Είναι ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου μια περίπτωση νεκροφάνειας;

Ο θρύλος για το αν «ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος» λαμβάνει νέα διάσταση.
-μετάφραση, επιμέλεια: Νίκος Σταϊκούλης

Όταν ο Αλέξανδρος ο Μέγας πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ, το σώμα του δεν εμφάνισε σημάδια αποσύνθεσης για έξι ολόκληρες ημέρες, σύμφωνα με τους ιστορικούς υπολογισμούς. Για τους αρχαίους Έλληνες, το γεγονός αυτό επιβεβαίωνε εκείνο το οποίο πίστευαν για τον μεγάλο στρατηλάτη και που ο ίδιος ο Αλέξανδρος πίστευε για τον εαυτό του: ότι δεν ήταν άνθρωπος, αλλά θεός.

Στα 32 του, μόλις, χρόνια είχε δημιουργήσει μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από τα Βαλκάνια έως το σύγχρονο Πακιστάν, ενώ ετοιμαζόταν και για ακόμη μία εκστρατεία όταν αρρώστησε και πέθανε μετά από 12 ημέρες ανυπόφορης ταλαιπωρίας. Έκτοτε, οι ιστορικοί συζητούν και ερευνούν τις αιτίες που προκάλεσαν τον θάνατό του προτείνοντας διάφορα, ανάμεσα σε αυτά και τη δολοφονία του μέσω δηλητηρίασης από κάποιον αντίπαλό του.

Μια νέα θεωρία, όμως, έρχεται τώρα από την μελετήτρια Δρ. Katherine Hall, η οποία προτείνει ότι ο Αλέξανδρος ίσως υπέφερε από την νευρολογική διαταραχή Guillain-Barré Syndrome (GBS), η οποία προκάλεσε και τον θάνατό του. Προτείνει επίσης, ότι οι άνθρωποι γύρω του ίσως δεν παρατήρησαν κάποιο άμεσο σημάδι αποσύνθεσης στο σώμα του για έναν απλό λόγο: επειδή ο βασιλιάς δεν ήταν ακόμη νεκρός.

Η ίδια επισημαίνει, μάλιστα, ότι ήταν επίσης γνωστό πως ο Αλέξανδρος είχε αναπτύξει  μια «προοδευτική, συμμετρική και αύξουσα παράλυση» κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του. Και παρά το γεγονός ότι ήταν πολύ άρρωστος, παρέμεινε πνευματικά σταθερός μέχρι και ακριβώς πριν πεθάνει.

Η Δρ. Hall ισχυρίζεται ότι η GBS, μια σπάνια αλλά σοβαρή αυτοάνοση διαταραχή, στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει υγιή κύτταρα του νευρικού συστήματος, μπορεί να εξηγήσει αυτόν τον συνδυασμό συμπτωμάτων καλύτερα από τις άλλες θεωρίες που έχουν εκφραστεί για το θάνατο του Αλεξάνδρου. Πιστεύει ότι ο μεγάλος βασιλιάς μπορεί να ανέπτυξε την διαταραχή λόγω μιας μόλυνσης του Campylobacter pylori, ενός κοινού βακτηρίου εκείνη την εποχή. Σύμφωνα με τη Hall, ο Αλέξανδρος πιθανόν να ανέπτυξε μια παραλλαγή της GBS που προκάλεσε παράλυση χωρίς, ωστόσο, να προκαλέσει σύγχυση ή απώλεια των αισθήσεων.

Η αυξανόμενη παράλυση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το σώμα του χρειαζόταν λιγότερο οξυγόνο, σημαίνει ότι η αναπνοή του θα ήταν λιγότερο φανερή και, καθώς την εποχή εκείνη οι γιατροί βασίζονταν περισσότερο στην παρουσία ή την απουσία της αναπνοής και όχι στο σφυγμό, προκειμένου να καθορίσουν αν ένας ασθενής ήταν ζωντανός ή νεκρός, η Hall πιστεύει ότι ο Αλέξανδρος ίσως διαγνώστηκε εσφαλμένα νεκρός πριν πεθάνει στην πραγματικότητα.

«Ήθελα να προκαλέσω μια νέα συζήτηση και πιθανώς την αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων, υποστηρίζοντας ότι ο πραγματικός θάνατος του Αλεξάνδρου συνέβη έξι μέρες αργότερα από ότι νομίζαμε», δήλωσε η  Hall. «Ο θάνατός του μπορεί και να είναι η διασημότερη υπόθεση νεκροφάνειας, ή λανθασμένης διάγνωσης θανάτου, που έχει καταγραφεί ποτέ».

Πηγή: History

apodyoptes

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ