Οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους μας θέλουν δουλειά για να ανθίσουν….

Τείνουμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν, θα πρέπει να καταλαβαίνουν τις ανάγκες μας χωρίς εμείς να τους τις επικοινωνούμε. Η πιο συνηθισμένη παγίδα στην οποία πέφτουμε είναι το ότι σκεφτόμαστε κάπως έτσι: “Μα αφού το βλέπει, σέρνομαι….πώς μπορεί να μην καταλαβαίνει την κούραση μου;” Και όμως ΔΕΝ το καταλαβαίνει! Όχι γιατί μας αγνοεί ή το κάνει επίτηδες, αλλά γιατί οι ρυθμοί πλέον της καθημερινότητας είναι τόσο πιεστικοί, που ο καθένας μας εγκλωβίζεται στη δική του πραγματικότητα, με τις δικές του σκέψεις, άγχη και προβληματισμούς και δεν μπορεί να δει παραπέρα.

Τίποτε στις ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι δεδομένο και αυτονόητο! Μόλις το εμπεδώσουμε αυτό όλα “αυτόματα και μαγικά” θα γίνουν πιο εύκολα. Έβαλα εισαγωγικά γιατί δεν είναι καθόλου αυτόματα και μαγικά, αλλά σίγουρα οι σχέσεις μας γίνονται πιο απλές, άμεσες και ειλικρινείς. Πολλοί άνθρωποι τείνουμε να θεωρούμε δεδομένο και αυτονόητο ότι ο σύντροφος μας, το παιδί μας, ο γονιός μας, θα καταλάβει την κούραση μας. Είναι όμως έτσι; Πόσο εύκολα μπορεί να παρακάμψει τα δικά του θέματα που τον απασχολούν και να εστιάσει σε εμάς; Εμείς αντίστοιχα το κάνουμε αυτό ή αν παρατηρήσουμε και τις δικές μας αντιδράσεις συνειδητοποιούμε ότι και εμείς έχουμε την ανάγκη να μας λέει ο άλλος τι θέλει, καθώς δεν έχουμε την ικανότητα να μπαίνουμε στις σκέψεις του;

Μία από τις πιο σημαντικές ανάγκες ενηλίκων και παιδιών, είναι η ανάγκη για κοντινότητα. Αυτή η ανάγκη, φαίνεται ότι με τους σύγχρονους ρυθμούς ζωής, έχει παραγκωνιστεί. Πόσο κοντά νιώθουμε με τους δικούς μας ανθρώπους; Επικοινωνούμε αποτελεσματικά ή η καθημερινότητα και η ρουτίνα μας έχουν απομακρύνει από τους οικείους μας; Σε μια πιθανή έρευνα αν ρώταγε κάποιος τα ζευγάρια πώς περνούν το βράδυ τους αφού έχουν κοιμηθεί τα παιδιά, πολύ πιθανό οι περισσότερες απαντήσεις που θα έπαιρνε να ήταν ότι βλέπουν τηλεόραση ή είναι στον υπολογιστή. Πόσο βοηθάει αυτό τη επικοινωνία τους; Μήπως αντί να τους φέρνει πιο πιο κοντά τους απομακρύνει περισσότερο;

Συνεπώς, είναι ζωτικής σημασίας για τις σχέσεις μας να μη θεωρούμε αυτονόητα κάποια πράγματα, αλλά απλά να ζητάμε αυτό που θέλουμε. Αν για παράδειγμα θέλουμε βοήθεια με κάτι που κουβαλάμε μπορούμε απλά να τη ζητήσουμε από το να περιμένουμε να μας δοθεί. Ας κάνουμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους γύρω μας πιο άμεσες και απλές για να έχουμε περισσότερες ευτυχισμένες στιγμές!

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος

anapnoes

Πηγή φωτογραφίας: www.athensvoice.gr

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ