τα φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας

 Χόρτα είναι η γενική ονομασία για τα πράσινα φυλλώδη φυτά

Ο όρος "χόρτα"
χρησιμοποιείται επίσης στη μαγειρική για να περιγράψει τα 

βρώσιμα χόρτα

Τα χόρτα είτε καλλιεργούνται είτε μπορούμε να τα μαζέψουμε από 

ακαλλιέργητες εκτάσεις στις οποίες φυτρώνουν

Άλλα από αυτά είναι βρώσιμα για τον άνθρωπο

όπως

τα ραδίκια

τα άγρια ραδίκια

τα αντίδια ή ήμερα ραδίκια

τα βλίτα

η γλιστρίδα

οι βρούβες

τα ζοχιά

το μάραθο

και λέγονται χορταρικά

άλλα 

μόνο για τα ζώα και έχουν τη γενική ονομασία  χόρτα νομής

και άλλα είναι απλώς ζιζάνια

Στην Ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν πολλά άγρια φαγώσιμα χόρτα

μια εξαιρετική τροφή η οποία

άλλωστε αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ελληνικής διατροφής.

Τι μας προσφέρουν

Η σημασία των χορταρικών είναι μεγάλη για τον άνθρωπο

 Στη χώρα μας χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης σε αντίθεση με

πολλές άλλες όπου αγνοούν την αξία τους

και

ειδικά τα άγρια χόρτα που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια

σε βιταμίνη C

σε βιταμίνη Ε

σε φλαβονοειδή 

 σε πολυφαινόλες

σε ω-3 λιπαρά οξέα και σε α-λινολενικό οξύ

όλα

 συστατικά τα οποία είναι ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες και

συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού μας

Το γεγονός μάλιστα ότι η κρητική διατροφή είναι πλούσια σε χόρτα που είναι τόσο θρεπτικά ερμηνεύει ως ένα βαθμό και τη μακροβιότητα των Κρητικών.
Αυτή την εποχή στο φόρτε τους είναι

τα βλίτα

τα αντίδια

τα ραδίκια

τα σέσκουλα

οι βρούβες

η αντράκλα

η ρόκα

Αντράκλα

 Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους.

 Λέγεται ότι αν μασήσεις μερικά φρέσκα φύλλα και τα βάλεις κάτω από τη γλώσσα σου ξεδιψάς.

 Έχει πολύ βιταμίνη C και σίδηρο και μια διατροφική έρευνα στην Κρήτη έδειξε ότι η κατανάλωσή της, όπως και η τσουκνίδα βοηθάει την καρδιά - είναι το φυτό με τα περισσότερα ω3 λιπαρά -
Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από την αρχή του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. 

Τρώγεται ωμή σαλάτα με λαδόξιδο και κρεμμύδια ή προσθέτετ ε στη ντοματοσαλάτα. 

Γενικά μπορεί να αντικαταστήσει τα μαρούλια σαν πράσινο λαχανικό. Μαγειρεύεται γιαχνί κατσαρόλας.
Ραδίκια
Υπάρχουν πολλά είδη ραδικιού, στην πλειοψηφία τους όμως τα ραδίκια είναι πικρά άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο.

Φυτρώνουν μόνα τους σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. 

Όταν είναι τρυφερά τρώγονται και ωμά σαλάτα

Βράζονται και τρώγονται με λεμόνι και λάδι σαλάτα ή μαγειρεμένα με κρέας.
Ρόκα

 Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα της είναι πράσινα και ο μίσχος της μακρύς και λευκός.

Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της όλες τις εποχές του χρόνου. Ανθίζει από άνοιξη μέχρι και το καλοκαίρι.

Τα άνθη της προσελκύουν τις μέλισσες. 

Κόβουμε συχνά τα φύλλα της για να εμποδίσουμε την ανθοφορία. 

Τρώγεται σκέτη σαν ξιδάτη σαλάτα ή 

με μαρούλι

λάχανο και

ντομάτα.

  Αντίδια
Πρόκειται για τα καλλιεργούμενα ραδίκια και είναι και αυτά πικρά.
Βρούβες
Το νοστιμότερο μέρος των χόρτων αυτών θεωρούνται τα τρυφερά βλαστάρια τους, που συλλέγονται την άνοιξη.
Ζοχοί
Συνήθως βγαίνουν σε καλλιεργημένα και πλούσια εδάφη, όπως είναι οι λαχανόκηποι και τα περιβόλια. 

Τα φύλλα του είναι ανοιχτοπράσινα οδοντωτά και περιέχουν γαλακτώδη χυμό ενώ είναι ιδιαίτερα νόστιμα. 

 Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης.

Η γεύση τους είναι λίγο γλυκιά και τρώγονται βραστά με μπόλικο λεμόνι και μπαίνουν και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

Τα φύλλα τους
Βλίτα

 Τα βλίτα φυτρώνουν μόνα τους ή φυτεύονται ανάμεσα στα κηπευτικά των περιβολιών.

Μαζεύουμε τις τρυφερές κορφές τους από αρχή καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο.

Τρώγονται βραστά με ξύδι ή λεμόνι και σε συνδυασμό με σκόρδο ή τσιγαριστά με διάφορα άλλα λαχανικά όπως οι κολοκυθοκορφάδες.

Φτιάχνονται μέχρι και γιαχνί με πατάτες και χρησιμοποιούνται και για πίτες μαζί με άλλα χόρτα.
  Έχουν γλυκιά γεύση.

 Σέσκουλα
Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τα παντζάρια και

τα φύλλα τους είναι σκουροπράσινα γυαλιστερά και το νεύρο τους λευκό και χοντρό.

Η γεύση τους είναι γλυκιά και τα τρυφερά φρέσκα φύλλα τους τρώγονται σαλάτα - σαν μαρούλι - μαζί με κρεμμυδάκι ή

πράσο με λάδι και ξύδι ή λεμόνι
Μαγειρεύονται κοκκινιστά μαζί με μυρωδικά και λαχανικά, μαζί με ρύζι - γίνονται σαν το σπανακόρυζο - ενώ γίνονται και ντολμαδάκια.

Φυσικά χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

 Όταν βρισκόμαστε στην αγορά
  Δεν αγοράζουμε χόρτα που είναι μαραμένα ξεθωριασμένα ή έχουν βλάβες στο φύλλωμά τους.
  Δεν υποτιμάμε τα χόρτα που είναι μικρά και δεν έχουν τέλειο σχήμα γιατί αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μην έχουν καλλιεργηθεί με πολλά λιπάσματα.
Τα μυστικά τους
- Καλό είναι να τρώμε τα χόρτα που μαζέψαμε ή προμηθευτήκαμε την ίδια μέρα. Εάν όμως θέλουμε να τα διατηρήσουμε αφαιρούμε τα κίτρινα φύλλα , αν υπάρχουν, τα βάζουμε σε σακούλες τροφίμων, χωρίς να τα πλύνουμε, και τα αποθηκεύουμε στο ψυγείο.
- Τα άγρια χόρτα διατηρούνται περισσότερο από τα καλλιεργημένα.
  - Όταν τα πλένουμε δεν πρέπει να τα μουλιάζουμε στο νερό, αλλά να τα ξεπλένουμε καλά με άφθονο νερό για να μη χάνουν μέρος των θρεπτικών τους συστατικών.
  - Όταν τα μαζεύουμε μόνοι μας είναι προτιμότερο να τα κόβουμε το απόγευμα και να αποφεύγουμε αυτά που είναι σε πολυσύχναστους δρόμους ή σε σημεία που πηγαίνουν σκύλοι και αιγοπρόβατα.
Στην κουζίνα
  Σχεδόν τα περισσότερα χόρτα καταναλώνονται ωμά σαλάτες

άλλα γίνονται βραστά και τα σερβίρουμε με λάδι και λεμόνι

άλλα μπαίνουν σε πίτες

ενώ

κάποια μπορούμε να τα απολαύσουμε φρικασέ μαζί με κρέας. 

thalia
πηγές πληροφόρησης και
 http://www.agiosnektarios.gr/Herbs.pdf
http://www.vita.gr/html/ent/581/ent.26581.asp

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ