ΜΕΣ’ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΑΒΕΡΝΑ

Πηγή: Intime

Γράφει Ο ΣΤΗΒΕΝ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ

Φτάσαμε λοιπόν αγαπητοί κι αγαπητές, στην αφετηρία. Σε ένα πρωτάθλημα που πάντα παρακολουθούσα από μικρός, θεωρώντας οτι είναι πιο καθαρό και πιο αντρίκειο από την πρώτη κατηγορία. Και που φέτος θα παρακολουθήσω από πολύ κοντύτερα, αφού θα παίζει και η ΑΕΚ2013. Η φυσική μεταλλαγή της παλιάς μας αγάπης. Ας είναι καλά οι άνθρωποι που φρόντισαν να εξακολουθεί να υπάρχει κιτρινόμαυρος δικέφαλος αετός, τον οποίον θα ακολουθήσουμε.

Αλλαγμένοι κι εμείς, αφού και τα χρόνια βαραίνουν πια τις πλάτες μας, αλλά και διότι είχαμε μάθει σε άλλα θεάματα μπάλας κι επιτυχιών. Θεωρώ οτι και το πάθος και το συναίσθημα είναι πλέον ελαφρώς κατεβασμένο – κύρια μιλάω για τον εαυτό μου – αφού η μοντέρνα εποχή, μας θέλει πιο πολύ πελάτες κρίνοντας εκ της ποιότητας του προϊόντος, παρά μας θέλει τυφλούς οπαδούς. Μπορεί βέβαια και να κάνω και λάθος, αλλά κατ” αυτόν τον τρόπο θα πηγαίνω στο γήπεδο.

Η εποχή είναι γενικώς παρακμιακή κι ειδικά σε μια χώρα, που δεν έχει και καμία προοπτική. Διαβάζεις τις εισηγήσεις του ΔΝΤ αλλά και της ΕΚΤ και δεν θέλεις και πολλά. Άλλες σαράντα χιλιάδες επιχειρήσεις θα κλείσουν με την αντίστοιχη ανεργία στον ιδιωτικό τομέα, το μνημόνιο που θα λέγεται αλληλόχρεος λογαριασμός θα ισχύσει μέχρι το 2.060 και οι κυβερνώντες να ασχολούνται με κάποια ψήφο εμπιστοσύνης. Τραγικό να περιμένεις τρίχες κυριακάτικες χαρές από ένα ποδόσφαιρο, με το οποίο ασχολούνται 3.500 άτομα κατά μέσο όρο κάθε αγωνιστική στην πρώτη κατηγορία. Υποθέτω τα νούμερα, θάναι χαμηλότερα στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία.

Ελπίζουμε λοιπόν; Σε τι; Μες την υπόγεια την ταβέρνα, άμοιροι και άβουλοι αντάμα. Γιατί πήρα διαρκείας και φέτος; Για show, να απαντήσω αμέσως. Λίγη κουβέντα, λίγη προσπάθεια προσποιητού φανατισμού, λίγη βόλτα, λίγη μυρωδιά πλέμπας. Λίγη κριτική μετά, εδώ σε αυτόν τον χώρο, και από εδώ πάνε κι άλλα. Να περνάει η ώρα ρε παιδί μου κι η λατέρνα να ακούγεται από πάνω, μέχρι να γίνει και το γήπεδο και πάμε εκεί για κανά χαμαμ, αφού βρωμίσαμε κι εμείς και δεν έχουμε μπάνια σπίτι μας.

Καρτερούμε όμως κάτι, μετά από τα άπειρα πέτρινα χρόνια και το κάκιστο περσινό θέαμα. Το πρώτο μέλημα του άγνωστου Αεκτζή, μακριά από την οργάνωση, ήταν το θέαμα. Μακάρι να είναι πιο ενδιαφέρον φέτος, με μοντέρνα στοιχεία μέχρι να έρθουν οι Σέρβοι του χρόνου. Να δούμε ένα πλάνο ανάπτυξης, κάποιες μπάλες στην αντίπαλη περιοχή και κάποια γκολ. Να δούμε και πόσους άντρες έχουμε στο ρόστερ και πόσο φαβορί είμαστε σε γήπεδα, που η φωτιά θα πέσει σύννεφο. Και που πολύ καλά θα κάνει λέω εγώ.

Σπουδαία αρχή έχει γίνει, με αυτήν την πολύ όμορφη φανέλλα. Την γνήσια ριγωτή, Αεκτζήδικη. Θα την προτιμούσα χωρίς σπόνσορες επάνω, αυτοί που είναι και μεγαλύτεροι από το έμβλημα μας, αλλά τα είπαμε για την εποχή. Κι ειδικά για την Ελλάδα. Εδώ ο ΜΗ πληρώνων παίρνει τα πάντα, δεν θα έχει λόγο ο πληρώνων; Δεν βαριέσαι ρε αδερφέ. «Κι εμείς οι τρεις στον καφενέ…»

Τους αντιπάλους, τους έχουμε αναφέρει και τους γνωρίζουμε πολύ καλά. Μιλάμε πάντα για ένα πρωτάθλημα έδρας, που ειδικά φέτος θα είναι πολύ ευάλωτο λόγω οικονομικών συνθηκών. Ανάθεμα κι αν την βγάλουν μέχρι τέλους. Ο πρόεδρος της διοργανώτριας είναι δικός μας κι άρα ό,τι θελήματα χρειαστούν θα γίνουν. Ανησυχία δεν υπάρχει καμία για την άνοδο. Είμαστε ο γάβρος της κατηγορίας, που πρέπει να διεκπεραιώσουμε αυτήν την υποχρέωση, μέσω της οποίας εξαγνίσθηκαν όλοι. Τυχαία μου έρχεται στο μυαλό ο Στράτος και ο Μπάγιεβιτς.

Μ” αυτά και μ” αυτά, εύχομαι να δούμε ένα καλό πρωτάθλημα, με πολλούς δικούς μας στο ΟΑΚΑ και μια άνετη άνοδο. Εύχομαι αυτοσυγκράτηση στα εκτός έδρας παιχνίδια από τους μεμωνομένους που θα εξαφανίζουν τα εισιτήρια μέσα σε μιά ώρα. Μην έχουμε τώρα τιμωρίες και τα συναπτά και φύγουν τα λεφτά που υπάρχουν. Μέχρι και η Δούρου έχει συναινέσει, μην κάνουμε και τρίχες. Η ομάδα είναι καλή πλέον και με πληρότητα 95% προ Μπαρμπόσα, δεν έχει ανάγκη τον δωδέκατο παίκτη σε ακραίες συμπεριφορές. Ο Μελισσανίδης είναι εγγύηση γιά όποιον σκεφτεί κατόπιν εντολής να σφυρίξει φάλτσα. Το έδειξε ο άνθρωπος, που αντί να ασχολείται με τον Dow Jones, ηγείται της αποστολής στο μακρινό Αίγιο. Εκεί που θα ξεκινήσουμε χωρίς Μάνταλο στο τερέν και χωρίς Φαγιέ στον πάγκο. Κι εκεί που ακόμα κι ο Μπρέσεβιτς έφαγε την κατάρα του Κούγια.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΔΙΚΕΦΑΛΕ ΑΕΤΕ.

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ