“Πνιγμός”

 γράφει ο πρόεδρος της ΕΕΚΑΑ Θεόδωρος Ξάνθος

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) υπολογίζει ότι περίπου 450.000 θάνατοι ετησίως οφείλονται σε πνιγμό. Έπειτα από ένα επεισόδιο πνιγμού, αυτό που τελικά καθορίζει την έκβαση του θύματος είναι η διάρκεια της υποξίας, γι’ αυτό και η αποκατάσταση της οξυγόνωσης του αερισμού και της κυκλοφορίας είναι ζωτικής σημασίας. Οι περισσότερες μελέτες έχουν δείξει ότι τα θύματα πνιγμού, που φτάνουν στο νοσοκομείο με αυτόματη αναπνοή και κυκλοφορία, έχουν, συνήθως, καλή έκβαση.

 Κατά συνέπεια, η παροχή πρώτων βοηθειών στο σημείο που συμβαίνει το επεισόδιο του πνιγμού είναι ζωτικής σημασίας και, τελικά, καθορίζουν και την έκβαση των θυμάτων αυτών. Για να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα θα πρέπει να ακολουθηθούν συγκεκριμένοι και ειδικοί κανόνες. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αναζωογόνησης (ΕΣΑ) έχει εκδώσει συγκεκριμένες οδηγίες για την αντιμετώπιση θυμάτων πνιγμού και οι οδηγίες αυτές είναι διαφορετικές από τις οδηγίες για την αντιμετώπιση θυμάτων καρδιακής ανακοπής από καρδιακά αίτια.

 Αν ο διασώστης δεν είναι εξειδικευμένος ναυαγοσώστης, θα πρέπει να μεταφέρει το θύμα σε στέρεο έδαφος και εκεί να επιχειρήσει να το αντιμετωπίσει. Αναπνοές διάσωσης στο νερό μπορούν να επιχειρηθούν μόνο από προσωπικό που έχει εκπαιδευτεί και, κατά συνέπεια, δεν συνιστάται να γίνονται από απλούς πολίτες. Καθώς ο πνιγμός, αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά και άμεσα, μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο, το ΕΣΑ έχει εκδώσει έναν αλγόριθμο αντιμετώπισής του από απλούς πολίτες. Ο αλγόριθμος αυτός διαφέρει από τον αλγόριθμο αντιμετώπισης ενός θύματος καρδιακής ανακοπής άλλης αιτιολογίας.

 Έμφαση δίνεται και εδώ στην ασφάλεια του διασώστη και του θύματος. Αν το θύμα δεν αναπνέει και ο διασώστης είναι μόνος του, θα πρέπει να καλέσει το ΕΚΑΒ μόνον εφόσον πραγματοποιήσει καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση για 2 λεπτά. Αν ο διασώστης δεν είναι μόνος θα πρέπει το ΕΚΑΒ να ενημερωθεί από άλλον παρευρισκόμενο και ο διασώστης να ξεκινήσει άμεσα τις τεχνικές καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης.

 Κατά τη διαδικασία αναζωογόνησης του θύματος ο αλγόριθμος της βασικής υποστήριξης της ζωής έχει τροποποιηθεί και ξεκινά ΠΑΝΤΑ, σε αυτές τις περιπτώσεις, με 5 αναπνοές διάσωσης. Οι αναπνοές αυτές θα πρέπει να οδηγήσουν σε αποτελεσματική έκπτυξη του θώρακα του θύματος. Μετά τις πρώτες αυτές αναπνοές θα πρέπει να ακολουθηθεί η αλληλουχία των 30 θωρακικών συμπιέσεων και 2 αναπνοών, όπως ακριβώς εφαρμόζονται και στο θύμα καρδιακής ανακοπής. Η χρήση του αυτόματου εξωτερικού απινιδιστή (ΑΕΑ) είναι επιβεβλημένη, αν αυτός υπάρχει. Παρόλα αυτά θα πρέπει να τονιστεί ότι η χρήση του ΑΕΑ μπορεί να επιχειρηθεί μόνο σε στεγνή επιφάνεια και ενώ το στήθος του θύματος είναι στεγνό. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή αντίληψη ότι συνυπάρχει κάκωση της σπονδυλικής στήλης σε θύματα πνιγμού, όλες οι μελέτες έχουν δείξει ότι αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια και στην πραγματικότητα αφορά μόλις στο 0.5% των θυμάτων πνιγμού. Ακινητοποίηση της σπονδυλικής στήλης και τοποθέτηση αυχενικού κολάρου δε συνιστάται ως ρουτίνα σε κάθε επεισόδιο πνιγμού.

Έχει εξαιρετική σημασία για όλους μας να γνωρίζουμε τον τρόπο αντιμετώπισης του πνιγμού. Ο αλγόριθμος είναι εξαιρετικά απλός και η εφαρμογή του μπορεί να σημαίνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.

eekaa

citycodemag

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ