ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΟΥ ΑΙΘΕΡΟΣ

Kων/νου  Ε. Στρωματιά, σχεδιαστή συστημάτων, εφευρέτη - ερευνητή

   

                                                          H εικόνα αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εθνος

Η ιδέα της υπάρξεως ενός υπέρλεπτου μέσου πού διαπερνά τά πάντα, υπάρχει καταγεγραμμένη ιστορικά  από τούς αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους. Στό μέσο αυτό δόθηκε τό όνομα αιθέρας.  Πριν την επικράτηση της θεωρίας της σχετικότητας στο χώρο της Φυσικής ο αιθέρας εθεωρείτο ότι έχει τις ιδιότητες ενός μέσου - με ελαστικές ιδιότητες - που υπήρχε παντού και ήταν απαραίτητο για να διαδίδει την κυματική φύση του φωτός. Η ιδέα του «φωταυγούντος αιθέρα» εκφράσθηκε από τον Ισαάκ Νεύτωνα στις αρχές του 1700, επειδή θεωρούσε ότι είναι απαραίτητο ένα μέσο για να διαδίδει την κυματική φύση του φωτός και να επιταχύνει τη δράση της βαρύτητας. Ακολούθως, ο αιθέρας έγινε αναπόσπαστο τμήμα της φυσικής επιστήμης, έως ότου τα αποτελέσματα των πειραμάτων Μάικελσον και Μόρλεϊ για την μέτρησή του, - αν και έδειξαν σαφώς την ύπαρξη του αιθέρα - ερμηνεύθηκαν λανθασμένα ως έχοντα μηδενικό αποτέλεσμα.

Η θεωρία του αιθέρα επανέρχεται στη σύγχρονη φυσική - αν και με διαφορετικά ονόματα - λόγω της ανάγκης που προκύπτει να υπάρχει μια προ-ατομική ή υπο-ατομική ενέργεια. Για παράδειγμα όλοι οι νεότεροι υπολογισμοί έχουν δείξει ότι η ύλη που λείπει στο Σύμπαν η λεγόμενη «Μαύρη Ύλη», πρέπει να είναι υπο-ατομικής φύσης. Έτσι, αρχίζουν να εμφανίζονται θεωρίες που αναφέρονται στις ιδιότητες του αιθέρα, με νέο όνομα, όπως η θεωρία για την ενέργεια μηδενικού σημείου (zero point energy) του πρώην Συνταγματάρχη του στρατού των ΗΠΑ, Τόμας Μπίρντεν (πατέρα του ‘σκαλωτού ηλεκτρομαγνητισμού’), που εκφράζεται σήμερα από εξέχοντες φυσικούς και σε έγκυρα περιοδικά για να καλύψει το κενό. Επίσης η ξεχασμένη «κοσμολογική σταθερά» (μια κατάσταση που δίνει στο χώρο ιδιότητες παρόμοιες με του αιθέρα), που ο Αϊνστάιν την αποκήρυξε ως τη μεγαλύτερη γκάφα της ζωής του, επιστρέφει Σε άρθρο της ελληνικής έκδοσης του «Scientific American» (Φεβρ. 1999) o αστρονόμος Lawrence M. Krauss συνηγορεί υπέρ της ανάγκης ύπαρξής της.

Στο χώρο της μυθολογίας ο αρχαιότερος Έλληνας ποιητής και ιστορικός, ο βοσκός Ησίοδος, αναφέρει τον αιθέρα ως την πηγή της δημιουργίας μαζί με άλλες μυθικές οντότητες.  Γενικά ο αιθήρ είναι για τους αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους η βάση της επιστήμης. Το πρώτο που εδιδάσκετο ο ‘επιστήμων’ (εκ του επι + ίσταμαι, στα περίφημα ‘Ελευσίνια μηστύρια’  ήταν το ταξίδι στον αιθέρα. Ο μηυμένος εδιδάσκετο την ‘αστρική προβολή’ ή ‘αστρικό ταξίδι’, δηλαδή την τεχνική του να βγάλει κανείς την ψυχή από το βιολογικό του σώμα, δηλαδή το ταξίδι του πνεύματος – ψυχής στον αιθέρα.  Αυτοί ήταν οι πρώτοι ΕΠΙΣΤΗΜΩΝΕΣ, διότι έβλεπαν με τον οφθαλμό της ψυχής τους, τον ΝΟΥ ή ΝΟΑ, το βιολογικό τους σώμα , κάτω στη γη , καθώς έφευγαν στον αιθέρα. ΙΣΤΑΝΤΟ δηλαδή ΕΠΙ του βιολογικού τους σώματος. 

 Στα τέλη της δεκαετίας του 2000Ο Ελληνας φυσικός Αντώνης Αγαθαγγελίδης, εκλήθη από τους Ρώσους και έλαβε μέρος σε ένα Διεθνές Συνέδριο στο Πανεπιστήμιο της Πετρούπολης, (St-Petersburg) -πρώην Λενινγράντ-.  Εκεί ο κ. Αγαθαγγελίδης έκανε τη σημαντική ανακοίνωσή του. Ο κος Αγαθαγγελίδης είναι μέλος της επιστημονικης ομάδας “Galilean Electrodynamics” της  Μασσαχουσέτης  των ΗΠΑ. Πρόκειται για μία ομάδα επιστημόνων πού μέσω ενός περιοδικού αγωνίζεται γιά τήν επαναφορά της  «λογικής αιτιοκρατίας» και «απλότητας» στην Σύγχρονη Φυσική, π.χ.: Να διαψεύσει την λεγομένη μεθοδολογία της «Σχολής της Κοπενχάγης» για την χρήση κυμάτων πιθανοτήτων,  Να διαψεύσει την Θεωρία της Σχετικότητας και να αποδείξει ότι αποτελεί απλώς μια πολύπλοκη θεωρία, Να διαψεύσει την περίφημη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης (Big-Bang), ότι το Σύμπαν διαστέλλεται κλπ.  Η Σχολή της Κοπενχάγης υποστηρίζει, μέ απλά λόγια, ότι: «όταν φυσάς τον καπνό σου προς το ανοικτό παράθυρο, κάθε μόριο του καπνού κυβερνιέται από ένα κύμα πιθανότητας έτσι ώστε το μόριο μπορεί να βρίσκεται συγχρόνως σ’ όλο το σπίτι και να βγαίνει το κύμα πιθανότητάς του από όλες τις πόρτες και τα παράθυρα συγχρόνως»! Δηλαδή, αποκτά φυσική υπόσταση η πιθανότητα. Αλλά ο ίδιος ο Αϊνστάϊν απέκλειε την περιγραφή με κύματα πιθανοτήτων λέγοντας το περίφημο «Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ο Θεός παίζει ζάρια με τον Κόσμο». Τότε λοιπόν δέχθηκε την παρατήρηση του Μπώρ «και τι ξέρεις εσύ τι κάνει ο Θεός»! Τελικώς, δεν πέρασε το μοντέλο του φωτός του Αϊνστάϊν. Εαν συνέβαινε αυτό σίγουρα η Κβαντική Φυσική θα είχε άλλη μορφή.

            Ο καθηγητής Αγαθαγγελίδης θεωρεί τον Αινστάιν μεγάλο όχι μόνο ως επιστήμονα αλλά και ως ειρηνιστή.  Κατέκτησε ένα Νόμπελ, εργάστηκε στην Θερμοδυναμική, στο φως  και στους νόμους εκπομπής και απορροφήσεως , στην Στατιστική και προσπάθησε να προτείνει ένα πολύ σπουδαίο μοντέλο για το φως. Μάλιστα προσπάθησε να ενοποιήσει τους Νόμους της Φυσικής επινοώντας τις περίφημες Θεωρίες της Ειδικής  και Γενικής Σχετικότητας. Αλλά εκεί απέτυχε.  

Το Συνέδριο στην Πετρούπολη τελούσε υπό  την αιγίδα της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, και του τοπικού Πανεπιστημίου της Πετρούπολης καθώς και άλλων Ινστιτούτων και είχε τον γενικό τίτλο: “ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ- ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ” (Ηλεκτροδυναμική, Βαρύτητα, Χώρο-Χρόνος, Δυναμική του Αιθέρα, κλπ). Οι Ρώσοι παρακολουθούσαν το περιοδικό «Galilean Electrodynamics” και πρέπει να τους πληροφόρησε η εκδότρια  του περιοδικού για τις πρωτότυπες εργασίες που καθηγητής δημοσιεύει σ’ αυτό. Οταν έλαβε προσωπική πρόσκληση από τους Ρώσους, ειλικρινά δεν το πίστευε. Αποτέλεσε για εκείνον δικαίωση των κόπων μου και δικαίωση του έναντι των συμπατριωτών μας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου όπου απέρριψαν την αίτησή του για συμμετοχή του στο σ’ ένα Συνέδριο στη Σάμο το καλοκαίρι του 1998.  Αυτά που ανακοίνωσε στην Ρωσία θα τα ανακοίνωνε στούς Έλληνες δύο χρόνια νωρίτερα. 

           

Αυτό που ανακοίνωσε ήταν μια τριλογία, προϊόν πολυετούς εμπειρίας, στο θέμα:

·        Θεωρητική - Πειραματική Διάψευση της Ειδικής & Γενικής Σχετικότητας

·        Ψεύδο - “Σχετικιστική” Φυσική (= η Εναλλακτική Θεωρία για όλη την Ειδική καί Γενική Σχετικότητα)   

·        Τήν ύπαρξη αιθέριας ατμόσφαιρας στη Γη!

        Οταν κανείς βρίσκεται μέσα σε ένα βαγόνι τραίνου και δίπλα του περνά ένα άλλο,  δεν γνωρίζει ποιο από τά δύο κινείται.  Αυτό το φαινόμενο βέβαια δεν είναι η Θεωρία της Σχετικότητας, απλώς, είναι η «σχετική κίνηση του ενός βαγονιού ως προς το άλλο». Εφαρμογή της Σχετικότητας έχουμε όταν κλεισμένος  μέσα στο βαγόνι του έκαστος θα προσπαθεί να αντιληφθεί, χωρίς άλλη εξωτερική πληροφορία, παρά μόνο με πειράματα λ.χ. μηχανικής, αν κινείται το βαγόνι του η όχι. Έτσι αν προσπαθήσουμε σ’ ένα αθόρυβο βαγόνι να παίξουμε μπιλιάρδο η να ρίξουμε ένα μπαλάκι στο δάπεδοδεν θα αντιληφθούμε καμία διαφορά. Οι μπίλιες η το μπαλάκι κινούνται με τους ίδιους νόμους είτε το βαγόνι κινείται είτε είναι σταθμευμένο. Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε με μηχανικά μέσα να αντιληφθούμε την κίνησή μας. Αυτή είναι η Μηχανική-Γαλιλαϊκή Σχετικότητα.

Ο Αϊνστάϊν υποστήριξε ότι και ακόμη και εάν εκτελέσουμε και οπτικά πειράματα στα προηγούμενα βαγόνια δεν θα καταλάβουμε αν το βαγόνι μας κινείται η όχι, «αφού οι βασικοί νόμοι της Φυσικής είναι οι ίδιοι μέσα και στα δύο βαγόνια  που κινούνται ομαλά με σταθερή ευθύγραμμη κίνηση το ένα ως προς το άλλο» και «η ταχύτητα του φωτός είναι πάντα σταθερή για κάθε κινούμενο και ακίνητο παρατηρητή»!  Αυτή είναι η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας (ΕΘΣ) του Αϊνστάϊν..

Η ΕΘΣ είναι κατά κάποιον τρόπο λογική γενίκευση της προηγουμένης του Γαλιλαίου… Αυτό υποστήριζαν τα εκλαϊκευμένα βιβλία που διάβαζε από μαθητής του γυμνασίου ακόμα. Ο καθηγητής σπούδασε Φυσική (στην Θεσσαλονίκη το 1961-1967) ακριβώς για να μάθει μεταξύ άλλων και την Θεωρία της Σχετικότητας. Παρακολούθησε επί 2 έτη τα μαθήματα  Θεωρίας Σχετικότητας  και ανέτρεξε και στην ξένη βιβλιογραφία Θεωρητικής Φυσικής που σχετίζονταν με την Σχετικότητα. Το 1963 είχε απογοητευθεί εντελώς και δυσπιστούσε με κάθε τι που υποστήριζε η Θεωρία της Σχετικότητας!  Γιατί;  Ο χαρακτηρισμός «λάθος» είναι πολύ επιεικής. Το 1963 διάβασε σε ένα βιβλίο για την ΕΘΣ, ότι αν δύο παρατηρητές Α και Β που έχουν ρολόγια της αυτής κατασκευής περνούν ο ένας δίπλα από τον άλλο σε ευθύγραμμη ομαλή (σχετική) κίνηση, ταχύτητας, και την στιγμή της συνάντησης τους τα ωρολόγια τους δείχνουν μηδέν , τότε καθώς αυτά  εξακολουθούν να κινούνται (απομακρυνόμενα τό ένα από τό άλλο) σύμφωνα πάντα με τους τύπους της ΘΕΣ θα συμβούν τα ακόλουθα:

 { Ο Α-παρατηρητής- ρολόι  υπολογίζει ότι το Β-ρολόι πηγαίνει αργά … }

ενώ

 {Ο Β-παρατηρητής-ρολόι  υπολογίζει ότι το Α-ρολόι πηγαίνει αργά …}

Έχουμε δηλαδή δύο αντιφατικούς ταυτόχρονους υπολογισμούς ο καθένας για το ρολόι του άλλου. Και βέβαια δεν αναφερόμαστε εδώ σε εικόνες που μας έρχονται από τον άλλο, από το παρελθόν του, όταν καθυστερεί η πληροφορία (το φως) να φθάσει σε εμάς (και βλέπουμε λ.χ. τους αστέρες πως ήταν πριν 10 η 20 ή περισσότερα χρόνια).  Οι αντιφατικοί αυτοί υπολογισμοί δεν ανακαλύφθηκαν από τον καθηγητή, αλλά είναι γνωστοί από τότε που πρωτοδιατυπώθηκε η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας (ΕΘΣ). 

Η απάντηση πού του έδωσε ο καθηγητής μου τότε ήταν κατά λέξη : «Ναι, η ΕΘΣ είναι εξωφρενική αλλά η Θεωρία της Σχετικότητας Ειδική & Γενική μας δίνει μια εφ’ όλης της ύλης απάντηση για ποικίλα μας προβλήματα στην Φυσική». Τόν ρώτησε «ποιό από τα δύο ρολόγια καθυστερεί πραγματικά;» Και του απάντησε: «και τα δύο» - «ο κάθε παρατηρητής “διαπιστώνει” την καθυστέρηση του ρολογιού του άλλου» - «αυτό βέβαια δεν είναι αντίφαση -του είπε- γιατί τα ωρολόγια απομακρύνονται διαρκώς και έτσι δεν θα ξαναβρεθούν μαζί για να ξανασυγκριθούν άμεσα (για να διαπιστωθεί ποιό ‘λέει’ ψέματα)» .

Επισημαίνεται στό σημείο αυτό, πρώτον η αισιοδοξία των Σχετικιστών να μετατρέψουν το ρήμα υπολογίζω στο ρήμα «επαληθεύω», «παρατηρώ», «βρίσκω», «βλέπω».  Δεύτερον την διάθεση των Σχετικιστών να δεχθούν πάση θυσία (θυσία της Λογικής) μια έστω εξωφρενική Θεωρία αρκεί να τους προσφέρει απαντήσεις που να φαίνονται ότι επαληθεύονται προς στιγμήν. Τρίτον, το «ξεγλίστρημα» των θεωρητικών ότι «μπορεί να έχουμε αντίφαση αλλά δεν μπορούμε να την ελέγξουμε  εφ’όσον  τα ρολόγια συνεχίζουν την ευθύγραμμη πορεία τους» -δηλ. όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ένας συνάδελφός του φυσικός - κάνουμε θεωρία χωρίς δυνατότητα ελέγχου!

Τότε κατάλαβε ότι έπρεπε  ολόκληρη η Θεωρία της Σχετικότητας να εγκαταλειφθεί. Είκοσι χρόνια αργότερα έμαθε ότι και ο μέγας πειραματικός του φωτός  A. A. Michelson (στο πείραμα του οποίου βασίστηκε η ΕΘΣ) παρέμεινε μέχρι του θανάτου του το 1931 πιστός αρνητής του «ΤΕΡΑΤΟΣ» όπως χαρακτηριστικά ονόμαζε την  Θεωρία της Σχετικότητας. Δεν ήταν μόνο αυτός και ο Ives (το πείραμα του οποίου χρησιμοποιεί η ΕΘΣ ως επαλήθευση των απόψεών της περί «διαστολής του χρόνου») πέθανε πολεμώντας κι’ αυτός αυτήν την παράλογη θεωρία. Το ίδιο συνέβη και με τον Η.Dingle τα τελευταία του 20 χρόνια που προσπάθησε να πείσει την Επιστημονική Κοινότητα ότι η ΕΘΣ είναι αβάσιμη. Ακολουθεί στρατιά φυσικών αρνητών της Σχετικότητας Ηayden, Selleri…

     Ο κάθε φυσικός δίνει τίς δικές του εξηγήσεις και λύσεις για την ανωτέρω αντίφαση του ποιό από τα ρολόγια θα πάει πίσω και ποιό μπροστά. Τελικά το θέμα το «έλυσε» (τρόπος του λέγειν) ο ίδιος ο Αϊνστάϊν αποφεύγοντας το και αλλάζοντας του τελείως την διατύπωση: «ένα ρολόι στον ισημερινό της Γης πρέπει να πηγαίνει πιό αργά από ένα όμοιο στον πόλο» δηλ. έβαλε επιταχύνσεις και εισάγει ουσιαστικά την χρήση της  Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας (ΓΘΣ) ήδη το 1905 για να επαληθεύσει την Ειδική Σχετικότητα!  Και εν συνεχεία το 1916 πεπεισμένος ότι «ισχύει» η Ειδική Σχετικότητα μας προτείνει την Γενική του Σχετικότητα!. Δηλ. ο Αϊνστάϊν μας πρότεινε ήδη από το 1905 ένα ακαθόριστο κράμα θεωριών. Δέν ξέρεις πότε να εφαρμόζεις ΕΘΣ και πότε ΓΘΣ.  Αυτό το συνονθύλευμα θεωριών (ΕΘΣ & ΓΘΣ) ίσχυσε σ’ ολόκληρο τον 20ο αιώνα. Ακόμη και  ο τελείως ανειδίκευτος αναγνώστης μπορεί να καταλάβει το «κομφούζιο» που μας επέβαλαν οι Σχετικιστές εαν αντικρίσει τις σταθερές συνθήκες των πειραμάτων στον κατωτέρω πίνακα λχ. “την κυκλική κίνηση” να επιδέχεται άλλοτε την ΘΕΣ και άλλοτε την ΓΘΣ σαν επίσημη ερμηνεία. Σου παραδίδω τον συγκριτικό αυτό Πίνακα και προκαλείται οποιοσδήποτε θεωρητικός της Σχετικότητας νά τον εξηγήσει:

ΠΙΝΑΚΑΣ:   Ασυμφωνία στη Επιλογή των ΕΘΣ & ΓΘΣ  για Ερμηνεία των Πειραμάτων και Φαινομένων

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ & ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ    

ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΣΩΜΑ (ΚΥΚΛΙΚΑ  ΠΕΡΙ)                        ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΣΩΜΑ (ΣΕ ΕΥΘΕΙΑ)   ΕΠΙΣΗΜΗ ΘΕΩΡΙΑ                                     

 Michelson-Morley (ταχύτητα φωτός)                        ΓΗ  (κυκλικά περί τον Ηλιον)      ΘΕΣ   

Ετήσια Αστρονομική Αποπλάνηση Φωτός                  ΓΗ (κυκλικά περί τον Ηλιον)                    ΘΕΣ      

Ακτινοβολία Σύγχροτρον       Ταχέα ηλεκτρόνια  (σε κυκλική τροχιά μέσα σε  μαγνητικό  πεδίο)           

                                                                                                             ΘΕΣ 

Sagnac effect (Ταχύτητα φωτός)                                 Περιστρεφόμενη  Οπτ. Διάταξη  (περί τον άξονά της)                                                                                   ΟΧΙ  ΘΕΣ (!) ΓΘΣ          

Michelson-Gale (ταχύτητα φωτός)                             Περιστρεφόμενη  Οπτ. Διάταξη (Περί τον άξονα  της Γης)                                         ΟΧΙ  ΘΕΣ(!) ΓΘΣ                   

Αύξηση της Μάζας        Φορτισμένα σωματίδια (σε κυκλικούς επιταχυντές)  Φορτ. Σωμάτια Σε LINACS   ΘΕΣ  

Διαστολή του  Χρόνου ζωής                Ασταθή σωματίδια (Σε κυκλικούς συλλέκτες) CERN     ΘΕΣ-ΓΘΣ

Διαστολή του  Χρόνου ζωής                                          Ταχέα μυόνια (ατμόσφαιρα)    ΘΕΣ       

Hafele-Keating (Ατομικά Ρολόγια)       Ατομικά Ρολόγια Καισίου (Περί τον άξονα της Γης)                    ΓΘΣ       

Hafele-Keating (Ατομικά Ρολόγια)        Ατομικά Ρολόγια Καισίου (Περί τον Ηλιον)  ΟΧΙ  ΘΕΣ (!) ΟΧΙ  ΓΘΣ(!)     

Αναρωτιέμαι τί γνώμη θα σχημάτιζε ένας σπουδαστής φυσικής για την θεωρεία της Σχετικότητας ως σύνολο.   Ο Μichelson  χαρακτήρισε την Σχετικότητα ως «Το ΤΕΡΑΣ». Ο Michelson ήταν το πρακτικότερο και ευφυέστερο μυαλό της Φυσικής.  Οι συσκευές του, τα συμβολόμετρά του, χρημοποιούνται στην Αστρονομία, στην Φασματοσκοπία ακόμα και σήμερα ενώ οι μέθοδοί του ήταν ακριβείς και εξαιρετικά απλές.  Πίστευε στην ύπαρξη του αιθέρα  και του ήταν αδιανόητο να δεχθεί τις ιδέες του Αϊνστάϊν  ότι όταν κινείται το φως με σταθερή ταχύτητα στον αιθέρα « θα έπρεπε επιπλέον να βλέπεις το φως να έχει πάλι αμετάβλητη ταχύτητα όταν το κυνηγάς από πίσω ακολουθώντας το ή  να το βλέπεις πάλι να έχει σταθερή ταχύτητα όταν διασταυρώνεσαι αντίθετα προς αυτό».  Φαντασθείτε ένα ηχητικό κύμα (χρωματιστό για να είναι ορατό ) να κινείται στον αέρα με την συνηθισμένη σταθερή ταχύτητα των 330 μ/δευτ. Εμείς βρισκόμαστε μέσα σε ένα αεροπλάνο και κυνηγούμε αυτό το (χρωματιστό) ηχητικό κύμα. Τότε, ο Αϊνστάϊν είναι σαν να μας λέγει ότι όσο και αν τρέχουμε πίσω από το ηχητικό κύμα θα εξακολουθούμε να το βλέπουμε να μας προσπερνά με την ίδια ταχύτητα των 330 μ/δευτ.  Και ακόμη, εαν κατευθυνόμαστε αντίθετα προς το ηχητικό κύμα, πάλι θα δούμε το ηχητικό κύμα να κινείται (αντίθετα) με την ίδια ταχύτητα των 330μ/δευτ.  Αυτά τα «τερατώδη μαθηματικά» υποστήριζε ο Αϊνστάϊν του Michelson για το φως (στο παράδειγμά μας χρησιμοποιήσαμε ήχο αντί φως) και φυσικά ο δεύτερος κατ’ εξοχήν Φυσικός δεν τα παραδέχθηκε με κανέναν τρόπο.  

Για τον καθηγητή τα μαθηματικά των Θεωριών του Αϊνστάϊν φαίνοται απίθανα για απλούστατους φυσικούς λόγους: Πρώτον, αυτές οι «μεταβολές» εάν συνέβαιναν θα παραβίαζαν την Αρχή της Φυσικής Αιτιότητας αφού θα έπρεπε να εφαρμοσθούν δηλ. να ισχύουν για κάθε υλικό και για κάθε είδους τεχνητού η φυσικού ρολογιού. Γεγονός τελείως απίθανο.  Δεν παράγονται «Θεωρίες των Πάντων» γράφοντας στο τετράδιο έναν τύπο!

Δεύτερο, (σύμφωνα με τη σκέψη του Dingle) η ΘΕΣ, εξ’ ορισμού, δεν επιτρέπει σε κανέναν και τίποτα να αντιληφθεί με πειράματα η μεταβολές την κίνησή του στον κενό χώρο, τότε πώς αντιλαμβάνονται λ.χ. τα ρολόγια την κίνησή τους ώστε αυτά να αλλάξουν ρυθμό; Στην ΘΕΣ έχουμε μαθηματικά «αποτελέσματα» χωρίς φυσική αιτία! Και τρίτον, σύμφωνα με τα μαθηματικά της ΓΘΣ πρέπει πάλι να μπορούν να κυβερνούν όλων των ειδών τα ρολόγια (φυσικά - τεχνητά) στο πεδίο βαρύτητας. Ενας τέτοιος ισχυρισμός είναι αφελώς υπεραισιόδοξη «Θεωρία των Πάντων».

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Ολόκληρη Φιλολογία. Ο καθηγητής έχει  ανακαλύψει τουλάχιστον δέκα απλούς η πιό σύνθετους λόγους που βγάζουν εκτός φυσικής την ΘΣ. Κατά την ΘΕΣ η ΓΘΣ όταν ένας επίπεδος δίσκος περιστρέφεται οι έξωθεν παρατηρητές (εμείς δηλ.) πρέπει να τον βλέπουμε να έχει μικρότερη περιφέρεια αλλά σταθερή ακτίνα! Αυτό προβλημάτισε τους διανοητές στήν αρχή αλλά στή συνέχεια τό παραδέχθηκαν. Ακριβώς αυτή η τερατολογία ανέδειξε τον Αϊνστάϊν.  Και μερικές καλές συμπτώσεις ώστε να «επαληθεύουν» τη ΘΕΣ!

Ο καθηγητής υποστηρίζει ότι υπήρξε σύμπτωση το περίφημο συμπέρασμα της ΘΕΣ περί «Ισοδυναμίας της Μάζας με την Ενέργεια»… ο περίφημος τύπος .. Μέσα σε τόσα τερατώδη λάθη, έπρεπε να έχουμε και κάτι θετικό. Ειδ’ άλλως έπρεπε την Θεωρία αυτή να την είχαμε εγκαταλείψει προ πολλού.  Επί του προκειμένου ο τύπος  είναι στην πραγματικότητα συνέπεια της χρονικά προηγηθείσης Ηλεκτρομαγνητικής Θεωρίας του Maxwell.  Αυτός είχε αποδείξει ότι ένα Ηλεκτρομαγνητικό κύμα ενεργείας  ασκεί πίεση λόγω του ότι συνοδεύεται το κύμα από αυτό που ονομάζουν οι φυσικοί ποσότητα κινήσεως   (momentum) τέτοια ώστε και αφού η ποσότητα κινήσεως ορίζεται από την  σχέση  (για το φως) τότε ένας μαθητής του γυμνασίου συμπεραίνει ότι δηλ. μας προέκυψε η περίφημη σχέση της ισοδυναμίας Μαζας - Ενεργείας σαν συνέπεια της Θεωρίας του Μaxwell.  

Όσον αφορά το συμπέρασμα περί μεταβολής της μάζας των ταχέως κινουμένων σωματιδίων, ο καθηγητής ισχυρίζεται ότι όταν γίνει η αρχή και αποδειχθεί ο ένας βασικός τύπος της Ισοδυναμίας Μάζας-Ενεργείας τότε με την βοήθεια των νόμων του Νεύτωνα αποδεικνύεται και η ύπαρξη αυτού του φαινομένου. Δηλ. έχουμε απόδειξη των καλουμένων «σχετικιστικών» φαινομένωναλλά εκτός Σχετικότητας.  Αυτά ισχύουν από τις αρχές του 20ου Αιώνα αποδεδειγμένα!  Με το ίδιο τρόπο αποδεικνύονται και άλλα φαινόμενα να ισχύουν εκτός της Θεωρίας της Σχετικότητας παρ’ όλο που τα ονομάζουμε, κακώς βέβαια, «σχετικιστικά».  Αυτό ήταν και το κύριο έργο του καθηγητή μέχρι το 1991. Το 1992 δημοσίευσε το βιβλίο “Ψεύδο-Σχετικιστική Φυσική” στα Αγγλικά όπου παρέχεται η εναλλακτική απλή φυσική για την ολική αντικατάσταση της ΘΕΣ και ΓΘΣ. 

Τώρα τί ανάγκασε τον Αϊνστάϊν να προτείνει την Θεωρία του; Για να πούμε την αλήθεια δεν φταιει μόνο ο Αϊνστάϊν, αλλά μια συγκυρία ατυχών συμπτώσεων.  Ο Αϊνστάϊν ως θεωρητικό μυαλό εθέλγετο να εισάγει την Σχετικότητά του όπου κανένας δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί την απόλυτη κίνησή του στον χώρο. Η εισαγωγή της Σχετικότητας του Αϊνστάϊν εφαίνετο αναγκαία αφού οι φυσικοί αδυνατούσαν να βρούνε τον αιθέρα.

Απλά οι φυσικοί αναζητούσαν τον αιθέρα και επειδή δέν απέδειξαν την ύπαρξή του έγινε η εισαγωγή της ΘΕΣ στην Φυσική από τον Αϊνστάϊν…

Ο όρος “αιθέρας” είναι των Αρχαίων Ελλήνων και υπονοούσε τον χώρο πέρα και έξω από την ατμόσφαιρα ο οποίος ήταν η πηγή και έδρα της ζωογόνου θερμότητας και του φωτός.  Ο Αριστοτέλης παρέδωσε τον όρο στην Αναγέννηση, για νά τόν παραλάβουν οι μεγάλοι φυσικοί Newton, Huygens, Fresnel, Maxwell, Michelson κ.α. μέχρι τις ημέρες μας.  Όλοι οι μεγάλοι φυσικοί που ανέφερα (όλοι, εκτός του Αϊνστάϊν) υποστήριζαν ο καθένας ξεχωριστά την ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ υπαρξης του αιθέρος.  Ακόμη και σήμερα, εάν προσέξετε, οι θεωρητικοί φυσικοί της Θεωρίας των Πεδίων και της Σωματιδιακής Φυσικής μιλούν για το «κενό» που δεν είναι κενό. Ομιλούν για «ενέργεια κενού» και βέβαια αποφεύγουν την λέξη-ταμπού  «αιθέρας»  για να μην γελοιοποιηθούν ερχόμενοι  σε αντίθεση με τον Αϊνστάϊν . 

Η ύπαρξη του αιθέρα είναι ανάγκη στην Φυσική. Τίποτα δεν γίνεται στον «άδειο» κενό χώρο.  Ως απλό παράδειγμα θα χρησιμοποιήσω τον  ήχο.  Για να διαδοθεί το ηχητικό κύμα θέλει ένα υλικό μέσο (αέρα, υγρό, στερεό). Το ίδιο συμβαίνει με το φως.   Από την στιγμή που διαπιστώθηκε ότι το φως ήταν κύμα τότε ήταν ανάγκη να επινοηθεί ένας φορέας για να διαδίδει το φως. Tο μέσο αυτό ονομάσθηκε αιθέρας προς χάριν της Αρχαίας Ελληνικής σκέψης και θεωρήθηκε ότι ήταν αρκούντως λεπτής υφής ώστε να διέρχεται ανάμεσα από την ύλη (και να υπάρχει ανάμεσα στα άτομα τα οποία ανακαλύφθηκαν αργότερα). 

Για λόγους  Φυσικής Οικονομίας ο αιθέρας έχει κι άλλες ιδιότητες. Κυρίως ενδιαφερόμαστε για την διάδοση του φωτός δηλ. περιοριζόμαστε στην οπτική χρήση του αιθέρα (“Φωτοφόρος Αιθέρας»).  Ας μη ξεχνάμε ότι η και Θεωρία της Σχετικότητας ήταν κατ’ αρχήν φυσική  του φωτός.   Προυποθέτει να κάνεις κάποιες υποθέσεις για το πως συμπεριφέρεται ο αιθέρας και να ακολουθήσουν πειράματα που να επαληθεύσουν την  υπόθεση.  Πράγματι, έχουν γίνει πολλές και διάφορες υποθέσεις για την συμπεριφορά του αιθέρα.  Ο Φυσικός πάντα πρέπει να διαλέγει εκείνη την απλή υπόθεση που συμφωνεί με το πείραμα.

Και βέβαια έγιναν τρομερά και μοιραία λάθη αφού τον αιθέρα τον βρήκαμε ήδη από το 1910 ή το 1925 καί «τόν κουκουλώσαμε».  Στήν εργασία του καθηγητή αποδεικνύεται ότι τα λάθη και οι ανεπάρκειες της Σχετικότητας του Αϊνστάϊν καταδεικνύουν ξεκάθαρα (όχι μόνον ως αντίθεση αλλά και ως αναγκαίο συμπέρασμα) την ύπαρξη του αιθέρα γύρω από την Γη.  Γύρω από την Γη, μέχρις ενός ύψους όπου κυριαρχεί η έλξη της Γης υπάρχει η Αιθέρια Ατμόσφαιρα της Γης η Αιθέρια Γήινη Ατμόσφαιρα (ΑΓΑ).

Υπάρχει μία καταπληκτική αναλογία μεταξύ ηχητικού κύματος (εντός της ύλης -στερεά, υγρά, αέρια-) και του φωτεινού κύματος στον αιθέρα:  Η ταχύτητα του ήχου στην ύλη, όταν αυτή είναι ομογενής, είναι σταθερή προς όλες τις κατευθύνσεις και μάλιστα η ταχύτητα του ήχου δεν εξαρτάται από την κίνηση της ηχητικής πηγής (δηλ. θέλει να πει εδώ ότι όταν ένα αεροπλάνο κινείται ο ήχος δεν αποκτά μεγαλύτερη η μικρότερη ταχύτητα στον αέρα). Η ταχύτητα του ήχου είναι καθορισμένη από τις ελαστικές ιδιότητες του μέσου διαδόσεως.   Όταν όμως ένας παρατηρητής κινείται μέσα στον αέρα με ταχύτητα  ή ο αέρας σαν σύνολο κινείται ως προς τον παρατηρητή (άνεμος) με ταχύτητα  αυτός ο παρατηρητής μπορεί να αντιληφθεί ότι η φαινομενική σχετική ταχύτητα του ήχου ως προς αυτόν ότι είναι μεταβλητή  (συμβαίνει προσθαφαίρεση της ταχύτητας  του παρατηρητή στην ταχύτητα του ήχου).  

Το ίδιο αναμένετο να συμβαίνει και με το φωτεινό κύμα. Ο ακίνητος αιθέρας αναλαμβάνει να διαδώσει το φως με σταθερή ταχύτητα προς όλες τις κατευθύνσεις του χώρου και μάλιστα η ταχύτητα του φωτός δεν εξαρτάται από την ταχύτητα της φωτεινής πηγής στον αιθέρα (αυτές οι ιδιότητες έχουν επαληθευθεί κατά ποικίλους τρόπους και παρατηρήσεις ώστε να τις έχουν αποδεχθεί οι πάντες).  Αλλά, φυσικά αναμένεται ότι όταν ο παρατηρητής κινείται μέσα στον αιθέρα με ταχύτητα ή όταν ο παρατηρητής βρίσκεται σε μέρος όπου υπάρχει αιθέριος άνεμος ταχύτητας (χ) τότε θα πρέπει να διαπιστώνει ο παρατηρητής φαινομενική σχετική μεταβολή στην ταχύτητα του φωτός  (να γίνεται δηλ το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο η απλή προσθαφαίρεση της ταχύτητας  του παρατηρητή στην ταχύτητα του φωτός  )  ... Απλές σκέψεις.

Όμως το παιχνίδι της απλότητας  χάθηκε μόνον στα μοντέλα του αιθέρα που προτάθηκαν.  Υπάρχει στην Αστρονομία ένα φαινόμενο που λέγεται  “ετήσια αστρονομική αποπλάνηση φωτός” σύμφωνα με τό οποίο η θέση του κάθε αστεριού παίζει στον Ουρανό ανάλογα με την κατεύθυνση της ταχύτητας της Γης περί τον Ήλιο (1725).  Η εξήγηση που δόθηκε αρχικά μοιάζει καταπληκτικά με το γνωστό φαινόμενο του ποδηλάτου που εισπράττει όλη την βροχή από μπροστά του ή αυτό που βλέπουμε από το πλάι ενός κινουμένου αυτοκινήτου τότε αν η βροχή πέφτει κατακόρυφα έξω από το αυτοκίνητο ο παρατηρητής μέσα στο κινούμενο αυτοκίνητο βλέπει την βροχή να έρχεται από ψηλά προς τα κάτω-και-πίσω.  Βροχή εδώ είναι το σωματιδιακό μοντέλο του φωτός.  Μιας και όμως το φως είναι κύμα πρέπει να ασχοληθούμε με το φως σαν κύμα και τον αιθέρα.

Το  1818 ο πολύ σπουδαίος Γάλλος φυσικός Fresnel πρότεινε ένα μοντέλο αποπλανήσεως (και αιθέρα) κατά το οποίο «ο αιθέρας ήταν διάχυτος σε όλο το Σύμπαν και απολύτως ακίνητος ή δε κινούμενη Γη ήταν τελείως διαπερατή και γεμάτη σ’ ολο της το όγκο από τον αιθέρα, έτσι η Γη ουσιαστικά βρίσκεται σε ένα διαρκές ρεύμα αιθέρος που ρέει αντίθετα προς την κίνησή της (στον αιθέρα)» Ο Fresnel λοιπόν εξήγησε την “αποπλάνηση του φωτός” και έπρεπε το φως να έχει επί της Γης μεταβλητή ταχύτητα κυμαινόμενη μεταξύ των ορίων:    αφού όπως είπαμε η Γη εκινείτο με ταχύτητα  στον αιθέρα. Βέβαια αυτό δεν μπορούσε να ελεγχθεί τότε.

Το 1845 ο ’γγλος Stokes πρότεινε ένα τελείως αντίθετο μοντέλο αποπλανήσεως (και αιθέρα) κατά το οποίο «Ο αιθέρας συλλαμβάνεται (πιθανόν λόγω βαρύτητας) γύρω από την Γη και ακινητοποιείται ως προς  αυτήν μέχρις ενός ύψους. Λόγω δε της κινήσεως του υπολοίπου εξωτερικού αιθέρα το φως στρίβει τελικά το μέτωπο κύματός  του και φθάνει στη κατώτερη ατμόσφαιρα με κάποια διαφορετική κλίση απ’ότι είχε αρχικά».  Έτσι ο Stokes εξήγησε (με τέλειο μαθηματικό λογισμό) την αποπλάνηση του φωτός στην κινούμενη Γη αλλά πλέον η Γη και η επιφάνειά της είχε τον αιθέρα σε ηρεμία (αφού εκινείτο μεταφορικά μαζί με τον αιθέρα) και άρα τώρα η ταχύτητα του φωτός επί της Γης ήταν η σταθερά.         

Το 1881 ο Michelson επινόησε το συμβολόμετρό του με το οποίο αναζήτησε τις  διαφορές στην ταχύτητα του φωτός προς τις διάφορες κατευθύνσεις του χώρου λόγω της κινήσεως της Γης στον χώρο.  Το 1887 οι Michelson και Morley εκτέλεσαν το ιστορικό πείραμά τους με μεγαλύτερη προσοχή και ευαισθησία. Συμπέρασμα: «το φως δεν φαινόταν να έχει μεταβολές στην ταχύτητά του»  «ως εάν ο αιθέρας να ήταν ακίνητος ως προς την Γη» (ήταν τα λόγια του Michelson)  Δηλ. το φως δεν φαινόταν να υπάκουει την αναφερθείσα προσθαφαίρεση της ταχύτητας της Γης που αναφέραμε στο μοντέλο αποπλανήσεως  του Fresnel.

Τι έπρεπε να είχε γίνει είναι τώρα ευνόητο. Επρεπε να είχε απορριφθεί το μοντέλο του Fresnel και αντ’ αυτού να γίνει δεκτό εκείνο του Stokes με τον ακίνητο αιθέρα γύρω από την Γη (ΟMichelson  είπε  «ως εάν ο αιθέρας να ακινητεί γύρω από την Γη»). 

Το τι συνέβη στην πραγματικότητα -σύμφωνα μέ τήν εκτίμησή μου, λέει ο καθηγητής Αγαθαγγελίδης - είναι το εξής: Ο μέγας φυσικός Lorentz εργάστηκε πολύ με το μοντέλο Fresnel και βρήκε τους μαθηματικούς τύπους της ΕΘΣ στην προσπάθειά του να κρατήσει τις εξισώσεις του Maxwell αμετάβλητες και στον αιθέρα και στην κινούμενη Γη.  Αυτό έγινε αιτία να βιαστεί να απορρίψει (παρά τις αντιρρήσεις του Planck) και να ενταφιάσει το μοντέλο του Stokes. Αποτέλεσμα ήταν η πλειονότης των φυσικών (Michelson έως Αϊνστάϊν) να αγνοούν (ακόμη και σήμερα) την ύπαρξη του μοντέλου του Stokes.

Προσπάθησαν να συμβιβάσουν τον νόμο σύνθεσης ταχύτητας  που ουσιαστικά ανήκει στο μοντέλο Fresnel με την πειραματική διαπίστωση  που ανήκε στο εξαφανισμένο μοντέλο του Stokes.  Ο μόνος τρόπος να συμβιβαστούν τα ασυμβίβαστα ήταν να αλλάξουμε τους χώρους και χρόνους των κινουμένων παρατηρητών έτσι δημιουργήθηκαν τα τερατώδη μαθηματικά της ΕΘΣ για να κρατήσουν το  και το μοντέλο Fresnel και να κάνουμε σαλάτα την Φυσική.

            Εννοείται ότι οτι οι φυσικοί αμφέβαλαν για τα «μαγειρέματα» του Αϊνστάϊν έτσι το 1910 και το 1925 έγιναν πειράματα (αντίστοιχα του Sagnac και των Michelson-Gale) όπου φάνηκε να ισχύει ο τύπος σύνθεσης του φωτός  όπου πλέον το (η ταχύτητα του παρατηρητού στον αιθέρα της Γης ήταν στο Sagnac της τάξεως των  6 μέτρων/δευτ.  η ακόμη μικρότερη στο Μ-G ήταν  1.5 εκατοστά του μέτρου/δευτ. !)

  Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά. Ο ίδιος ο Αινστάιν αναφέρθηκε - μαζί  με τον Ινδό φυσικό Σατιέντρα Ναθ Μπόζε - χωρίς ίσως να το θέλει, στην ύπαρξη του αιθέρα.  Το 1924   μίλησαν για το συμπύκνωμα Μπόζε-’ινσταιν (το 1995 δημιουργήθηκε το πρώτο συμπύκνωμα Μπόζε-’ινσταιν (BEC), αποτελούμενο από άτομα ρουβιδίου και νατρίου), λέγοντας ότι είναι μια κβαντική μορφή της ύλης, η οποία δημιουργείται όταν ορισμένα άτομα ή άλλα σωματίδια συμπιέζονται σε έναν μικρό χώρο και ψύχονται κοντά στο απόλυτο μηδέν.  Αποκτούν τότε όλα την ίδια ενεργειακή κατάσταση και συμπεριφέρονται σαν ένα είδος «υπερατόμου».  

            Τώρα γιατί δεν κατάφεραν οι Φυσικοί να βρούν τον τύπο  να εφαρμόζεται στην περίπτωση των μεγάλων κοσμικών ταχυτήτων  της Γης στο διάστημα (με  30 χλμ/δευτ γύρω από τον Ήλιο και 250 η 300 χλμ/δευτ. γύρω από το κέντρο του Γαλαξία και του Γαλαξία στο Σύμπαν κλπ) ενώ έδειξαν να ισχύει ο ίδιος τύπος όταν το  είναι μικρό επί της Γης;  Αυτό ακριβώς οφείλεται στο ότι η Γη κρατά τον αιθέρα βαρυτικά επάνω της αλλά μπορεί και «σπινάρει» μέσα στον σχετικά ακινητοποιημένο αιθέρα της αφού όπως απέδειξε ο καθηγητής στο έργο του η Αιθέρια Γήινη Ατμόσφαιρα  (ΑΓΑ) υφίσταται τις ταυτόχρονες παλίρροιες της Σελήνης και του Ηλίου έτσι και η παραμικρή κίνηση του παρατηρητή ακόμη και η περιστροφή της Γης περί τον άξονά της μέσα στη ΑΓΑ είναι ανιχνεύσιμη!

Υπενθυμίζεται εδώ ότι καθηγητής ανακάλυψε ένα λάθος υπολογισμών στην ΓΘΣ η οποία μας δείχνει κατ’ευθείαν την ύπαρξη της ΑΓΑ.  Κατά δικ΄ξη του αναφορά οι Ρώσοι τον πλησίασαν στο τέλος της ομιλίας μου και του είπαν:

«έχεις δίκαιο για την ΑΓΑ ήμασταν στο Πρόγραμμα των Δορυφόρων και έχουμε ανακαλύψει κι εμείς την ΑΓΑ, μας δημιουργεί “επαγωγές“ στους δορυφόρους».  Μετά μιλήσαμε για το “γεωσύγχρονο δορυφόρο τους”. 

Η Αιθέρια Γήινη Ατμόσφαιρα (ΑΓΑ) είναι εδώ γύρω από την Γη. Αυτό υποστήριζαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι και όλοι μας μένουμε άφωνοι για την Γνώση τους και αντιπαραβάλλω τους σύγχρονους φυσικούς που χρειαστήκαμε ένα ολόκληρο 20ο αιώνα τερατολογίας μέχρι να το αντιληφθούμε !  

                                                                                       

Επαληθεύοντας την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία!

Τα παραπάνω αποτελούν περίληψη συνέντευξης που έδωσε ο καθηγητής φυσικής κ. Αγαθαγγελίδης στην διακεκριμένη δημοσιογράφο και φίλη , κα Νάνσυ Μπίσκα το 2000, με τίτλο ‘ΕΛΛΗΝΑΣ ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΘΕΡΑ ΤΗΣ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΔΙΑΨΕΥΔΟΝΤΑΣ   ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ’. Σχετική βιβλιογραφία : «Ο Αιθέρας, η Σχετικότητα του Αϊνστάιν και η Πειραματική Διαδικασία» του φυσικού Θανάση Μανταφούνη.    «Ether, Einstein’s Theory of Relativity and the Experimental Procedure» by physicist Thanasis Mantafounis.

Βέβαια εδώ θα μπορούσαμε να γράφουμε πολλά…  Για τον μεγάλο επιστήμονα – μαθηματικό Καραθεοδωρή και τη σχέση του με τον Αινστάιν. Για το πώς ο δεύτερος τον παρακαλούσε να του λύσει κάποιες εξισώσεις προκειμένου να επαληθεύσει τη Θ.Ε.Σ.   Τώρα γιατί το περίφημο ‘μπαούλο’ με τις σημειώσεις του που κατέρριπταν την Θ.Ε.Σ δεν βρέθηκε ποτέ στην Θεσσαλονίκη και στους οικείους του είναι μία άλλη πικρή ιστορία. Όπως και το γιατί το μουσείο Καραθεοδωρή φιλοξενείται στο … Ισραήλ.

Στο περίφημο ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ προφήτη ΕΝΩΧ (Π. ΔΙΑΘΗΚΗ) αναφέρει ο ίδιος αυτός προφήτης που ποτέ δεν πέθανε αλλά ζεί αφανώς ανάμεσά μας, όταν άγγελοι του δείχνουν ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΝΠΑΝ  :   (Κεφάλαιον 18)

1.        ιδον τους θησαυρους των ανεμων παντων, ιδον οτι εν αυτοις εκοσμησεν πασας τας κτισεις και τον θεμελιον της γης

2.       και τον λιθον ιδον της γωνιας της γης. ιδον τους τεσσαρας ανεμους την γην βασταζοντας, και το στερεωμα του ουρανου,

3.       και αυτοι ιστασιν μεταξυ γης και ουρανου.

4.       ιδον ανεμος των ουρανων στρεφοντας και διανευοντας τον τροχον τον ηλιου, και παντας τους αστερας.

5.       ιδον τους επι της γης ανεμους βασταζοντας εν νεφελη. ιδου παρα περατα της γης, το στηριγμα του ουρανου επανω.

Η ’νεφέλη’ αυτή που οι άγγελοι δείχνουν στην ψυχή του προφήτη ΕΝΩΧ είναι ο ΑΙΘΗΡ.  Και βέβαια αυτό γίνεται δεκάδες χιλιάδες χρόνια πρό Χριστού.  Ο ΕΝΩΧ βλέπει σαν νέφος τον ΑΙΘΕΡΑ γύρω από τη γη. Να βασταζει τη γη. Αυτός βέβαια είναι και ο άλλος μύθος, του ΑΤΛΑΝΤΑ, που βάσταζε τη γη στους ώμους του. ΑΤ ΛΑΣ(Τ) εις την Αγγλικήν (at last) σημαίνει εν τέλει, τελικά, στο τέλος. Αν αυτό μας λέει κάτι, με δεδομένο ότι οι λευκομογγόλοι Σάξονες είναι παιδιά  των Ατλάντων. Αλλά στο τέλος υπάρχει ο αιθήρ. Η Πέμπτη ουσία ή πεμπτουσία κατά τον μέγιστον Αριστον - Τέλειον ( Αριστοτέλην).  Εξ άλλου οι ’θεοί’  πάντα εμφανίζονταν και κινούνταν μέσα σε μιά νεφέλη...  Ακόμα και στη χριστιανική παράδοση αυτό συμβαίνει. Αγιοι και όντα της ουράνιας τάξης, εμφανίζονται μέσα από νεφέλες.  Οι ’θεοί εκινούντο πάντα μέσα στον αιθέρα και αυτό δεν είναι κανένα μυστικό....

       Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι δυναμικές γραμμές των μαγνητικών πεδίων περιστρέφονται και ελίσσονται, στον μεσοαστρικ     ό χώρο και εκτείνονται σε εκατομμύρια έτη φωτός στη μεσογαλαξιακή έρημο. Οι αστρονόμοι έχουν καταλήξει στο ότι τα μαγνητικά πεδία είναι από τις πλέον ισχυρές δυνάμεις μορφοποίησης του σύμπαντος.  Φαίνεται πως ακόμη και τα πιο απομακρυσμένα μέρη του διαστήματος -τα χάσματα ανάμεσα στα σμήνη των γαλαξιών- διαπερνώνται από μαγνητικά πεδία πολύ μεγάλης ισχύος και άγνωστης προέλευσης. Σύμφωνα με τον Stirling Α. CοΙgate, αστροφυσικό στο Εθνικό Εργαστήριο του Lοs ΑΙamοs, "τα μαγνητικά πεδία είναι η επικρατέστερη μορφή ενέργειας στο σύμπαν". Ο μαγνητισμός για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν ήταν στο στόχαστρο της αστρονομίας -παρουσιάζει τόσες δυσκολίες στη μέτρηση και στην κατανόηση, που είχε θεωρηθεί προτιμότερο να αγνοηθεί η ύπαρξή του. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι τα πεδία είναι αόρατα. Για να τεκμηριώσουν την ύπαρξή τους, οι αστρονόμοι πρέπει να χρησιμοποιήσουν πυξίδα και τα ρινίσματα που η φύση τούς παρέχει κατά καιρούς τυχαία, όπως κόκκους σκόνης και φορτισμένα σωματίδια. Η ευθυγράμμιση κόκκων σκόνης και η σκέδαση των ηλεκτρονίων , για παράδειγμα, είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους ένα μαγνητικό πεδίο μπορεί να επιδράσει στην εκπομπή πολωμένων ραδιοκυμάτων ή να αλλάξει τη διεύθυνση του πολωμένου φωτός που διέρχεται από μια περιοχή του διαστημικού χώρου, περίπου όπως θα έκανε και ένα ζευγάρι ωμικών γυαλιών πολωμένου φωτός. Σταδιακά, οι αστρονόμοι κατέληξαν στο ότι ο Γαλαξίας  μας έχει ένα ασθενές μαγνητικό πεδίο , σχεδόν 5 μgauss, κατά μήκος των σπειροειδών βραχιόνων του (συγκριτικά, το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι 500.000 μgauss με κατεύθυνση προς Βορρά). Μία πυξίδα ευαίσθητη σε τέτοια πεδία, τοποθετημένη στην περιοχή του ηλιακού μας συστήματος, θα έδειχνε προς τον αστερισμό του Κύκνou. Παρόμοια μαγνητικά πεδία  έχουν και άλλοι γαλαξίες . 'Οταν οι ερευνητές ξεκίνησαν την αναζήτηση πεδίων ανάμεσα στους γαλαξίες, στα τέλη της δεκαετίας του '80, δεν είχαν μεγάλες προσδοκίες.

Εξάλλου, τα μαγνητικά πεδία είναι "παγωμένα" στο πλάσμα, το οποίο είναι πολύ πιο αραιό στο μεσογαλαξιακό διάστημα απ' ό,τι στο μεσοαστρικό. Σύμφωνα με παρατηρήσεις με τηλεσκόπια ακτίνων ’Χ’, ακόμη και τα πυκνότερα μεσογαλαξιακά πλάσματα -που τα συναντά κανείς στους πυρήνες των γαλαξιακών σμηνών- διαθέτουν μόλις το ένα εκατοστό της πυκνότητας του μεσοαστρικού πλάσματος. Το 1990 οι Phillip Krοnberg και Kwang- Tae Kim από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο ανακοίνωσαν τις πρώτες μαγνητικές μετρήσεις στα διάκενα του σμήνους γαλαξιών της Κόμης της Βερενίκης. Το πεδίο του σμήνους είναι περίπου τόσο ισχυρό όσο και του Γαλαξία μας. Οι θεωρητικοί ερευνητές, ήδη προβληματισμένοι πίστεψαν πως το σμήνος της Kόμης ήταν κάτι εξαιρετικό. Προσγειώθηκαν όμως, όταν ο Kronberg, η Tracy Clarke από το Τορόντο και ο Hans Boehrjnger από το Ινστιτούτο Φυσικής του Διαστήματος Max Planck, στο Garchίng της Γερμανίας, ανακοίνωσαν τις πρόσφατες ανακαλύψεις τους στο συνέδριο της Αμερικάνικης 'Ενωσης Φυσικής τον περασμένο Απρίλιο. Οι έρευνές τους σε 24 ακόμη σμήνη έδειξαν ότι όλα έχουν γαλαξιακά μαγνητικά πεδία. Τα πεδία αυτά δεν είναι πλέον δυνατόν να μην υπολογίζονται στα μοντέλα δημιουργίας των γαλαξιών και άλλων ουράνιων αντικειμένων , καθώς είναι εξίσου ισχυρά με άλλες γνωστές κοσμικές δυνάμεις. Kronberg αποκάλυψε επίσης καινούργιες μετρήσεις στον χώρο έξω από τα σμήνη γαλαξιών. Ο Ν. Μ. Kronberg, ο Rίchard Perley και ο Νamίr Kassim από το Εργαστήριο Ναυτικών Ερευνών ανακάλυψαν πως τα μαγνητικά πεδία που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το σμήνος της Κόμης έχουν τιμές που κυμαίνονται από 0,01 ως 0, 1 μgauss, αρκετά μεγάλες για να καθησυχάσουν τους θεωρητικούς επιστήμονες. Η ερμηνεία μαγνητικών φαινομένων σε κοσμική κλίμακα δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση και σήμερα αυτό το εγχείρημα είναι ακόμη πιο δύσκολο. Τα γαλαξιακά πεδία πρέπει με κάποιον τρόπο να δημιουργούνται κάπου, να ενισχύονται στις εντάσεις που σήμερα παρατηρούμε, να εκτινάσσονται στον μεσογαλαξιακό χώρο και εκεί να ενισχύονται ακόμη περισσότερο.

        Μελετήσαμε επισταμένως τις δυσμενείς επιδράσεις που επιφέρουν στον άνθρωπο τα μαγνητικά πεδία χαμηλής συχνότητας, τα οποία στο εξής θα ονομάζουμε 'ασθενή� μαγνητικά πεδία και τις επιδράσεις της ακτινοβολίας τους στην υγεία του ανθρώπου και των εν γένει ζώντων οργανισμών καθαρά σαν περιβαλλοντικούς παράγοντες. Δηλαδή την πρόκληση μαγνητικής φύσεως γεοπαθογόνων κόμβων, πάντα σύμφωνα με την σημερινή τεχνολογική γνώση της ανθρωπότητας, που πρόδηλα φαίνεται να σχετίζονται με την ροή της κοσμικής ακτινοβολία που προσβάλει συνεχώς τον πλανήτη γη.  Η παρατήρηση των σαφέστατων ομοιοτήτων μικρόκοσμου  μακρόκοσμου, οδηγεί στο ότι το γνωστό υλικό σύμπαν λειτουργεί σαν ένας τεράστιος νοητός μαγνήτης. Οι μαγνητικές ή αν επιθυμείτε, ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις �συνάφειας� είναι αυτές που συγκρατούν τους γαλαξίες και τα ενδογαλαξιακά υλικά μεταξύ τους.  Αυτό ισχύει φυσικά και για τα ενδογαλαξιακά συστήματα, δηλαδή για τα λεγόμενα ηλιακά συστήματα,  όπως και το δικό μας ηλιακό σύστημα. Σχετική φωτογραφία που διαθέτουμε απεικονίζει μη ορατές μορφές ζωής, μεγέθους περίπου ανθρώπινης παλάμης (σχήμα 3), οι οποίες έχουν φωτογραφηθεί στον Ελλαδικό χώρο, στην ακριβή μορφή των υλικών γαλαξιών και αστρικών νεφελωμάτων, όπως το επονομαζόμενο από τη γνωστή φωτογραφία της ΝΑSA, �σπειρογράφος� (σχήμα 2).

         

Αριστερά.  Η βιοενέργεια ενός άγνωστου, αόρατου με γυμνό μάτι πλάσματος, στη  φωτογραφία αριστερά και η σύγκρισή της με την ακριβή μορφή των υλικών γαλαξιών και αστρικών νεφελωμάτων, όπως το επονομαζόμενο από τη γνωστή φωτογραφία της ΝΑSA, σπειρογράφος  (φωτογραφία στο κέντρο). Για άλλη μια φορά η ομοιότητα μικρόκοσμου - μακρόκοσμου είναι εμφανής.  Δεξιά. Οι δύο εικόνες σε σκαρίφημα.

Φαίνεται λοιπόν ότι στα ηλιοκεντρικά συστήματα, όπως είναι το δικό μας, μεταξύ ήλιου και πλανητών αναπτύσσεται ένας νοητός μαγνήτης με τον ένα πόλο στον ήλιο και τον άλλο στον πλανήτη. Ίδιας μορφής νοητού μαγνήτου αναπτύσσονται και μεταξύ των πλανητών του ιδίου ηλιακού συστήματος.  Οι μαγνητικές γραμμές των μαγνητικών πεδίων που αυτοί οι νοητοί μαγνήτες αναπτύσσουν, έλκουν την κάθε λογής κοσμική ακτινοβολία αλλά και μη εισέτι γνωστά ορατά και αόρατα σωματίδια να κινηθούν πάνω τους. Έτσι η γη είναι ο νοητός πόλος πολλών μαγνητικών πεδίων και πάνω της ανακυκλώνεται πλήθος υλικών και μη γνωστών ή άγνωστων σωματιδίων. Η ιδιόμορφη υλική δομή (μεταλλεύματα κλπ) κάθε περιοχής της γης φαίνεται ότι σχετίζεται με την �ενεργειακή�συμπεριφορά κάθε τόπου. Στην ουσία η υφή αυτής της υλικής δομής, αποτελούσα ιδιαίτερο μικρό τμήμα του πόλου του νοητών μαγνητών που προαναφέρθηκαν, είναι υπεύθυνη για την ιδιόμορφη ροή κοσμικών και μη ακτινοβολιών πάνω στη γη.  Σε κάποιες περιπτώσεις, καθόλου σπάνιες, τόσο στην επιφάνεια όσο και εγγύς του φλοιού πάνω και κάτω της γης, δημιουργούνται μικρές ή μεγάλες ενεργειακές δίνες οφειλόμενες στους παραπάνω λόγους.  Οι μικρές ενεργειακές δίνες ονομάσθηκαν �γεωπαθογόνοι κόμβοι� από τον μεγάλο μελετητή γερμανό καθηγητή και μελετητή του φαινομένου HARTMANN.   Για τις μεγάλες �ενεργειακές αναταραχές� ελάχιστα γνωρίζουμε. Σχετικά πρόσφατες δημοσιεύσεις (ΗΛΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ εφημερίδα �Εθνος�, 11 12 05) αποκάλυψαν ότι επιστήμονες της ΝΑSΑ ανακάλυψαν νέ­ους τρόπους για την πρόβλεψη ορισμέ­νων ατμοσφαιρικών καταστάσεων που οφείλονται στην παρουσία των ηλιακών καταιγίδων. Με τη βοήθεια των  παρατηρήσεων από ορισμένες διαστημοσυσκευές μπορούμε πλέον να εκτιμήσουμε με μεγάλη επιτυχία τα αποτελέσματα που έχει στην ιονόσφαιρα της Γης η παρουσία ηλεκτρισμένου πλάσματος που εκτείνο­νται στο διάστημα σε αποστάσεις αρκετών χιλιάδων χιλιομέτρων. Η εικόνα (σχήμα 4) που δημοσιεύεται στο δημοσίευμα παριστά τη γη (10) να περιβάλλεται από ένα τεράστιο άυλο σώμα σε σχήμα �ντόνατς�, το γνωστό σε μας σαν �πλάσμα� (11) , που όμως φέρει ένα τεράστιο παραβολικού τύπου κυλινδρικό σωλήνα (12) στο κέντρο του.

Αριστερά.  Στο σχήμα (Φωτογραφία από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ) παριστάται  ο πλανήτης  γη  (10) να περιβάλλεται από ένα τεράστιο άυλο σώμα σε σχήμα ντόνατς, το γνωστό σε μας σαν πλάσμα (11) , που όμως φέρει ένα τεράστιο παραβολικού τύπου κυλινδρικό σωλήνα (12) στο κέντρο του .  Μήπως άραγε το λεγόμενο αυτό πλάσμα είναι ο ΑΙΘΗΡ των αρχαίων ΕΛΛΗΝΩΝ ; Μήπως μπροστά μας ανοίγεται σήμερα η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ (ΠΕΜΠΤΗ ΟΥΣΙΑ) του ΑΡΙΣΤΟΥ - ΤΕΛΕΙΟΥ (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ) ; Μήπως μπορούμε πλέον αν αντιληφθούμε ότι ο ΑΗΡ  με το ΑΙΘΗΡ  , σαν ιδεογράμματα διαφέρουν κατά το Ι και Θ που κραδάζουν ΕΙ Θ = ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ ; Δήλα δή είναι η διάσταση που κινείται ο Θεός και τα πνεύματά του ;  Δεξιά.  H είσοδος του πλάσματος γίνεται από την περιοχή (18) των Φιλιππίνων (τσουνάμι , μουσώνες κλπ καιρικές διαταραχές) ενώ η έξοδός του γίνεται στο τρίγωνο των Βερμούδων (19) όπου παρατηρούνται συχνές μαγνητικές διαταραχές που προκαλούν εξαφάνιση πλοίων και αεροσκαφών. 

Όποιος βέβαια έχει γνώση Ελληνικής μυθολογίας μπορεί να αντιληφθεί ότι η �είσοδος� του ενός άκρου αυτού του παραβολικού κυλινδρικού σωλήνα είναι η ευρεία περιοχή της Ινδονησίας (18) και η �έξοδός� του εντοπίζεται αντιδιαμετρικά της γης στην περιβόητη από την αρχαιότητα περιοχή του τριγώνου των Βερμούδων (19). Σχετικές εικόνες υπάρχουν παρακάτω. Εκεί εντοπίζουμε βέβαια τα γνωστά από την Ελληνική μυθολογία �ύδατα της ΣΤΥΓΟΣ� με τα οποία �πολέμησε� ο Ηρακλής, ο οποίος τελικά διέφυγε σώος από την �κατάσταση� αυτή.  Το προσδιοριστικό του ονόματος Ηρακλής βέβαια προέρχεται από τα λεκτικά συστατικά του ρήματος �κλάω - κλώ� και του αορίστου του ρήματος �άρω� , �ήρα� που σημαίνουν για τους νεοέλληνες �έθραυσα� και�σήκωσα�. Η αναφορά είναι σαφής  στη διάσπαση των ενεργειακών πεδίων και την διαφυγή από αυτά. Η ρήση του Ιησού Χριστού προς τον άνθρωπο   ΄άρων τον σταυρόν σου.. ΄  που σημαίνει σήκωσε την ψυχή σου στον ουρανό  παράδεισο, παραπέμπει σε καταστάσεις της ψυχής  πνεύματος και όχι μόνο υλικού σώματος. Το λεγόμενο πείραμα της Φιλαδέλφειας με τη χρήση τεσσάρων κάθετων μαγνητικών πεδίων το 1945 κατέδειξε μέρος μόνο της υφής και ισχύος των μαγνητικών πεδίων. Έδειξε όμως στον άνθρωπο ότι με την χρήση τους ανοίγονται παράθυρα στο χωροχρόνο και δημιουργούνται χωροχρονικά ασυνεχή, όπως ακριβώς συμβαίνει στην συγκεκριμένη περιοχή των Βερμούδων.

Στην παρακάτω εικόνα φαίνεται το γήινο μαγνητικό πεδίο που παράγεται από αυτή την αέναη κίνηση του ρευστού μάγματος, στο κέντρο του πλανήτη. Το μαγνητικό πεδίο της γης (αναπαράσταση του οποίου υπάρχουν στις επόμενη εικόνα) είναι αυτό που συγκρατεί την λεγόμενη ατμόσφαιρα(16) και ακόμη είναι η ασπίδα της γης κατά των ακτινοβολιών  που έρχονται από το σύμπαν, προσπίπτουν στο μαγνητικό πεδίο της γης  και ανακλώνται πάλι  στο διάστημα. 

     

Οι διάφορες επιδράσεις  του γήινου μαγνητικού πεδίου με αυτές τις ενέργειες δημιουργούν διάφορες καταστάσεις, όπως πιστεύουμε ότι είναι και οι λεγόμενες 'καιρικές καταστάσεις'. Στις ενέργειες αυτές συμπεριλαμβάνουμε και τη λεγόμενη 'κοσμική ακτινοβολία' που είναι ενέργειες από άλλα ουράνια σώματα ή αόρατες στο μάτι του ανθρώπου ενεργειακές μηχανές, όπως πχ είναι οι λεγόμενες 'μαύρες τρύπες'  που ρουφούν τεράστια ποσά ενέργειας και ύλης (πιθανότατα η ΑΒΥΣΣΟΣ των αρχαίων Ελλήνων)...

H κοσμική ενέργεια χαρακτηρίζεται είτε ως ΄΄ΘΕΤΙΚΗ΄΄ είτε ως ΄΄ΑΡΝΗΤΙΚΗ΄΄.  Πλην της κοσμικής ενέργειας, υπάρχει επίσης η γήινη ενέργεια , η οποία πάλι διακρίνεται σε γήινη  ΄ΘΕΤΙΚΗ΄΄  ή   σε  γήινη ΄΄ΑΡΝΗΤΙΚΗ΄΄, ενέργεια.  Στη δεύτερη αυτή κατηγορία ανήκουν όλες οι γεωπαθογόνες ακτινοβολίες.   Τέλος θα πρέπει να εντάξουμε εδώ και την ηλιακή ακτινοβολία, καθώς και τις ακτινοβολίες που προέρχονται από άλλους πλανήτες και αστρικά συστήματα, ως οι ΥΠΕΡΙΝΕΣ  δηλαδή το ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ, ή ΟΡΓΟΝΗ ή ΠΡΑΝΑ.

όσον αφορά τις περίφημες πλέον ΄΄μαύρες τρύπες΄΄΄, είναι προφανώς ενεργειακοί μετατροπείς της ύλης', σε κάποια μορφή ενέργειας που εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε.  Ισως απλά να μεταφέρουν αυτή την ενέργεια σε παράλληλα σύμπαντα και κόσμους. Ο τρόπος άλλωστε του στροβιλισμού με τον οποίο μας έχουν δείξει ότι ενεργούν, θυμίζει έντονα το ενεργειακό σιφόνι.  Τι ακριβώς είναι το ενεργειακό σιφόνι θα προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε στις παρακάτω εικόνες... Σαν πρότυπο χρησιμοποιούμε τη δημιουργία ενός κυκλώνα στη γη.. 

 Ήδη από τη δεκαετία του 60, οι Σοβιετικοί επιστήμονες Ν. Γκοντσάροφ, Β. Μόροζ και Β. Μοκάροφ είχαν ανακαλύψει στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη ασθενών μαγνητικών γραμμών, οι οποίες φαίνεται πως περιβάλλουν τον πλανήτη μας σε σχήμα δωδεκαέδρου, τοποθετημένου μέσα σε ένα εικοσάεδρο, σαν κάποτε η γη να ήταν ένας τεράστιος κρύσταλλος ή να είχε μορφή ενάργειας που προερχόταν από κάποιον κρυσταλλικό πυρήνα της. Επάνω σε έναν γεωγραφικό χάρτη, οι Σοβιετικοί επιστήμονες σημείωσαν τις μνημειακές κατασκευές των αρχαίων πολιτισμών και αμέσως φάνηκε πως αυτές ακολουθούσαν τις μαγνητικές ή ενεργειακές γραμμές του εικοσαέδρου.  

 Στις επόμενες 2 εικόνες υπάρχει χάρτης των πολύ ισχυρών τελλουριακών (ηλεκτρομαγνητικών) ρευμάτων της γης, όπως δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών (Khimya i zhizn) .  Ο ίδιος χάρτης με καλλίτερη αποτύπωση και τις τεκτονικές πλάκες, υπάρχει και στην επόμενη εικόνα.  Δώστε προσοχή στα 10 πεντάγωνα (2 σειρές από 5 αντικριστά) που σχηματίζονται και τους κόμβους τους. Αναφορές για τέτοια σχήματα, υπάρχουν αρκετές από τον Πυθαγόρα. Στον κόμβο που υπάρχει στο δεύτερο πρώτο άνω πεντάγωνο εντοπίζεται η περιοχή τουτριγώνου των Βερμούδων, όπου υπάρχει τεράστιο χωροχρονικό ασυνεχές για το οποίο έχουν γραφεί και ειπωθεί πολλά. Θεωρούμε βέβαια ότι συμπίπτει η περιοχή απόλυτα με τα ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ στα οποία αγωνίσθηκε να σωθεί κάποιος Ηρακλής Και μάλλον πρόκειται για κάποιου είδους διστόμου ρομφαίας, που ενεργοποιείται σε ή από κάποιες καταστάσεις....

Βλέποντας το παραπάνω σχήμα, μας έρχεται στο νου η φράση του Σωκράτη προς το μαθητή του, Σιμμία: «Η γη αυτή ιδείν, ει τις άνωθεν θεώτο, ώσπερ αι δωδεκάσκυτοι σφαίραι, ποικίλη, χρώμασι διειλημμένη» (Η γη αυτή, αν τη δει κανείς από ψηλά μοιάζει σαν τις σφαίρες που έχουν φτιαχτεί από δώδεκα χρωματιστά είδη δέρματος). Ο Σωκράτης πιθανότατα είχε μυηθεί στα Ελευσίνια μυστήρια και έκανε αστρικά ταξίδια. Η άλλη άποψη βέβαια, να είχε δη τη γη από τη στρατόσφαιρα ήταν να είχε ταξιδέψει ο ίδιος με κάποιο σκάφος...

Στους μετεωρολογικούς και γεωλογικούς χάρτες που χρησιμοποίησαν, βρήκαν πως όλα τα κέντρα του πλανήτη, με μέγιστη και ελάχιστη ατμοσφαιρική πίεση, συμπίπτουν ακρι­βώς με τις 20 κορυφές (κόμβους) του δωδεκαέδρου.  Αυτά είναι και τα σημεία όπου συνήθως συμβαίνουν τυφώνες ή υπάρχουν γιγάντιοι στρόβιλοι ωκεάνιων ρευμάτων. Την ίδια εποχή, ένας άλλος Σοβιετικός επιστήμων, ο Β. Καμπατσένκο, ενώ μελετούσε φωτογραφίες της γης που είχαν Ληφθεί από το διάστημα, εντόπισε μια δομή σε σχήμα σχάρας, βαθιά τοποθετημένη μέσα στη λιθόσφαιρα, δηλαδή, το ανώτερο σκληρό στρώμα του πυρήνα της γης, που ορισμένες στιγμές έμοιαζε να ακτινοβολεί. Μία δεκαετία αργότερα, ο Σοβιετικός γεωλόγος και ορυκτολόγος Βλανπμίρ Νέιμαν, συνεχίζοντας τις μελέτες και τις παρατηρήσεις των συναδέλφων του, πρότεινε τη θεωρία της ύπαρξης ενός είδους οικουμενικής ενεργειακής σχάρας (κανάβου), που καλύπτει ολόκληρο το διάστημα και ελέγχει τις θέσεις όχι μόνο των πλανητών και των άστρων αλλά και των γαλαξιών και όλου του διαγαλαξιακού χώρου. Παλαιότερα, ο Βίλχελμ Ράιχ είχε προτείνει την ύπαρξη ενός βασικού αιθέρα (του 5^ου στοιχείου ήπεπτουσίας,  κατά τους αρχαίους Ελληνες). Πιθανή εικόνα του αιθέρα (γαλάζιο χρώμα) δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εθνος, το 2005 και φαίνεται παρακάτω)  ή ζωτικής δύναμης, της οργόνης, η οποία ταξιδεύει σε σπειροειδή κύματα και δημιουργεί ύλη εκεί όπου δύο σπείρες συναντώνται.

Ανω. Σύγχρονη εικόνα του αιθέρα (γαλάζιο χρώμα). Περικλείει τη γη σαν ένα τεράστιο ΝΤΟΝΑΤΣ. Υπάρχει όμως ένα τεράστιο άνοιγμα – σωλήνας στο κέντρο της γης. Όπως ακριβώς τον περιέγραψε ο προφήτης ΕΝΩΧ πριν πολλές χιλιάδες χρόνια.

 Παρόμοια και ο Νέιμαν πρότεινε αντί για ένα πρωταρχικό χάος, κανονικές παλμικές δονήσεις (σημερινή θεωρεία των ΥΠΕΡΧΟΡΔΩΝ που επανέλαβε και ανέδειξε πρόσφατα ο Ελλην επιστήμων κος Νανόπουλος), σε ολόκληρη τη σχάρα, του τρισδιάστατου πλαισίου στήριξης ενέργειας.Δηλαδή έναν κάναβο τριών διαστάσεων (βλέπε πιο κάτω τα δίκτυα Ηartmann),  όπου η συμπαντική ύλη ολόκληρη - οι γαλαξίες, τα άστρα και οι πλανήτες - δημιουργείται στα κομβικά σημεία του ενεργειακού συμπαντικού πλαισίου. Ουσιαστικά, και ο Ράιχ και ο Νέιμαν επαναδιατυπώνουν και στηρίζουν την αρχαία ρήση: «Αεί ο θεός Γεωμετρεί». Ενδεικτικό και ενισχυτικό στοιχείο της ύπαρξης τρισδιάστατου δικτύου μαγνητικών γραμμών πάνω στη γη είναι το γεγονός ότι οι εμφανίσεις U.F.Ο (Α.Τ.Ι.Α.  = Αγνώστου Ταυτότητος  ιπτάμενα Αντικείμενα) πάνω από τον πλανήτη μας μοιάζουν να ακολουθούν τις διαδρομές αυτών των μαγνητικών γραμμών που καλύπτουν όλη την υδρόγειο. Ένα τέτοιο περίεργο φαινόμενο έχει καταγραφεί πολλάκις και παρουσιάζεται συχνά στην ευρεία περιοχή του Ταυγέτου.

Η παραπάνω εικόνα έχει ληφθεί από τον γράφοντα το καλοκαίρι του 2001. Το αντικείμενο  μία υπέρλαμπρη καθαρά λευκή , σφαίρα, υπερίπτατο πάνω μας , περί τα 600 - 800 μέτρα  είμαστε τέσσερα άτομα που το βλέπαμε  ΝΑ από το Λεοντάριο Αρκαδίας, για περισσότερο από 5 λεπτά, μέχρι να κινηθεί ΒΔ προς την περιοχή Τριπόλεως.   Ονομάζεται   το πλανητικό φως του Ταυγέτου , έχουν δε γραφεί και βιβλία για το φαινόμενο αυτό.

Δεν είναι τυχαίο ότι το δωδεκαεδρικό σχήμα μέσα στο εικοσαεδρικό των σφαιρικών τριγώνων, στο οποίο κατέληξαν οι Σοβιετικοί επιστήμονες, απεικονίζει τον πλανήτη μας με τα ενεργειακά - τελλουρικά ρεύματα που τον διασχίζουν. Αυτές βέβαια οι γνώσεις ανήκουν στον Πυθαγόρα και εδιδάσκοντο, μεταξύ άλλων στο ΟΜΟΚΑΕΙΟ.  Στο γνωστό δημοσιευμένο έργο του Πήτερ Γκράβιγκερ περί του Πυθαγόρα υπάρχουν πλείστα όσα στοιχεία για τα ενεργειακά γήινα και συμπαντικά πολύεδρα.  Το δίκτυο αυτό θυμίζει  έντονα τον  περίφημο ομφαλό του μαντείου των Δελφών. Ο δελφικός ομφάλιος  Λίθος ( κάτω δεξιά εικόνα) φέρει την επιγραφή ΓΑΣ, που είναι η γενική της δωρικής Λέξης Γα ( = Γαία) και σε ανάγλυφο, την αναπαράσταση τον δικτύου των λεγομένων αγρηνών, δηλαδή των τελλουρικών ρευμάτων της γης. Αριστερά κάτω υπάρχει ένας αντίστοιχος κέλτικος ομφαλός.  Παρατηρείστε ότι στον Κέλτικο ομφαλό ( κάτω αριστερή εικόνα) τα αόρατα γεωενεργειακά ρευστά ρέουν σαν τα υλικά κύματα της θάλασσας.

         

                  

Το κάθε πυθόχρηστο, εξαρτώμενο από τους Δελφούς, μαντείο είχε έναν παρεμφερή λίθινο ομφαλό. Οι ομφαλοί ήταν τα επίσημα γεωδαιτικά σημεία που χρησίμευαν ως σημεία τριγωνομετρικής στήριξης για τον υπολογισμό των αποστάσεων από τούς Δελφούς και μεταξύ τους, όλων των νεωτέρων ιερών, μαντείων, πόλεων κλπ. Το γεωδαιτικό σχέδιο που ξεκινούσε από το ιερό των Δελφών (μόνο ο ομφαλός των Δελφών έφερε αγρηνούς,  (όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα δεξιά) περιελάμβανε ζωγραφισμένες και τις προβολές των αστερισμών πάνω στη γη, οι οποίες ελαμβάνοντο υπόψη για την υπόδειξη χώρου προς ίδρυση νέου ιερού ή πόλεως.  Οι ομφάλιοι λίθοι που έχουν διασωθεί σε αρχαίους ναούς  είναι "χάρτες" που δείχνουν τους ενεργειακούς μεσημβρινούς και παραλλήλους, οι οποίοι συνδέουν γεωδαιτικά τα αρχαία ιερά και τις πόλεις μεταξύ τους.  Οι σύγχρονες αστρονομικές, γεωδαιτικές και μαθηματικές γνώσεις αποκαλύπτουν τη μυστική σύνδεση ιερών, πόλεων και τόπων του αρχαίου κόσμου και φανερώνουν ένα μέρος των προκατακλυσμιαίων γνώσεων των Ελλήνων στους τομείς που αφορούν στην Αστρονομία, τα Μαθηματικά και την Ενέργεια.  Κάτοχοι των προκατακλυσμιαίων αυτών γνώσεων, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι κυρίως τα πυθόχρηστα ιερατεία. Δηλαδή, οι ιερείς της ηλιακής λατρείας, του θεού του φωτός Απόλλωνος, με πρωτεύον κέντρο το ιερό των Δελφών.  Τα πυθόχρηστα ιερατεία πρέπει να διατηρούσαν, στα άδυτα των ναών, όλη τη γνώση επάνω στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη γεωδαισία, με την οποία επόπτευαν και καθοδηγούσαν το λαό.  Ορίζοντας τους πλέον κατάλληλους γεωγραφικούς τόπους για την ίδρυση βωμών, ιερών, πόλεων, ακόμα και τον καθορισμό πεδίων μάχης, όπως θα δούμε στη συνέχεια.

Φαίνεται - από τη μέχρι σήμερα έρευνα - ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθή τοποθέτηση στο χώρο, των ιερών και πόλεων της αρχαίας Ελλάδος και τον μεταξύ τους συνδυασμό ήταν η ακριβής γνώση  των γεωενεργειακών αυτών ρευστών που τα διέτρεχαν. Έτσι, από τα προϊστορικά ακόμα χρόνια, σχεδόν όλα τα κέντρα λατρείας ιδρύονταν επιλεκτικά, σε καθορισμένους από πυθόχρηστα μαντεία χώρους που προσφέρονταν γι αυτό. Και ο κάθε τέτοιος χώρος που βρισκόταν σε περιοχές γεωενεργειακών ρευστών η διασταυρώσεις μεταξύ τους, αν δεν ξεχώριζε από ένα ιερό ή μία πόλη, ξεχώριζε από έναν απλό βωμό και μεταγενέστερα από ένα εικονοστάσιο ή ένα απλό προσκυνητάρι. Αλλά και εάν είχε - πράγμα πολύ σπάνιο - παραλειφθεί η σήμανση του, έτσι κι αλλιώς ο τόπος θα είχε κάποια φήμη που τον έβγαζε από την αφάνεια, θα ήταν στοιχειωμένος, καταραμένος, ιαματικός, τυχερός κλπ.

Γενικά, αυτοί οι ιδιαίτεροι κομβικοί , ενεργειακοί, χώροι χαίρουν κάποιας φήμης, άλλοτε καλής κι άλλοτε κακής, ανάλογα με την επίδραση που ασκούν στον άνθρωπο, γιατί ενυπάρχει σ' αυτούς ένα είδος δια  μεσικού παράγοντα είτε ανάμεσα στη γη και τον ουρανό είτε ανάμεσα στη γη και τον κάτω κόσμο.

Το πρώτο τέταρτο του αιώνα μας άρχισαν να μελετώνται τα ζωτικής ενέργειας αόρατα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια, τα οποία περνούν πάνω στη γη στα σημεία που οικοδομήθηκαν σημαντικά κτίσματα όπως ο Παρθενών, η Μεγάλη Πυραμίδα, το Στόουνχεντζ και άλλα ΜΗ ΓΝΩΣΤΑ μνημεία. Σήμερα έχει εντοπισθεί ένα πλήρες δίκτυο από ευθείες που συνδέουν τις μεγαλιθικές κατασκευές της Ευρώπης. Θεωρείται δε πιθανόν να υπάρχουν υπόγειες δίοδοι κατά μήκος των γραμμών του δικτύου, οι οποίες ενώνουν όλα τα αρχαία ιερά, ναούς, πόλεις και μεγαλιθικά μνημεία τύπου ντολμένκαι μενχίρ. Οι πρόγονοί μας τα ονόμαζαν ορθόλιθους (γνωστότατος είναι ο ορθόλιθος της Πύλου) και λιθοτράπεζες.  Λειτουργούσαν - και κάποια λειτουργούν ακόμη - σαν τεράστιες ΛΙΘΙΝΕΣ ΚΕΡΑΙΕΣ εκπομπής ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.  Ανάλογα με την περίσταση - ενεργειακή κατάσταση του περιβάλλοντα χώρου - λειτουργούσαν και σαν ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΕΣ ενέργειας. Επίσης  μπορούσαν να λειτουργούν κάποια από αυτά και σαν τεράστιοι ΠΥΚΝΩΤΕΣ ενέργειας.  Ο πυκνωτής συσσωρεύει σταδιακά ενέργεια, αλλά την εκπέμπει ολόκληρη , στιγμιαία. Να σημειώσω εδώ ότι ένας από τους τρεις αστροναύτες που συμμετείχαν στην πρώτη προσεδάφιση στη σελήνη, με το πρόγραμμα ΑΠΟΛΛΩΝ, έχει δηλώσει επίσημα ότι στην επιφάνεια του δορυφόρου ΦΟΒΟΥ του πλανήτη ΑΡΗ, υπάρχει φανερά ένας τεράστιος ορθόλιθος. Όπως και αρκετοί , ύψους 40.000 μέτρων στην επιφάνεια της σελήνης.

Ο αρχικός ρόλος των κατασκευών αυτών ,  όπως προαναφέραμε,  ήταν βασικά ,  η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΟΥΔΕΤΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ. Δεν αποκλείεται όμως να επεδίωκαν και χρήση τους για ενεργειακή φόρτιση του χώρου (περίπτωση ιερών χώρων, μαντείων , κλπ).

Τα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια (τελλουριακά ρεύματα) καθιερώθηκε να ονομάζονται στο δυτικό κόσμο γραμμές Λέι, από τον Αγγλο Αλφρεντ Ουάτκινς, διότι πολλές από τις τοποθεσίες όπου διασταυρώνονται τέτοιες γραμμές στη Βρετανία έχουν, από την αρχαιότητα, ονόματα που λήγουν σε "λέι". Κατ άλλους ονομάζονται απλώς γραμμές ΄΄L΄΄ από τα αρχικά life lines (γραμμές ζωής), διότι τα σημεία διασταυρώσεως τους εθεωρούντο ανέκαθεν τόποι με θερα­πευτική και αναζωογονητική δύναμη. Τελικά, με την εξάπλωση των ερευνών, πιστοποιήθηκε ότι σε όλη την Ευρώπη, από" τα προϊστορικά χρόνια, έχουν σημανθεί  τέτοιες ευθείες με τύμβους, θολωτούς τάφους, προϊστορικούς οικισμούς ακόμα και με απλούς σωρούς από πέτρες. Σε αυτές τις κατηγορίες φαίνεται να εντάσσονται μάλλον και πολλές ΒΡΑΧΟΜΟΡΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ, τις οποίες ο γράφων ερευνά και συσχετίζει ενεργειακά, σε Ελλάδα και Αλσιγία ή κατ΄ άλλους Αλασία (η σημερινή Κύπρος).

Η  θέση της δημιουργίας  (δε γνωρίζουμε πως έχει γίνει. Δεν είναι ολογραφικές αυτές οι μορφές, δηλαδή δεν είναι αγάλματα. Τις παρατηρεί κάποιος μόνο αν ξέρει την τεχνική να τις δεί. Η σκίασή τους είναι αυτή που τις κάνει ορατές, επομένως φαίνονται λίγο πριν νυκτώσει και συγκεκριμένες εποχές το χρόνο. Μία θεωρεία που έχουμε διατυπώσει φαίνεται εδώ) της συγκεκριμένης βασιλικής μορφής δεν είναι τυχαία. Παρατηρείστε στη φωτογραφία πάνω ότι ο βράχος που έχει σκαλισθεί η βασιλική -  προμηθεική μορφή, χωρίζει το βραχώδες ύψωμα, σε δύο τέλεια φυσικά (αυτό δε μπορούμε με σιγουριά να το ισχυρισθούμε, μιας και ο κατακλυσμός έθαψε το λόφο των ΜΗΚΥΝΩΝ 40 μέτρα κάτω από τη σημερινή επιφάνεια του εδάφους.  Μπορεί δηλαδή να είναι και τεχνητό έργο της εποχής εκείνης )  αμφι - θεα -τρα.  Ενα αμφι-θέατρον , είναι ανατολικά του βράχου και ένα δυτικά του. Δηλαδή ένας συγκεντρωτής (κατοπτρικός) της ενέργειας που έρχεται (τελλούριο) και περνά μπροστά από το χώρο της Ακροπόλεως των Μηκυνών.  Μάλιστα αν παρατηρήσουμε καλλίτερα, θα δούμε ότι και από την άλλη πλευρά ΤΑ ΓΕΩΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΡΕΥΣΤΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΚΠΕΜΠΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΜΗΚΥΝΩΝ , ΕΥΕΡΓΕΤΩΝΤΑΣ  (;)  ΙΣΩΣ,  ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ.  ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΡΕΥΣΤΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΛΙΘΙΝΗ ΚΥΚΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΟΥ ΔΕΣΠΟΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ (ΚΑΙ ΠΟΥ  ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΡΟΛΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣΕ  ..) ΣΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΜΕΝΗ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΜΗ - ΚΥΝΩΝ.

ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΑΥΤΟ ΚΥΚΛΙΚΟ ΚΤΙΣΜΑ ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΛΙΘΙΝΕΣ ΠΛΑΚΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΣΗΜΕΡΑ,  ΕΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕ ΣΑΝ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΥΚΝΩΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.  Οι πυκνωτές στα ηλεκΤΡΟΝικά   (ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΑΛΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΘΕΑ - ΤΡΟΝ  < -- >  ΗΛΕΚ - ΤΡΟΝ ) είναι στοιχειώδη ηλεκτρονικά κυκλώματα που συσσωρεύουν ηλεκτρική ενέργεια και κατόπιν την αποδεσμεύουν σε ελάχιστο χρόνο μαζικά...     Μάλλον,  λοιπόν, αυτό το κτίσμα έχει αυτή την ιδιότητα, μόνο που δε συγκεντρώνει αμιγώς  ηλεκτρικά φορτία, αλλά τα γεωενεργειακά ρευστά, στα οποία συμπεριλαμβάνουμε και τη γήινη (θετική και αρνητική ) και την κοσμική (θετική και αρνητική ) ακτινοβολία και τα τελλουριακά ρεύματα.

H λειτουργία του λίθινου πυκνωτή της ακροπόλεως των ΜΗ ΚΥΝΩΝ προφανώς έχει να κάνει με την ομαλοποίηση της ενέργειας των γεωενεργειακών ρευστών στην περιοχή αυτή.  Πιθανότατα δρα δήλα δη, σαν ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΤΗΣ.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουμε  :

          1.  Aπό την όλη χωροταξική διάταξη της ακρόπολης των ΜΗ ΚΥΝΩΝ , ως προς την ΚΟΡΙΝΘΙΑ, το όρος ΚΥΛΙΝΗ ( KY = KEI = εκεί που ΛΥΝΕΙ , δηλα δή , εκεί που τα γεωενεργειακά ρευστά ΛΥΝΟΥΝ κάτι .. Η θέση του όρους ΚΥΛΙΝΗ είνι φανερό ότι είναι κατοπτρική , ενεργειακά, ως προς την ακρόπολη των ΜΗ ΚΥΝΩΝ ) και την ευρεία περιοχή ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ (ΕΠΙ - Δ- ΑΥΡΟΣ = πάνω στην αύρα που έχει σχήμα ΄Δ΄ , δηλαδή , ισοπλεύρου τριγώνου , που σημαίνει ενεργειακή ισορροπία τριών καταστάσεων... Η ΤΡΙΩΝ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΝ, ΚΑΘΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΘΕΙΚΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ).

          2. Τη θέση του κυκλικού λίθινου κτίσματος απέναντι από τους δύο φυσικούς,  λίθινους, ΑΜΦΙ - ΘΕΑ - ΤΡΙΚΟΥΣ , κατοπτρικούς ( = διώχνουν την ενέργεια που λαμβάνουν , εστιάζοντάς την κάπου αλλού )  ΛΟΦΙΣΚΟΥΣ.

         3. Την ύπαρξη συγκεκριμένης, χαρακτηριστικής, ΒΡΑΧΟΜΟΡΦΗΣ που παριστά βασιλέα δεσμώτη, ή ΠΡΟ ΜΗ ΘΕΙΚΗ (ο Προμηθέας ήταν πιθανότατα ένας παραβάτης άγγελος από αυτούς τους 201 που φύλαγαν τα περάσματα στη γη ...) μορφή εάν προτιμάτε.     

Σκοπός μας είναι να προσπαθήσουμε να μετρήσουμε τις ενέργειες στη συγκεκριμένη περιοχή , οπότε θα επανέλθουμε με συγκεκριμένες θέσεις και απόψεις για την ακριβή λειτουργία του όλου ενεργειακού συστήματος των γεωενεργειακών ρευστών στην περιοχή. 

 Τα παλαιοτέρα από αυτά τα κτίσματα είναι παλαιολιθικά και σχηματίζουν ευθείες κατά μήκος δεκάδων χιλιομέτρων, οι οποίες συνήθως ξεκινούν από" πήγες που ανέκαθεν θεωρούνταν ιερές. Πολλές φορές, οι γραμμές ΄΄L΄΄, διέρχονται και από απομονωμένους χριστιανικούς ναούς που οικοδομήθηκαν επάνω σε ερείπια της δρυϊδικής λατρείας, του πολιτισμού των ΜΟΛΩΣΩΝ , στην περιοχή της ΔΩΔΩΝΗΣ , απ όπου κατήγετο και η ιέρεια, μήτηρ του μεγίστου των Ελλήνων Αλεξάνδρου και επεκτάθηκε βαθμιαία σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η εβραιοσαξωνικά, σημερινή, ΄΄θεμελιωμένη΄΄  ΄΄επιστήμη΄΄, με τας ευλογίας των παπικών , κατά τη συνήθεια της, παρά τις απτές αποδείξεις αρνείται να δεχτεί τη βαθύτερη έννοια των γραμμών ΄΄L΄΄ (για μας τους ΄λοιπούς΄ κοινούς θνητούς ή γκοίμ , φυσικά) .  Οι ΄΄στατιστικολόγοι΄΄ απορρίπτουν την ύπαρξη τους, θεωρώντας ότι σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως η Βρετανία ή η Γαλλία, οι ευθείες γραμμές που βρίσκονται στους λεπτομερείς χάρτες είναι φυσικό να περνούν από αρχαιολογικούς χώρους, ιερές πηγές, τύμβους και άλλα φυσικά ή τεχνητά κομβικά σημεία.

Οι μαθηματικοί επινόησαν μαθηματικούς τύπους που τους έλεγξαν με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, σε μία προσπάθεια να αποδείξουν ότι οι συμπτώσεις των ιδιαζόντων χώρων, κατά μήκος των γραμμών L, είναι τυχαίες. Δυστυχώς γι αυτούς, η απόλυτη λογική των μαθηματικών έδειξε το αντίθετο. Η μαθηματική ανάλυση απέδειξε ότι ο παράγοντας τύχη ήταν 1:200 για κάθε γραμμή L που συναντούσε έξι σημεία σημαντικά και αποδεκτά ως ιερά, σε συνολική ευθεία απόσταση όχι μεγαλύτερη των πενήντα χιλιομέτρων. Σε μία γραμμή L με επτά σημεία, 0 παράγοντας τύχη ήταν 1:1000. Οι περισσότερες γραμμές L περνούν από έξι και περισσότερα σημαντικά σημεία, σε μήκος που περιορίζεται στα 12 - 15 χιλιόμετρα.

Το ζήτημα της ύπαρξης των γραμμών L ούτε από τους αρχαιολόγους δεν βρίσκει θετική αντιμετώπιση. Αντιδρούν στην πιθανή σχέση γραμμών L και αρχαιολογικών χώρων, περίπου όπως αντιδρούσαν οι άνθρωποι που πίστευαν ότι η γη είναι επίπεδη, όταν ο πρώτος θαρραλέος άνδρας πρότεινε ότι η γη είναι σφαιρική.   Και όμως, στις αρχές του αιώνα ένας φημισμένος Βρετανός επιστήμονας, ο βασιλικός αστρονόμος σερ Νόρμαν Λόκνερ, Ερευνώντας το θέμα,  βρήκε ότι ένας κεντρικός άξονας συνέδεε το Στόουνχενιζ με έναν οικισμό νεολιθικής εποχής, επάνω στον οποίο είχε οικοδομηθεί το κάστρο του Γκρόβελι. Η απόσταση ανάμεσα στο Στόουνχεντζ και το κάστρο ήταν 10 χιλιόμετρα. Στη συνέχεια διαπίστωσε ότι το Όλνι Σάρουμ, μία άλλη τοποθεσία στην κορυφή ενός λόφου όπου κτίσθηκε ο πρώτος μητροπολιτικός ναός του Σόλσμπερι, απείχε επίσης δέκα χιλιόμετρα από το Στόουνχεντζ και ότι η ίδια απόσταση χώριζε τον μητροπολιτικό ναό από το κάστρο του Γκρόβελι. Τα τρία ανωτέρω σημεία, εάν ενωθούν, σχηματίζουν ένα τέλειο ισόπλευρο τρί­γωνο και αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ως σύμπτωση. Αυτή ήταν η πρώτη ένδειξη ότι ο προϊστορικός άνθρωπος τοποθετούσε  τους μεγαλίθους των ιερών και των οχυρών του σε προκαθορισμένα σημεία με συμμετρική διάταξη μεταξύ τους.

Οι γραμμές L είναι φορείς της λεγόμενης ΄΄κοσμικής΄΄ ή άλλης άγνωστης ενέργειας και εκτιμάται ότι έχουν μυστική δύναμη. Εκδηλώνομαι με φυσικό τρόπο, επιδρώντας στον ανθρώπινο οργανισμό που έρχεται σε επαφή με τις σπείρες που έχουν στηθεί στο συγκεκριμένα σημεία, δημιουργώντας μια ήπια ηλεκτρική εκκένωση. Φαίνεται πως στην αρχαιότητα, που γνώριζαν πολύ καλά την ύπαρξη των γραμμών ΄΄L΄΄, είχαν βρει τον τρόπο να εκμεταλ­λεύονται την υπάρχουσα γήινη ενέργεια, μετατρέποντας την σε ένα είδος ηλεκτρικών εκκενώσεων, για την επίτευξη κάποιου, άγνωστου σε μας, σκοπού, ο οποίος πιθανώς να έχει σχέση με την ίδια τη γη ως οργανισμό ή με το διαστημικό χώρο.

Τα περί των γραμμών αυτών στοιχεία κρατούνται μυστικά από κάποιες κάστες ανθρώπων.  Το έμβλημα του ιδεογράμματος ΄΄G΄΄ συμβολίζει και αυτές τις ενέργειες.  Στο κλείσιμο των Ολυμπιακών αγώνων το 2004 στην Αθήνα, η παράσταση έκλεισε με το σχηματισμό ενός τεράστιου ΄΄G΄΄, στο γήπεδο,  στην τελετή λήξης.  Σιωπή για το θέμα από παντού.

Το 1967, ο ομότιμος καθηγητής της Μηχανικής στην Οξφόρδη, Τομ Αλεξάντερ, αφού μελέτησε περισσότερες από 600 θέσεις μεγαλιθικών μνημείων της Βρετανίας και της Γαλλίας, έφτασε στο συμπέρασμα ότι ο προϊστορικός άνθρω­πος τα είχε κατασκευάσει εκεί με εκπληκτική μηχανική ακρίβεια και αστρονομική ευθυγράμμιση. Γίνεται πλέον φανερό ότι ο προϊστορικός Ευρωπαίος, εδώ και 12.000 χρόνια, κατασκεύασε τα μνημεία και τα ιερά του με μαθηματική ακρί­βεια, κατόπιν μελέτης και σχεδιασμού. Οι δε τοποθεσίες ιδρύσεως τους που επέλεγε, είχαν προφανώς γι αυτόν μία παντοδύναμη γήινη μαγεία. Φαίνεται ότι οι γραμμές ΄΄L΄΄, αυτοί οι αρχαίοι δρόμοι που διασχίζουν την Ευρώπη απ' άκρη σ' άκρη και που από τους Βρετανούς ονομάζονται "παραδοσιακές γραμμές", ακολουθούν άλλες γραμμές, μέσα στη γη, που περικλείουν κάποιου είδους ενεργειακά ρεύματα

Μια πρώτη αναφορά στις γραμμές ΄΄L΄΄ μπορεί να εντοπισθεί στην εβραϊκή Βίβλο και συγκεκριμένα στις Παροιμίες 8: 1-2 «Στεκόμουν στις κορφές των λόφων, εκεί που περνούσαν οι γραμμές των μονοπατιών».

Στην Ελλάδα, ο πιο γνωστός τέτοιος δρόμος είναι ο "βασιλικός δρόμος" της Κνωσού, που συνδέει το παλάτι του Μίνωα με ένα μικρότερο ανακτορικό κτίσμα στην ευρύτερη περιοχή.  Εικάζεται ότι είναι ο αρχαιότερος δρυμός στην Ευρώπη. Ο θρύλος λέει ότι ο ίδιος ο Μίνωας υπέδειξε την πορεία και την κατασκευή αυτού του δρόμου. Τις νύχτες με πανσέληνο, οι πλάκες του βασιλικού δρόμου ακτινοβολούν και το γεγονός αυτό αποτελεί την επιφανειακή σηματοδότηση μιας ιερής γραμμής δύναμης, δηλαδή ενός ισχυροί καναλιού ενάργειας γραμμής ΄΄L΄΄.

Τα αρχαία ιερατεία δεν καθόριζαν μόνο τους επιφανειακούς τόπους της γης, αλλά και την κατασκευή και κατεύθυνση υπόγειων σηράγγων. Οι οποίες συνέδεαν μεταξύ τους τα υπέργεια ιερά που είχαν οικοδομηθεί σε ενεργειακά - κομβικά σημεία ή άλλως τόπους δυνάμεως. Αυτές οι σήραγγες, παράλληλες των Ενεργειακών γραμμών ΄΄L΄΄, είχαν αρκετή ενέργεια ώστε να πολλαπλασιάζουν στο μέγιστο το φως ενός μικρού κεριού που έτσι αρκούσε για την ευχερή διέλευση των πιστών. Ορισμένα σημεία των σηράγγων αυτών, κυρίως σε διασταυρώσεις των γραμμών ΄΄L΄΄, εξέπεμπαν αρκετό φως από μόνα τους.  Υπήρχε, και διατηρείται μέχρι σήμερα, σύστημα υπόγειων στοών στην Ευρώπη και την Ελλάδα, σχετιζόμενα με τις ενερ­γειακές γραμμές των γεωμαγνητικών δυνάμεων και των τελλουρικών ρευμάτων, το οποίο συνδέει τα επί της επιφάνειας προϊστορικά κτίσματα, καθώς αυτά είχαν ιδρυθεί στα σημεία δυνάμεως της επιφάνειας της γης, δηλαδή σε ενεργειακά σημεία και κόμβους.

Θεωρούμε ότι κάποιες τέτοιες γνώσεις προσπάθησαν να μεταδώσουν κάποιοι, με το τραγούδι ΄΄παλληκαρού΄΄ του αείμνηστου βάρδου  Ν. Ξυλούρη.  Ας δούμε τους στοίχους του τραγουδιού.

Η ΠΑΛΙΚΑΡΟΥ         του        ΝΙΚΟΥ  ΞΗΛΟΥΡΗ

 ΄΄Το κορμί πλαγιάζει στο χώμα (δις)  , Και τα βουνά χαράζονται Σηκώνεις το δεξί αγκώνα Και τα νερά ταράζονται

 Παληκαρού, παληκαρού, παληκαρού  Στην α-παλάμη του θεού

Η κεφαλή στον Αθω γέρνει σαν το κρυφό μυστήριο ,

Η μια σου χέρα βράχια σπέρνει στη Μάνη στο μαρτύριο

Παληκαρού, παληκαρού, παληκαρού στην α-παλάμη του θεού

 Αχόρταγο βαθύ πηγάδι ανοίγεται στα ΚΥΘΗΡΑ , και στέλνει μήνυμα το βράδυ τοις ξάγρυπνοις στη Μήθυμνα

 Τα γυμνά σου πόδια στην Κρήτη ακούμπησαν το Φοίνικα ,

Κατέβηκα απ τον Ψηλορείτη, Σε φίλησα και γίνηκα

 Παληκαρού, παληκαρού, παληκαρού  Στην α-παλάμη του θεού ΄΄

Ποιο άραγε είναι αυτό το αχόρταγο ενεργειακό φρέαρ , που ενεργοποιείται τις μεταμεσονύκτιες ώρες μεταξύ ΚΥΘΥΡΩΝ (ΚΕΙ ΘΥΡΑ = εκεί υπάρχει χωροχρονικό πέρασμα) και Μήθυμνας , που ευρίσκεται στη Λέσβο ;

Αυτοί οι αρχαίοι τόποι λειτουργούσαν και ως σημεία διοχέτευσης της υπόγειας δύναμης προς τα έξω, σε όσους βρίσκονταν σε άμεση επαφή με το μνημείο, τον οικισμό ή το ιερό, με αποτέλεσμα να γνωρίζουμε σήμερα εκατοντάδες αρχαίες τοποθεσίες που. σύμφωνα με ας λαϊκές παραδόσεις και δοξασίες, έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.

Στην Ελλάδα και γενικά σε όλη την Ευρώπη, ανάλογα με την εποχή και τον πολιτισμό» επάνω στα κομβικά σημεία των γραμμών ΄΄L΄΄, κτίζονταν βωμοί, ντολμέν, ιερά, ναοί,  πόλεις ολόκληρες ή απλά στήνονταν μεγάλοι ογκόλιθοι ως ορόσημα, από τη μία ενεργειακή αρτηρία στην άλλη, που αργότερα απετέλεσαν τα σημάδια της πορείας των παραδοσιακών δρομολογίων των προσκυνητών. από τον έναν ιερό τόπο στον άλλο.  Ο προσανατολισμός ίων ιερών βωμών και αργότερα των ναών, καθώς και οι λεπτομέρειες των διαστάσεων και των αρχιτεκτονικών τους σχεδίων, εξαρτιόνταν από την κατεύθυνση των γραμμών ΄΄L΄΄ στο χώρο του κτίσματος και από τις διασταυρώσεις τους. Τα κομβικά σημεία διασταύρωσης των ενεργειακών ρευμάτων καθόριζαν ακριβώς τη θέση του αδύτου του ιερού ή του ναού, διότι ήταν γενική η πεποίθηση πως η θετική ουράνια επιρροή συνδυαζόταν με άριστα αποτελέ­σματα σ αυτά ακριβώς τα δυναμικά σημεία. Υπάρχουν αρκετές  ευνοημένες περιοχές στην Ευρώπη αλλά και σε όλη τη γη,  όπου οι μαγνητικές και άλλες αιθερικές δυνάμεις της γίνονται εύκολα αντιληπτές από άτομα ευαίσθητα στη ραβδοσκοπία ή από το συναίσθημα ανανέωσης και ψυχικής ευφορίας που προκαλούν στον άνθρωπο, έστω και με ολιγόλεπτη παραμονή εκεί. Είναι γνωστό πως ο καθεδρικός ναός της Σαρτρ, στη Γαλλία, χτίστηκε πάνω σε ένα μεγάλο προϊστορικό χωματουργικό έργο (όπως και ο πύργος του Αγίου Ιακώβου στο Παρίσι), με μία υπόγεια αίθουσα ως φυσικό σημείο συνάντησης πολλών ισχυρών μαγνητικών ρευμάτων της γης. Η Λούρδη πάλι και το Καρνάκ (της Γαλλίας). όπως και το Γκλάνστονμπερι στην Αγγλία, η Ιόνα στη Σκοτία και η Φάτα στην Ιρλανδία, είναι τέτοια σημεία εκροής δημιουργικών δυνάμεων.

Ο καθεδρικός ναός της Αμιέν στη Γαλλία, είναι ακριβέστατα προσανατολισμένος με το γεωπαθογόνο πλέγμα του Χάρτμαν (Hartmann grid), με σκοπό να εξασθενεί τις βλαβερές επιδράσεις και να αξιοποιεί τις ευεργετικές. Το πλέγμα Χάρτμαν  (κάτω αριστερά) συμπίπτει με τους οριζόντιους και κάθετους άξονες του ναού και το χώρο της χορωδίας. Η κύρια διασταύρωση του πλέγματος αποτυπώνεται στο δάπεδο, με ψηφιδωτό που έχει τη μορφή οκταγώνου ρόδου, αναπαριστώντας το κέντρο ενός λαβυρίνθου. Όλες οι δευτερεύουσες διασταυρώσεις του πλέγματος Χάρτμαν είναι μαρκαρισμένες στο δάπεδο με ειδικές πλάκες. Όλες οι διασταυρώσεις άλλων γεωπαθογόνων δικτύων σημειώνονται με σειρά συμβόλων ακριβώς στα σημεία τους! Ο ναός χτίστηκε από το 1218 μέχρι το 1269. Ανάλογες αναπαραστάσεις γεωπαθογόνων πλεγμάτων συναντώνται στους καθεδρικούς ναούς του Ααχεν, της Παναγίας των Παρισίων κ.λ.π. Αυτό το πλέγμα, εν είδη 'ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ' είναι τοποθετημένο στο δάπεδο του ναού (επόμενη εικόνα).  Είναι τέλεια προσαρμοσμένο τοπολογικά και γεωγραφικά, ώστε οι πιστοί να μη διατρέχουν κανένα κίνδυνο μέσα στο ναό ! Αυτό και μόνο το γεγονός μας δείχνει ότι το 1200 που κατασκευάσθηκε ο ναός , κάποιοι είχαν πολύ προχωρημένες γνώσεις πάνω σε θέματα γεωπάθειας.  Παραθέτουμε παρακάτω χαρακτηριστική  εικόνα από τον καθεδρικό ναό του Αμιέν (δεξιά).

                           

Είναι όμως έτσι ; Ας δούμε την παρακάτω εικόνα του δαπέδου του ναού της Αμιέν στραμμένη κατά 90 μοίρες και ας τη συγκρίνουμε με τον αιθέρα που είναι γύρω από τη γη. Θα παρατηρήσουμε ότι αυτό παριστάται στο δάπεδο του ναού, κωδικοποιημένο βέβαια (ερυθρά , εστιγμένα, διακκεκομένα βέλη).  Ο ΑΙΘΕΡΑΣ.  Με την περίεργη σωλήνα στη μέση της γης να είναι σαφέστατα αποτυπωμένη.

Θα κάνω και μερικές άλλες παρατηρήσεις. Δεν μπορεί να είναι σύμπτωση βέβαια ότι ο ‘σωλήνας’ αυτός – ουσιαστικά εκεί φαίνεται να υπάρχει ή έλλειψη αιθέρα ή κάποια διαταραχή του αιθέρα – έχει έξοδο ή είσοδο από τη μία πλευρά στο περιβόητο ‘τρίγωνο των βερμούδων (πολλά έχουν αναφερθεί για τα χρονικά ασυνεχή εκεί…) και από την άλλη ΑΝΤΙΔΙΑΜΕΤΡΙΚΗ πλευρά της γης στην περιοχή Γιουνάν (σημαίνει ‘ΙΩΝΕΣ’ δηλαδή Ελληνες) , Ταυλάνδης, Ινδονησίας.  

Στην παρακάτω εικόνα φαίνεται το μέγεθος του ‘σωλήνα’  (ανάμεσα στις δύο κόκκινες γραμμές) του αιθέρα που διατρέχει τη γη.

Και οι δύο αυτές περιοχές του πλανήτη παρουσιάζουν τρομερά φαινόμενα σεισμών, ισχυρών τυφώνων (ΗΠΑ – Φλόριδα) , πλημμύρων και φονικών τσουνάμι. Η περιοχή της Ινδονησίας (ερυθρό τετράγωνο στην κάτω δεξιά εικόνα)  δίνει σεισμούς της τάξης των 8,5 ρίχτερ και πολλά τσουνάμι, σαν αυτό που το 2004 σκότωσε 250.000 ανθρώπους και άλλους 300 τον Οκτώριο του 2010. Με τον κίτρινο κύκλο περικλείεται η περιοχή των Ελλήνων (ΓΙΟΥΝΑΝ ) στην Κίνα και με το ερυθρό τρίγωνο αριστερά, το τρίγωνο των Βερμούδων. 

Από εκεί ακριβώς (τρίγωνο Βερμούδων – Κόλπος Μεξικού) εκπορεύεται το περίφημο θερμό ρεύμα του κόλπου ή ΕΛ ΝΙΝΙΟ (ΕΛ είναι το όνομα των Ολυμπίων θεών – νεφελήμ ) το οποίο ρυθμίζει σχεδόν όλο το κλίμα στον πλανήτη… Εχει γραφεί ότι η καταπόντιση της Ατλαντίδας , η οποία ευρίσκετο στο μέσον του Ατλαντικού Ωκεανού, έγινε λόγω απορρόφησης τεράστιων ποσών ενέργειας, τα οποία μέσω προηγμένης τεχνολογίας κρυστάλλων,  χρησιμοποιούσαν οι Ατλαντες προκειμένου να υλοποιούνται και απουλοποιούνται .. Αυτή η αλόγιστη χρήση ενέργειας κατέστρεψε ολόκληρη την ήπειρο. Λέγεται μάλιστα ότι ένας τεράστιος βυθισμένος κρύσταλλος, παραμένει ενεργός εκεί στην περιοχή των Βερμούδων, προκαλώντας συχνά χωροχρονικά ασυνεχή στην περιοχή με αποτέλεσμα εξαφανίσεις ανθρώπων και μέσων… Πόσο ‘τυχαία’ είναι άραγε αυτή η διαταραχή (σωλήνας) στον αιθέρα γύρω από τη γή που υπάρχει σε αυτή την περιοχή και πόσο μεγάλη πιθανότητα υπάρχει να συνδέεται με τις περιβαλοντολογικές καταστροφές των Ατλάντων στη γη ;   

Στην παραπάνω εικόνα παρουσιάζω τις δύο εξόδους του διαταραγμένου σωλήνα του αιθέρα γύρω από τη γη. Οι κύκλοι παριστούν τις εξόδους. Η διακεκομμένη γραμμή παριστά τον μεγάλο άξονα του σωλήνα. Η απλή συνεχής γραμμή παριστά τον κάθετο άξονα της γης.   Αν , τώρα στρέψουμε την εικόνα ώστε να έχουμε μέτωπο ‘σχεδόν’ κάθετα στην είσοδο του σωλήνα, θα δούμε το σχήμα κάτω αριστερά. Αν ‘αποκόψουμε ‘ στη μέση τους δύο σωλήνες, σχηματίζεται το σύμβολο του λεγόμενου διπλού έψιλον. Το σύμβολο των υποτιθέμενων Ολύμπιων θεών – νεφελήμ ή ΕΛ , που εγκατέλειψαν τη γη λίγο πριν την έλευση του Ιησού Χριστού.   Δεν ξέρω αν συνδέεται αυτός ο σωλήνας του αιθέρα με τους Ολύμπιους ή άλλους νεφελήμ. Ισως να είναι η περιοχή απ’ όπου έρχονταν στη γη.  Ισως αυτή η είσοδος του σωλήνα – που πιστεύω ότι ταυτίζεται με τα περίφημα ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΟΣ – να είναι η περίφημη ‘ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΑ’ .

Το σίγουρο πάντως είναι  ότι ΟΠΟΙΟΣ άνθρωπος ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ περί αιθέρος , δεν πρόκειται ποτέ να κατασκευάσει μηχανές αντιβαρύτητας. Αρα θα παραμένει εγκλωβισμένος σε αυτόν τον πλανήτη. 

Ούτε βέβαια θα μπορεί να αντιμετωπίσει τυχόν άλλες οντότητες που θα έχουν τέτοια τεχνολογία…

Μήπως τελικά αυτός είναι ο λόγος που ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟΝ ΓΗΙΝΟ ‘ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ’  ΘΕΣΜΟΘΕΤΟΥΝ ΘΕΩΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ;

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κομιστή γλαύκας εν Αθήναις… Αντιθέτως.  Θα συνιστούσα σε κάθε περίπτωση την ανάγνωση των 12 βιβλίων της σειράς ’ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ’ του Δ.Λιακόπουλου.  Εκεί υπάρχουν απίστευτα στοιχεία σχετικά με το ’πνευματικό σκοτάδι’ στο οποίο ζούμε οι άνθρωποι τα τελευταία 40.000 χρόνια.

Ο μύθος του ΤΙΤΑΝ-Α ( =  ΤΙ  (Η)ΤΑΝ  ;  ένας νεφελήμ, ένα ‘είδωλο’ και όχι θεός, όπως όλοι τους… ανεξαρτήτως γένους… οι δυνάστες της ανθρωπότητας) Προμηθέα , έρχεται περίτρανα να μας δείξει ποιοι και γιατί μας θέλουν στο πνευματικό, ηθικό, ιδεολογικό, τεχνολογικό σκοτάδι.   Το ‘ΕΡΕΥΝΑΤΕ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ’ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, έρχεται περίτρανα να το επιβεβαιώσει.   Το ‘ΦΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ’.  Αυτό το φώς δηλαδή που ΠΡΟ δεν ήταν ΘΕΑΤΟ…  Λέει ΠΡΟ όχι ΠΡΙΝ. Όχι χρονικά αλλά σαν τοποθεσία οι άνθρωποι δεν γνώριζαν που ευρίσκεται το γοργόνιο … Για να το εκμεταλλευθούν. Ο νεφελήμ – τιτάνας Προμηθέας φαίνεται ότι το έδειξε στους ανθρώπους. Και ο Δίας φοβήθηκε ότι θα χάσει την κυριαρχία του (όπως τελικά και έγινε.. αλλά όχι από ανθρώπους αλλά Αρχαγγέλους) στον πλανήτη. Η ιστορία είναι τόσο παραχαραγμένη, όσο και το ότι ο Αδάμ είχε 2 μόνο παιδιά…

Οι άνθρωποι δεν έπρεπε ποτέ να μάθουν και να εκμεταλλευθούν την δωρεάν ενέργεια ή ενέργεια μηδενικού σημείου (Τόμας Μπίρντεν) ή εκμετάλλευση της ενέργειας των άστρων ή υπερινών ή οργόνης ή πράνα ή γοργόνιου ή κοσμικής ενέργειας ή και εγω δεν ξέρω πόσες άλλες ονομασίες υπάρχουν και σε πόσες ταλαίπωρες ανθρώπινες φυλές.  Γιατί τότε θα κατέρρεε ο μύθος των ανίκητων ‘θεών’ , των δυναστών μας…

Το δυσάρεστο είναι βέβαια ότι κάποιοι από τους ‘θεούς’ αυτούς φαίνεται ότι κατάφεραν να απορρίψουν το βιολογικό τους σώμα και να γίνουν πνευματικές οντότητες, οπότε δεν ήταν δυνατή η φυλάκισή τους στα τάρταρα, πρώτα από τον ‘δικό’ τους ‘αποστάτη’ Δία και μετά από τους Αρχαγγέλους.  Και φαίνεται ότι ακόμα επηρεάζουν ανθρώπινες συνειδήσεις συνεργαζόμενοι ή όχι με τους ξεπεσμένους αγγέλους ή δαίμονες προς τούτο.  Και κάτι που δεν το βλέπεις πώς να το πολεμήσεις ;  Πώς να αποδεχθείς ότι η ‘ιδέα’ που σου ήρθε ως εκ θαύματος κατά τη διάρκεια του ύπνου – και πολλές φορές σε έκανε διάσημο -  δεν ήρθε από το πουθενά αλλά σου την υπέβαλαν αυτοί ; Πόσοι είχαν το θάρρος να το ομολογήσουν ;  Πόσοι θέλησαν να απεμπολήσουν το τίμημα της δόξης τους ;

 Εκτός του διάσημου ζωγράφου Σαλβατόρ Νταλί βέβαια , ο οποίος παραδέχθηκε δημόσια ότι τα έργα του τα έβλεπε στο ενύπνιό του… Και αναφερόμαστε σε ’έργα’ όπως τα ’ξεφουσκωμένα ρολόγια’ , τα οποία υποκρύπτουν τη συστολή του χρόνου.  Όχι απλοί πίνακες, αλλά κωδικοποιημένη γνώση…

Εδώ έχω αναπτύξει κάποιες θεωρίες σχετικά με τις ‘τεχνολογίες των θεών’, αποκωδικοποιώντας ένα ελάχιστο μέρος της ‘μυθολογίας’ ή μη θεολογίας των νεφελήμ – θεών – ειδώλων.  Αλλά και εδώ θα βρείτε αρκετά στοιχεία για το πώς μπορούσαν να ’πνίξουν’ τους δούλους τους αρχικά και τροφή τους αργότερα, εμάς δηλαδή τους ανθρώπους, εύκολα και γρήγορα …  Στοιχεία πάνω σε τεχνολογίες εκμετάλλευσης τελλουριακών ρευμάτων παραθέτω εδώ, αλλά και τα καλά κρυμμένα σημάδια που άφησαν για να γίνεται αναγνωρίσιμη η περιοχή ύπαρξης υπερινών ή γοργονίου.

Η πρωτοφανής προσπάθεια καταστροφής και παραπλάνησης των ανθρώπων σχετικά με την πραγματική ιστορία του ανθρώπινου γίγνεσθαι στον πλανήτη έχει θέσει στο περιθώριο το ρόλο τεχνολογιών που χρησιμοποιούσαν οι ‘θεοί’ για να συλλέξουν την καθημερινή τους ενέργεια (εκτός αν κάποιοι πιστεύουν ότι πνευματικά είδωλα τρέφονταν με ‘αμβροσία’ …Η λέξη προφανές είναι ότι προέρχεται από το στερητικό ‘Α’ το ‘Μ’ και το ‘βρώση’. Δηλαδή ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ  ΝΑ ΤΡΩΤΕ – οι νεφελήμ ,είδωλα – ΒΡΩΤΟΥΣ , δηλαδή ανθρώπους. Ο Δίας ονομάσθηκε ‘δίκαιος’ διότι απαγόρευση την τροφή των ομοίων του νεφελήμ με ανθρώπους. Τι έτρωγαν έκτοτε ; Πάλι ανθρώπους αλλά όχι τη σάρκα τους. Ερχονται στον ύπνο μας και μας ρουφάνε ενέργεια. Βιοενέργεια… Αυτά λέει το ‘μανιφέστο’ τους άλλωστε, η λεγόμενη ‘μαύρη βίβλος των Μπαχωμέχ’ ή βρυκολάκων γνωστότεροι.. Αυτή ήταν και είναι η ΑΜΒΡΟΣΙΑ.. δηλαδή ..εμείς… ) όπως λιθοτράπεζες , οι κάθε λογήςEξισορροπητές Γεωενεργειακών Ρευστών , οι Πυκνωτές  Γεωενεργειακών Ρευστών ή  ΚΥΚΛΟΤΡΟΝ (ΚΥΚΛΟς Των ΡΟωΝ) , οι συγκεντρωτές ενεργειακών ρευστών ή απλά  ΘΕΑΤΡΟΝ (ΘΕΑ Των ΡΟωΝ) , καθώς και το συμβολισμό που χρησιμοποιούσαν για αυτές τις ενέργειες .  Το πώς έκτιζαν τις πόλεις των ανθρώπων  (με εντολές που δίδονταν σε αυτούς από τα ιερά μαντεία τους, όπου τους λειτουργούσαν ΠΥΘΙΝΙΑ όργανά τους   - να τι ήταν ο ΠΥΘΩΝ των ΔΕΛΦΩΝ, δηλαδή ανθρωποδούλων τους. Αν βάλουμε ένα ΣΤΕΡΗΤΙΚΟ ‘Α’ στους ΔΕΛΦΟΥς γίνονται ‘Α-ΔΕΛΦΟΙ, δηλαδή όπως μας θέλει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός )  για να εκμεταλλεύονται τις υπερίνες – ενέργεια από αστερισμούς  .  Εκεί θα δούμε και το τι ήταν τα ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΑ και πως με τη συλλογή των ενεργειακών αυτών υπερινών, θεραπεύονταν όλες οι ασθένειες. 

Ο λόγος που ο ‘εγωισμός’ αποτελεί θανάσιμο αμάρτημα. Μαρτάνω , σημαίνει ευρίσκω την πνευματική οδό, το στόχο μου.. Α-μαρτάνω , σημαίνει ότι βαδίζω σε λάθος οδό…   Και δεν είναι ‘στραβός ο γιαλός’ , όπως ο λαός λέει στο σχετικό γνωμικό…

Εδώ παραθέτω κάποιες απόψεις μου σχετικά με το θέμα της βαρύτητας και αναπτύσσω μία νέα θεωρία σχετικά με την ύπαρξη ενός ’αποχωρούντος’ από το άτομο σωματιδίου, του ’πεπτονίου’ (το 4^οτης παρέας, εκτός από το ηλεκτρόνιο, το πρωτόνιο και νετρόνιο), το οποίο μάλλον υπάρχει αλλά για κάποιους λόγους  ‘αγνοείται’ και ίσως να είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία του φαινομένου της βαρύτητας.   Όχι , δεν το είδα στον ύπνο μου. Απλά όποιος αιτείται λαμβάνει. Και όποιος κρούει τη θύρα αυτή του ανοίγεται. Και όσο δύσκολο είναι να ‘βιάσεις’ το εγώ σου και να παραδεχθείς δημόσια ότι από κάποιο χειρόγραφο, άλλων, αποκωδικοποίησες αυτή τη θεωρία, τόσο περισσότερο σου ανοίγεται η θύρα του πνευματικού παραδείσου… Και είμαι εραστής κάθε τι που θα μπορούσε να με φέρει  δίπλα (παρά) στο ’Δ’ ως ίσον…

Ο γνωστός Ελλην καθηγητής φυσικός κος ΠΑΠΑΣ, υποστηρίζει το αυτονόητο.  Οτι τα αποτελέσματα επίδρασης του αιθέρα σε μερικές περιπτώσεις είναι εμφανή και στην ύλη. Σε περιπτώσεις πύκνωσης του αιθέρα , η αποτύπωση πάνω στα πετρώματα είναι εμφανέστατη.  ΟΙ λεγόμενοι ΚΟΚΙΝΟΒΡΑΧΟΙ (ΛΕΩΝΙΔΙΟΝ) είναι μάλλον ΙΔΙΟΝ ΕΠΙΔΡΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΙΘΕΡΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ (ΒΡΑΧΩΝ -ΜΕΤΑΛΛΩΝ - ΜΕΤΑΛΛΟ = ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ...)   Παρακάτω παραθέτω μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες.  

 

 

ΟΙ ΟΡΘΟΛΙΘΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΑΔΟΚΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

ΑΡΑΓΟΝΙΑ.   Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ.  Η ΣΠΑΝΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΑΥΤΟΥ. ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΘΗΚΕ ΣΑΝ 'ΙΣΠΑΝΙΑ' ...      ΑΡΑ + ΓΩΝΙΑ...  ΠΟΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΡΕΙ (ΑΡΩ = ΣΗΚΩΝΩ) ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ?   ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΜΑΣ ΜΙΛΟΥΝ , ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΑΡΝΟΥΜΕΘΑ ΠΙΣΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΑΠΟΚΕΡΩΣΩΜΕΝ ΤΑ ΩΤΙΑ ΜΑΣ...     'ΚΟΛΥΡΙΟΝ ΕΚΧΥΣΟΝ ΕΠΙ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΣΟΥ. ΕΙ  ΤΥΦΛΟΣ ΕΙ ... '   ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ.  Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΥΦΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΚΟΛΥΡΙΟ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΔΟΥΜΕ .. ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ.... 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. ΕΛΛΗΝΑΣ ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΘΕΡΑ ΤΗΣ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΔΙΑΨΕΥΔΟΝΤΑΣ   ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ’.  Kαθηγητούφυσικής Αντώνη  Αγαθαγγελίδη

2.  «Ο Αιθέρας, η Σχετικότητα του Αϊνστάιν και η Πειραματική Διαδικασία» του φυσικού Θανάση Μανταφούνη.    «Ether, Einstein’s Theory of Relativity and the Experimental Procedure» by physicist Thanasis Mantafounis.

3.  http://www.geoment.e-e-e.gr/

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ