Αποσυμβολισμός της μάσκας: αποξένωση ή ευκαιρία για συνειδητή επικοινωνία;

Γράφει η Φιλιππίδου Αγάπη

Η χρήση μάσκας, είτε μιας χρήσης είτε υφασμάτινης, συνιστά τη νέα πραγματικότητα, καθώς θεωρείται απαραίτητη ακόμα και σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις της δημόσιας ζωής εξαιτίας της πανδημίας του 2020.

Τι συμβολίζει όμως η χρήση της μάσκας σε ένα άλλο επίπεδο;

Καθώς φοράμε μάσκα και καλύπτεται από αυτήν η μύτη και το στόμα μας σίγουρα δεν αναπνέουμε ελεύθερα. Είναι σαν να μεσολαβεί ένα φίλτρο ανάμεσα σε εμάς και την εξωτερική πραγματικότητα. Όπως είναι λογικό η κάλυψη του στόματος από τη μάσκα αφενός δρα προστατευτικά, αφετέρου παρεμποδίζει σε ένα μεγάλο βαθμό την απρόσκοπτη επικοινωνία η οποία σχετίζεται με το πέμπτο ενεργειακό μας κέντρο, αυτό του λαιμού. 

Το συγκεκριμένο ενεργειακό κέντρο είναι υπεύθυνο για την δημιουργική μας έκφραση, τον λόγο και την ενεργό επικοινωνία. Όταν βρίσκεται σε ισορροπία είμαστε σε θέση να εκφράσουμε την αλήθεια μας και να επικοινωνήσουμε τις απόψεις και τα συναισθήματά μας με αποτελεσματικότητα και άνεση προς τους άλλους. Στην αντίθετη περίπτωση, όπου βρίσκεται σε ανισορροπία, αντιμετωπίζουμε δυσχέρεια στο να εκφραστούμε προφορικά ή γραπτά και να γίνουμε αντιληπτοί από το περιβάλλον μας.

Σε πρακτικό επίπεδο, με τη χρήση της μάσκας ακουγόμαστε δυσκολότερα κι έτσι οι επικοινωνίες και οι αλληλεπιδράσεις μας με τους γύρω μας περιορίζονται στις απολύτως απαραίτητες εξαλείφοντας κάθε περιττό διάλογο. Ο περιορισμός αυτός μας ωθεί στο να μην εκφραζόμαστε και να μην σχολιάζουμε αμέσως. Καθώς μας περιορίζει την ελευθερία, ωστόσο, μας κάνει περισσότερο συνειδητούς στο τι εκστομίζουμε κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας μας με τους άλλους και μας κρατάει λίγο περισσότερο σε επαφή με τον εαυτό μας. 

Αυτό το αποτράβηγμα μπορεί αρχικά να μας δυσαρεστήσει και να μας αποξενώσει. Από την άλλη μεριά όμως μπορεί να λειτουργήσει σαν ένα «κάλεσμα» να εσωστραφούμε, να καλλιεργήσουμε την ικανότητα μας να σωπαίνουμε και να εμβαθύνουμε στην επαφή με το ανώτερο κομμάτι του εαυτού μας. 

Στη σύγχρονη πραγματικότητα η συνεχής έκθεσή μας σε θορύβους καθώς και η φυσική τάση του ανθρώπινου νου να αναλώνεται σε ατελείωτους εσωτερικούς διαλόγους και σε αδιάλειπτη επεξεργασία δεδομένων επιτάσσει την ανάγκη για ποιοτική σιωπή περισσότερο από κάθε άλλη φορά. ‘Αλλωστε είναι αποδεδειγμένη επιστημονικά η θεραπευτική αξία της σιωπής σε σωματικό και νοητικό επίπεδο.

Η χρήση της μάσκας, επιπλέον, θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία για να αναρωτηθούμε συνειδητά:

«Αυτό που θέλω να πω είναι αλήθεια;», «Είναι απαραίτητο να μιλήσω και να το εκφράσω; Και εάν ναι εξυπηρετεί σε κάτι εμένα ή τον συνομιλητή μου;», «Αυτό που θα πω θα διέπεται από σεβασμό και ευγένεια;» «Μπορώ να ακούσω ενεργά τον συνομιλητή μου;» Μήπως ήρθε η στιγμή ο καθένας για τον εαυτό του ξεχωριστά να επαναπροσδιορίσει τον λόγο που έχει ανάγκη να επικοινωνήσει και να διερωτηθεί σε ποιο βαθμό εκφράζει την αλήθεια του; Ή μήπως χρησιμοποιεί τον λόγο σαν ένα μέσο αποφόρτισης και αποσυμπίεσης άλλων καταπιεσμένων συναισθημάτων; 

Στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμο να ορίσουμε την έννοια της Αλήθειας. Αλήθεια δεν σημαίνει εκφράζω τον εκνευρισμό μου, την δυσαρέσκεια, την οργή, την πικρία μου σε κάποιον χρησιμοποιώντας αιχμηρές λέξεις με σκληρό ή ύπουλο τρόπο και μετά το ονομάζω “η αλήθεια μου”. Αυτή είναι η αλήθεια του μη συνειδητού εαυτού που κρατάει κάποιον σε κατώτερο επίπεδο συνειδητότητας μονίμως θυμωμένο και ως εκ τούτου αποδυναμωμένο. Η χρήση της μάσκας, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία να ωριμάσουμε στη λειτουργία του πέμπτου ενεργειακού μας κέντρου, αυτού της επικοινωνίας με το περιβάλλον μας, ώστε αυτή να γίνει πιο συνειδητή και ουσιαστική, παρά ανούσια και επιφανειακή.

Η μάσκα καθεαυτή δεν θα μπορούσε να είναι από μόνη της θετική ούτε και αρνητική’ η δική μας πρόσληψη και ερμηνεία της είναι που θα δώσει το νόημα για τον καθένα ξεχωριστά. Είναι προσωπική επιλογή αν η μάσκα θα σημασιοδοτηθεί ως αποκοπή, αποξένωση από τον κόσμο και ως κλείσιμο στον εαυτό ή ως ευκαιρία ουσιαστικής επικοινωνίας, στοχαστικότητας και συνειδητής σιωπής. Είναι στο χέρι μας αν θα εκλάβουμε μια φαινομενικά δύσκολη κατάσταση σαν ένα πολύτιμο δώρο και σαν μια ευκαιρία εξέλιξης και γνωριμίας με βαθύτερες πτυχές του εαυτού μας.

Φιλιππίδου Αγάπη – Διπλωματούχος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Επικοινωνία και τα ΜΜΕ / Σύμβουλος-θεραπεύτρια πνευματικής αφύπνισης και αυτοβελτίωσης

awakengr

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ