Όταν καθόμαστε… αγχωνόμαστε!

Μπορεί να λένε ότι αν κάποιος γυρνά σαν «σβούρα», κινδυνεύει με στρες, όμως μια νέα αυστραλιανή επιστημονική έρευνα δείχνει ότι είναι δυνατό να συμβεί και το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή το πολύ καθισιό να προκαλέσει αυξημένο άγχος…Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Μέγκαν Τέιχεν του Πανεπιστημίου Ντίκιν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικο για θέματα δημόσιας υγείας “BMC Public Health”, διαπίστωσαν ότι όσοι άνθρωποι περνάνε πάρα πολύ χρόνο καθισμένοι (μπροστά από την τηλεόραση, τον υπολογιστή, το τιμόνι του αυτοκινήτου κ.α.), κινδυνεύουν να εμφανίσουν αυξημένο άγχος….

…Οι επιστήμονες αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) εννέα μελέτες που συσχετίζουν την καθιστική συμπεριφορά με το επίπεδο άγχους σε παιδιά, εφήβους και ενηλίκους. Το συμπέρασμα είναι ότι το πολύ καθισιό δεν αυξάνει τον κίνδυνο μόνο για σωματικά προβλήματα (παχυσαρκία, καρδιοπάθεια, διαβήτη, οστεοπόρωση κ.α.), αλλά επίσης για ψυχικά προβλήματα.

…Το άγχος πλήττει δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Στις ανεπτυγμένες χώρες, κάθε χρόνο περίπου ένας στους πέντε ανθρώπους υποφέρει από κάποια αγχωτική διαταραχή. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ταχυκαρδία, δυσκολία αναπνοής, πονοκεφάλους, στομαχόπονους, μυική ένταση, εφίδρωση, τάση λιποθυμίας κ.α.

…Δεν είναι σαφές, σύμφωνα με τους ερευνητές, πώς και γιατί η καθιστική ζωή σχετίζεται με το άγχος. Μεταξύ των πιθανών αιτίων είναι ότι το καθισιό κάνει πιο δύσκολο τον ύπνο, χειροτερεύει τον μεταβολισμό, εντείνει την κοινωνική απομόνωση κ.α. – όλοι παράγοντες που ευνοούν την εκδήλωση άγχους.

Το άγχος δεν σε αφήνει να καταλαβαίνεις τους συνανθρώπους σου και να συμπάσχεις μαζί τους

Το καθημερινό άγχος μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα και να είναι ικανό να αλλοιώσει τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στους συνανθρώπους μας, αλλά και την ικανότητα μας να τους κατανοήσουμε και τους συμπαρασταθούμε σε δύσκολές στιγμές τους.

Μια ομάδα Αμερικανών επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Andrew Todd από το πανεπιστήμιο της Άιοβα, ο οποίος διεξήγαγε πειράματα σε ανθρώπους αυξάνοντας τα επίπεδα άγχους τους με τεχνητό τρόπο, ζητώντας τους να θυμηθούν αγχωτικά γεγονότα που είχαν βιώσει στο παρελθόν τους. Από άλλους συμμετέχοντες ζητήθηκε να θυμηθούν εντελώς ουδέτερα περιστατικά, ή γεγονότα που τους προκαλούσαν θυμό ή αηδία.

Αρχικά οι ερευνητές εξέτασαν τις ικανότητες των υποκειμένων να λαμβάνουν υπόψη τους τις προοπτικές άλλων. Τους παρουσίασαν μια εικόνα ενός άνδρα που κάθεται σε ένα τραπέζι με ένα βιβλίο στα αριστερά του (στα δεξιά σε σχέση με τα υποκείμενα της έρευνας). Στη συνέχεια τους ρώτησαν σε ποια πλευρά ήταν το βιβλίο. Περισσότεροι από τους μισούς από την ομάδα των μη-αγχωμένων απάντησαν, ότι το βιβλίο ήταν στην αριστερή πλευρά, υποδηλώνοντας ότι είχαν λάβει υπόψη τους την προοπτική του ανθρώπου μέσα στην εικόνα. Από την ομάδα των αγχωμένων, μόνο το ένα τέταρτο έδωσε την ίδια απάντηση, κάτι που φανέρωνε ότι η ψυχική τους κατάσταση είχε επηρεάσει την ικανότητά τους να βλέπουν τα πράγματα από την πλευρά των άλλων.

Το δεύτερο πείραμα περιστρεφόταν γύρω από ένα σενάριο με έναν πρωτοετή φοιτητή, τον Νικ, ένα δευτεροετή φοιτητή, τον Ντέιβιντ και τον καθηγητή Τζόουνς. Εν αγνοία του Νικ, ο καθηγητής Τζόουνς στο παρελθόν είχε υπάρξει αγενής απέναντι στον Ντέιβιντ.

Ο Νικ έστειλε ένα email στο Ντέιβιντ, ρωτώντας τον αν θα ήταν καλό να παρακολουθήσει ένα μάθημα του καθηγητή και ο Ντέιβιντ απάντησε: «Ναι, ο καθηγητής Τζόουνς είναι πολύ καλός άνθρωπος».

Οι ερευνητές ζήτησαν στη συνέχεια από τους συμμετέχοντες να ερμηνεύσουν αν η απάντηση που έδωσε ο Ντέιβιντ ήταν σαρκαστική ή ειλικρινής.

Οι αγχωμένοι ήταν πιο πιθανό από τους μη-αγχωμένους να πιστεύουν, ότι ο Νικ ήταν σαρκαστικός, παρότι ο Νικ δεν είχε ιδέα για την προηγούμενη σχέση ανάμεσα στον καθηγητή και το δευτεροετή φοιτητή κι επομένως, θα ήταν σχεδόν απίθανο να θεωρήσει ο ίδιος ότι ο Ντέιβιντ ήταν σαρκαστικός.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του βρετανικού Independent, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό δείχνει ότι το άγχος μπορεί να «τυφλώνει» τους ανθρώπους, ως προς τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά τους απέναντι στους άλλους.

Αυτή η αρνητική επίδραση του άγχους μπορεί να επηρεάζει τους ανθρώπους σε διάφορες κοινωνικές καταστάσεις, όμως όντας ενήμερος κανείς για τις επιπτώσεις αυτές και προσπαθώντας να το ξεπεράσει, θα μπορούσε να είναι σε θέση να συμπάσχει λίγο καλύτερα με τους συνανθρώπους του, καταλήγει η έρευνα.

psychopedia

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ