Ο Ευδαιμονισμός των Φαιάκων

Οι  ευδαίμονες Φαίακες  αλκίνοες όντες βοηθούν  επικουρικά τον ανθρώπινο νου να φθάσει στην Ιθάκη του.

Ο πιο θαυμαστός κήπος στα Ομηρικά Έπη είναι αναμφισβήτητα ο κήπος των Φαιάκων που ο Οδυσσέας θαυμάζει και κοιτάζει έκθαμβος για να συνεχίσει όμως την αδιαπραγμάτευτη πορεία του σε ένα ευθύ νησί και στο κήπο κτήμα όρχατο αλωή του πατέρα του Λαέρτη να βρεθεί. 

Εκεί θα μετρήσει όλα τα δένδρα  που θυμάται και θα αποδείξει πως είναι η κληρονομιά του και του ανήκουν του, είχαν δοθεί όταν ήταν μικρό παιδί.

Ο κήπος κατέχει ένα σημαντικό σημειολογικό σταθμό στην ιστορία της παγκόσμιας Μυθιστορίας ξεκινώντας ίσως από τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνος μέχρι τους σημερινούς κήπους της κάθε φιλοσοφικής σκέψης με ενδιάμεσους κήπους προφητών δένδρων και θεών.

Γιατί άραγε;

Ίσως γιατί συνδέεται αναπόσπαστα με τα δένδρα, τις ρίζες τους , τους κηπουρούς καλλιεργητές τους, την γνώση την σκέψη την ευδαιμονία. Το να ζει κάποιος καλά με τους δαίμονες του εξορκίζοντας την σκιά των κακών δαιμόνων.

ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ! Το ζητούμενον, το εύ ζειν.

Που; Σε ένα κήπο…
Πως; Με ποια φιλοσοφική βάση και δομή;
Αιώνες τώρα προσπαθούν να απαντήσουν οι άνθρωποι με διάφορες φιλοσοφίες θεωρίες. Όσα ο ανθρώπινος νους σκέπτεται και μηχανεύεται. Κάθε φιλόσοφος και ένας κήπος…. μια ΙΔΕΑ νησί.

Άκρατος ιδεαλισμός, στυγνός υλισμός, δογματικός επιστημονικός ρασιαναλισμός, επιστημονικός θεοκρατισμός καπιταλισμός, σοσιαλισμός κ.α Στο μέσον όλων αυτών το ανθρώπινο μυαλό σε δύο δένδρα του Σίνη του Πιτυοκάμπτη προσδένεται και σχίζεται στα δύο όταν δεν πέφτει ανάμεσα στης Σκύλλας και της Χάρυβδης τα στενά.

 Στην πάλη του να ενώσει τα ημισφαίρια του εγκεφάλου του αριστερά και δεξιά φτιάχνει κόμματα και ιδεολογίες που τον διχάζουν πιο βαθιά. Ακολουθεί η πάλη των τάξεων σε κάθε εποχή.

Κάθε πάλη προυποθέτει  μία αντιπαλότητα διαφορετικότητα αλλά κάθε τάξη πρέπει να περιλαμβάνει μία συνάφεια ένωση  και συνοχή.
Ένωση σε τι;
Σε βάση οικονομική ;
Όχι βέβαια γιατί δεν αρκεί.
Η ένωση μιας τάξης μιας ομάδας μιας φυλής ενός λαού ενός συλλόγου πρέπει να περιλαμβάνει μια κατεύθυνση κοινή με ίδιες αξίες και όχι μόνο ίδιες ανάγκες. Οι αξίες ορίζουν το επίπεδο της τάξης γιατί οι ανάγκες είναι πάντοτε κοινές και σε αγέλες ζούγκλας  και σε μαφίες και σε συμμορίες.

Ποιες είναι οι τάξεις που αποτελούν μια κοινωνία. Σε σύντομη ιστορική διαδρομή βλέπουμε  με κατάληξη μετά την βιομηχανική επανάσταση, το προλεταριάτο την εργατική τάξη την μικροαστική την μεσοαστική και την μεγαλοαστική και τις αταξικές εταιρείες και τράπεζες τις πολυεθνικές μαζί με την  επικούρεια καταγωγή του Μαρξισμού από τον ιδεαλιστικό χεγκελιασμό ως τον υλιστικό κομμουνισμό. 

Σήμερα υπάρχουν αυτές οι τάξεις που θα δικαίωναν την μαρξιστική ρομαντική θεωρία του φαντασιακού ρεαλισμού ή όλα τα ρούχα και οι τάξεις έχουν γίνει ροζ σε ένα πλυντήριο φιλελευθερισμών του Σμιθ και του Μάτριξ των μηχανών;

Η διαχρονικότητα των Ομηρικών Επών μας ομιλεί με εξαιρετική διαύγεια για την νοητική κατάσταση ανθρώπων χαρακτήρων τάξεων βουληφόρων αρχηγών και ζωών. Μας περιγράφει τα «πρόβατα» αμνοί ανθρώπων και θέων που καταβροχθίζονται από πολύφημους ηγεμόνες και υιούς. 

Στον Κύκλωπα δεν υπάρχουν θέμιστες νόμοι, μόνο γάλα και τυρί ούτε αμφίκοιλες νήες πλοία απουσία της λογικής του νου. Τα κοπάδια των χοίρων που προσέχει ο Εύμαιος βρωμίζουν ποδοπατούν το κάθε τι παμφάγα και στο τέλος σφάζονται και τρώγονται από τους μνηστήρες. 

Στην φάρμα του Ομηρικού Όργουελ τα βόδια του βουκόλου Φιλοίτιου πάντα θα κοιτούν τα τρένα χωρίς αυτά να αναχωρούν γιατί βόσκουν « ευτυχισμένα» σε λιβάδια πράσινη άγνοιας και αμάθειας που δεν δακρύζουν ποτέ.

Το «σκυλολόι» ενός λούμπεν προλεταριάτου βαριά μειονεκτεί και πάντα θα παραμένει το χωριό του σκύλου, το dogville που καμία ΧΑΡΗ δεν μπορεί να καταλάβει να εκτιμήσει και να ορθοποδήσει. Οι “σκύλοι” θα ορμήσουν να κατασπαράξουν τον Οδυσσέα όταν φθάνει στο καλύβι του χοιροβοσκού. 

Μας καταγράφει την τάξη των δούλων και των αρχιδούλων που ένα αφέντη θέλουν με μαστίγιο και καρότο άνθρωπο ή θεό. Και τους αγήνορες μνηστήρας υπερφίαλους στην άνοδο της ασημαντότητος την ευτελή. Αλλά ταυτόχρονα και τους 7 υπέροχους και τους θαυμάσιους 5 με τρόπο εξαιρετικώς ομηρικό. Ήτοι τους κάτωθι:

ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ, το ΕΥΡΥ μεγάλο ΚΛΕΟΣ των Ομηρικών Επών, μεγάλο στην ηλικία αιώνων και ετών πολλών. Η δόξα των ηρωικών πολεμιστών στα Νίπτρα των καθαρών ποδιών.
ΠΗΝΕΛΟΠΗ, το ξετύλιγμα μιας μεγάλης ιστορίας πορεία γνώσης και αυτογνωσίας σε κόκκινη κλωστή ανέμη ΠΗΝΙΟ ομηρικών παραμυθιών παραβολών.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ, το βασανισμένο ΟΔΥΣΣΑΜΕΝΟ μυαλό του Ανθρώπου διωκόμενο άγρια από ένα τρικυμισμένο νερό θυμικό.
ΕΥΜΑΙΟΣ, ο φύλακας των χοίρων των σκύλων και η ΜΑΙΑ των γεννήσεων των καλών.
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ, η καρδιά το θάρρος και ο ΝΕΟΣ που μάχεται ΤΗΛΟΘΕΝ από μακριά,
ΦΙΛΟΙΤΙΟΣ, ο φύλακας των βοδιών που τα άφησε να κοιτούν τα τρένα να περνούν χωρίς αυτά. Άρπαξε την ΤΥΧΗ του, οίτος και άφησε στα βόδια τα κέρατα.
ΛΑΕΡΤΗΣ, καλλιεργητής αγρών χωραφιών περιβολιών γερών δένδρων και όμορφων παιδιών και εγγονών, όμορφων βουλοφόρων ΛΑΩΝ.
Ο Μενέλαος η Ελένη,ο Νέστωρ παρέα με τον Αχιλλέα με σύντροφο του την Ιφιγένεια των Ατρειδών .Ο Αγαμέμνων αν και βουληφόρος με σκήπτρον του Διός μαχητής ικανός, δεν ανήκει στην δημοκρατική ομάδα των ηρωικών Επών γιατί είναι πολύ αλαζονικός. Σκοτώνει το ελάφι της Αρτέμιδος την γνώση δηλαδή ενώ ο Ηρακλής το συλλαμβάνει με μαεστρία αριστοτεχνική . Θυσιάζει την κόρη του αντί να αναλάβει την πολιτική ευθύνη του και την προσωπική και να παραιτηθεί, προσβάλει τον Αχιλλέα και εμμένει συνεχώς σε μια εμμονή.

Κοντολογίς θα λέγαμε πως το πρόβλημα της  ενότητος  των τάξεων είναι πάντοτε ένα πρόβλημα μεθόδου  ανευρέσεως του σωστού επικουρικού ταμείου χορηγού, πνευματικού και οικονομικού, ιδεαλιστικού και υλικού.

Αστραία

astreaastreaa

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ