Αποδοχή | Αποδέξου το για να το αλλάξεις!

 

Ένα βασικό κομμάτι στην αυτογνωσία και στην πνευματική εξέλιξη αποτελεί η αποδοχή. Ας την αναλύσουμε, λίγο, από μια άλλη σκοπιά, κάπως διαφορετική από την ετυμολογική έννοια της λέξης.   

Η αποδοχή είναι μια από τις αρετές στην οποία μαθητεύουμε σε κάθε ενσάρκωσή μας μέχρι να την κατακτήσουμε, να την εμπεδώσουμε, να γίνουμε «μάστερ» σε αυτή. Τώρα θα αναρωτηθείς τι χρειάζεται να αποδεχτείς και για ποιο λόγο. 

Η σύντομη απάντηση είναι: τα ΠΑΝΤΑ!!! 

Όλα όσα είσαι, όλα όσα υπάρχουν και συμβαίνουν στη ζωή σου, από πρόσωπα μέχρι καταστάσεις! Όλα όσα διαδραματίζονται γύρω σου! (ξέρω, δεν θέλεις,  και αδυνατείς να το κάνεις). 

Για ποιο λόγο; Μα για να έχεις το δικαίωμα να τα αλλάξεις! Σίγουρα δεν μπορείς ν’ αλλάξεις το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά κάποιου άλλου, αλλά μπορείς να επιλέξεις ή και ν΄αλλάξεις τις εμπειρίες που φέρνει αυτός στη ζωή σου, καθώς και το πώς αντιδράς σε αυτά ή ακόμα και να βγάλεις τελείως αυτό το άτομο από την πραγματικότητά  σου. 

Ίσως, έχεις ακούσει τη φράση «αφέσου στη ροή». Ίσως, όσες φορές έχεις επιχειρήσει να το κάνεις, αποτυγχάνεις! Αλλά ακόμα και τις φορές που αντιστέκεσαι στις προκλήσεις και παλεύεις ενάντια στα κύματα, κουράζεσαι, εξαντλείσαι και πάλι αποτέλεσμα μηδέν! Λογικό δεν είναι; 

Η αντίσταση απαιτεί τεράστια ψυχική και σωματική δύναμη, και συνεχείς προσπάθειες, οι οποίες τις περισσότερες φορές δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Ξέρεις για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Επειδή προσπαθείς συνεχώς και παλεύεις με κάτι που θεωρείς ότι είναι έξω από εσένα και στο τέλος εγκαταλείπεις κατάκοπος, νομίζοντας ότι έτσι αφήνεσαι στη ροή. Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας είναι η αντανάκλαση και η εκδήλωση όλων όσων υπάρχουν μέσα μας. Τίποτα απολύτως δεν υπάρχει στη ζωή μας που δεν είναι δικό μας κομμάτι, που δεν υπάρχει μέσα μας ή που δεν έχουμε επιτρέψει –συνειδητά ή ασυνείδητα– να υπάρχει. Αυτό, είναι πολύ ενθαρρυντικό, αφού όπως επιτρέψαμε σε κάτι να υπάρχει με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να το αφαιρέσουμε! 

Επίσης, είναι αποδεδειγμένο και είναι νόμος ότι δεν μπορούμε να επέμβουμε ή να αλλάξουμε κάτι που δεν είναι δικό μας. Π.χ. όσο κι αν δεν μας αρέσει ο κήπος του γείτονα, δεν έχουμε το δικαίωμα να μπούμε μέσα, να πετάξουμε τα φυτά που έχει και να βάλουμε αυτά που θέλουμε εμείς. Σωστά; 

Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με αυτά που βιώνουμε στη ζωή μας. Δεν μπορούμε να τ’ αλλάξουμε αν δεν είναι δικά μας. Αν δεν τ’ αναγνωρίσουμε ως δικά μας. Εδώ είναι που μπαίνει ο ρόλος της αποδοχής. 

Αποδέχομαι και αναγνωρίζω ότι αυτό που μου συμβαίνει, είναι η έκφραση και η εκδήλωση ενός δικού μου κομματιού, ένα μέρος του εαυτού μου και μου ανήκει. (Ουπς! Αυτογνωσία!) Και μόνο τότε, έχω το δικαίωμα αλλά και τη δυνατότητα να το κάνω ό,τι θέλω. Και σίγουρα τότε, θα βρω και τον κατάλληλο τρόπο για να το κάνω. Ακόμα κι αν αυτό που βιώνω, φαινομενικά, κάποιοι άλλοι το έφεραν στη ζωή μου. Αυτοί οι άλλοι είναι αυτοί που εσύ ο ίδιος τους ζήτησες να το φέρουν στη ζωή σου, τη συγκεκριμένη στιγμή, προκειμένου να κατανοήσεις, να μάθεις κάτι μέσα από αυτήν την εμπειρία. 

Φυσικά, δεν μπορείς να αλλάξεις τη συμπεριφορά ή το χαρακτήρα ενός ατόμου, μπορείς όμως να επιλέξεις πώς ν’ αντιδράσεις σ’ αυτό, αλλά και να αλλάξεις τις εμπειρίες που φέρνει αυτό το άτομο στη ζωή σου ή και να το απομακρύνεις εντελώς. Αρκετοί έχουμε λανθασμένη αντίληψη για την αποδοχή. Να θυμάσαι ότι «αποδέχομαι» δεν σημαίνει «εγκρίνω». Δεν σημαίνει «παραιτούμαι κι εγκαταλείπω» ούτε «παραδίνομαι». Δεν σημαίνει «δέχομαι να το έχω στη ζωή μου», ούτε «θα το έχω για πάντα στη ζωή μου». Δεν σημαίνει «αδυναμία», ούτε «συμβιβασμός». Δεν σημαίνει «το επιτρέπω», ούτε «το ανέχομαι». Δεν σημαίνει «είμαι θύμα» ούτε «αφήνομαι στη μοίρα μου». 

Αντίθετα, «αποδέχομαι», σημαίνει ότι αναγνωρίζω κάτι ως δικό μου κομμάτι, αναλαμβάνω την ευθύνη μου γι΄αυτό κι έτσι μου δίνεται το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κάνω ό,τι θέλω μ’ αυτό…να το αλλάξω, να το διορθώσω ακόμα και να το πετάξω! Η αποδοχή είναι απελευθέρωση απ’ ό,τι με βαραίνει και με περιορίζει στη δράση μου. 

Σημαίνει, «αφήνομαι με εμπιστοσύνη στη Σοφία της Ζωής, ρέω στη Ζωή χωρίς να της αντιστέκομαι». Δηλαδή δρω, ενεργώ, μέσω της αποδοχής. Αυτό, είναι ΔΥΝΑΜΗ!!! Αυτό, είναι «παίρνω τη ζωή μου στα χέρια μου»! Αυτό, είναι «ζω χωρίς φόβο»! Επειδή ξέρω πως οτιδήποτε αποδεχτώ ως δικό μου, έχω το δικαίωμα και τη δύναμη να το αλλάξω ή και να το βγάλω τελείως από την πραγματικότητά μου με όποιον τρόπο επιλέξω. 

Αποδέξου, λοιπόν, ό,τι κι αν ΕΙΣΑΙ. Την αδυναμία σου, την ατολμία σου, τους φόβους και τις φοβίες σου. Αποδέξου το σώμα σου, τα λάθη σου και τις κακές επιλογές σου, την ατυχία σου, τη θυματοποίησή σου, την κούρασή σου, την κατάθλιψή σου και την ασθένειά σου. 

Αποδέξου το μικρό θλιμένο, αδικημένο παιδί μέσα σου, τη μίζερη ζωή σου, την αφραγκιά σου, τον καταπιεστικό εργοδότη σου και τον προδότη συνάδελφό σου, τον άπιστο σύντροφό σου, την οχιά συγγενή σου. 

Αποδέξου ότι εκφράζουν και εκδηλώνουν κατά παραγγελία, ένα δικό σου κομμάτι. 

Επειδή, έτσι θα μπορέσεις να τ’ αλλάξεις! 

Είναι σίγουρο ότι θα βρεις τον κατάλληλο τρόπο να το κάνεις αφού θα έχεις μπει στη ροή! Κι έτσι, οδηγείσαι στην αυτοεκτίμηση, στην αυτοπεποίθηση και στο «ΑΞΙΖΩ το καλύτερο για μένα»! Αποδέξου τον Εαυτό σου με όλα τα κομμάτια του!!! Αποδέξου τη ΔΥΝΑΜΗ σου!!! ΑΞΙΖΕΙΣ!!! Είναι το γενετήσιο, Θεϊκό σου ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!!

omorfizoi

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ