ΗΠΑ vs Κίνα: Η πολεμική κινητοποίηση των ΗΠΑ στον χώρο του Παγκόσμιου Εμπορίου

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Νότια Σινική Θάλασσα διαθέτουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ολόκληρη την Υφήλιο. Πρόκειται για ένα επεισόδιο που ξεγυμνώνει τις πραγματικές αιτίες της Οικονομικής Ύφεσης και ανοίγει ένα παράθυρο προς μία μαύρη και απευκταία εικόνα για το μέλλον μας. Για αυτό το λόγο η αντιπαράθεση Κίνας-ΗΠΑ θα αναλυθεί σε βάθος με μία σειρά αφιερωμάτων που εξηγούν εν πολλοίς μεγάλο μέρος των δρώμενων στην παγκόσμια οικονομική και διπλωματική σφαίρα. Αφού έχει αναλυθεί η διαμόρφωση του σύγχρονου οικονομικού πεδίου μάχης στο αφιέρωμα «ΗΠΑ vs Κίνα. Πώς ο κόσμος έφτασε στον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο» σε αυτό το δεύτερο αφιέρωμα αναλύεται η πολεμική κινητοποίηση των ΗΠΑ στο χώρο του Παγκόσμιου Εμπορίου.

Γράφει ο Πολυδεύκης
Eιδικός Συνεργάτης του Geopolitics & Daily News 

Η ανακοίνωση του D. TRUMP πως θα εγκαταστήσει ένα νέο Εθνικό Συμβούλιο Εμπορίου (NTC) αποτελούσε το πρώτο δείγμα για τον εμπορικό πόλεμο τον οποίο ήταν διατεθειμένος να ξεκινήσει με την ανάληψη των καθηκόντων του.

Ο επικεφαλής αυτού του συμβουλίου είναι ο Peter Navarro, καθηγητής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, έμπιστος του TRUMP και γνωστός από τα συγγράμματά του περί επιθετικής και φιλοπόλεμης εμπορικής πολιτικής ιδίως εναντίον της Κίνας.

Το εν λόγω συμβούλιο είναι επιφορτισμένο με την παροχή συμβουλών προς τον αμερικανό Πρόεδρο για πρωτοποριακές στρατηγικές και εμπορικές συμφωνίες συνεργάζεται με άλλες κρατικές υπηρεσίες για τις βιομηχανικές δυνατότητες και τα αμυντικά προγράμματα της χώρας.

Ο TRUMP ενήργησε άμεσα για την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία TPP, ενώ έχει απειλήσει πως θα αποχωρήσει από τον Οργανισμό Παγκοσμίου Εμπορίου (WTO) και πως θα καταργήσει εμπορικές συμφωνίες όπως αυτή του Ελεύθερου Εμπορίου Β. Αμερικής (NAFTA).

Η αποχώρηση από την TPP: Υποχώρηση ή Τακτική Αναδίπλωση

Η συμφωνία TPP αποτελούσε την αιχμή του δόρατος της πολιτικής OBAMA υπό την επωνυμία “pivot to Asia” η οποία περιελάμβανε ταυτόχρονη επιθετική διπλωματική εκστρατεία και στρατιωτική παρουσία στην ασιατική περιφέρεια του Ειρηνικού, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αμερικανική αυτοκρατορική ηγεμονία. Επί της ουσίας, δεν ήταν μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, αλλά η δημιουργία ενός οικονομικού μπλοκ χωρών που εξαιρούσε την Κίνα και στο οποίο ηγείτο η Washington, προκειμένου να εκβιαστεί το Πεκίνο στην αποδοχή των αμερικανικών οικονομικών απαιτήσεων, ωστόσο αυτό το σενάριο ήταν εξαιρετικά δύσκολο να γίνει..

Η αποχώρηση των ΗΠΑ από την TPP δεν αποτελεί υπαναχώρηση από την πολιτική OBAMA, αλλά μία στοχευμένη ενίσχυση των αμερικανικών προθέσεων προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο αμερικανός Πρόεδρος έχει τοποθετήσει στο σκοπευτικό του αρκετές φορές την Κίνα για τις εμπορικές της πρακτικές απειλώντας πως θα θέσει φόρο στα εισαγόμενα κινεζικά προϊόντα έως και 45%. 


Ωστόσο και η κυβέρνηση OBAMA είχε προχωρήσει, αντίστοιχα, σε φορολόγηση συγκεκριμένων τύπων χάλυβα από την Κίνα, η οποία ανερχόταν έως και στο 522% και σε ορισμένες κινεζικές εταιρείες χάλυβα έως και 266%. Η μοναδική διαφορά μεταξύ των δύο Προέδρων είναι πως ο OBAMA επιχείρησε να κινηθεί εντός κάποιων νομιμοφανών ορίων που απέρρεαν από τους υπάρχοντες διεθνείς κανόνες, ενώ ο TRUMP σχεδιάζει να κινηθεί ανεξέλεγκτα, επεκτείνοντας δραματικά τα μέτρα κατάφορου προτεκτατισμού, τα οποία θα οδηγούσαν σε καταδίκη των ΗΠΑ από τον WTO… και κάπως έτσι εξηγείται και ο λεονταρισμός του για αποχώρηση των ΗΠΑ από τον εν λόγω οργανισμό.

Η αλλαγή ηγεσίας στο Λευκό Οίκο έδωσε μία χρυσή ευκαιρία, μέσω μίας καλά ενορχηστρωμένης παράστασης παράδοσης-παραλαβής μεταξύ απερχόμενου και νέου Προέδρου, ώστε οι ΗΠΑ να αναδιπλωθούν, «υπαναχωρώντας» από ένα σχέδιο το οποίο έμοιαζε να λειτουργεί υπέρ της Κίνας. Το ρίσκο αποτυχίας ήταν υψηλό και το κόστος δυσβάσταχτο για την γεωπολιτική των ΗΠΑ. Η Κίνα είχε γιγαντωθεί αρκετά, διέθετε εξελιγμένα όπλα που αμφισβητούσαν πως ο Ειρηνικός ήταν μία αγγλοσαξονική λίμνη, όπως την είχε περιγράψει ο Mc Arthur το 1949. Χωρίς την επιβολή στρατιωτικών μέσων, οι ΗΠΑ δε μπορούσαν να επικρατήσουν στην γεωοικονομία της περιοχής.

Η υβριδική άμυνα στην επέκταση του αντίπαλου οικονομικού δέους
Η τακτική TRUMP δείχνει πως περιλαμβάνει τακτικές μεγάλου εύρους επιλογών. Η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ στην ασιατική περιφέρεια του Ειρηνικού είχε οδηγήσει τον Πρόεδρο των Φιλιππίνων να εκφρασθεί με πρωτοφανή επικριτικά και υβριστικά σχόλια για τον προκάτοχό του νέου αμερικανού Προέδρου. Ο DUTERTE προχώρησε έτι περισσότερο σε μία επίσης εκπληκτική διπλωματική κίνηση μεταστρέφοντας τη γεωπολιτική κατεύθυνση της χώρας του υπέρ της Κίνας και υπογράφοντας αρκετές συμφωνίες συνεργασίας με έναν αντίπαλο στην περιοχή της Νότιας Σινικής Θάλασσας. Μάλιστα η απομάκρυνση των Φιλιππίνων από το αμερικανικό άρμα έφερε τη Ρωσία να προτείνει στον DUTERTE πρόσβαση σε βάση δεδομένων πληροφοριών για καταπολέμηση του εγκλήματος και των ενόπλων ανταρτών, καθώς και εκπαίδευση των ελίτ δυνάμεων των Φιλιππίνων που προστατεύουν τον Πρόεδρο.

Η επίσκεψη του NIKOLAI PATRUSHEV, κορυφαίου συμβούλου ασφαλείας του V. PYTIN στο Davao των Φιλιππίνων, γενέτειρα του DUTERTE, καθώς και η προγραμματισμένη συνάντηση του φιλιππινέζου Προέδρου στη Μόσχα, το Μάιο, αποτελούν ένα σημαντικό εκδείκτη κινδύνου για τις ΗΠΑ, καθώς δημιουργείται σταδιακά ένα τόξο συνεργασίας από τη Βόρεια Θάλασσα μέχρι το νότιο Ειρηνικό. Αυτό οδήγησε σε μία διαβολική σύμπτωση, η οποία εξυπηρετούσε τις ΗΠΑ. Ο φιλιππινέζος Γερουσιαστής ANTONIO TRILLANES, σκληρός κριτής του DUTERTE βρήκε στα μέσα Φεβρουαρίου στοιχεία εναντίον του Προέδρου της χώρας, σύμφωνα με τα οποία ο τελευταίος είχε αποκρύψει περιουσιακά στοιχεία εκατομμυρίων δολαρίων. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν αντίγραφα τραπεζικών λογαριασμών από το 2006 έως το 2015 και αποδεικνύουν απόκρυψη περίπου $ 48,000,000, στους οποίους ο φιλιππινέζος Πρόεδρος ήταν συνδιαχειριστής με συγγενικά του πρόσωπα.

Η διαβολική αυτή σύμπτωση θα μπορούσε να συνδυαστεί με μία άλλη επίσης διαβολική σύμπτωση. Ελάχιστες ημέρες μετά από τις αναφορές του TRILLANES ο ΥΠΕΞ των Φιλιππίνων P. YASAY σχολίασε τις έντονες δραστηριότητες της Κίνας στη Νότια Σινική Θάλασσα. Τα σχόλια αυτά οδήγησαν στην ξαφνική ματαίωση της επίσημης επίσκεψης του κινέζου Υπουργού Εμπορίου GAO HUCHENG μαζί με μεγάλη αντιπροσωπία κινέζων αξιωματούχων (για τις 23-02-2017) κατά την οποία θα υπογράφονταν σαράντα εμπορικές συμφωνίες αξίας αρκετών δις δολαρίων.

Σε αυτό το σημείο οφείλω να προσθέσω πως όταν οι Πρόεδροι Κίνας και Φιλιππίνων συναντήθηκαν και υπέγραψαν εμπορικές και λοιπές συμφωνίες μεταξύ των ήταν αδύνατο να μην έχει συζητηθεί το διαχρονικό ζήτημα της Νότιας Σινικής Θάλασσας. Είναι απλά αδύνατο να υπογράφεις συμφωνίες δισεκατομμυρίων δολαρίων χωρίς να έχει πρώτα εξασφαλίσει την απαραίτητη συνεννόηση και συνεργασία σε όλα τα διμερή ζητήματα. Επομένως εγείρεται ένα τεράστιο ερώτημα για τα σχόλια του ΥΠΕΞ των Φιλιππίνων, τον οποίο δεν φρόντισε ο φιλιππινέζος Πρόεδρος να θέσει δημοσίως στη θέση του και να διατηρήσει το υψηλό επίπεδο διμερών σχέσεων που είχε εξασφαλίσει προσφάτως.

Όλως τυχαίως με την αλλαγή της ηγεσίας στο Λευκό Οίκο προέκυψαν ενοχοποιητικά στοιχεία δωροδοκίας για τον επικεφαλής της μεγαλύτερης εταιρείας της κορεατικής οικονομίας, SAMSUNG. Οι αμερικανικές εμπορικές κινήσεις ως αποτέλεσμα επιβολής ποινών θα επιφέρουν αναπόφευκτα αντίποινα προς τις ΗΠΑ και θα υπονομεύσουν το παγκόσμιο εμπόριο και την οικονομική ανάπτυξη. Το στοίχημα για τον Trump θα είναι η επίδραση αυτής της οικονομικής ύφεσης να είναι μικρότερη για τη χώρα του από ότι για τους αμερικανικούς ανταγωνιστές.

Το «πολεμικό» εμπορικό συμβούλιο και ο «στρατηγός» Navarro

Η τοποθέτηση Navarro στο NTC δείχνει πως το εν λόγω συμβούλιο θα είναι ένα πολεμικό συμβούλιο. Δεν πρόκειται για άλλον ένα ακαδημαϊκό οικονομολόγο, όσο για έναν αντικινέζο ιδεολόγο. Μαζί με τον Wilbur Ross, ένα δισεκατομμυριούχο συνεργάτη του αμερικανού Προέδρου και Γ.Γ. δημοσίων εσόδων των ΗΠΑ, ο Navarro συνέθεσε ένα δίδυμο προπαγάνδας υπέρ του μότο “America First” επί εμπορικών ζητημάτων. Αμφότεροι στόχευσαν Κίνα, Γερμανία, Ιαπωνία, Μεξικό και Ν. Κορέα σημειώνοντας ότι οι εν λόγω χώρες χρειάζονται την αμερικανική αγορά περισσότερο από όσο οι ΗΠΑ χρειάζονται τις δικές τους.

Φυσικά το μεγαλύτερο πρόβλημα από την προγραμματιζόμενη επιβολή φόρων εισαγωγών θα είναι η εισαγωγή πρώτων υλών που απαιτούνται για να κινηθεί η αμερικανική παραγωγή. Η μοναδική διαφαινόμενη λύση θα είναι η εξαίρεση των θυγατρικών ή των off-shore αμερικανικών εταιρειών, που διαθέτουν έδρα στις ΗΠΑ , γεγονός που θα λειτουργήσει ως καταλύτης για εξαγορά μετοχών ξένων εταιρειών που επιθυμούν να παραμείνουν στην αμερικανική αγορά, καθώς και ως κίνητρο για τις αμερικανικές εταιρείες ώστε να χρηματοδοτήσουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων με οιοδήποτε τρόπο στο εξωτερικό. Εν ολίγοις, οι αμερικανικές εταιρείες θα πρέπει να αντικαταστήσουν το κέρδος από τη δραστηριοποίηση σε ζώνες παραγωγής με φθηνά εργατικά χέρια, με το κέρδος από την αρπαγή εθνικού πλούτου άλλων χωρών.

Η βασική αρχή που μπορούμε να αποστάξουμε από το ακαδημαϊκό έργο του Navarro είναι πως ο εμπορικός πόλεμος καταλήγει αναπόφευκτα σε πραγματικό πόλεμο. Ο ίδιος έχει κατακρίνει στο παρελθόν την κυβέρνηση OBAMA για την μετριοπαθή διπλωματία εναντίον της Κίνας και τη μείωση της δύναμη των ΕΔ των ΗΠΑ. Χαρακτηριστικά βιβλία του εν λόγω έργου του είναι τα:

- The Coming China Wars: Where They Will be Fought and How They Can Be Won

- Death by China: Confronting the Dragon—A Global Call to Action

- Crouching Tiger: What Chinese Militarism Means for the World.

Η άποψη του Trump πως η ειρήνη και η ευημερία έρχονται διά μέσου της στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος είναι ενδεικτικό της φιλοπόλεμης και επιθετικής νοοτροπίας του. Δεν είναι τυχαίο ότι το Εμπορικό Συμβούλιο του φιλοπόλεμου Navarro θα συνεργάζεται με το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και συμβούλια του Λευκού Οίκου.

Η ανασύσταση της αμερικανικής βιομηχανικής παραγωγής δεν αποτελεί απλά ένα στόχο οικονομικής ανάπτυξης. Ο τρόπος με τον οποίο ο TRUMP και οι σύμβουλοί του αντιμετωπίζουν το θέμα δείχνει περισσότερο προετοιμασία των αμερικανικών υποδομών για την υποστήριξη της αμερικανικής άμυνας σε έναν φανταστικό ή -ακόμα χειρότερα- επερχόμενο πόλεμο.

Η Υφήλιος σε Παγκόσμιο Οικονομικό Πόλεμο

«Η επιβολή ειρήνης δια της ισχύος» δεν είναι συνταγή ειρήνης, αλλά πολέμου. Ο Navarro είναι ένας εκ των πρώτων που τάσσεται υπέρ της εγκατάλειψης της πολιτικής της «Μίας Κίνας» που εφαρμόστηκε από το 1979 από την Washington, η οποία εγκατέλειψε την Ταϊβάν για χάρη των τότε σκοπιμοτήτων.

Ο Trump έχει θέσει εν αμφιβόλω την εν λόγω πολιτική αφήνοντας ως μοναδικό παράθυρο συμβιβασμού μία συμφωνία με την Κίνα η οποία θα περιλαμβάνει διάφορους παράγοντες όπως το εμπόριο. Σε αυτό το πλαίσιο φρόντισε να ανεβάσει και άλλο την πίεση προς το Πεκίνο καθιστώντας τον εαυτό του τον πρώτο Πρόεδρο των ΗΠΑ επί σχεδόν τρεις δεκαετίες που συνομίλησε με τον ταϊβανέζο ομόλογό του.

Σύμφωνα με τον Navarro, ο οποίος όπως προαναφέρθηκε ξεφεύγει από το αυστηρό πλαίσιο ενός ακαδημαϊκού οικονομολόγου, η Ταϊβάν αποτελεί μία χώρα στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ, αφού η απώλειά της θα επέτρεπε την απευθείας πρόσβαση των κινεζικών βάσεων και των υποβρυχίων στον Ειρηνικό και θα επέκτεινε την αεροπορική υπεροχή του Πεκίνου σε περιφερειακό επίπεδο.

Γι’ αυτό το λόγο ο σύμβουλος του αμερικανού Προέδρου πρεσβεύει πως οι ΗΠΑ πρέπει να αναπτύξουν τις στρατιωτικές υποδομές της Ταϊβάν ώστε να συνεχίσουν να αποτελούν ανάχωμα του κινεζικού επεκτατισμού. Αν αναζητήσουμε αυτή τη ρητορική θα τη βρούμε μόνο σε εκθέσεις του Πενταγώνου και σε αναφορές στρατηγών των ΗΠΑ, όπως ο Douglas MacArthur που έχει περιγράψει το νησί ως ακίνητο αεροπλανοφόρο του Ειρηνικού.

Το μέγεθος της απευθείας σύγκρουσης με το Πεκίνο θεωρείται αστρονομικών διαστάσεων και γι’ αυτό το λόγο δεν εκτιμάται πως είναι πιθανή. Ωστόσο, οι ΗΠΑ έχουν επιλέξει ένα απευθείας παιχνίδι πόκερ με το Πεκίνο δοκιμάζοντας τα όρια ανοχών και αντοχών εκατέρωθεν.

Η περίπτωση Navarro δεν είναι η μοναδική. Το επιτελείο του D. TRUMP διαθέτει αρκετούς σκληροπυρηνικούς που ακολουθούν ακραία ρητορική, θυμίζοντας τις ΗΠΑ άλλων πιο ψυχροπολεμικών εποχών. Ο Rex Tillerson, ένας εκ των πιο κοντινών ανθρώπων του νέου Προέδρου έχει ανακοινώσει πως οι ΗΠΑ θα απαγορεύσουν την πρόσβαση της Κίνας στα τεχνητά νησιά της Νότιας Σινικής Θάλασσας. Ο ΥΠΑΜ JAMES MATTIS δήλωνε ταυτόχρονα πως οι ενέργειες του Πεκίνου απειλούν την Παγκόσμια Τάξη και πως αποτελούν την μεγαλύτερη επιθετική πράξη μετά τη λήξη του Β΄ ΠΠ, μαζί με την τρομοκρατία και τη ρωσική επιθετικότητα!

Οι αναφορές στη Ρωσία δεν θα πρέπει να θεωρούνται πως συμπεριλαμβάνουν την κόκκινη αρκούδα στην ίδια ομάδα με την Κίνα. Εκτός από την ανάγκη απόταξης του V. PUTIN, εν μέσω του σκανδάλου FLYNN, ιδιαίτερα δε από τον TILLERSON που ηγείτο της πετρελαϊκής EXXON η οποία συνεργαζόταν με την ROSNEFT, προ ουκρανικής κρίσης, το κονκλάβιο του αμερικανού Προέδρου επιχειρεί ένα ψυχολογικό παιχνίδι εσωτερικής κατανάλωσης: την αντικατάσταση στη λαϊκή συνείδηση της Μόσχας με το Πεκίνο.

geopolitics

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ