Στη σύγχρονη κοινωνία στην οποία είμαστε αφομοιωμένοι, δυστυχώς η ηλιθιότητα αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα ορισμένων συνανθρώπων μας. Είναι ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης και το σύνολο των ενεργειών τους προκαλούν πλήγμα στον κοινωνικό ιστό. Η κλίση μάλιστα που δημιουργείται μεταμορφώνει τις πράξεις τους σε επιβλαβείς και εν τέλει τις καθιστά επικίνδυνες.
Σε αυτό το σημείο ίσως να μπορεί να προσδιοριστεί ότι η ηλιθιότητα δεν είναι μόνο θέμα βιολογικό αλλά συνάμα και κοινωνικό. Η μαθηματική απεικόνιση του Ευάγγελου Λεμπέση την οποία και παρουσίασε μέσα από τα έργα του «Η Τεραστία Σημασία των Βλακών εν τω Συγχρόνω Κοινωνικώ Βίω» και «De Imbecilitate» δικαιώνει πλήρως το προαναφερθέν συμπέρασμα. Στο «σταυρό» που σχηματίζουν οι άξονες συντεταγμένων, ο οριζόντιος άξονας μετρά το κέρδος που αποκομίζει το άτομο από τη δική του δράση και ο κάθετος το κέρδος που αποκομίζουν οι άλλοι από τη δράση του ατόμου αυτού. Το σημείο τομής των δύο αξόνων είναι το μηδέν, που σημαίνει ότι οι άξονες έχουν και αρνητικές τιμές, δηλαδή, απεικονίζουν και απώλειες.
Στον τόπο που ορίζουν οι αρνητικές τιμές και των δύο αξόνων βρίσκονται οι ηλίθιοι, στον τόπο που ορίζουν οι θετικές τιμές βρίσκονται οι ευφυείς, στον τόπο που ορίζουν οι θετικές τιμές του άξονα ιδίου οφέλους και οι αρνητικές τιμές του άξονα οφέλους των άλλων είναι οι κακοποιοί και στον τόπο των αρνητικών τιμών του άξονα ιδίου οφέλους και των θετικών τιμών του άξονα οφέλους των άλλων βρίσκονται οι αμαθείς. Στην παρούσα απεικόνιση στηρίχθηκε και ο Κάρλο Τσιπόλα για να μιλήσει για τους νόμους της ανθρώπινης ηλιθιότητας.
Ως ζήτημα θα έλεγε κανείς πως απαιτεί ιδιαίτερο χειρισμό γιατί κανένας δεν είναι εξ ολοκλήρου σίγουρος ότι μπορεί να εξαιρέσει τον εαυτό του από αυτή την κατηγορία ατόμων. 

Στο δοκίμιο που έγραψε ο καθηγητής, Κάρλο Τσιπόλα, με τίτλο «Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιοθιότητας» προσεγγίζει τους 5 βασικούς άξονες από τους οποίους και διέπονται αυτοί οι άνθρωποι. Συνοπτικά, υποστηρίζεται ότι αποτελούν τον πιο επικίνδυνο τύπο ανθρώπου. Αναμφισβήτητα, μάλιστα υποτιμώνται από τους υπόλοιπους και αυτό συμβαίνει διότι θεωρούνται ως αφελείς, άκακοι και ιδιαίτερα ανίκανοι. Ωστόσο, ο αριθμός των ηλίθιων είναι σταθερός σε όλους τους ανθρώπινους πληθυσμούς, όσο σταθερή είναι η αναλογία αγοριών και κοριτσιών που γεννιούνται οπουδήποτε στη Γη. Επιπλέον, η πιθανότητα ένας άνθρωπος να είναι ηλίθιος είναι ανεξάρτητη κάθε άλλου χαρακτηριστικού του ανθρώπου. Ο χαρακτηρισμός μάλιστα αυτός είναι άμεση απόρροια των πληγμάτων που προκαλούν στους υπόλοιπους χωρίς να έχουν κάποιο σημαντικό όφελος.
Η ηλιθιότητα είναι μια έννοια απολύτως αντικρουόμενη με εκείνη της ευφυΐας. «Τροφοδοτούν» η μια την άλλη και μέσα από αυτές όσο παράξενο και αν ακούγεται προωθείται κατά μια έννοια η εξέλιξη της κοινωνίας και η συμβίωση των μελών της.
Κάπως έτσι επιβεβαιώνεται και το ότι η ηλιθιότητα ως χαρακτηριστικό είναι ανίκητη και αυτό γιατί καμία πνευματική ανωτερότητα δεν εξασφαλίζει υψηλό επίπεδο. 
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι είχε υποστηρίξει μάλιστα ότι «το μεγάλο πρόβλημα αυτού του κόσμου είναι ότι οι έξυπνοι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι βλάκες γεμάτοι αυτοπεποίθηση». 
Αναδημοσίευση από mindthetrap
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ