Ένας «Βούδδας», μπορεί να οριστεί από την απαρίθμηση των χαρακτηριστικών του γνωρισμάτων. Αυτά είναι κυρίως πενταπλά: οι δέκα δυνάμεις, οι τέσσερις περιοχές της αυτοπεποίθησης, οι τέσσερις αναλυτικές γνώσεις, τα δεκαοκτώ ειδικά Βουδδικά-ντάρμας (105), και η παντογνωσία (106, 107).
105.
Ο Κύριος: Ποιες είναι οι δέκα δυνάμεις ενός Ταθαγκάτα; Εδώ Σουμπούτι, ένας Μποντισάττβα ο οποίος κατευθύνεται προς τη Σοφία της Τελειότητας:
1) γνωρίζει συνετά, όπως είναι στην πραγματικότητα, αυτό που μπορεί να είναι, σαν αυτό που μπορεί να είναι, και αυτό που δεν μπορεί να είναι σαν αυτό που δεν μπορεί να είναι.
2) Με σύνεση αυτός γνωρίζει, όπως είναι στην πραγματικότητα, τα καρμικά αποτελέσματα όλων των πράξεων του παρελθόντος, του μέλλοντος και του παρόντος καθώς και κάθε σκέψης που αποβλέπει σε πράξεις όπως επίσης τη θέση που παίρνει κάθε φορά και τα αίτια της.
3) Με σοφία αυτός γνωρίζει, τα διάφορα στοιχεία στον κόσμο, όπως είναι στην πραγματικότητα.
4) Γνωρίζει με σοφία, τις διάφορες διαθέσεις των άλλων όντων και προσώπων, όπως είναι στην πραγματικότητα.
5) Σοφά αυτός γνωρίζει, τις υψηλότερες και τις χαμηλότερες ικανότητες των άλλων όντων και προσώπων, όπως αυτές είναι στην πραγματικότητα.
6) Γνωρίζει με σοφία την Οδό που οδηγεί οπουδήποτε, όπως αυτή είναι στην πραγματικότητα.
7) Σοφά αυτός γνωρίζει, τη μόλυνση, τον εξαγνισμό και την καταγωγή όλων των εκστάσεων, απελευθερώσεων, συγκεντρώσεων και διαλογιστικών επιτευγμάτων, όπως είναι στην πραγματικότητα.
8) Ξαναφέρνει στο νου του τις διάφορες προγενέστερες ζωές του.
9) Με τον ουράνιο οφθαλμό του γνωρίζει το θάνατο και την επαναγέννηση των όντων όπως αυτά είναι στην πραγματικότητα.
10) Μέσα από την εξαφάνιση ή το στέγνωμα ή το στέρεμα των διαρροών, παραμένει στην επίτευξη μιας τέτοιου είδους απελευθέρωσης και σοφίας της καρδιάς του. η οποία είναι χωρίς διαρροές, και η οποία σ’ αυτή εδώ τη ζωή (ή σ’ αυτόν εδώ το βίο), είναι πλήρως γνωστή και έχει πραγματοποιηθεί από αυτόν τον ίδιο. Αυτός με σοφία γνωρίζει ότι -η γέννηση έχει εξαντληθεί για μένα· η ύψιστη πνευματική ζωή έχει ήδη βιωθεί. Έπραξα ότι έπρεπε να γίνει. Μετά από αυτό το γίγνεσθαι δεν θα υπάρξει κανένα άλλο παραπέρα-. Και όλα αυτά χωρίς καμία άλλη ιδιαιτερότητα.
Ποιες είναι οι τέσσερις περιοχές της αυτοπεποίθησης;
1) Ότι εγώ ο οποίος διεκδικώ το να είμαι πλήρως φωτισμένος, δεν είμαι πλήρως φωτισμένος σ’ αυτά τα ντάρμας, —δεν βλέπω τίποτε για να το υποδείξω σε κανέναν,{είτε είναι ερημίτης ή Βραχμάνος ή θεός ή Μάρα ή Μπράχμα ή οποιοσδήποτε άλλος σε ολόκληρο τον κόσμο, να μπορώ δίκαια να κάνω αυτή τη σύσταση. Και ενώ δεν βλέπω τίποτε για να το υποδείξω, παραμένω στην επίτευξη της ασφάλειας, της αφοβίας, της αυτοπεποίθησης. Διεκδικώ την εξυψωμένη μου θέση σαν οδηγού της αγέλης. Βρυχώμαι σωστά το βρυχηθμό του λιονταριού στη συνάθροιση, και θέτω σε κίνηση τον ιερό τροχό ο οποίος δεν μπορεί να τεθεί σε κίνηση με δικαιοσύνη από κανέναν ερημίτη ή Βραχμάνο ή Θεό ή Μάρα ή Μπράχμα ή οποιονδήποτε άλλον σε ολόκληρο τον κόσμο.}
2) Ότι εγώ. ο οποίος διεκδικώ το πλήρες στέγνωμα ή στέρεμα των διαρροών, δεν τις έχω στεγνώσει πλήρως, αυτό είναι αδύνατον. Δεν βλέπω τίποτε για να το υποδείξω σε κανέναν, κ.λπ., όπως και στο {1}.
3) Ότι εκείνα τα ντάρμας τα οποία έχω περιγράψει σαν εμπόδια, δεν θα πρέπει να έχουν τη δύναμη να εμποδίσουν αυτόν ο οποίος τα κυνηγάει, αυτό είναι αδύνατον. Δεν βλέπω τίποτε για να το υποδείξω, κ.λπ., όπως και στο {1}.
4) Ότι αυτός ο οποίος προοδεύει σ’ αυτό το οποίο έχω περιγράψει σον το Μονοπάτι που οδηγεί στην άγια έξοδο, οδηγεί στη διείσδυση, οδηγεί στη σωστή εξαφάνιση του κακού, για κείνον ο οποίος πράττει έτσι. δεν πρέπει να πηγαίνει προς τη σωστή εξαφάνιση του κακού, αυτά είναι αδύνατον. Δεν βλέπω τίποτε για να το υποδείξω, κλπ., όπως και το {1}. Και όλα αυτά χωρίς καμία απολύτως αντίληψη.
Ποιες είναι οι τέσσερις αναλυτικές γνώσεις; Αυτές είναι: η αναλυτική γνώση της νοηματικής έννοιας, η αναλυτική γνώση του ντάρμα, η αναλυτική γνώση της ομιλίας και η αναλυτική γνώση του εμπνευσμένου λόγου. Και αυτές επίσης πρέπει να εφαρμόζονται χωρίς καμία άλλη ιδιαιτερότητα.
Ποια είναι τα δεκαοκτώ ειδικά ντάρμας ενός Βούδδα;
Από τη νύχτα που ο Ταθαγκάτα γνώρισε την πλήρη φώτιση, μέχρι την ημέρα που εξαφανίστηκε στη Νιρβάνα, κατά τη διάρκεια όλου αυτού του χρονικού διαστήματος ο Ταθαγκάτα:
1) Δεν σφάλλει.
2) Δεν είναι απερίσκεπτος και θορυβώδης στην ομιλία του.
3) Δεν οιερήθηκε ποτέ την εχεφροσύνη του.
4) Δεν έχει αντίληψη της διαφορετικότητας.
5) Η σκέψη του δεν είναι ποτέ ασυγκέντρωτη (μη-συγκεντρωμένη).
6) Η ομοιόμορφη εχεφροσύνη του δεν οφείλεται στην έλλειψη εξέτασης (ή μελέτης).
7) Ο ζήλος του ουδέποτε αποτυγχάνει.
8) Το σθένος του ουδέποτε αποτυγχάνει.
9) Η προσεκτικότητά του (ή η επιμέλεια του) ουδέποτε αποτυγχάνει.
10) Η συγκέντρωση του ουδέποτε αποτυγχάνει.
11) Η Σοφία του ουδέποτε αποτυγχάνει.
12) Η απελευθέρωση του ουδέποτε αποτυγχάνει
13) Πριν από όλες τις σωματικές του ενέργειες και πράξεις προηγήθηκε η γνώση, και συνεχίζει να προσαρμόζεται στη γνώση.
14) Πριν από όλες τις πράξεις της φωνής του προηγήθηκε η γνώση και συνεχίζει να προσαρμόζεται στη γνώση.
15) Όλων των πράξεων του νου του προηγήθηκε η γνώση και συνεχίζει να προσαρμόζεται στη γνώση.
16) Η γνώση και η όραση του όσον αφορά την παρελθούσα περίοδο του χρόνου, προχωρεί ανεμπόδιστη και ελεύθερη.
17) Η γνώση και η όραση του όσον αφορά τη μέλλουσα χρονική περίοδο, προχωρεί ανεμπόδιστη και ελεύθερη.
18) Η γνώση και η όραση του όσον αφορά την παρούσα περίοδο του χρόνου, προχωρεί ανεμπόδιστη και ελεύθερη.
106.
Ο Κύριος: Η γνώση όλων των τρόπων ενός Ταθαγκάτα είναι η αναμφισβήτητη γνώση όλων των ντάρμας σε όλες τους τις όψεις και οε όλες τις χρονικές (τρεις) περιόδους. Η γνώση του μονοπατιού για έναν Μποντισάττβα. είναι η προσπέλαση του στο Βουδδικό-όχημα, με πλήρη επίγνωση των Μονοπατιών και των τριών οχημάτων, χωρίς όμως να μένει ικανοποιημένος από τα οχήματα των Οπαδών και των Πρατυεκαβούδδας. «Η παντογνωσία» τελικά, είναι η σίγουρη γνώση της απουσίας ενός υποκειμενικού εαυτού σε οτιδήποτε είναι θεμελιωμένο στα δώδεκα αισθητικά πεδία, κι αυτό είναι γνωστό στους Οπαδούς και στους Πρατυεκαβούδδας.
107.
Ο Κύριος: Όσο πολλά όντα και αν υπάρχουν στα αναρίθμητα κοσμικά συστήματα, με τη Σοφία μου γνωρίζω τους πολύμορφους ειρμούς της σκέψης τους. Και γιατί; «Ειρμοί της σκέψης, ειρμοί της σκέψης» Σουμπούτι, σαν μη-ειρμοί έχουν κηρυχτεί από τον Ταθαγκάτα. Γι’ αυτό αυτοί ονομάζονται -ειρμοί της σκέψης». Και γιατί; Μια παρελθούσα σκέψη δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή- μια μέλλουσα σκέψη δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή- μια παρούσα σκέψη δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.