Ο δρόμος του πόνου είναι τόσο στενός που χωρά οριακά μόνο εσένα.
Στη διαδρομή κάθε πόνου, θα υπάρξουν άνθρωποι που θα σου δώσουν συμβουλές ή θα σου πουν να μην πονάς και να ξεχάσεις ή να προσπεράσεις τον πόνο για να συνεχίσεις τη ζωή σου. Αυτά όλα μοιάζουν αγκάθια που σου τρυπούν το μυαλό.
Μοιάζει να μη σε καταλαβαίνει κανείς και έτσι είναι. Στον πόνο του άλλου είμαστε πρώτοι στην συμβουλή και στην καθοδήγηση του πως και γιατί.
Δικός σου είναι ο πόνος, μόνο εσύ ξέρεις πώς και πόσο πονάς. Μην προσπαθείς να πείσεις κανέναν, γιατί το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Το ζητούμενο είναι ότι ο πόνος είναι δικός σου, είναι εκεί και είναι μία αλήθεια σου.
Τι θα κάνεις τον πόνο και πώς θα τον ανακουφίσεις είναι ένα δικό σου κομμάτι. Το να επιλέξεις να πεις στον πόνο σιωπή για να μη στεναχωριούνται οι άλλοι, δεν είναι λύση. Δεν γίνεται να πονάς και να το πνίγεις γιατί όλο αυτό είναι σαν να κλείνεις τα μάτια σου σε μία αλήθεια και να προσπαθείς να τον στολίσεις με ψέμα. Όπου τελικός αποδέκτης θα είσαι εσύ. Έτσι αν θάβεις τους πόνους θα παραμένεις εγκλωβισμένος σε αυτό το στενό δρομάκι.
Η εκδήλωση του πόνου είναι υγεία ενώ το αντίθετο είναι ασθένεια.
Ο τρόπος συνεργασίας του πόνου με μας είναι ότι καλύτερο. Να μάθουμε γιατί πονάμε και πως, είναι δικαίωμά μας. Άσε τον πόνο να σου μιλήσει, είναι ένας αληθινός δρόμος. Με βοηθούς ένα τετράδιο και ένα στυλό άφησε να σου πει ότι θέλει. Όσο επιτρέπεις την συνεργασία με εσένα και όσο επιτρέπεις να βγαίνει ο πόνος τόσο θα μαλακώνει. Όταν μαλακώσει ο πόνος τότε φεύγει.
Όταν ο πόνος μετατραπεί σε θλίψη είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σε άνθρωπο γιατί όλο αυτό το φορτίο αν δεν αδειάσει μετατρέπεται σε κατάθλιψη.
Αγκάλιασε εσύ πρώτα τον πόνο σου με στοργή, αποδοχή. Άλλωστε να θυμάσαι πως ο πόνος είναι μέσα στη ζωή, το μέγεθος εμείς το βάζουμε. Άρα μέγεθος δεν υπάρχει, ο πόνος υπάρχει έτσι απλά. Κάθε πόνος θέλει τον χρόνο του, την υπομονή του και το κατάλληλο άδειασμα για να φύγει. Σε μεγάλους πόνους βοηθούν οι καλοί φίλοι, που μπορούν να μας ακούσουν, οι δικοί μας άνθρωποι, το τετράδιο και σε μεγάλες περιπτώσεις πόνου και θλίψης οι ψυχολόγοι.
Αυτό που είναι καλό να θυμόμαστε, είναι να μην πνίγουμε τον πόνο, γιατί αυτό θα έχει τις επιπτώσεις του στο σώμα μας.
Δωροθέα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.