Το Χέρι σαν Μικρόκοσμος

Σε κάποιες από τις μυστικιστικές παραδόσεις του κόσμου, κυρίως στη Γιόγκα, η εκδήλωση της κατάστασης της αυτογνωσίας, ή ένωσης με το σύμπαν, αντιστοιχεί με την αίσθηση μιας ενέργειας στα χέρια.Αυτή η γνώση δόθηκε από τον William Blake στο έπος του Milton.

Κάποιοι σύγχρονοι πνευματιστικοί θεραπευτικοί οργανισμοί δηλώνουν ότι η ζέστη στα χέρια προέρχεται από αυτό στο οποίο πρέπει να αποβλέπει ο Αναζητητής, Παρόλα αυτά η Φυσική λέει ότι η ζέστη είναι αποτέλεσμα της τριβής ή της διακοπής της ροής σε ένα σύστημα.

Η ζέστη που νιώθουμε όταν έχουμε πυρετό είναι ένα πολύ καλό σημάδι ότι το σώμα αντιδράει επειδή έχει προσβληθεί από κάποιο οργανισμό, οι χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στο στομάχι παράγουν ζέστη αλλά ποιος θέλει η χώνεψη να συμβαίνει στα χέρια του; Ο Blake αναφέρεται στις "μαύρες φλόγες της κόλασης" που "δίνουν ζέστη αλλά όχι φως".


Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι οι ενέργειες που απελευθερώνονται από πνευματικές μεταμορφώσεις θα εκδηλωθούν στα χέρια αφού πολλοί πολιτισμοί έβλεπαν το χέρι σαν το κλειδί για το τι συμβαίνει στη ζωή και το σώμα ενός ανθρώπου. Στις ανατολικές σχολές σκέψης πιστεύεται ότι τα επτά ψυχοπνευματικά κέντρα καθρεπτίζονται στα χέρια, όπως ακριβώς μπορεί το σώμα να αποτελεί αντανάκλαση των μεγάλων κέντρων του ηλιακού συστήματος, των πλανητών, που συχνά τους βλέπουμε απλά σαν διακοσμητικούς όγκους βράχων.

Αυτά τα τσάκρα, όπως είναι γνωστά στα Σανσκριτικά, βρίσκονται σε κάποια σημεία του σώματος, όπου υπάρχει μεγάλο πλέγμα του κεντρικού νευρικού συστήματος και ρυθμίζουν τα διάφορα όργανα του σώματος. Η κατάσταση αυτών των οργάνων, μπορεί να γίνει αντιληπτή από τα χέρια αν είμαστε εξαιρετικά ευαίσθητοι. Μια από τις τελευταίες πειραματικές παρατηρήσεις της επιστήμης της ιατρικής αναφέρει ότι ο πόνος στο μικρό δάχτυλο μπορεί να δείχνει το ξεκίνημα μιας στεφανιαίας νόσου.

Αυτό είχε υπαινιχθεί σε κείμενα των Μουσουλμάνων, για παράδειγμα το Κοράνι προφητεύει ότι τη στιγμή της Ανάστασης 'τα χέρια μας θα μιλούν'. 'Εκείνη την ημέρα τα στόματα τους κλείνουν αλλά τα χέρια τους μας μιλούν, και αποτελούν μάρτυρα των όσων έχουν κάνει'.

Οι Προφητείες των Δώδεκα Ιμάμηδων είναι μια συλλογή γραπτών που συγκεντρώθηκαν από μια ακαδημαϊκή ομάδα Μουσουλμάνων τον 9ο αιώνα και αναφέρονται στην εποχή της Τελευταίας Κρίσης όταν ο δωδέκατος Ιμάμης, ο Mahdi έρθει για να σώσει τον κόσμο. Οι διάφορες θρησκείες του κόσμου, και όχι μόνο ο Ισλαμισμός, είναι γραμμένο ότι θα επανιδρυθούν στην αρχετυπική τους μορφή από τον Mahdi.

Τα χέρια ανταποκρίνονται στην κατάσταση των τσάκρας μας, η οποία είναι άμεσο αποτέλεσμα των συμπεριφορών και των πράξεων μας, οπότε το άτομο κρίνει τον εαυτό του μέσω μιας εσωτερικής διαδικασίας, και δεν τον τοποθετεί κάπου ο εκδικητικός Πατέρας Θεός. Αυτή η διαδικασία βέβαια θα συμβεί σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο του ασυνείδητου και δεν θα εμπλακεί το Εγώ.

Το χέρι μερικές φορές συγκρίνεται με το μάτι που βλέπει. Αυτή είναι μια ερμηνεία που βρέθηκε στην ψυχαναλυτική όπου το χέρι εμφανίζεται στα όνειρα σαν ίσο με το μάτι.
Αυτή η αναγνώριση του χεριού με το όργανο της αίσθησης της αφής οφείλεται στο γεγονός ότι τα χέρια κυβερνώνται από το Visshuddhi ή το αυχενικό πλέγμα (λαιμός και ώμοι) που αποτελεί το πιο λεπτό κέντρο που είναι ευαίσθητο στις αιθερικές δονήσεις.

Αυτό το τσάκρα και τα χέρια λειτουργούν σαν ένας περίπλοκος ραδιοφωνικός δέκτης.
Στα Κινέζικα αρχεία του Tao Te Ching το δεξί χέρι αντιστοιχεί με την αρχή της δράσης ενώ το αριστερό με τη σοφία ή τη μη δράση, στην Ινδία το αριστερό χέρι συνδέεται με την σεληνιακή επιθυμία και συναίσθημα, και το δεξί χέρι με την ηλιακή αρχή της δράσης. Οι καταστάσεις αυτές δεν αντιμετατίθενται στους αριστερόχειρες και είναι γνωστό ότι οι ιδιότητες των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου, που το καθένα ευθύνεται για τη λειτουργία του αντίθετου χεριού, δεν αλλάζουν.

Η ίδια πολικότητα είναι επίσης η βάση των Ινδουιστικών και Βουδιστικών mudras. Οι Hasta mudras ή η στάση των χεριών χρησιμοποιούνταν από τους γιόγκι για αιώνες για να κανονίζουν τη ροή της ενέργειας στα τσάκρας του χεριού (και κατ' επέκταση όλου του σώματος) για να αποφύγουν τις ασθένειες, που πιστεύονταν ότι προέρχονταν από μια ανισορροπία σε ένα ή περισσότερα τσάκρας.

Κάποιες σχολές γιόγκα αντιστοιχίζουν κάθε δάχτυλο του χεριού με ένα από τα πέντε στοιχεία, τον αντίχειρα με τη φωτιά, το δείκτη με τον αιθέρα, το μεσαίο με το νερό, αυτό στο οποίο τοποθετείται το δαχτυλίδι με τη γη ή το φως, και το μικρό δάχτυλο με τον αέρα. Λέγεται ότι υπάρχουν 24 mudras, ένα για κάθε μια από τις 24 λέξεις στο Gayatri Mantra του Ινδουισμού.

Τα Mudras αποτελούν ένα ουσιώδες κλειδί για την ερμηνεία της εικονογραφίας στον Ινδουισμό και το Βουδισμό. Στο bhumisparsha mudra το χέρι είναι χαμηλωμένο, τα δάχτυλα ακουμπούν το έδαφος - ο Βούδας παίρνει μια μαρτυρία από τη Γη για την κατάσταση φώτισης. Το anjali mudra είναι μια χειρονομία λατρείας ή προσευχής που χρησιμοποιείται επίσης στο Χριστιανισμό, σε ένα άλλο mudra που είναι κοινό στην Ανατολή και τη Δύση ο δείκτης και ο μεσαίος δείχνουν προς τον παράδεισο ενώ τα άλλα έχουν μαζευτεί.

Στο dhyana mudra οι παλάμες βρίσκονται στα γόνατα γυρισμένες προς τα πάνω για να παίρνουν ενέργεια από τους ουρανούς.

Οι τελετουργικοί χοροί της Ινδίας και την Νοτιοανατολικής Ασίας ονομάζονταν χοροί των χεριών, η θέση των χεριών και των δαχτύλων συμβολίζουν τις εσωτερικές διαθέσεις και μπορεί να παρουσιάζουν μεγάλες αφηγήσεις χωρίς καθόλου λόγια.

Το χέρι είναι μια σύνθεση πολλών διαφορετικών ενεργειών, τη διπλή πολικότητα των αντρών και των γυναικών, τα πέντε στοιχεία, τα επτά κέντρα συνείδησης και τις χιλιάδες ευαισθησίες του εγκεφάλου. Στα χέρια ρέει μια τεράστια ποικιλία ενεργειών, ενέργεια για θεραπεία, για δημιουργία, για ισορροπία, για επικοινωνία και μεταμόρφωση. Αποτελούν την πιο δυνατή διασύνδεση με τους ανθρώπους.

ΠΗΓΗ

Το χέρι στους αρχαίους Πολιτισμούς συσχετιζόταν με τον Αρχετυπικό Άνθρωπο σαν έκφραση και σύμβολο της Νόησης και της Πνευματικότητας στη Φυσική Δημιουργία. Σε πολλές γλώσσες του κόσμου, ακόμα και σήμερα, υπάρχει μια καθαρή σχέση ανάμεσα στις λέξεις "χέρι", "άνθρωπος" και "νους", (manus, man, manas) η οποία παρουσιάζει μια παράξενη και κάπως μυστική σχέση αναλογικής αρμονίας ανάμεσα σε τόσο διαφορετικά πράγματα. Όμως ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι οι φιλολογικές αναλογίες αλλά οι γεωμετρικό-αστρονομικές, σαν μια πρώτη προσέγγιση στη γνώση για τον Άνθρωπο ως καθρέφτη του σύμπαντος (Μικρόκοσμος).

Αυτό το χέρι που χαϊδεύει ή δέρνει, που παίζει κιθάρα ή πελεκά το ξύλο, κλείνει μέσα του το γεωμετρικό κλειδί μιας Αρμονίας που ενώνει τα Συστήματα, ανάμεσα στο παιχνίδι του Αριθμού, του Ρυθμού και της Μορφής, του κύκλου και του τετραγώνου... όπως το εσωτερικό κελάηδημα των "Πουλιών".

Το χέρι είναι σαν ένας καθρέφτης του Σύμπαντος, στις αναλογικές του διαστάσεις και τη γεωμετρικο - μορφική του δομή.

Αυτό το γεγονός το είχαν συλλάβει οι αρχαίοι Πολιτισμοί, αλλά και οι προγονικοί άνθρωποι των σπηλαίων της Παλαιολιθικής Εποχής, που συνήθιζαν να ζωγραφίζουν στους τοίχους των ναών - σπηλαίων τους χέρια, καθώς και διάφορα άλλα συμβολικά σχήματα, που οι σχηματισμοί, οι θέσεις και οι προσανατολισμοί τους ήταν σύμφωνοι με ένα ορισμένο μυστικό νόημα.

Με το χέρι ανοικτό (βλέπουμε το σχέδιο ενός χεριού-τύπου από το Σπήλαιο της Γκάργκας στη Γαλλία, όπου εφαρμόζεται η γεωμετρικό-αστρονομική ανάλυση) σχηματίζεται, από το μικρό δάκτυλο και τον αντίχειρα, μια γωνία 90 μοιρών, που διαιρεί τον κύκλο (τροχιά του ήλιου) σε 4 τέταρτα. Τα άλλα τρία δάκτυλα σχηματίζουν τις γωνίες του λεγόμενου "Ποδιού της Χήνας" που συμπεριλαμβάνει τους συμβολικούς κανόνες για την παρατήρηση της ηλιακής τροχιάς στον ακριβή της Μεσημβρινό.

Το μεσαίο δάκτυλο δείχνει τη γωνία με τον ορίζοντα, της θέσης του ήλιου στο Ζενίθ την Εαρινή και Φθινοπωρινή Ισημερία. Ο παράμεσος δείχνει το Ζενίθ στο Θερινό Ηλιοστάσιο και ο δείκτης στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, δηλαδή στα κρίσιμα σημεία της αλλαγής των εποχών του χρόνου.

Αν όμως γυρίσει κανείς το χέρι και το κοιτάξει από την παλάμη, οι γωνίες των δακτύλων αποκτούν άλλη θέση προσανατολισμού και δείχνουν τότε ορισμένες σημαντικές θέσεις της Σελήνης στην τροχιά της. Για αυτό το λόγο, στον Εσωτερισμό η ράχη συσχετίζεται με τον Ήλιο (θετική ενέργεια πομπού) και η παλάμη με την Σελήνη (αρνητική, παθητική ενέργεια δέκτη).

Η πλήρης γωνία του "Ποδιού της Χήνας", που σχηματίζεται με το δείκτη και τον παράμεσο σε γωνία, είναι 40 μοίρες και επιτρέπει τη διαίρεση του κύκλου σε 9 μέρη.

Εξάλλου, το χέρι προσεγγίζει πάρα πολύ το μυστικό του τετραγωνισμού του κύκλου, το οποίο όπως θα δούμε τώρα αποδεικνύει ακόμα περισσότερο αυτά που έχουμε στηρίξει έως τώρα: δηλ. ότι το χέρι είναι ένα φοβερό γεωμετρικό εργαλείο του ανθρώπου, που αν είχε την κατάλληλη αντίληψη και κατανόηση, θα μπορούσε να μάθει πολλά για τους αστρονομικούς και γεωμετρικούς κανόνες της φύσης. Το χέρι είναι λοιπόν ένας πραγματικός καθρέφτης των αναλογιών της φύσης.

Το μικρό δάκτυλο δείχνει έναν κύκλο-μονάδα. Ο παράμεσος δείχνει το τετράγωνο που συμπεριλαμβάνει αυτόν τον κύκλο.

Ο αντίχειρας δείχνει άλλο ένα τετράγωνο, του οποίου το εμβαδόν είναι ίσο με του κύκλου. Η προσέγγιση είναι εξαιρετική και αποκλείεται να είναι τυχαία. Στα αλήθεια το χέρι κρατάει φοβερά εσωτερικά μυστήρια των παγκόσμιων αναλογιών. Το σχέδιο και η μορφική δομή του χεριού είναι ένα ακόμη παράδειγμα της αντανάκλασης του Σχεδίου και της Δομής του Σύμπαντός μας στον άνθρωπο, στο γεωμετρικο - αστρονομικό κλειδί Ερμηνείας σύμφωνα με το Νόμο των αριθμών της Εσωτερικής αντίληψης. Ίσως το χέρι είναι κάτι περισσότερο από ένα χέρι... ίσως να είναι μια βαθιά κι ακόμη σχεδόν άγνωστη σελίδα του Βιβλίου του αληθινού Εαυτού μας.

nea-acropoli
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ