Αυτοάνοσα Νοσήματα - Η κύρια αιτία χρονίων ασθενειών σήμερα!

Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς

Διδάκτωρ Πανεπιστημίου UNI.NA. Federico II

Ειδικός στα Χρόνια Νοσήματα και στις Διαταραχές του Μεταβολισμού

American College for the Advancement in Medicine

Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι ασθένειες που προκύπτουν γιατί το σώμα μας επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα. Ένας στους δέκα πολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάσχει από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα.

Είναι κύρια αιτία χρονίων ασθενειών σήμερα και επηρεάζει την υγεία περισσότερων ανθρώπων απ’ ότι τα καρδιακά νοσήματα ή ο καρκίνος. 

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Αυτοάνοσων Νοσημάτων πενήντα εκατομμύρια Αμερικανοί, ένας στους πέντε, πάσχουν από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα. 

Είναι βέβαιο είτε να γνωρίζετε κάποιον που πάσχει από μια τέτοια ασθένεια είτε να πάσχετε και εσείς οι ίδιοι από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα.

Πρόκειται για νοσήματα που σχετίζονται άμεσα με τον τρόπο ζωής μας. Όσο υψηλότερο το βιοτικό επίπεδο τόσο μεγαλύτερη είναι και η επίπτωση τους. Ασθένειες όπως:

- Σκλήρυνση κατά πλάκας

- Διαβήτης

- Ρευματοειδής αρθρίτιδα

- Θυρεοειδίτιδα Hashimoto 

- Ψωρίαση 

- Ελκώδης κολίτιδα 

- Νόσος του Crohn

- Ερυθηματώδης λύκος

- Δερματίτιδες

- Μυασθένεια  

- ALS κ.ά. 

αυξήθηκαν δραματικά τα τελευταία 15 χρόνια.

Τα αυτοάνοσα είναι χρόνια νοσήματα, για τα οποία το άτομο που πάσχει, πρέπει να λαμβάνει ισχυρές και με πολλές παρενέργειες αγωγές για την υπόλοιπη ζωή του.

Γιατί συμβαίνει αυτό   

Σύμφωνα με νέες μελέτες όσο υψηλότερο το βιωτικό επίπεδο τόσο μεγαλύτερη είναι η επίπτωση των αυτοάνοσων, είναι το τίμημα που πληρώνουμε για έναν τρόπο ζωής που συνεχώς απομακρύνεται από το φυσιολογικό.

Για να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει θα πρέπει να εξετάσουμε το θέμα εκεί που ξεκινά. Σε επίπεδο κυττάρων.

Τα κύτταρα μας είναι οι βιολογικές μονάδες από τις οποίες αποτελείται ο οργανισμός μας. Αποικίες κυττάρων με κοινά χαρακτηριστικά συναθροίζονται και σχηματίζουν όργανα και τελικά ένα ανθρώπινο σώμα.

Η κατάσταση λειτουργίας των κυττάρων μας αντικατοπτρίζει την κατάσταση της υγείας μας.

Ένα κύτταρο είναι φτιαγμένο από διάφορα δομικά συστατικά ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί και κάποια άλλα για να λειτουργήσει. Αυτά τα ονομάζουμε θρεπτικά συστατικά και είναι απαραίτητα για να υπάρχουν και να λειτουργούν σωστά τα κύτταρα μας. Πρόκειται για μεταλλικά στοιχεία, αμινοξέα, πρωτεΐνες, βιταμίνες, ένζυμα, λίπη, υδατάνθρακες.

Αυτά τα στοιχεία τα προσλαμβάνουμε μέσω της διατροφής μας. Είναι όμως σήμερα οι τροφές μας αυτές για τις οποίες έχει προγραμματιστεί γενετικά το σώμα μας; Είναι προφανές πως όχι!

Οι τροφές μας έχουν αλλάξει

Οι αλλαγές που έχουν προκύψει, πόσο επηρεάζουν την διατροφική κατάσταση των κυττάρων μας και κατ’ επέκταση τη δική μας;

Ας πάρουμε για παράδειγμα μια τροφή όπως τα μαρούλια. Παλαιότερα είχαμε ένα χωράφι και καλλιεργούσαμε σε αυτό εκατό μαρούλια. Σήμερα στο ίδιο χωράφι καλλιεργούνται χίλια μαρούλια. Τα θρεπτικά συστατικά που έχει το χωράφι πρέπει να μοιραστούν τώρα σε χίλια μαρούλια αντί για εκατό όπως κάποτε. Αν βέβαια υπολογίσουμε ότι και τη προηγούμενη χρονιά είχαμε καλλιεργήσει χίλια μαρούλια το χωράφι είναι ακόμα φτωχότερο σε θρεπτικά συστατικά από την προηγούμενη χρονιά.

Με τη χρήση λιπασμάτων αυτά τα μαρούλια αντί να αναπτυχθούν πλήρως μέσα σε δύο μήνες, τώρα αναπτύσσονται σε ένα μήνα. 

Για να πάρει το σώμα μας τα θρεπτικά συστατικά που λάμβανε από ένα μαρούλι πενήντα χρόνια πριν, σήμερα είναι απαραίτητο να καταναλώσουμε σαράντα μαρούλια. 

Αυτό δεν είναι όμως εφικτό. Το ίδιο συμβαίνει και για τις υπόλοιπες τροφές που καταναλώνουμε είτε είναι φυτικές είτε ζωικές.

Τα κύτταρα μας λοιπόν, δεν προσλαμβάνουν και δεν έχουν τα στοιχεία που χρειάζονται για να λειτουργήσουν. Σιγά-σιγά δημιουργούνται ελλείψεις σε κυτταρικό και μοριακό επίπεδο. Συστατικά που θα έπρεπε να βρίσκονται μέσα στο κύτταρο πλέον απουσιάζουν.

Η ζωή βέβαια δεν στηρίζεται ποτέ σε μια μεταβολική οδό. Έχει εναλλακτικές λύσεις. Ποτέ όμως η δεύτερη εναλλακτική δεν είναι το ίδιο αποδοτική με την πρώτη.

Η υγεία μας αρχίζει να μειώνεται. Δεν νοιώθουμε το ίδιο καλά όπως κάποτε. Κάθε μέρα που περνάειαπομακρυνόμαστε από την βέλτιστη κατάσταση λειτουργίας. Πιστεύουμε πολλές φορές ότι αυτό οφείλεται στα χρόνια που περνάνε. Αν προσέξουμε όμως θα δούμε ότι παρόμοια, μερικές φορές και χειρότερα προβλήματα, επηρεάζουν και νεότερα άτομα.

Το πρόβλημα όμως δεν σταματάει εδώ. Πέρα από τις ελλείψεις που παρουσιάζουν τα κύτταρα μας, επιβαρύνονται με τοξικές ουσίες που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Βαρέα μέταλλα, βιομηχανικά χημικά, φάρμακα.

Τα κύτταρα μας έχουν αλλάξει

Οι εικόνα του κυττάρου μας έχει αλλάξει πλέον πλήρως από την αρχική υγιή κατάσταση! Συστατικά που θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί απουσιάζουν και άλλα ξένα προς τη ζωή, που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί, είναι παρόντα. Η αλλαγή της βιοχημικής σύστασης του εσωτερικού των κυττάρων συνοδεύεται με αλλάγη της μεμβράνης και της εξωτερικής εικόνας του κυττάρου.  

Το σώμα δεν αναγνωρίζει πλέον αυτά τα κύτταρα ως δικά του και τους επιτίθεται!

Ανάλογα με την κληρονομικότητα, το περιβάλλον και τις διατροφικές επιλογές τα κύτταρα που απομακρύνονται περισσότερο από το φυσιολογικό δέχονται πρώτα την επίθεση. Σε πολλές περιπτώσεις το σώμα επιτίθεται σε πάνω από ένα όργανα ή συστήματα.

Η ουσιαστική λύση είναι να αποκαταστήσουμε την φυσιολογική λειτουργία και να διαχειριστούμε την πραγματική αιτία του προβλήματος.

Να χορηγήσουμε αυτά που λείπουν και να αφαιρέσουμε αυτά που "περισσεύουν".

Τι μπορούμε να κάνουμε

1. Ειδικές εξετάσεις μεταβολομικής μας καθοδηγούν στο να μπορούμε να αποκαταστήσουμε τη φυσιολογική κατάσταση των κυττάρων μας. Σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή του Χαρβαρντ η μεταβολομική είναι ο πιο απλός και ακριβής τρόπος για να αξιολογήσης την κατάσταση υγείας του ατόμου, σήμερα.

2. Να βοηθήσουμε το άτομο να εντοπίσει και να διαχειριστεί τους στρεσογόνους παράγοντες που υποκρύπτονται πίσω από το νόσημα. Πρόκειται για ένα κομμάτι που συχνά περνά απαρατήρητο και μένει αδιαχείριστο. Σχεδόν πάντα τα αυτοάνοσα νοσήματα συνοδεύονται από έντονες αλλαγές στη διάθεση και συμπτώματα κατάθλιψης.    

3. Να διαχειριστούμε τους παράγοντες που ενεργοποιούν βιολογικά το στρες. Η σύγχρονες κοινωνίες πέρα από τις διαταραχές στη βιοχημική ισορροπία είναι υπαίτιες για την ενεργοποίηση μηχανισμών που βάζουν το σώμα μας να λειτουργεί σε κατάσταση στρες. Η μεγάλη και συνεχής ανασφάλεια για το μέλλον, για τη διατήρηση της εργασίας αλλά και το αίσθημα μοναξιάς και αποξένωσης που νοιώθει ο σύγχρονος άνθρωπος, βάζουν μπρος αυτόματους βιολογικούς μηχανισμούς που στην συνέχεια επιδεινώνουν την εικόνα της υγείας μας. 

Η έρευνα σχετικά με τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι συνεχής και νέα δεδομένα ρίχνουν όλο και περισσότερο φως σε αυτή την κατηγορία νοσημάτων. Το πρόσφατο Νόμπελ της ιατρικής του 2009 που αφορούσε τηνανακάλυψη των μηχανισμών επιδιόρθωσης των χρωμοσωμάτων μας μαζί με τις ανακαλύψεις για την ενεργοποίηση αυτών των μηχανισμών αναμένεται να είναι το επόμενο μεγάλο βήμα της επιστήμης σε αυτό το μέτωπο. 

Οι βιοχημική αλλοίωση και το στρες που συνοδεύει το σύγχρονο περιβάλλον είναι οι βασικοί υπαίτιοι πίσω από την έκρηξη των αυτοάνοσων νοσημάτων. Η σταδιακή αποκατάσταση τους οδηγεί σε μια σταθερή βελτίωση της εικόνας αντί για μια σταθερή επιδείνωση. 

Το σώμα μας είναι γενετικά προγραμματισμένο να είναι υγιές, καθήκον της ιατρικής αλλά και δικό μας είναι να το βοηθάμε σε αυτή του την προσπάθεια. Η πρόσφατη επιστημονική γνώση μας επιτρέπει και μας προτρέπει να ακολουθήσουμε και να ενισχύσουμε το έργο της φύσης. 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ