Ὁ ἂνθρωπος δὲν γνωρὶζει τὸν χαρακτῆρα του, διὸτι δὲν τὸν ἒχει μελετὴσει

Ὁ ἂνθρωπος δὲν γνωρὶζει τὸν χαρακτῆρα του, διὸτι δὲν τὸν ἒχει μελετὴσει, δὲν γνωρὶζει 

τὰς ἰδιὸτητὰς του, οὒτε τὰ ἐλαττὼματὰ του, οὒτε τὰς ἐλλεὶψεις του, διὸτι ἐξ ἐγωισμοῦ, δὲν ἀναγνωρἰζει εἰς τὸν ἑαυτὸν του τοιαῦτα μειονεκτὴματα. 

Ἡ φὺσις μᾶς ἐπροὶκισε μὲ τὴν ἰδιὸτητα τῆς ἐπιζητὴσεως τοῦ καλλιτὲρου, μὲ τὴν τὰσιν νὰ γὶνωμεν κρεὶσσονες ἑαυτῶν. 

Ἀλλ' ἡμεῖς φροντὶζομεν νὰ φαινὸμεθα καλλὶτεροι ἀπὸ τοὺς ἂ

λλους.

Τὸ οὐσιῶδες καὶ ὠφὲλιμον ὃμως, δὲν εἶναι νὰ φαὶνεται κανεὶς ἐνὰρετος, ἀλλὰ νὰ εἶναι τοιοῦτος, οὒτε νὰ κρὺπτη τὰ ἐλαττὼματὰ του ὑπὸ τὴν μὰσκαν τῆς ὑποκρισὶας, ἀλλὰ νὰ μὴν ἒχη τοιαῦτα, ἢ ἐὰν ἒχη, νὰ φροντὶζη νὰ τὰ διορθὼνη.

Τοῦτο ἐπιτυγχὰνεται μὸνον διὰ τῆς εἰλικρινεὶας ἀπὲναντι ἑαυτοῦ καὶ τῶν ἂλλων, διὸτι ὃστις δὲν παραδὲχεται ὃτι ἒχει ἀτελεὶας, ἀποκλεὶεται καὶ νὰ τὰς θεραπεὺση. 

Ὁ ἂνθρωπος ὃμως δὲν ζῆ τὸν παρὸντα μὸνον βὶον, ἀλλ' ὑπὰρχει στὴν αἰωνιὸτητα καὶ ἐφ' ὃσον δὲν φροντὶζει νὰ καλλιτερεὺη τὰς ἐλλεὶψεις του, τὶθεται ἐναντὶον τοῦ Ἐξελικτικοὺ Νὸμου τῆς φὺσεως, εἶναι καταδικασμὲνος νὰ ἒχη αὐτὰς μὲχρις ὃτου τὰς ἀποβὰλη διὰ τῶν δοκιμασιῶν, ἃς μοιραὶως θὰ ὓφὶσταται κατὰ τὰς διαδοχικὰς ἐνσαρκὼσεις του.

Σ. Νὰγος

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ