Στην Ελλάδα, θα μπορούσαμε να έχουμε τη σωστότερη διατροφή

Στην Ελλάδα, θα μπορούσαμε να έχουμε τη σωστότερη διατροφή

Μια χώρα ηλιόλουστη, με χίλια δυο καλούδια και την αξεπέραστη μεσογειακή διατροφή. Αυτή είναι η χώρα που ζούμε... αλλά μάλλον δεν το έχουμε διαπιστώσει ακόμη!

Στην, κατά τα άλλα, Ελλαδίτσα μας, λοιπόν, αν είχαμε λίγο περισσότερο μυαλό στο κεφάλι θα μπορούσαμε να έχουμε τη σωστότερη διατροφή. Η χώρα αυτή παράγει ποιοτικά προϊόντα με διατροφική και θρεπτική αξία, όμως δυστυχώς δεν προτιθέμεθα να το κατανοήσουμε. Μπορεί να μοιάζει γραφικό να αναφέρω ποιοτικά ελληνικά προϊόντα αλλά ίσως χρειαζόμαστε μια υπενθύμιση.

Το ελληνικό ελαιόλαδο αναφέρεται ως ελληνικός υγρός χρυσός, και έχει ως συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τα υπόλοιπα παραγόμενα ελαιόλαδα την εξαιρετική του ποιότητα, λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφικής θέσης της χώρας μας. Επίσης, η χώρα μας είναι η κορυφαία παραγωγός χώρα στον κόσμο σε μαύρες ελιές και έχει τις περισσότερες ποικιλίες ελιάς από κάθε άλλη χώρα. Και μετά από αυτό αναρωτιέμαι, πόσες είναι οι ελληνικές οικογένειες που φροντίζουν ώστε να χρησιμοποιούν ποιοτικό παρθένο ελαιόλαδο στην καθημερινή τους διατροφή και πόσοι γονείς έχουν μάθει στα παιδιά τους να τρώνε κανονικές ελιές, κι όχι να καταναλώνουν αυτά τα μοδάτα βαζάκια της πάστας ελιάς με τα μύρια συντηρητικά που ποτέ δεν μπαίνουν καν στον κόπο να διαβάσουν.

Ένα βασικό πρόβλημα του Έλληνα είναι ότι προτιμάει οτιδήποτε τυποποιημένο, αρκεί να μην κουνήσει καθόλου το δαχτυλάκι του και να μην καταβάλει καθόλου κόπο για να έχει ένα ισορροπημένο γεύμα. Έτσι, θα προτιμήσει τον έτοιμο χυμό αντί να αγοράσει και να φάει φρούτα ή να στύψει δύο πορτοκάλια. Και στη χειρότερη των περιπτώσεων, δε θα προσέξει ποτέ τη διαφορά μεταξύ φρουτοποτού και φυσικού χυμού. Θα αγοράσει επιπλέον και κατεψυγμένες πίτες και πίτσες, χωρίς να μπει ποτέ στη διαδικασία του «ψαξίματος», και θα τα φάει χωρίς να νοιαστεί για τα συστατικά τους, τα λάδια που χρησιμοποιούν, για την παρασκευή τους ή την ποιότητα των αλλαντικών που περιέχουν.

Χωμένος στην ευκολία του, θα ταΐσει το παιδί του πραλίνες φουντουκιού -γιατί έτσι κάνουν όλοι- και δε θα του μάθει ποτέ να καταναλώνει ελληνικό μέλι. Κι ας μένει σε μια χώρα με μεγάλη μελισσοκομική παράδοση και τεχνογνωσία η οποία μπορεί να του προσφέρει ποικιλίες μελιού εξαιρετικής ποιότητας με μοναδικά χαρακτηριστικά και γεύση που αναγνωρίζονται διεθνώς.

Γεμίζουμε τελικά τα καλάθια του σούπερ μάρκετ με τα λάθος προϊόντα και ξεχνάμε να τρεφόμαστε σωστά. Είναι έγκλημα να προτιμήσεις ένα τυποποιημένο στραγγιστό γιαούρτι με τεράστια διάρκεια ζωής έναντι ενός παραδοσιακού γιαουρτιού. Αρκεί να σκεφτούμε πως το στραγγιστό μας γιαούρτι είναι τίγκα στη σκόνη γάλακτος και στα συντηρητικά, που θα εξασφαλίσουν στο προϊόν μακρά ημερομηνία λήξης. Αντίθετα, ένα γιαούρτι με την ένδειξη «παραδοσιακό» έχει μόνο φρέσκο γάλα και η θρεπτική του αξία είναι σαφώς ισχυρότερη, αφού περιέχει τα σημαντικά για τον οργανισμό μας προβιοτικά. Κι όσο για την τιμή... μάντεψε. Το επεξεργασμένο στραγγιστό είναι ακριβότερο, όμως οι καταναλωτές το προτιμούν ακόμη.

Και τα παραδείγματα μπορούν να δημιουργήσουν μία ατελείωτη λίστα κακών χειρισμών στη διατροφή μας, όπως η αγορά συσκευασμένης σαλάτας έναντι των φρέσκων μαρουλιών, τα γαριδάκια έναντι υγιεινών σνακ, τα in κράνμπερις έναντι της παλιομοδίτικης σταφίδας κ.ο.κ.

Το θέμα, λοιπόν, είναι πότε σκοπεύουμε να ξυπνήσουμε. Το ποσοστό παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα είναι από τα υψηλοτέρα στην Ευρώπη και το ποσοστό παχυσαρκίας σε άνδρες και γυναίκες άνω των 18 ετών βρίσκεται στο 17,6%. Οι καρδιοπάθειες, αλλά ακόμη και ο καρκίνος, σχετίζονται αισθητά με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής μας και τα ποσοστά τους στη χώρα μας είναι επίσης αποκαρδιωτικά. Ας μη γελιόμαστε, είμαστε ο,τι τρώμε! Κι όσο πιο γρήγορα το νιώσουμε στο πετσί μας, τόσο το γρηγορότερο θα βελτιώσουμε τις διατροφικές μας συνήθειες και γενικότερα τις αντιλήψεις μας για τη διατροφή.

Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο. Ας αρχίσουμε με τη σωστή ενημέρωση. Ας συμβουλευόμαστε τους εθνικούς διατροφικούς οδηγούς, οι οποίοι μας προσφέρουν συμβουλές για κατάλληλη διατροφή και την συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη για κάθε θρεπτικό συστατικό. Ας υιοθετήσουμε και απλές καθημερινές συνήθειες, προτιμώντας τα ελληνικά προϊόντα μικρών επιχειρήσεων έναντι των μεγάλων βιομηχανικών brands. Είναι τόσο απλό να προμηθευόμαστε όσα περισσότερα προϊόντα μπορούμε από τη λαϊκή αγορά της γειτονιάς μας. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουμε ότι θα τα πάρουμε από παραγωγούς, θα είναι φρέσκα και ποιοτικά και μάλιστα στις καλύτερες τιμές. Ας είμαστε, στη τελική, πιο υπεύθυνοι για την τροφή που δίνουμε στον οργανισμό μας και πόσο μάλλον για την τροφή που δίνουμε στα παιδιά μας.

mindthetrap

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ