Γέννηση

Γέννηση

Η Παρουσία ποτέ δεν μοιάζει τόσο απούσα όσο μέσα στον χρόνο επώασης που συντελείται μέσα στο σκοτάδι εκείνο που κυοφορεί το Φως.

Οι λανθάνοντες πόνοι του ευδαιμονισμού είναι πάντα ύπουλοι και αόρατοι γιατί ζουν ναρκωμένοι από την μεθυστική του παρουσία. Αν τους ακραγγίζαμε,  το σύννεφο της άγνοιας θα εξατμιζόταν, αφήνοντάς μας μέσα στο σκοτάδι που ζει το φως μέχρι να γεννηθεί.

Το σκοτάδι που σε τρέφει για να αναθραφείς.

Το σκοτάδι που (σε) πονάει έως ότου εσύ να αντιληφθείς.

Το σκοτάδι που υπομένει τους πόνους που θα του προκαλείς, εκείνο το σκοτάδι που θρέφει την Ανάστασή σου και εσύ το μισείς.

Οι πόνοι, το σκοτάδι και η Ανάσταση είναι όλα Ένα.

Το σκοτάδι δεν είναι θάνατος, είναι η μήτρα της Ανάστασης.

Ο φόβος είναι ο τάφος,

Ο ευδαιμονισμός της άγνοιας είναι θάνατος,

ο θάνατος του σκοταδιού είναι ο δικός σου θάνατος,

ο θάνατος του πόνου είναι ο δικός σου θάνατος, ο θάνατος της δικής σου Ανάστασης.

Αν θέλεις να σπάσεις τα δεσμά του θανάτου, θα πρέπει να συμφιλιωθείς με το σκοτάδι της μήτρας -μητέρας που θα σε παραδώσει μέσα από τους πόνους της γέννας, στο φως -

Το Αναστάσιμο.

Ε.Β.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ