Δεν έχουν περάσει παρά μονάχα λίγες ημέρες από τον θρίαμβο των ακροδεξιών στις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία όπου συγκέντρωσαν το 35% των ψήφων και αναδείχτηκαν πρώτο σε δύναμη κόμμα σε κάθε γωνιά της Αυστρίας.
Λίγες ώρες πριν, ο υπουργός εξωτερικών της χώρας αυτής διαμήνυσε την πρόθεση της Αυστρίας να υψώσει φράκτη στα σύνορα με την Ιταλία.
Πρόκειται για το περίφημο πέρασμα Μπρένερ, στρατηγικής σημασίας πέρασμα στις Άλπεις από την εποχή των Ρωμαίων και τόπος πολλών συναντήσεων μεταξύ των Χίτλερ και Μουσολίνι πριν και κατά την διάρκεια του Β-ΠΠ.
Νωρίτερα οι Αυστριακοί την είχαν «πέσει» στην Ελλάδα με αφορμή το προσφυγικό και ουσιαστικά οργάνωσαν το σφράγισμα των βορείων συνόρων της χώρας μας.
Πίσω από την Βιέννη στέκεται –επιδοκιμάζοντας σιωπηρά την πολιτική που ακολουθούν οι Αυστριακοί– το Βερολίνο.
Στην ίδια την Γερμανία οι ακροδεξιοί πολιτικοί σχηματισμοί –AfD και PEGIDA– κερδίζουν διαρκώς έδαφος και είναι μονάχα η υιοθέτηση των θέσεων τους για το προσφυγικό από το κόμμα της Μέρκελ και τους Βαυαρούς συμμάχους της έχει προς το παρόν φρενάρει την ανάπτυξη τους.
Στην Δανία έχουν επιβάλει ουσιαστικά νομοθεσία τύπου Απαρτχάιντ, εισάγοντας διακρίσεις εις βάρος των μη Δανών κατοίκων της χώρας, μην αναγνωρίζοντας ως εθνικής μειονότητα τους γηγενείς κατοίκους της Γροιλανδίας –η οποία αποτελεί έδαφος και κτήση της Δανίας– και αντιμετωπίζοντας ως υπανθρώπους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες από μη Ευρωπαϊκές χώρες που φτάνουν στα σύνορα τους.
Πιο βόρεια, στη Σουηδία, η οικονομική ύφεση οδήγησε στον γνωστό δρόμο της αναζωπύρωσης του εθνικισμού και οι απελάσεις προσφύγων αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Πιο δίπλα στην Νορβηγία ανησυχούν για την πτώση της τιμής του «μαύρου χρυσού» στον οποίο κυρίως οφείλεται η ευημερία της χώρας τους, ανησυχούν για τους μελαμψούς που έρχονται και απειλούν την πολιτιστική τους ταυτότητα, αλλά δεν τους ενοχλεί ιδιαίτερα που τα δικαστήρια τους δικαιώνουν τον καταδικασμένο για 75 φόνους νέων ανθρώπων σε 21 χρόνια κάθειρξη (!!!) ναζιστή που διαμαρτυρήθηκε για τις άθλιες συνθήκες κράτησης στο τριών δωματίων κελί του.
Όπως στα μουλωχτά ακολούθησε το παράδειγμα της Δανίας με τους πρόσφυγες, έτσι και τώρα η Ελβετία δεν αποκλείεται να μιμηθεί το παράδειγμα της γειτονικής της Αυστρίας και να σφραγίσει με την σειρά της τα σύνορα με την Ιταλία.
Στην χώρα αυτή –που δεν την λες και δυστυχισμένη– το ακροδεξιό Λαϊκό κόμμα συμμετέχει στην διακυβέρνηση, καταγράφει γύρω στο 25% στις βουλευτικές εκλογές αλλά αυξάνει δραματικά τα ποσοστά του σε ρατσιστικά και ξενοφοβικά –σχεδόν παραληρηματικού χαρακτήρα– δημοψηφίσματα που διεξάγονται συχνά πυκνά στην χώρα.
Το περασμένο Φεβρουάριο υποστήριξε την άποψη πως πρέπει να απελαύνονται οι ξένοι που υποπίπτουν σε απλά/κοινά παραπτώματα -έχω γράψει για αυτό παλαιότερα- και έχοντας όλους τους άλλους απέναντί του συγκέντρωσε το 41% των ψήφων.
Την ίδια ημέρα, όμως, η πρόταση για υιοθέτηση «συμφώνου συμβίωσης» για τα ομόφυλα ζευγάρια απορρίφθηκε από τον Ελβετικό λαό σε ποσοστό 65%.
Βλέπει λοιπόν κανείς την άνοδο ρατσιστικών και ακροδεξιών απόψεων σε χώρες πλούσιες και χωρίς να υπάρχουν τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα του Νότου.
Φυσικά, υπάρχουν οικονομικοί –η κρίση έστω και σε μικρότερο βαθμό έχει επηρεάσει και φοβίσει όλους– και πολιτικοί λόγοι με βασικότερο εκείνον της κατάρρευσης των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων παντού στην Ευρώπη, όμως κατά την γνώμη μου δεν επαρκούν για να ερμηνεύσουν το φαινόμενο.
Πολύ πρόσφατα η συζήτηση που είχα με έναν Βορειο-Ιταλό φασίστα, οπαδό της φιλο-μουσολινικής και ρατσιστικής «Λίγκας του Βορρά» με έκανε να σκεφτώ λιγάκι διαφορετικά.
Εκείνο που ξεχώριζε την ιδεολογία -και την πρακτική- του φασιστικού κόμματος στην Ιταλία του μεσοπολέμου από τους Ναζί στην Γερμανία ήταν η αντίληψη περί φυλετικής ανωτερότητας που πρόβαλαν οι Ναζί σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε τους πράξη ακόμα κι όταν ήταν προφανές ότι δεν κέρδιζαν πολιτικά με αυτή τους την συμπεριφορά.
Πολλοί πιστεύουν ότι η έννοια της φυλετικής ανωτερότητας της Αρίας φυλής αναπτύχθηκε από τους Ναζί, όμως η πραγματικότητα είναι πως προϋπήρχε των Ναζί.
Απλά, εκείνοι βρήκαν πρόσφορο το έδαφος για να χρησιμοποιήσουν και να αξιοποιήσουν πολιτικά εκείνο που ο λαός πίστευε για τον εαυτό του.
Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η αντίληψη εξακολουθεί να υπάρχει –είναι στοιχείο της πολιτιστικής κουλτούρας των λαών αυτών – και έχει αρχίσει να βγαίνει στην επιφάνεια με τρόπο πια απροκάλυπτο.
Μονάχα στην Γερμανία υπάρχει μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων από την αριστερά, τα συνδικάτα και τα κοινωνικά δίκτυα που έχει αντιληφθεί τον κίνδυνο και μάχεται ανοιχτά ενάντια στην νοοτροπία των νεοναζί που κερδίζει όμως διαρκώς έδαφος και σιωπηρή αποδοχή μέσα στην κοινωνία.
Κανένας δεν το λέει, όμως την ώρα που ο Τσάμπερλάϊν και ο Ντελαντιέ χάριζαν στον Χίτλερ την Τσεχοσλοβακία, τα στρατόπεδα του θανάτου στο Γ΄ Ράϊχ ήταν γεμάτα από Γερμανούς κομμουνιστές.
Γεμάτα από αυτούς που αφέθηκαν μονάχοι την εποχή της κρίσης τότε που ο Τσόρτσιλ θαύμαζε τον «κύριο Χίτλερ» και το TIME έφτιαχνε «αγιογραφίες» του «μεγάλου ηγέτη».
Περασμένα θα μου πεις και ποιος ο λόγος να τα ψάχνω, όμως τα βλέπω να έρχονται ξανά και όχι στο μακρινό μέλλον.
Στην Ελλάδα πάντως θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε όλοι ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης με αυτούς.
Βαθιά μέσα τους πιστεύουν πως αυτοί είναι κάτι καλύτερο από εμάς και πως οι ίδιοι έχουν μονάχα «δικαιώματα» και εμείς μονάχα «υποχρεώσεις».
Προσωπικά, βλέπω πως η Ελλάδα θα βαρέσει σύντομα διάλυση.
Το βλέπουν κι αυτοί κι ετοιμάζονται σαν τα όρνια να πέσουν και να καταβροχθίσουν οτιδήποτε θα έχει απομείνει.
Μακάρι να έβλεπα και τους Έλληνες ικανούς να αντιδράσουν αποτελεσματικά αλλά δυστυχώς δεν το βλέπω.
Ελπίζω μονάχα στην Ιστορία αλλά αντιλαμβάνομαι πως πολλές φορές της δίνω υπερφυσικές διαστάσεις.
Την βλέπω σαν τον «από μηχανής θεό» που θα αλλάξει με έναν τρόπο μαγικό την προδιαγεγραμμένη ροή των γεγονότων.
«Ανακαλύπτει» έναν δικό του θεό ο άθεος, όταν απελπισμένος αναζητά την ελπίδα σε ένα κόσμο γεμάτο ναυάγια.
Επιχειρεί να ξεγελάσει τον εαυτό του, μα μόλις πάει να αποχωρήσει από την αίθουσα σιγοψιθυρίζει, «κι όμως γυρίζει».
Φιλιά από την Εσπερία
Ηλίας
(Αγαπητέ Ηλία, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει βαρέσει διάλυση. Κρίμα γιατί ήταν καλή ιδέα. Καλή ιδέα, άθλια υλοποίηση. Όσο για τον φασισμό, είναι δημιούργημα της Ευρώπης και ανήκει στην πολιτιστική της κληρονομιά. Αυτό να μην το ξεχνάμε. Ηλία, με εντυπωσιάζει πάντα το πόσοι πολλοί Ευρωπαίοι θεωρούν άλλους λαούς κατώτερους. Τώρα με τους πρόσφυγες, αυτό βγάζει μάτι. Δηλαδή, έχω ακούσει πολλές φορές πολίτες από βόρειες χώρες να μιλούν για αυτούς τους ανθρώπους σαν αυτοί να μην είναι άνθρωποι αλλά κάποιο άλλο είδος. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν ρατσιστές και στην Ελλάδα αλλά οι περισσότεροι Έλληνες -μάλλον λόγω γεωγραφικής θέσης της χώρας και ίσως και της Ορθοδοξίας- δεν αντιμετωπίζουν τους λαούς της Ανατολής σαν να μην είναι άνθρωποι. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε τι συνέβη στην Ευρώπη πριν από 75 μόλις χρόνια. Στην Γερμανία έκαιγαν ανθρώπους. Και το απολάμβαναν. Από την άλλη, όντως η γερμανική κοινωνία έχει σήμερα πολύ ισχυρές αντιστάσεις απέναντι στον ρατσισμό. Οι Γάλλοι -από την Γαλλία ξεκίνησε η ακροδεξιά- είναι πολύ πιο ρατσιστές. Είναι λάθος στην Ελβετία να βάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε δημοψήφισμα. Κάνεις δημοψήφισμα για όλα, εκτός από τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά δεν μπορώ εγώ να τους κρίνω τους Ελβετούς, αφού στην Ελλάδα έγινε ένα δημοψήφισμα μετά από 41 χρόνια και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αγνοήθηκε. Ηλία, αυτό που βγάζει στην επιφάνεια τον φασισμό και τον ρατσισμό είναι η οικονομική πτώση της Ευρώπης και ο φόβος πολλών Ευρωπαίων πολιτών πως θα χάσουν το επίπεδο ζωής που έχουν. Τώρα έχουν τους πρόσφυγες για μπαμπούλες αλλά δεν θα αργήσει η μέρα που θα ξεσπάσουν ο ένας εναντίον του άλλου. Μικραίνει η οικονομική δύναμη της Ευρώπης, νέες χώρες ανεβαίνουν οικονομικά, οπότε οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να μάθουν να ζουν με λιγότερα. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως θα συμβιβαστούν εύκολα με αυτή την ιδέα. Πάντα σκέφτομαι πως η πορεία της Ευρώπης -και όλου του κόσμου- θα ήταν διαφορετική αν οι κομμουνιστές δεν είχαν ηττηθεί στην Γερμανία πριν από έναν σχεδόν αιώνα. Με τον ρατσισμό και τον φασισμό να σηκώνουν ξανά κεφάλι στην Ευρώπη τον 21ο αιώνα, δεν μπορώ να μην το σκέφτομαι αυτό. Ηλία, η Ελλάδα θα σηκώσει κεφάλι, όταν διαλυθεί και επίσημα η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο ανεβαίνει η ακροδεξιά στην Ευρώπη -περίμενε να δεις τι θα γίνει στις επόμενες εκλογές σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες-, τόσο οι Έλληνες θα παύουν να κοιτούν την Ευρώπη με θαυμασμό και θα την κοιτάνε με τρόμο και αηδία. Να είσαι καλά, Ηλία.)
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.