Να ξέρουμε να ακούμε

Υπάρχουν στον κόσμο πολλοί ομιλητές που καταπλήσσουν με την ευγλωττία τους, όμως είναι λίγοι αυτοί που ξέρουν να ακούν. Το να ξέρουμε να ακούμε είναι πολύ δύσκολο, λίγοι είναι στα αλήθεια οι άνθρωποι που ξέρουν αληθινά να ακούν. Όταν μιλά ο δάσκαλος, η δασκάλα, ο ομιλητής, το ακροατήριο φαίνεται ότι είναι πολύ προσεχτικό, σαν να παρακολουθεί λεπτομερώς κάθε λέξη του ομιλητή. Όλοι δίνουν την εντύπωση ότι ακούν, ότι βρίσκονται σε κατάσταση εγρήγορσης, όμως στο ψυχολογικό βάθος κάθε ατόμου υπάρχει ένας γραμματέας που μεταφράζει κάθε λέξη του ομιλητή. Αυτός ο γραμματέας είναι το Εγώ, το Εγώ ο Ίδιος, Ο Εαυτός Μου. Η δουλειά του παραπάνω γραμματέα συνιστάται στο να κακοερμηνεύει, να κακομεταφράζει, τα λόγια του ομιλητή.  Το Εγώ μεταφράζει σύμφωνα με τις προκαταλήψεις του, προδιαθέσεις, φόβους, υπερηφάνειες, επιθυμίες, ιδέες, αναμνήσεις, κτλ., κτλ., κτλ. Οι μαθητές στο σχολείο, οι μαθήτριες, τα άτομα που αθροιστικά αποτελούν το ακροατήριο που ακούει, πραγματικά δεν ακούν τον ομιλητή. Ακούν τον εαυτό τους, ακούν το ιδιαίτερό τους Εγώ, το αγαπημένο τους μακιαβελικό Εγώ που δεν είναι διατεθειμένο να δεχθεί το Πραγματικό, το Αληθινό, το Ουσιώδες.  Μόνο σε κατάσταση επάγρυπνου νεωτερισμού, με αυθόρμητο Νου, ελεύθερο από το βάρος του παρελθόντος, σε κατάσταση πλήρους αντιληπτικότητας, μπορούμε πραγματικά να ακούσουμε χωρίς την παρέμβαση αυτού του κάκιστου γραμματέα των κακών οιωνών που λέγεται Εγώ, Εγώ ο Ίδιος, Εαυτός Μου, Ψυχολογικό Εγώ. Όταν ο Νους είναι εξαρτημένος από τη μνήμη, επαναλαμβάνει μόνο αυτό που έχει αποθηκευμένο. Ο Νους εξαρτημένος από τις εμπειρίες τόσων και τόσων χθες, μπορεί μόνο να δει το παρόν μέσα από τα θολά γυαλιά του παρελθόντος. Αν θέλουμε να Ξέρουμε να Ακούμε, αν θέλουμε να μάθουμε να ακούμε για να ανακαλύψουμε το καινούριο, πρέπει να ζήσουμε σύμφωνα με τη Φιλοσοφία της Στιγμής. Είναι επείγον να ζούμε στιγμή προς στιγμή, χωρίς τις έγνοιες του παρελθόντος και χωρίς τα σχέδια του μέλλοντος. Η Αλήθεια είναι το άγνωστο από στιγμή σε στιγμή. Ο νους μας πρέπει πάντα να είναι επάγρυπνος, σε πλήρη προσοχή, ελεύθερος από προκαταλήψεις, προδιαθέσεις, έτσι ώστε να είναι πάντα δεκτικός. Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου πρέπει να διδάξουν στους μαθητές  και στις μαθήτριές τους τη βαθειά έννοια που περιλαμβάνει αυτό το να Ξέρουμε να Ακούμε. Είναι αναγκαίο να μάθουμε να ζούμε με σοφία, να εκλεπτύνουμε τις αισθήσεις μας, να εκλεπτύνουμε τη συμπεριφορά μας, τις σκέψεις μας, τα συναισθήματα μας. Δεν χρησιμεύει σε τίποτα το να έχουμε μια μεγάλη ακαδημαϊκή μόρφωση αν δεν ξέρουμε να ακούμε, αν δεν είμαστε ικανοί να ανακαλύπτουμε το καινούριο από στιγμή σε στιγμή. Χρειαζόμαστε να εξευγενίσουμε την προσοχή, να εξευγενίσουμε τα ήθη μας, να εξευγενίσουμε τα πρόσωπά μας, τα πράγματα, κτλ., κτλ., κτλ. Είναι αδύνατο να είμαστε αληθινά εκλεπτυσμένοι όταν δεν ξέρουμε να ακούμε. Οι χοντροκομμένοι, δύσκαμπτοι, φθαρμένοι, εκφυλισμένοι Νόες, ποτέ δεν ξέρουν να ακούν, ποτέ δεν ξέρουν να ανακαλύπτουν το καινούριο. Αυτοί οι Νόες μόνο καταλαβαίνουν, μόνο αντιλαμβάνονται με λαθεμένο τρόπο τις παράλογες μεταφράσεις αυτού του Σατανικού Γραμματέα που ονομάζεται Εγώ, ο Εαυτός Μου, Ψυχολογικό Εγώ. Το να είμαστε εκλεπτυσμένοι είναι κάτι πολύ δύσκολο και απαιτεί πλήρη  προσοχή. Κάποιος  μπορεί  να  είναι  άτομο  πολύ εκλεπτυσμένο στη μόδα, στα ρούχα, στο ντύσιμο, στους κήπους, στα αυτοκίνητα, στις φιλίες, και εντούτοις να εξακολουθεί στο εσωτερικό να είναι χοντροκομμένος, αγενής, βαρύς. Όποιος ξέρει να ζει την κάθε στιγμή, προχωρεί πραγματικά από το δρόμο του Αληθινού Εξευγενισμού. Όποιος έχει Νου δεκτικό, αυθόρμητο, ολοκληρωμένο, επάγρυπνο, περπατά στο Μονοπάτι του Αυθεντικού Εξευγενισμού. Όποιος ανοίγεται σε κάθε τι το καινούριο εγκαταλείποντας το βάρος του παρελθόντος, τις προκαταλήψεις, τις προδιαθέσεις, τις δυσπιστίες, τους φανατισμούς, κτλ., προχωρεί θριαμβευτικά από το Δρόμο του Αυθεντικού Εξευγενισμού. Ο Εκφυλισμένος Νους ζει μποτιλιαρισμένος στο παρελθόν, στις προκαταλήψεις, στην υπερηφάνεια, στην αυτό-αγάπη, στις προδιαθέσεις, κτλ., κτλ. Ο Εκφυλισμένος Νους δεν ξέρει να δει το καινούριο, δεν ξέρει να ακούει, είναι εξαρτημένος από την αυτό-αγάπη. Οι φανατικοί του μαρξισμού-λενινισμού δεν δέχονται το καινούριο. Δεν αποδέχονται το Τέταρτο Χαρακτηριστικό όλων των πραγμάτων, την Τέταρτη Διάσταση, από αυτό-αγάπη. Αγαπούν υπερβολικά τον εαυτό τους, στηρίζονται στις δικές τους παράλογες υλιστικές θεωρίες, και όταν τους τοποθετήσουμε στο πεδίο των συγκεκριμένων γεγονότων, όταν τους αποδεικνύουμε το παράλογο των σοφισμάτων τους, σηκώνουν το αριστερό τους μπράτσο, κοιτάζουν τους δείκτες του ρολογιού τους, λένε μια ανειλικρινή δικαιολογία και φεύγουν. Αυτοί είναι Νόες εκφυλισμένοι, εξασθενημένοι, που δεν ξέρουν να ακούν, που δεν ξέρουν να ανακαλύπτουν το καινούριο, που δεν δέχονται την πραγματικότητα γιατί είναι μποτιλιαρισμένοι στην αυτό-αγάπη. Νόες που αγαπούν υπερβολικά τον εαυτό τους, Νόες που δεν ξέρουν από πνευματικούς εκλεπτυσμούς, χοντροκομμένοι Νόες, δύσκαμπτοι Νόες που το μόνο που ακούν είναι το Αγαπημένο τους Εγώ. Η Βασική Εκπαίδευση διδάσκει να ακούμε, διδάσκει να ζούμε σοφά. Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων, λυκείων, πανεπιστημίων, πρέπει να διδάξουν στους μαθητές και στις μαθήτριές τους τον Αυθεντικό Δρόμο του Αληθινού Ζωτικού Εξευγενισμού. Δεν χρησιμεύει σε τίποτα το να παραμείνουμε δέκα και δεκαπέντε χρόνια μέσα στο σχολείο, το λύκειο ή το πανεπιστήμιο, αν βγαίνοντας είμαστε εσωτερικά αληθινά γουρούνια στις σκέψεις μας, στις ιδέες, στα αισθήματα και στις συνήθειες. Χρειάζεται η Βασική Εκπαίδευση με μορφή επείγουσα γιατί οι νέες γενιές σημαίνουν την απαρχή μιας Καινούριας Εποχής.  Έχει φτάσει η ώρα της Αληθινής Επανάστασης, έχει φτάσει η στιγμή της Βασικής Επανάστασης. Το παρελθόν είναι παρελθόν και έδωσε πια τους καρπούς του. Χρειαζόμαστε να καταλάβουμε το βαθύ νόημα της στιγμής που ζούμε.

samael ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ