα υπήρχε κανένας μετασχηματισμός της δύσκαμπτης φύσης των ανθρώπων σε θεϊκή συνειδητότητα, ούτε κανένα εξαναγκαστικό κίνητρο για την αναζήτηση και τη γνώση του Δημιουργού.

Παρά ταύτα, ο χιλιοειπωμένος, ανεξιχνίαστος γρίφος παραμένει: Η φαυλότητα έχει τις ρίζες της στο σχέδιο ενός καλού και τέλειου Θεού? Ο Ίδιος ο Κύριος απάντησε στον προφήτη Ησαΐα: «Εγώ είμαι ο Κύριος και δεν υπάρχει άλλος. Δεν υπάρχει Θεός εκτός από Μένα: Εγώ σε περιέζωσα (σε περιέβαλα με τις δυνάμεις και τα χαρακτηριστικά σου) αν και δεν Με γνώρισες. […] Εγώ κατασκευάζω το φως και δημιουργώ το σκοτάδι. Κάνω ειρήνη και δημιουργώ το κακό. Εγώ ο Κύριος τα κάνω όλα αυτά» (Ησαΐας ΜΕ:5, 7). Οι φωτισμένοι σοφοί της Ινδίας παρόμοια αντιλήφθηκαν: «[…] Η χαρά, η θλίψη, η γέννηση, ο θάνατος, ο φόβος, το κουράγιο […] αυτές οι ποικίλες καταστάσεις των όντων πηγάζουν μόνο από Μένα ως τροποποιήσεις της φύσης Μου. […] Είμαι η Πηγή των πάντων: από Μένα αναδύεται όλη η δημιουργία» Μπάγκαβαντ Γκίτα Χ:4-5, 8). – Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

Φίλοι του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα, η Αφύπνιση

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ