Περί του Ύψιστου Δυναμικού

“Για να λειτουργήσεις σε ανώτερο επίπεδο δεν χρειάζεται να κατανοείς τον κόσμο διαφορετικά, αλλά να αποδεχθείς την ψυχή και τον Εαυτό σου ως κύριο συμπαντικό στοιχείο. Το υψηλότερο επίπεδο που θα βρεθείς, θα αναδείξει το ύψιστο δυναμικό σου, το οποίο -απαλλάσσοντάς σε από τη βασική αγωνία της υλικής επιβίωσης-, σου χαρίζει την ευτυχία της ανάδειξης των χαρισμάτων της ψυχής και συνείδησής σου προς όλους.”

-Τι είναι ηγέτης;
»Αυτός που δημιουργεί μέλλον.
-Μέλλον για ποιόν;
»Για τον εαυτό του και για όποιον ακολουθεί τη σκέψη, τις πράξεις και τη ζωή του. Μέλλον για όσους δεν μπορούν να δημιουργούν μόνοι το δικό τους.
-Θες να πεις για όσους χειραγωγεί.
»Ο ηγέτης κι ο χειραγωγός είναι δυο έννοιες οι οποίες αν και μοιάζουν, είναι εντελώς ασύμβατες μεταξύ τους.
-Ασύμβατες ως προς τι;
»Ο ηγέτης δεν ενδιαφέρεται πόσοι τον ακολουθούν. Ο χειραγωγός ζει μονάχα για αυτό.
-Και τι σχέση έχει αυτό με το μέλλον;
»Ο χειραγωγός αντιγράφει το παρελθόν. Ο ηγέτης δημιουργεί το μέλλον.

-Αυτό δε μου λέει κάτι. Πώς μπορώ να τους ξεχωρίσω εγώ;
»Από την ανάγκη τους για εξουσία. Στον ηγέτη είναι μηδενική.
-Μα πώς είναι μηδενική αφού είναι ηγέτης ανθρώπων;
»Δεν το ζητά από κανέναν. Του την προσφέρουν όσοι τον ακολουθούν.
-Γιατί δεν μπορούν να δημιουργήσουν μόνοι το δικό τους μέλλον;
»Η μεγάλη μάζα των ανθρώπων δεν μπορεί να το καταφέρει πάντα μόνη της.
-Τι είναι αυτό που τους εμποδίζει;
»Η επίγνωση, η οποία δημιουργεί το φόβο της επιβίωσης. Οι άνθρωποι, είναι καθηλωμένοι στην αντίληψη του κόσμου όπως τον αισθάνονται και τον αντιλαμβάνονται, όπου το υλικό τους σώμα πρέπει να επιβιώσει. Αυτή η γνώση, ανήκει στην γενική επίγνωση περί του κόσμου, η οποία αν και ψευδής είναι κοινή σε όλους.

-Τι εννοείς αυτή η γνώση; Υπάρχουν πολλές γνώσεις;
»Υπάρχουν δύο ομάδες πληροφορίας. Η επίγνωση και η συνείδηση. Η επίγνωση ανήκει στο σώμα και περιέχει όλη τη γνώση που έχουμε για τον κόσμο, ενώ η συνείδηση ανήκει στην ψυχή και περιέχει τις πληροφορίες του σύμπαντος πέρα από τα όρια του αισθητού.
-Και ποια από τις δύο είναι η πραγματική;
»Η επίγνωση αναφέρεται στην πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε ως σώματα. Είναι όμως ψευδής και αλλοιωμένη σε σχέση με τη συνείδηση της ψυχής μας.
-Πώς γίνεται να είναι πραγματική και συγχρόνως αλλοιωμένη;
»Είναι πραγματική διότι την αντιλαμβανόμαστε και την κατανοούμε επειδή την αισθανόμαστε. Συγχρόνως όμως είναι αλλοιωμένη διότι δεν ανταποκρίνεται στις πληροφορίες οι οποίες περιέχονται στη συνείδηση της ψυχής που εμείς Είμαστε, αλλά μονάχα σε αυτές που προέρχονται από τις αισθήσεις του σώματός μας.

-Τι είναι αυτό που την αλλοιώνει; Δώσε μου ένα παράδειγμα.
»Οι πεποιθήσεις μας. Η πληροφορία της πίστης ανήκει στη συνείδησή μας. Η πληροφορία των πεποιθήσεων όμως, εμπιστοσύνης και αμφιβολίας, ελέγχου και προδοσίας, ανήκει στις πεποιθήσεις της επίγνωσης. Κάποιος ο οποίος αντιλαμβάνεται μονάχα την εμπιστοσύνη και την αμφιβολία ως στοιχεία του κόσμου του, είναι αδύνατον να κατανοήσει την έννοια της πίστης ως στοιχείο της συνείδησης.
-Πώς αυτές εμποδίζουν να δημιουργούμε το μέλλον μας;
»Αλλοιώνουν τα όρια της ελευθερίας μας και το εύρος των επιλογών μας. Μας καθιστούν ανίκανους να αντιληφθούμε τα δικά μας όρια σε σχέση με του διπλανού μας. Ακόμη κι αν δεν εισχωρήσουμε στον προσωπικό χώρο του άλλου, εκλαμβάνεται ως τέτοιο. Έτσι τα σχέδια για το μέλλον του καθενός μας, προκαλούν προβλήματα μεταξύ μας.

-Κι ο ηγέτης; Δεν εισέρχεται στα σχέδιά μας για να δημιουργηθεί πρόβλημα;
»Δεν είναι δικά μας τα σχέδια αυτά, αλλά του ηγέτη μας;
-Και τα ενστερνιζόμαστε ως δικά μας;
»Ακριβώς. Κι αυτή είναι η διαφορά. Η μάζα κάνει σχέδια επιβίωσης. Αυτά όμως, αν ξεφύγουν από τα όριά μας προσκρούουν στα σχέδια της επιβίωσης των γύρων μας. Ο ηγέτης δεν έχει πρόβλημα επιβίωσης. Δεν τον απασχολεί κάτι τέτοιο. Τα σχέδια και τα οράματά του είναι πολύ πέρα από την απλή επιβίωσή του. Αυτό είναι που διαπερνά και γίνεται διαισθητό σε όσους τον ακολουθούν.

-Αυτή είναι η διαφορά του με το χειραγωγό;
»Το βασικό κίνητρο του χειραγωγού είναι η επιβίωσή του. Η απλή επιβίωση όμως έχει σχέση με τα κατώτερα στοιχεία του Εγώ.
-Άρα ο ηγέτης, αλλάζει το επίπεδο ύπαρξης των ανθρώπων;
»Ακριβώς. Σε ένα νοητικό κόσμο όπως ο δικός μας, αν λειτουργείς σε ανώτερο επίπεδο, το κατώτερο είναι συνεχώς ενεργοποιημένο και λειτουργικό. Οι άνθρωποι τότε, ακόμα κι αν δεν κατανοούν πώς επιβιώνουν, αυτό συμβαίνει.
-Και πώς καταλαβαίνεις το υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσεις;
»Από την τάση σου να προσφέρεις την ίδια σου τη ζωή. Το επίπεδο αυτό αποδεικνύει ότι βρίσκεσαι πέρα από τα όρια της απλής επιβίωσής σου.
-Προσφέρεις τη ζωής σου για τον ηγέτη σου;
»Συμμετέχεις στο μέλλον που δημιουργείς μαζί του. Όταν βρίσκεσαι πέρα από το φάσμα του ορίου της υλικής επιβίωσης του σώματός σου, η αντίληψη του κόσμου γίνεται εντελώς διαφορετική.

-Κι αν ο ηγέτης είναι πνευματικός;
»Το έργο είναι το ίδιο αλλά το αποτέλεσμα τότε είναι πνευματικό και το μέλλον αναφέρεται στην παιδεία και στον πολιτισμό.
-Ναι αλλά το θέμα της επιβίωσης δεν λύνεται με πολιτισμό και παιδεία.
»Ακριβώς έτσι λύνεται. Όταν λειτουργείς σε ανώτερο επίπεδο, ενεργοποιείς το ύψιστο δυναμικό σου, το οποίο είναι εντελώς ανεξάρτητο με την εργασία και τα χρήματα που έχεις για να επιβιώσεις ως βιολογικό όν.
-Τι σημαίνει αυτό;
»Σημαίνει ότι όταν λειτουργείς σε ανώτερο επίπεδο, έχεις ήδη ενεργοποιήσει το επίπεδο των χαρισμάτων σου, τα οποία πλέον προτίθεσαι να τα προσφέρεις προς όλους, ακόμη και δωρεάν.
-Μα αν προσφέρεις το ύψιστο δυναμικό σου δωρεάν, τότε πώς ζεις και επιβιώνεις;
»Δεν μπορείς να πουλάς το ύψιστο δυναμικό σου. Αν το κάνεις αυτό, είναι σαν να πουλάς την ίδια την ψυχή σου. Το ύψιστο δυναμικό σου είναι τόσο δυνατό μέσα σου που είναι αδύνατον να το κρατήσεις περιμένοντας να ενδιαφερθεί κάποιος για να το αγοράσει. Το εκφράζεις με αγάπη προς όλους. Δεν σε απασχολεί η ανταπόδοση της υλικής του αξίας. Το ύψιστο δυναμικό σου ανήκει στην ψυχή σου. Η αξία του δεν έχει τιμή.

-Και τότε πώς ζεις;
»Όπως ζεις κάθε φορά που περνάς το φάσμα του ορίου της υλικής επιβίωσης του σώματός σου, όπου ο κόσμος γίνεται διαφορετικός. Δεν σε απασχολεί η επιβίωσή σου διότι το επίπεδο αυτό έχει ήδη ενεργοποιηθεί και λειτουργεί αυτόματα.
-Δηλαδή επιβιώνεις αυτόματα;
»Δεν επιβιώνεις αυτόματα με κάποιο μαγικό τρόπο όπως ίσως φαντάζεσαι. Το επίπεδο αυτό της επιβίωσής σου λειτουργεί όπως λειτουργεί η αναπνοή σου ή οι παλμοί της καρδιάς σου. Δεν αγωνιάς μήπως δεν συμβεί. Συμβαίνει χωρίς την ειδική συμμετοχή σου. Έχεις οργανωμένη τη ζωή σου κατά τέτοιο τρόπο που συμβαίνει.
-Κι είναι σίγουρο ότι οι άνθρωποι κατανοούν τον κόσμο όπως ένας τέτοιος ηγέτης;
»Όχι. Ο ρόλος τους δεν είναι να κατανοήσουν αυτοί, αλλά αυτός.

-Τότε τι κερδίζουν;
»Το υψηλότερο επίπεδο ύπαρξής τους, το οποίο είναι ανεξάρτητο από την κατανόηση και την αντίληψη. Για να λειτουργήσεις σε ανώτερο επίπεδο δεν χρειάζεται να κατανοείς τον κόσμο διαφορετικά, αλλά να αποδεχθείς την ψυχή και τον Εαυτό σου ως κύριο συμπαντικό στοιχείο. Το υψηλότερο επίπεδο που θα βρεθείς, θα αναδείξει το ύψιστο δυναμικό σου, το οποίο με τη σειρά του θα σε απαλλάξει από τη βασική αγωνία της επιβίωσης, χαρίζοντάς σου την ευτυχία της ανάδειξης των χαρισμάτων της ψυχής και συνείδησής σου.
-Άρα ο πνευματικός ηγέτης βοηθά να ξεπεράσουν το φόβο της επιβίωσής τους;
»Τους οδηγεί στην ανάπτυξη του ύψιστου δυναμικού τους. Όποιος το καταφέρνει, στην ουσία έχει ξεπεράσει το φόβο της επιβίωσής του και μπορεί να δημιουργήσει το δικό του μέλλον σε αρμονία με όλους όσους υπάρχουν γύρω του.
-Κι ένας τέτοιος πνευματικός ηγέτης, τι κερδίζει από τους ανθρώπους;
»Τη συνείδησή του.
-Αυτό είναι το κίνητρο για να συνεχίζει το έργο του;
»Για να μπορέσεις να είσαι κυρίαρχος όλων όσων έχεις καταφέρει, πρέπει να μπορείς να τα προσφέρεις ως αξία προς όλους, αλλιώς χάνεις το δικαίωμα του επιπέδου αξιών το οποίο πέτυχες και κατέχεις. Δεν έχει αξία να περνάς τα όρια μονάχος σου, αν όλοι οι υπόλοιποι δεν βρίσκουν όφελος από αυτό.

Αλκιρέας

alkireus

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ