Μια πρόσφατη επισκόπηση των Read, Fosse, Moskowitz και Perry (2014) που βασίστηκε σε 125 έρευνες των τελευταίων 10 χρόνων υποστηρίζει την υπόθεση ότι κάποια τραυματική εμπειρία στη παιδική ηλικία (συμπεριλαμβανομένης της κακοποίησης και της παραμέλησης) μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξηθεί η πιθανότητα εμφάνισης ψύχωσης αργότερα στη ζωή. Υπάρχουσες ανωμαλίες στον εγκέφαλο των ανθρώπων που έχουν διαγνωστεί με προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως η σχιζοφρένεια, αποτελούν τη βάση της υπόθεσης ότι τέτοιες διαταραχές έχουν βιολογική προέλευση και δεν επηρεάζονται από σημαντικά γεγονότα ζωής.
Παρόλα αυτά, η επισκόπηση, η οποία θα δημοσιευτεί στο Neuropsychiatry, ένα επιστημονικό περιοδικό που εκδίδεται κάθε 2 μήνες από το Future Medicine, υποστηρίζει το “τραυματογενές νευροαναπτυξιακό” μοντέλο της ψύχωσης. Το μοντέλο προτείνει ότι αυτές οι εγκεφαλικές ανωμαλίες μπορεί να προέρχονται από δυσμενή γεγονότα ζωής, συγκεκριμένα αυτά που συμβαίνουν νωρίς στη παιδική ηλικία. Για παράδειγμα, δυσλειτουργικοί μηχανισμοι στον εγκέφαλο οι οποίοι ρυθμίζουν τα επίπεδα του στρες και σχετίζονται με την υπερευαισθησία των ατόμων σε στρεσογόνους παράγοντες έχουν βρεθεί και στον εγκέφαλο νέων παιδιών που έχουν τραυματικά βιώματα.
Η επισκόπηση, η οποία διενεργήθηκε από ερευνητές του Ηνωμένου Βασιλείου, της Δανίας, της Νορβηγίας και της Αμερικής, καταλήγει “Οι άνθρωποι με ψύχωση πρέπει να λαμβάνουν αποδεδειγμένα αποτελεσματικές ψυχοθεραπείες οι οποίες να έχουν ως στόχο τα κοινωνικά αίτια που προκαλούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Το γεγονός ότι οι ψυχολογικές συνέπειες της παιδικής κακοποίησης, παραμέλησης και απώλειας έχουν βιολογικά επακόλουθα δεν σημαίνει ότι οι βιολογικές αλλαγές είναι ενδεικτικές μιας διαταραχής στον εγκέφαλο. Ούτε επίσης ότι αυτές οι βιολογικές αλλάγες δεν έχουν βάση στην ζωή του ανθρώπου και ούτε επίσης ότι αυτές οι βιολογικές αλλαγές απαιτούν αποκλειστικά ή κατα κύριο λόγο φαρμακευτική αγωγή.
Επίσης δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι αλλαγές στον εγκέφαλο είναι μη αναστρέψιμες. Πράγματι, πρόσφατες έρευνες προτείνουν ότι η ψυχοθεραπεία μπορεί να αυξήσει την ικανότητα των στρεσογόνων αδένων (HPA axis) να ανταποκρίνεται στο στρες και στα παιδιά και στους ενήλικες. Οι θετικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η πρωτογενής πρόληψη είναι πολύ σημαντικές. Η προστασία και φροντίδα του αναπτυσόμενου εγκεφάλου στα νέα παιδιά φαίνεται ότι είναι υψηλής σημασίας.
Ο πρωταρχικός συγγραφέας της μελέτης και μέλος της ερευνητικής ομάδας για την ψύχωση του πανεπιστημίου Liverpool, καθηγητής John Read, αναφέρει : “Ελπίζουμε ότι αυτός ο τεράστιος όγκος βιβλιογραφίας που υπάρχει, θα κάνει περισσότερα άτομα που δουλεύουν στο χώρο της ψυχικής υγείας να ενδιαφερθούν περισσότερο για τις ζωές των ανθρώπων που προσπαθούν να βοηθήσουν. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την άποψη ότι το να ακούς φωνές και να έχεις ασυνήθιστες πεποιθήσεις είναι απλά συμπτώματα μιας ασθένειας που χρειάζεται να κατασταλλούν με τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής.”
maniokatathlipsi
Παρόλα αυτά, η επισκόπηση, η οποία θα δημοσιευτεί στο Neuropsychiatry, ένα επιστημονικό περιοδικό που εκδίδεται κάθε 2 μήνες από το Future Medicine, υποστηρίζει το “τραυματογενές νευροαναπτυξιακό” μοντέλο της ψύχωσης. Το μοντέλο προτείνει ότι αυτές οι εγκεφαλικές ανωμαλίες μπορεί να προέρχονται από δυσμενή γεγονότα ζωής, συγκεκριμένα αυτά που συμβαίνουν νωρίς στη παιδική ηλικία. Για παράδειγμα, δυσλειτουργικοί μηχανισμοι στον εγκέφαλο οι οποίοι ρυθμίζουν τα επίπεδα του στρες και σχετίζονται με την υπερευαισθησία των ατόμων σε στρεσογόνους παράγοντες έχουν βρεθεί και στον εγκέφαλο νέων παιδιών που έχουν τραυματικά βιώματα.
Η επισκόπηση, η οποία διενεργήθηκε από ερευνητές του Ηνωμένου Βασιλείου, της Δανίας, της Νορβηγίας και της Αμερικής, καταλήγει “Οι άνθρωποι με ψύχωση πρέπει να λαμβάνουν αποδεδειγμένα αποτελεσματικές ψυχοθεραπείες οι οποίες να έχουν ως στόχο τα κοινωνικά αίτια που προκαλούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Το γεγονός ότι οι ψυχολογικές συνέπειες της παιδικής κακοποίησης, παραμέλησης και απώλειας έχουν βιολογικά επακόλουθα δεν σημαίνει ότι οι βιολογικές αλλαγές είναι ενδεικτικές μιας διαταραχής στον εγκέφαλο. Ούτε επίσης ότι αυτές οι βιολογικές αλλάγες δεν έχουν βάση στην ζωή του ανθρώπου και ούτε επίσης ότι αυτές οι βιολογικές αλλαγές απαιτούν αποκλειστικά ή κατα κύριο λόγο φαρμακευτική αγωγή.
Επίσης δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι αλλαγές στον εγκέφαλο είναι μη αναστρέψιμες. Πράγματι, πρόσφατες έρευνες προτείνουν ότι η ψυχοθεραπεία μπορεί να αυξήσει την ικανότητα των στρεσογόνων αδένων (HPA axis) να ανταποκρίνεται στο στρες και στα παιδιά και στους ενήλικες. Οι θετικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η πρωτογενής πρόληψη είναι πολύ σημαντικές. Η προστασία και φροντίδα του αναπτυσόμενου εγκεφάλου στα νέα παιδιά φαίνεται ότι είναι υψηλής σημασίας.
Ο πρωταρχικός συγγραφέας της μελέτης και μέλος της ερευνητικής ομάδας για την ψύχωση του πανεπιστημίου Liverpool, καθηγητής John Read, αναφέρει : “Ελπίζουμε ότι αυτός ο τεράστιος όγκος βιβλιογραφίας που υπάρχει, θα κάνει περισσότερα άτομα που δουλεύουν στο χώρο της ψυχικής υγείας να ενδιαφερθούν περισσότερο για τις ζωές των ανθρώπων που προσπαθούν να βοηθήσουν. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την άποψη ότι το να ακούς φωνές και να έχεις ασυνήθιστες πεποιθήσεις είναι απλά συμπτώματα μιας ασθένειας που χρειάζεται να κατασταλλούν με τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής.”
maniokatathlipsi
psixologikosfaros
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.