Όταν ήμουν μικρή δεν πίστεψα ποτέ στα παραμύθια.
Τα άκουγα όμως. Με ευχαρίστηση. Κάπου κάπου αναρωτιόμουνα τι δουλειά έχουν οι κακές μάγισσες και οι ίντριγκες σε ένα παραμύθι που σκοπό του έχει να σε ταξιδέψει για να κοιμηθείς γλυκά σαν πουλάκι.
Πέρασαν τα χρόνια. Άρχισα να υποψιάζομαι…μήπως όλα αυτά ήταν συμβολισμοί της πραγματικής ζωής;
Μήπως κακές μάγισσες έχουμε παντού ολόγυρα μας;
Μήπως ένα παραμύθι οφείλει από μια σταλιά παιδί να σε προετοιμάσει για όλα τα στραβά που θα συναντήσεις;
Για τους ανθρώπους που θα σε πληγώσουν;
Για τις συμπεριφορές που θα σε προδώσουν;
Και πως να μάθεις να επιβιώνεις;
Πως να σηκώνεσαι ξανά με την ελπίδα να βρεις παρ’ολ’αυτά τον πρίγκιπά σου;
Εννοείται θα απάνταγε κάποιος αβίαστα. Ναι αλλά το παραμύθι σου μαθαίνει να μην χάνεις την ελπίδα σου για τον πρίγκιπα. Δεν σου λέει μην χάνεις την ελπίδα σου θα βρεις άλλους φίλους. Για την φιλία και την προδοσία από που να μάθω; Και τι να συμπεράνω;
Όταν ήμουν μικρή πίστευα στη φιλία. Όταν μεγάλωσα απογοητεύτηκα. Πόνεσα. Μοιράστηκα τα πιο δικά μου.Τα πιο όμορφα αλλά και τα πιο σπαρακτικά. Κι έπεσα έξω. Και έπεσα και σηκώθηκα πολλές φορές. Και ξαναπίστεψα. Και τέλος.
Η καρδιά δεν αντέχει πολλές στενοχώριες. Γι’αυτό έχει και άμυνες και σκληραγωγείται κι όταν πονάει σου φωνάζει :
«Ει ξύπνα βλάκα! Ποτέ ξανά!» Οφείλεις να την ακούσεις κάποια στιγμή.
Μαρία ΑραβαντινούΚι όταν θα χρειαστεί μεθαύριο να πεις παραμύθια στα παιδιά σου κοιτά να τα πεις σωστά. Γιατί εγώ όταν ήμουν μικρή δεν άκουγα καλά τα παραμύθια.Τουλάχιστον ήμουν τυχερή σε ένα πράγμα. Βρήκα τον πρίγκιπα μου. Κι Ευχαριστώ γι’ αυτό.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.