Η κρίση της Βόρειας Κορέας και το ρίσκο της εισβολής (άρθρο επικαιρότητας)

Γράφει ο Γιώργος Γκορέζης*

Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο τις μέρες μας από όλους τους ειδικούς της γεωπολιτικής είναι αν η Αμερική θα τολμήσει να πατήσει το κόκκινο κουμπί για μια θερμή αναμέτρηση με τη Βόρεια Κορέα, αν και όλα τα φαινόμενα δείχνουν ότι η κυβέρνηση Τrump ωθεί τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση. Από την εποχή της εισβολής στο Ιράκ έχουμε να παρακολουθήσουμε τόσο έντονη ρητορική των ανθρώπων του Τrump, που συνοδεύεται από ψιθύρους των βοηθών του για πιθανή συνδυασμένη επιχείρηση επίγειας δύναμης και με ανοιχτές συζητήσεις για ένα αποφασιστικό πυρηνικό κτύπημα ( preemptive attack). Μάρτυρες παρόμοιων στρατιωτικών πιέσεων από πλευράς της Αμερικής έχουμε γίνει και στο παρελθόν, αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Οι κοινές δοκιμές πολέμου (ασκήσεις) των αμερικανικών δυνάμεων με τους Νοτιοκορεάτες αρχίζουν την 21 Αυγ και διαρκούν μέχρι στις 31 του ίδιου μήνα, ενώ ο στρατηγός Joe Dunford, πρόεδρος των αρχηγών επιτελείων των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, στην επίσκεψη του για διαβουλεύσεις με τη πολιτική ηγεσία της Νότιας Κορέας δήλωσε στις 14 Αυγ : Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει έτοιμες τις στρατ. λύσεις, σε περίπτωση που η διπλωματία σχετικά με τη Βόρεια Κορέα δεν ευοδωθεί.  

Μόνο που στη περίπτωση αυτή , όπως βέβαια έγινε και με τη Συρία, μια απλή φαινομενικά σύγκρουση ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για ευρύτερες γεωπολιτικές εντάσεις και εξελίξεις στην περιοχή. Με τον πρώην υπουργό εξωτερικών Κίσινγκερ να σχολιάζει την προηγούμενη Παρασκευή στην Wall Street Journal : Μια απροειδοποίητη επίθεση από τις ΗΠΑ (preemptive attack) ενέχει το ρίσκο της εμπλοκής πρώτα απ’ όλα της Κίνας, που δεν θα ανεχθεί επεμβάσεις στην περιοχή χωρίς την συγκατάθεση της. 

Με πρόεδρο τον Trump ένας τέτοιος πόλεμος βάζει την Αμερική σε μεγάλες περιπέτειες. Εκτός των άλλων οι οικονομικές συνέπειες θα είναι τεράστιες. Παρόλα αυτά ο πόλεμος έχει μεγάλες πιθανότητες να ξεσπάσει, και ένας από τους λόγους είναι ότι ο Τrump εξελέγη με εθνική συντηρητική σημαία, και δεν αισθάνεται την ανάγκη στο εσωτερικό της χώρας να προσθέσει στο προφίλ του χροιά ηγήτορα κόσμου, ικανoύ για global politics. Η ρητορική είναι πάντα πιο ισχυρή στις μάζες των λαών από την πράξη. Και με τον trump στο τιμόνι το κατεστημένο στην Αμερική θα είναι ευτυχές να επιδιώκει πράξεις που μέχρι τώρα εθεωρούντο ταμπού.     

Τα πράγματα σήμερα έφθασαν σε τέτοιο σημείο που οι διεθνείς αναλυτές διερωτώνται αν ήδη η Αμερικανική  ναυτική δύναμη κρούσεως οδεύει προς τη Βόρεια Κορέα. Μια παρουσία που θα μπορούσε μόνο να αυξήσει την ένταση στη περιοχή, και όχι να αποτελέσει καταλύτη για διευθέτηση του προβλήματος. Αλλά και αν υπό τις παρούσες συνθήκες ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος, και ο μοναδικός σκοπός που τέθηκε είναι, και φαίνεται πως είναι μόνο η νίκη,  υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι δύσκολα θα μπορούσε  αυτή η νίκη να κερδηθεί.

Και πρώτα απ’ όλα ας εξετάσουμε το παράγοντα της αντιαεροπορικής άμυνας της Βόρειας Κορέας.

Οι Βορειοκορεάτες έμαθαν πολλά για την στρατηγική των Αμερικανικών μαζικών αεροπορικών βομβαρδισμών και είναι έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουν. Αλλά και οι αμερικανοί στρατιωτικοί σχεδιαστές γνωρίζουν κάλλιστα ότι μόνοι τους οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν φέρουν πρακτικό αποτέλεσμα. Μπορεί στο παρελθόν να είχαμε θετικά αποτελέσματα με κατευθυνόμενα με λέιζερ βλήματα και άλλους μαζικούς βομβαρδισμούς στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, αλλά δεν περιμένουν το ίδιο στη περίπτωση της Βόρειας Κορέας. 

Η Βόρεια Κορέα είναι βέβαια οικονομικά αδύναμη, αλλά διαθέτει δική της στρατιωτική βιομηχανική περιοχή που κατασκευάζει μεγάλο μέρος του εξοπλισμού της, μεταξύ αυτών αντιαεροπορικά βλήματα και συστήματα ραντάρ. Η αεροπορική της δύναμη είναι απαρχαιωμένη, αλλά η αντιαεροπορική της άμυνα αρκετά προχωρημένη, καθώς τη συμφέρει οικονομικά η κατασκευή αντιαεροπορικών μέσων  που μπορούν να εξουδετερώσουν σύγχρονες αεροπορικές δυνάμεις και ισχυρές ναυτικές μονάδες.

Η Βόρεια Κορέα χρησιμοποιεί ένα εγχώριο σύστημα βλημάτων επιφανείας-αέρος (surface-to-air missile, SAM) που ονομάζεται ΚΝ-06 που έχει ανάλογες δυνατότητες με τα ρωσικά συστήματα SAM. Επίσης χρησιμοποιεί τεράστιους αριθμούς φορητών συστημάτων αντιαεροπορικής αμύνης εναντίον αεροπλάνων και ελικοπτέρων χαμηλής πτήσης, όπως και πυκνή διάταξη αντιαεροπορικού πυροβολικού. Για ενέργειες μεγαλύτερες εμβέλειας τελευταία δοκίμασε πυραύλους μέσου βεληνεκούς ( intermediate range missiles ). ( πρόσφατα ο επίσημος ραδιοφωνικός σταθμός προανήγγειλε την χρήση τεσσάρων απ’ αυτούς εναντίον της αμερικανικής βάσης- κλειδί στο νησί Guam-αν και τη 15 Αυγ ο  πρόεδρος της χώρας εμφανίστηκε να αναστέλλει τα σχέδια αυτά).  Όλα αυτά δείχνουν ότι η χρήση επίγειων δυνάμεων είναι ο μόνος τρόπος αποτελεσματικής επίθεσης στη Βόρεια Κορέα, διότι έτσι θα δοθεί χώρος στις αεροπορικές δυνάμεις να κτυπήσουν στόχους στο εσωτερικό.   

Οι υπόγειες βάσεις και υποδομές στη Βόρεια Κορέα είναι ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να σταθμισθεί και αντιμετωπισθεί. Το πεντάγωνο εκτιμά να υπάρχουν τουλάχιστον 6000 έως 8000 υπόγειες στρατιωτικές υποδομές, και νέες βάσεις ανακαλύπτονται με τον καιρό. Έχουν επίσης υπολογισθεί τουλάχιστον 84 μεγάλες στοές (τούνελ) στα όρη στα νότια σύνορα, που έγιναν για να διευκολύνουν την άμεση εισβολή στη Νότια Κορέα. Μόνο 4 από αυτά τα τούνελ έχουν ανευρεθεί και μπλοκαρισθεί από τη Νότια Κορέα. Για το στρατό της Δύσης αυτές οι βάσεις αποτελούν τον μεγάλο πονοκέφαλο στη σχεδίαση επιχειρήσεων. Και η κατάκτηση τους δεν γίνεται από αεροπορική δύναμη, αλλά από αγώνα σκληροτράχηλων δυνάμεων επιφανείας.

Σε ότι αφορά το δυναμικό των δυνάμεων ξηράς της Βόρειας Κορέας το υπουργείο αμύνης των ΗΠΑ έχει υπολογίσει τη δύναμη τους στις 950.000 περίπου, και σε 8 εκατομμύρια την εφεδρεία. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε 200.000 μέλη παραστρατιωτικής δύναμης με σκληροτράχηλους κομμουνιστές.  Η επίσημη εφημερίδα της Βόρειας Κορέας, απαντώντας σε μία πρόσφατη δήλωση-πρόκληση του Τrump ανέφερε ότι μετά τις αμερικανικές προκλήσεις 3,5 εκατομμύρια εθελοντές ζήτησαν να εγγραφούν στη δύναμη του λαϊκού στρατού της Βόρειας Κορέας. 

Αφότου η εισβολή είναι η μόνη οδός για την αλλαγή του καθεστώτος στην Βόρεια Κορέα, οι δυνάμεις των Αμερικανών αναμένεται να εμπλακούν σ΄ένα ατέλειωτο ανταρτοπόλεμο ορεινού αγώνα με περιορισμένη αεροπορική υποστήριξη. Και σ΄ ένα πόλεμο τριβής περισσότερο παρά αντιπαράθεσης υψηλής τεχνολογίας, η νίκη των αμερικανικών δυνάμεων φαίνεται να ξεθωριάζει. 

Για τα πυρηνικά όπλα η άποψη των δυτικών στρατιωτικών αναλυτών είναι ότι η Βόρεια Κορέα δεν θα προσπαθήσει ποτέ να χρησιμοποιήσει πρώτη τα πυρηνικά της όπλα, επειδή η απάντηση του ισχυρού αμερικανικού οπλοστασίου θα είναι άμεση και ολέθρια. Αλλά στην περίπτωση αμερικανικής στρατιωτικής εισβολής ο ρόλος των πυρηνικών όπλων και η έννοια τους αντιστρέφεται, επειδή η πρώτη χρήση τους ευνοεί την  Pyongyang. Δεδομένης της μεγάλης συγκέντρωσης δυνάμεων εισβολής στην περιοχή, η απάντηση με πυρηνικά από τους Αμερικανούς καθίσταται απαγορευτική, διότι θα πρέπει να προηγηθεί, πριν από τη χρήση τους, απόσυρση των δυνάμεων τους από το μέτωπο. Και σ’ αυτήν την περίπτωση δίνουν την δυνατότητα στους Βορειοκορεάτες να καταστρέψουν με μια πυρηνική απάντηση τον αμερικανικό στόλο, η να εξουδετερώσουν ζωτική στρατιωτική βάση στην περιοχή. 

Από την στιγμή λοιπόν που αναπτύσσονται δυνάμεις εισβολής στην περιοχή η χρήση πυρηνικών ευνοεί την Βόρεια Κορέα, εκεί που προηγουμένως ποτέ δεν θα ήταν χρήσιμη γι’ αυτούς μια τέτοια χρήση. Να γιατί η ρητορική που αναπτύσσεται τελευταία από αμερικανούς επισήμους για αποφασιστική πρώτη χρήση πυρηνικών (preemptive attack) είναι απερίσκεπτη ανοησία.    

Αντίθετα η εισβολή στη Βόρεια Κορέα ανοίγει τις πόρτες για κάθε είδους κρίσεις στην παγκόσμια σκακιέρα. Θα είμαστε αφελείς, για παράδειγμα, να πιστεύουμε ότι ο αμερικανικός στρατός στην επιχείρηση εισβολής θα σεβασθεί τους περιορισμούς του κινεζικού εναερίου και θαλάσσιου χώρου, ή ότι οι Κινέζοι θα ανεχθούν επεμβάσεις στην περιοχή χωρίς την συγκατάθεση τους. Και αυτό σημαίνει ότι η μελλοντική κρίση μεταξύ των δύο χωρών μπορεί να είναι σχεδιασμένη. Όλοι γίναμε μάρτυρες τελευταία των προκλητικών δηλώσεων Trump για έλεγχο του Κινέζικου εμπορίου, και το τελευταίο αυτό, όταν συμβαίνει την συγκεκριμένη στιγμή, ρίχνει μπόλικο λάδι στη φωτιά.

Εξ’ άλλου ο πόλεμος , ενάντια στην επικρατούσα λαϊκή αντίληψη, ποτέ δεν προωθεί την οικονομία και το εμπόριο. Και οι ΗΠΑ βασίζονται καθ’ ολοκληρία στη χρήση του δολαρίου, σαν παγκόσμιας νομισματικής εφεδρείας. Χωρίς το δολάριο η Αμερική είναι ένα μηδενικό στο νερό, δηλώνουν έγκυροι αμερικανοί αναλυτές. Η Κίνα από την πλευρά της είναι κεντρικός πυλώνας του παγκόσμιου εμπορίου, και αν προκληθεί, θα μπορούσε, με την βοήθεια και άλλων λίγων κρατών, να τινάξει στον αέρα την ισχύ του δολαρίου. 

Αλλά υπάρχουν και οι άφρονες, που ανόητα ισχυρίζονται ότι η εισβολή μπορεί να δώσει γρήγορη λύση στο θέμα της Βόρειας Κορέας. Σε δύο το πολύ μήνες τελειώνουμε, λένε. Η αυταπάτη είναι τεράστια. Θυμηθείτε πόσο γρήγορη και εύκολη θεωρούσαν στο παρελθόν οι ίδιοι αυτοί τη λύση στο θέμα του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Αλλά επιτέλους ας συνετιστούν. Στο κάτω-κάτω της γραφής είναι λίγα, ή μάλλον τίποτε που θα μπορούν να κερδίσουν οι Αμερικανοί από αυτήν την σύγκρουση.-

Πηγές

BBC Wordlnews/TVbroadcasting,Skynews/TVboadcasting,Foxnews
-Washington post/newspaper, wall street journal/newspaper
-Time/magazine-European edition
-Ron don Sinmun/North Korea’s newspaper
-The Economic End Game Explained/by Brandon Smith
-US remains poised to attack North Korea/by Peter Symonds
-What a war with North Korea would probably look like/by B. Smith
-South Korea to Trump-Caligula : Do not launch war/by Will Kirby

*Ο Γιώργος Γκορέζης είναι υποστράτηγος ε.α., αρθρογράφος, συγγραφέας.  Aποφοίτησε από τη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών του Αμερικανικού Στρατού (US Army -Command and General Staff College) 

istorikathemata

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ