«Τσάκωσα τον εαυτό μου – ποιος τον τσάκωσε; μα η Συνειδητότητα – να αντιδρά βίαια στη σκέψη της μοναξιάς, έστω με τη μορφή μιας μελλοντικής πιθανότητας. Θέλω να εμβαθύνω σ’ αυτό, να το νιώσω τώρα και όχι στο μέλλον. Μπορώ να νιώσω τώρα πως θα είναι όταν θα έχουν κοπεί όλοι οι δεσμοί μου με πρόσωπα, πράγματα και επιδιώξεις που τώρα δεν μ’ αφήνουν να μείνω εντελώς άδεια και μόνη;
Πρώτα απ’ όλα, μπορώ να ανεχθώ την ιδέα ότι θα ‘ρθει μια ημέρα που κανένας άνδρας δε θα υπάρχει πια στον αισθηματικό μου ορίζοντα; Έχω ήδη καταπιαστεί μ ‘αυτό το θέμα και διαπίστωσα πως υποχωρούσα πέρα από τον έρωτα, σε μιαν επικοινωνία σε βαθύτερο επίπεδο. Πράγμα που σημαίνει πως ο πόθος μου για ανθρώπινη επαφή πήρε τώρα την τελική και πιο ισχυρή του μορφή.
Τι θα έκανα αν δεν υπήρχε κανείς για να επικοινωνήσω μαζί του; Και μόνο η σκέψη με αρρωσταίνει. Τόσο βαθιά, τόσο οργανική είναι η ανάγκη της σχέσης. Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει απόλυτα την ανάγκη που νιώθω για ανθρώπινη επαφή. Και καμιά επιφανειακή επαφή δεν μου κάνει.
Ο κύκλος μου καθημερινά στενεύει και σύντομα θα ‘ ρθει η στιγμή που η φύση των βιωμάτων μου δεν θα είναι κατανοητή από κανέναν πέρα από τον εαυτό μου. Και τότε θα βρεθώ αντιμέτωπη με τη μοίρα μου, με τη μοναχικότητα, με το γεγονός ότι δεν θα μπορώ πια να μοιραστώ με κανέναν την εσωτερική μου πείρα.
Τότε, όταν κανείς δεν θα μπορεί να μπει στο πετσί μου να δει τι γίνεται μέσα μου, θα πρέπει να μάθω να αντέχω την απελπισία που θα πηγάσει απ’αυτό και επίσης να μάθω να εμπιστεύομαι τη μοναχικότητά μου.»
Από τον εγωκεντρισμό στην καθαρή συνειδητότητα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.