ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΡΟΔΑΞ

Κατά αρχάς να επισημάνω τι είναι «σύμβολον»

και σε τι μας χρησιμεύει εμάς τους ανθρώπους.

Το σύμβολον συνδέει εμάς τους

θηρευτές-γήινους ανθρώπους…μετά του θείου. Αν ασχοληθούμε εκτενώς με τα σύμβολα…αυτά

μας εκπαιδεύουν και μας καθοδηγούν με ασφάλεια και γνώση από ορατό…στο αόρατο

πεδίο…από αισθητό…στο νοητό πεδίο. Η μεταφορά από το ορατό…στο αόρατο πεδίο

απαιτεί τη γνώση και των δύο πεδίων με τη σωστή ακολουθία των συλλογισμών. Για

να γίνει πιο κατανοητός ο όρος του συμβόλου…οφείλουμε να ανατρέξουμε στην

αρχαία του σημασία, όπου μας λέγει:

«
Σύμβολον
(το) εκάτερον των δύο αντιστοίχων μερών ενός αστραγάλου ή των αρμοστών δύο
άλλων τμημάτων ενός πράγματος, οιόν ξύλου οδοντωτώς τετμημένου ή εν εκ πλειόνων
καλώς αρμοζόντων τεμαχίων πράγματός τινός, τα οποία ελάμβανον είτε δύο διά
ξενίας συνδεδεμένοι ήδι’ αμοιβαίαν υπόσχεσιν δόντες εκάτερος το εν, είτε
πλείονες προς αλλήλους συμφωνίαν συνάψαντες, έκαστος ανά εν, τούτο δε προς
αναγνώρισιν της προσωπικής εκατέρου ή εκάστου ταυτότητος ως και προς υπόμνησιν

και απόδειξιν της γενομένης συνομολόγήσεως.»

Ας εξηγήσω τι σημαίνει πρώτα

ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΣ. Είναι σύνθετη λέξη και αποτελείται από …ΑΣΤΡΑ…..και …ΓΑΛΑ….δηλαδή…ο

ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΣ….μας επαναφέρει εις την μνήμη μας την Ήρα Ψυχή του Κόσμου…διότι αυτή

έθρεψε τον Ηρακλή με το γάλα της….από το υπόλειμμα του εκτοξευθέντος γάλακτος, όπου

εγεννήθησαν τα Αστέρια εις τον Ουρανό. Το γάλα των Αστέρων προέρχεται από την

Ήρα…η Ψυχή του Κόσμου….και συνάπτεται μέσω της Μυθολογίας-Μυθοϊστορία μας…..με

τους ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΥΣ των ποδιών μας. Η Ήρα είναι αυτή που μας συνδέει δια των

αστραγάλων των ποδιών μας…τον Νου του καθενός μας…μετά του Διός...συζύγου της.

Επίσης και ο Ποσειδών-(ΠΟ-ΣΕΙ-ΔΩΝ) κάμει κι αυτός την ίδια διεργασία…και από

κοινού ΗΡΑ-ΠΟΣΕΙΔΩΝ…ορίζουν την επαφή και φέρουν στον καθένα μας την επαφή μετά

του Διός/Νου.

Δηλαδή….η επικοινωνία των ποδιών

μας…που είναι τα συναισθήματα μας….και του Νου…που είναι η Λογική μας….σπάνια

είναι αρμονική σ’ εμάς τους θνητούς….γι’ αυτό και χρειάζεται εκ μέρους μας…μια ενδοσκοπική

διαδικασία.

Ούτως για να σχηματισθεί εκ νέου ο

ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΣ….στο συμβολισμό…απαιτείται η τέλεια επαφή και των δύο μερών του…όχι

με σκοπό την αναγνώριση δύο ανθρώπων ή την υπόμνηση συμφωνίας……αλλά την επαφή

των δύο πεδίων ΟΡΑΤΟΥ-ΑΟΡΑΤΟΥ//ΑΙΣΘΗΤΟΥ-ΝΟΗΤΟΥ//ΦΥΣΙΚΟΥ-ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟΥ…εντός των

οποίων έχει την ευχέρεια δια του ΣΥΜ-ΒΟΛ-ΙΣΜΟΥ…να κινείται η ΔΙΑΝΟΙΑ…ο (ΝΟΥΣ

ΔΙΟΣ).

Στη φυσική μας πραγματικότητα ο

Νους μεταπηδά ….μετά του συμβόλου ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΣ….(γι’ αυτό και ευρίσκεται και

χαμηλά στα πόδια μας)…όπου μεταπηδά στο Νοητό μέρος. Τώρα τα δύο μέρη του

ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΥ …δηλαδή το ΑΙΣΘΗΤΟ και το ΝΟΗΤΟ…συνευρίσκονται συμβολικά και εξ

αίφνης συμπίπτουν οι εγκοπές τους σε κοινό…σημείον επαφής.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την

αποκωδικοποίηση του ΡΟΔΑΚΑ.

ΡΟΔΑΞ = ΡΟΔΑΚΑΣ

Η λεξαριθμική ονομασία του ΡΟΔΑΞ είναι:

ΡΟΔΑΞ=100+70+3+1+60=234

Μας λείπει μπροστά ο αριθμός

1….δηλαδή η έναρξις όλων. Και επ’ ευκαιρίας….ας θυμηθούμε ότι η λέξις ΕΛΛΗΝ=123…βγάζει

με τη σειρά1,2,3…διότι ο ΕΛΛΗΝ…είναι η αρχή επαφής μετά του θείου Λόγου…η έναρξις

αριθμήσεως…και η έναρξις πρωτοκαθεδρύσεως και αποικήσεως του Πλανήτη Γαία…εις

το όρος ΤΑΥΓΕΤΟΣ.

Ο ρόδαξ-ρόδακας ή αλλιώς ρόδον, τριαντάφυλλο, είναι λοιπόν ένα διαχρονικό κόσμημα, ένα σύμβολο και φυλαχτό ταυτόχρονα.

Γνωρίζουμε ότι η χρήση του άρχισε από την Μυκηναϊκή εποχή και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Το σχήμα του, ο αριθμός των φύλλων του…αλλά και ο συμβολισμός τους….τον συναντάμε με τις δοξασίες των Αρχαίων θρησκειών των Ελλήνων Προγόνων μας….ΕΛΛΗΝΩΝ.

Τον αρχαιοελληνικό ρόδακα τον βρίσκουμε στα διαδήματα των βασιλισσών των Μυκηναίων…όπου κατά την κλασσική περίοδο οι ρόδακες κοσμούσαν τα Ασκληπιεία,  τις οροφές των ιερών της  Αφροδίτης,  τις τοιχογραφίες σπιτιών των διαφόρων αρχόντων και ήταν επίσης και το διάδημα της Άρτεμης και της Αφροδίτης….και φυσικά ας μην ξεχνάμε ότι ο ρόδακας ήταν και θα είναι….η βάση του «Ήλιου της Βεργίνας» των Μακεδόνων Βασιλέων. Ήδη το είδαμε και στην Αμφίπολη….!

Ο Αρχαίος-Ελληνικός ρόδακας είχε σχήμα μικρού ρόδου….όπως ακριβώς το τριαντάφυλλο, με ανοιγμένα και στρογγυλά στις άκρες στα φύλλα του, όπου περιβάλλονταν από έναν κύκλο και ήταν χαραγμένος πάνω σε πέτρα ή μάρμαρο ή από χρυσό.

Τα φύλλα του ήταν: 4, 8, 12, 16. Δηλαδή…έχουμε μία  αυξητική μαθηματική πρόοδο.

Ο τετράκτινος συμβολίζει τα 4 στοιχεία της Γαίας : (ΓΗ+ΥΔΩΡ+ΑΗΡ+ΠΥΡ).

 Ο οκτάκινος συμβολίζει την Αφροδίτη-την Αστάρτη-την Ίσιδα και τον Σείριο.

Ο δωδεκάκτινος συμβολίζει τα 12 ωά του Ζωδιακού Κύκλου(12 αστερσιμοί του Ζωδιακού).

Ο δεκαεξάκτινος συμβολίζει τον Ήλιο της Βεργίνας….έμβλημα της Μακεδονίας(μακρινή γη).

Επίσης υπήρχε και εξάκτινος που συμβόλιζε επίσης τον Ήλιο. Ο Ήλιος στο κέντρο συμβολίζει ως οφθαλμός…που με τις ακτίνες του βλέπει αιωνίως τα πάντα. Ο Ήλιος ως παντοκράτωρ…διατρέχει ημερησίως κατά την φαινομενικήν του πορεία….όλη την πλάση.

Ένας ιδιαίτερος επίσης τύπος ρόδακα ήταν και ο γλωσσωτός, που αποτελούνταν συνήθως από 6 πέταλα με πολύ στρογγυλεμμένα τα άκρα…σαν γλώσσες.

Ο αριθμός των φύλλων του ρόδακα ΑΔΕΛΦΙΑ…είχε και έχει διαχρονικό συμβολικό χαρακτήρα….όπου συμβολίζονταν στην αρχή τα 4 στοιχεία της φύσης Γαίας (ΓΗ, ΥΔΩΡ, ΑΗΡ, ΠΥΡ)…όπου :

ΓΗ=ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ=ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ 

ΥΔΩΡ=ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ=ΑΝΔΡΕΙΑ 

ΑΗΡ=ΝΟΗΣΙΣ=ΦΡΟΝΗΣΙΣ

ΠΥΡ=ΓΝΩΣΙΣ=ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Η μορφοποίησις εκδηλώνεται με τον αριθμό 4…..και  η Ψυχή με τον αριθμό 6. Ο αριθμός 4 επιτάσσει

τον καθένα μας ….να δοκιμάσει στον χωροχρόνο…για να κατορθώσει να εναρμονισθεί

με τον πλανητικό ρυθμό. Συνεπώς ο καθείς μας δια της Αυτογνωσίας…οδηγείται…εφ’

όσον οι τροχιές των πλανητών-θεών…όλο και μικραίνουν…εις το κέντρον…εις τον

Ήλιον-Απόλλωνα…όπου ΑΠΟΛΛΩΝ είναι η Ουσία- η Επίγνωση, το Φως-η Θερμότητα…εις

την παλλομένην δια του έρωτος ΚΑΡ-ΔΙΑΝ. Η μεγίστη Καρ-Δία του Πλανητικού

Κέντρου επικοινωνεί και παλμοδονεί με τη μικρή καρ-δία του καθενός μας…όταν

φθάνει εις την πηγή. Η Καρ-Δία μας…ως πηγή ζωής…αναθάλλει-ενοποιεί-συνδέει δια

της φωτεινής της παρουσίας όλους τους ετερόφωτους θεούς…δηλαδή τα 7 κέντρα του

Πλανητικού Λόγου….όπου αυτά βρίσκονται σε συνεχή ανταπόκριση…ως ένθεοι

αναμεταδότες…μέσω της Μυθολογικής-Γενεαλογικής μας Κληρονομιάς και Ιεραρχίας. Η

ελληνική γλώσσα ενοποιεί όλες τις ανωτέρω κατακτήσεις του Πνεύματος και είναι

το παμμέγιστον Ουράνιον δώρον των θεών προς εμάς…προς όλους του κατοίκους του

Πλανήτη Γαία.

ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ

(Ε.Ι.)

ΑΜΦΙΠΟΛΗ

Επίσης βρήκα στο διαδίκτυο και την εξής εκδοχή:

Μια αρκετά πιθανή

εκδοχή αναφέρει και στο κείμενό του ο κ. Οδυσσέας Σααπ κυριακίδης, που

αυτοαποκαλείται "Πρόεδρος της Μακεδονικής Συνέλευσης και Πρόεδρος της

Μακεδονικής Φάλαγγας με έδρα τις Αιγές". Γράφει:

"Η σημαία των Αιγών αντιπροσωπεύει επαρχίες - Φυλές εν αρχή και γνωρίζουν

όλοι οι Ιστορικοί ότι ο Ήλιος επί Βασιλείας Αλέξανδρου Α είχε 8 αχτίνες .

Οι αχτίνες οι (8) οκτώ συμβόλιζαν την πρώτη συμμαχία των Μακεδνών με οκτώ ( 8 )

οίκους φυλών με αντίστοιχες περιοχές που ονομάστηκαν επαρχίες . Στην πρώτη

ομοσπονδία συμμετείχαν οι επαρχίες :

1. Ημαθία , 2. Πιερία , 3. Βοττιαία , 4.

Ελιμεία , 5. Τυμφαία 6. Εορδαία , 7. Λύγκος , 8. Αλμωπία.

Επί Βασιλείας του Φίλιππου Β οι επαρχίες έγιναν δέκα έξι ( 16 ).  

Στον νέο ήλιο οι δυνατές αχτίνες αντιπροσώπευαν το παλαιό Βασίλειο και οι

μικρές αχτίνες αντιπροσώπευαν τα νέα μέλη . 

Οι νέες φυλές με τις αντίστοιχες επαρχίες ήταν :

9. Ορέστης , 10.

Μυγδονία, 11. Χαλκιδική , 12. Βισάλτα , 13. Κρηστωνία , 14. Ηδωνίς , 15.

Οδομαντική , 16. Σιντική".

Αυτά και άλλα πολλά μας αναφέρει σε πολυσέλιδο

κείμενό του ο κ. Οδυσσέας Σαρρ κυρ ιακίδης (ο διαχωρισμός των γραμμάτων στο

επώνυμό του είναι δική του ιδέα), που όμως κρίνουμε ότι ειδικά αυτή την περίοδο

θα ήταν αρκετά παρακινδυνευμένο να δουν το φως της δημοσιότητας όλα όσα

αναφέρει.

ΒΛΕΠΕ: http://www.arxaios.net/Epipleon/asteri.html

• Ioannis Stogiannos

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ