Πιες την ζωή σαν το κρασί

Πιες τη ζωή σαν το κρασί
και μη ρωτάς την ώρα
Ζούμε μονάχα μια φορά
βάλε φωτιά στο τώρα

Πάνω σε αυτούς τους υπέροχους στίχους θα στηριχτεί το θέμα του άρθρου απόψε. Ο Μαραβέγιας μας έδωσε έμπνευση!

Αργά το βράδυ και ακόμα να βρω θέμα, η διορία έληγε το επόμενο μεσημέρι. Ανέβασα ένα στόρι στο οποίο ζητούσα βοήθεια και αποκριθήκαν 8 άτομα , το καθένα με μία ή και δύο ιδέες για άρθρο. Πολύ ωραίο το αίσθημα που βίωσα, ειλικρινά. Και να με συγχωρήσουν που δε θα γράψω κανένα από τα θέματα που μου πρότειναν, τα οποία θα κρατήσω για μελλοντική χρήση καθώς ήταν υπέροχα…

Πιες τη ζωή, σαν το κρασί. Σαν ημίγλυκο ή σαν ξηρό; Μοσχάτο μήπως; Ναι, ίσως Μοσχάτο. Μπα, τελειώνει γρήγορα. Προτιμώ ξηρό κρασί. Να κρατάει περισσότερο και να αποφύγω τη ζάχαρη που το γλυκαίνει.

Ας υποθέσουμε ότι τελείωνε η ζωή μετά από το τελευταίο ποτήρι κρασί που θα έβγαζε το βαγένι μας. Ξέρεις, το κρασί που βγαίνει τελευταίο, το θολό.  Ας πούμε ότι έτσι είναι και η ζωή. Η ζωή σαν το κρασί..

Ξεκινάει υπέροχα. Πάνω πάνω το πιο καθαρό κρασί. Γεμάτη γέλιο στην παιδική ηλικία. Μετά τι συμβαίνει και φτάνουμε στο θόλωμα ;

Η απουσία της ζωής μάλλον είναι που προκαλεί το θόλωμα. Όχι, η ικανότητα να αναπνέεις. Αλλά το προνόμιο να ζεις. Βλέπεις κάπου μετά το λύκειο ή μετά τη φοιτητική ζωή, το χάνουμε. Το μυαλό μας σαν να ρυθμίζεται μαγικά με τέτοιο τρόπο που να δουλεύει και να σκέφτεται χρήματα. Να ζούμε για χρήματα, για καλύτερη δουλειά, δικό μας σπίτι, να πληρώνουμε φόρους και να βγάλουμε τα έξοδα του γάμου.

Ξεχνάμε να ζήσουμε. Ξεχνάμε ότι τις ομορφότερες εμπειρίες μας στα παιδικά χρόνια δε τις ζήσαμε σε πολυτελή σαλόνια αλλά σε αλάνες με σκισμένα ρούχα και ματωμένα γόνατα.

Ότι το πρώτο αυτοκίνητο που οδηγήσαμε δεν ήταν BMW και τα πρώτα μας ρούχα δεν ήταν Tommy. Τότε που το κρασί μας ήταν ακόμα καθαρό.

Πρέπει να ζήσουμε τη ζωή, να τη γεμίσουμε με εμπειρίες , με ανθρώπους. Με ξενύχτια σε μικρά ταβερνάκια και σε παραλίες. Με ψησταριές, φίλους κρασί και μπύρες. Να τη γεμίσουμε με αγάπη και όχι με χρήματα.

Να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ευχαριστηθούμε το κρασί μας και να μη μας θολώσει. Να μη φτιάξουμε το τέλειο , αλλά κάποιο που να μπορούμε να το πιούμε τουλάχιστον.

maxmag

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ