Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

«Υπάρχει κάτι που αξίζει»

Αποστόλης Σαμακοβλής
«Υπάρχει κάτι που αξίζει»
Και σε φαντάζομαι απορημένο αγαπητέ φίλε αναγνώστη να αναρωτιέσαι και να απορείς, τι ακριβώς είναι αυτό το κάτι, είναι κάτι που υπάρχει μέσα στον καθένα, είναι κάτι που παρουσιάζεται σε ανύποπτο χρόνο σε κάποιον εκλεκτό και παρακαλάς να είσαι εσύ αυτός, είναι κάτι που δεν θα εμφανιστεί ποτέ αν το προσμένεις αλλά θα σε χαστουκίσει μια καθημερινή καθώς βαδίζεις κατηφής και περίλυπος, πάντως όλα τα κάτι του κόσμου αποσκοπούν σε κάτι: να σε αλλάξουν.

Σε συνέχεια κατά κάποιο τρόπο του προηγούμενου κειμένου μου, συμπληρώνω με αοριστίες για κάποιους, αλλά μέσα από αοριστίες μπορεί να βγάλεις νόημα (αν θες και το επιδιώξεις). Λοιπόν, ας σκεφτούμε όλοι μαζί, διαβάζοντας τις αράδες τούτες, τι ακριβώς αξίζει στη ζωή, υλικό η άυλο, χρηστικό και μη, μέσα στο μυαλό ή μέσα στα χέρια. 

Ψάξε μέσα σου για την απάντηση, για αυτό το κάτι, που πολλοί το εντόπισαν μετά από χρόνια, ίσως άλλοι να μην το βρουν ποτέ γιατί πολύ απλά δεν ψάχνουν καν, άλλοι είναι τόσο μπερδεμένοι που δεν ξέρουν ακριβώς τι ψάχνουν, άλλοι χάνονται μέσα στην αναζήτηση, άλλοι αποτυγχάνουν με την πρώτη προσπάθεια και τα παρατάνε. Για αυτούς τους λόγους και για άλλους τόσους η αναζήτηση για κάτι που αξίζει μπορεί να διαρκεί μια ζωή ολόκληρη.



Από την άλλη τώρα, κάτι που αξίζει υπάρχει στην καθημερινή ζωή του καθενός, αλλά και πάλι πρέπει να σηκωθεί το κεφάλι, να ανοίξει το μάτι και να ανοίξει η ψυχή για να εντοπιστεί.

Παράδειγμα, μετά από εσωτερική αναζήτηση και μετά το πέρας μιας φοιτητικής ζωής τεσσάρων ετών, μία τελειωμένη πρακτική άσκηση και μια δουλειά με βασικό μισθό πείνας, ο τάδε επιλέγει να παρατήσει τη στρωμένη πλέον ζωή του και να μεταναστεύσει στην Αφρική όπου θα μαγειρεύει για ορφανά παιδάκια με πρησμένες κοιλιές και τα βράδια πριν πέσει για ύπνο θα ακούει βρυχηθμούς λεόντων να σπάνε τη σιγαλιά της Αφρικανικής νυκτός. Μετά από τέσσερα με πέντε χρόνια ανακάλυψε ότι το να προσφέρει βοήθεια σε ανθρώπους που πραγματικά τη χρειάζονται είναι κάτι που αξίζει, οπότε παράτησε τη βολή και τη θαλπωρή του και έπραξε ότι ο νους και η ψυχή του επιθύμησε.
Ο δείνα τώρα, μετά από μία σαββατιάτικη έξοδο και αρκετό αλκοόλ, επιστρέφοντας στην οικία του σε μια από τις κεντρικότερες οδούς της πόλης, βρήκε κοντά στην πόρτα του ένα εγκαταλελειμμένο κουτάβι, να κλαίει, να πεινάει, να απορεί για το τι ακριβώς έκανε και το κτήνος ενδεδυμένο άνθρωπος το παράτησε στο άγνωστο. Το μαζεύει, το υιοθετεί, το κάνει μέλος της οικογένειας του, μετέπειτα κάνει προσπάθειες να ενημερώσει κόσμο για την κατάσταση (αδέσποτα-φιλοζωικές-κλπ). Βρήκε κάτι που αξίζει να κάνει μια νύχτα που επέστρεφε από έξοδο.

Λοιπόν, βρες κάτι να αξίζει, είναι δίπλα σου ή μέσα σου. Ψάξε γύρω σου, ή ρώτα τον εαυτό σου. Είναι κρίμα να περνάνε οι μέρες και να μην κάνεις κάτι, είναι χειρότερο να περνάνε οι μέρες αν ξέρεις τι ακριβώς αξίζει για εσένα αλλά δεν κάνεις κάτι.


simplylife
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα