Η εφαρμογή της Ατζέντας 21 προχωράει με βήμα γοργό πλέον. Δεν φτάνουν τα αντικίνητρα για να αποχωριστεί κάποιος το αυτοκίνητό, ειδικά με την εξέλιξη των τιμών καυσίμων προς τα κάτω. Οπότε, περνάμε στο αποφασίζουμε και διατάσσουμε:
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρουσίασε ένα «ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο μεταφορών» με στόχο να επιβάλει «μια βαθιά αλλαγή των μοντέλων μεταφοράς επιβατών» από το 2050. Το “ζητούμενο”, αυτό που είναι πασπαρτού για όλη την εφαρμογή της Α21, είναι να μειωθούν οιεκπομπές CO2 από τα αυτοκίνητα.
Σύμφωνα με το σχέδιο προβλέπεται η απαγόρευση εισόδου των ΙΧ στις μεγάλες πόλεις της ΕΕ έως το 2030 ενώ προβλέπεται η καθολική απαγόρευση της κυκλοφορίας αυτοκινήτων με κινητήρες που καταναλώνουν βενζίνη ή πετρέλαιο στις πόλεις έως το 2050!

Ο Χάρτης πορείας για έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών καθορίζει 40 ειδικά σημεία δράσης και απαριθμεί 131 συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την επόμενη δεκαετία προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ανταγωνιστικό σύστημα μεταφορών που θα εξαλείψει σημαντικά σημεία συμφόρησης και θα μεταφέρει ανθρώπους και εμπορεύματα αποτελεσματικά και με ασφάλεια σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Οι προτάσεις πρέπει να μειώσουν την εξάρτηση της ΕΕ από το εισαγόμενο πετρέλαιο, να επιτύχουν αστικές μετακινήσεις ουσιαστικά απαλλαγμένες από CO2 στα σημαντικά αστικά κέντρα έως το 2030 και να περικόψουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 60 % έως το 2050.
Τα βασικά σημεία περιλαμβάνουν:
1. Μείωση των αυτοκινήτων που χρησιμοποιούν βενζίνη και πετρέλαιο στις πόλεις κατά το ήμισυ έως το 2030, καταργώντας τα σταδιακά πλήρως έως το 2050, και επίτευξη κινητικότητας στην πόλη απαλλαγμένης από CO2 έως το 2030.
2. Αύξηση σε 40 % της χρήσης βιώσιμων καυσίμων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών στις αεροπορικές μεταφορές έως το 2050.
3. Μείωση των εκπομπών CO2 της ΕΕ από τα καύσιμα των πλοίων κατά 40 % έως το 2050.
4. Στροφή 30% των οδικών εμπορευματικών μεταφορών άνω των 300 χιλιομέτρων προς σιδηροδρομικές και πλωτές μεταφορές έως το 2030, και άνω του 50 % έως το 2050.
5. Τριπλασιασμός του υπάρχοντος σιδηροδρομικού δικτύου υψηλής ταχύτητας έως το 2030. Έως το 2050, η πλειονότητα των επιβατικών μεταφορών μεσαίων αποστάσεων πρέπει να πραγματοποιείται με το τρένο.
6. Δημιουργία ενός πλήρως λειτουργικού πανευρωπαϊκού «κεντρικού δικτύου» ΔΕΔ-Μ έως το 2030, το οποίο θα ενσωματώνει όλες τις μορφές μεταφοράς.
7. Σύνδεση των κεντρικών αερολιμένων με το σιδηροδρομικό δίκτυο και όλους τους κεντρικούς θαλάσσιους λιμένες καθώς και με το σύστημα εσωτερικών πλωτών οδών έως το 2050.
8. Πρόβλεψη συστημάτων διαχείρισης της κυκλοφορίας για τα διάφορα μέσα μεταφοράς, όπως τις σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές.
9. Ανάπτυξη ενός συστήματος διαχείρισης πληροφοριών πολυτροπικών μεταφορών και πληρωμής έως το 2020.
10. Μείωση κατά το ήμισυ του αριθμού θανάτων στις οδικές μεταφορές έως το 2020, και επίτευξη σχεδόν μηδενικού αριθμού θανάτων έως το 2050.
11. Πλήρη εφαρμογή των αρχών «ο χρήστης πληρώνει» (δηλ. όσοι χρησιμοποιούν τις υποδομές πληρώνουν) και «ο ρυπαίνων πληρώνει» (δηλ. όσοι ρυπαίνουν πληρώνουν).
Αυτή η συνολική στρατηγική για τις μεταφορές επιδιώκει να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό σύστημα μεταφορών που θα αυξήσει την κινητικότητα, θα άρει τους σημαντικότερους φραγμούς σε καίριους τομείς και θα δώσει ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση έως το 2050. Συμπληρώνεται από πρωτοβουλίες όπως:
Α. Το πρόγραμμα«Ορίζοντας 2020» με τη στήριξη που παρέχει στην έρευνα και την καινοτομία για τα ευφυή, πράσινα και ενοποιημένα συστήματα μεταφοράς.
Β. Τον χρηματοδοτικό μηχανισμό«Συνδέοντας την Ευρώπη» που παρέχει χρηματοδότηση σε 10 υπερεθνικά έργα υποδομών μεταφοράς.
Γ. Τον χάρτη πορείας για μια οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών έως το 2020, στον οποίον οι μεταφορές αποτελούν καίριο τομέα για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Δ. Διάφορα μέτρα ενεργειακής απόδοσης με στόχο τη μείωση της χρήσης στην Ευρώπη πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% έως το 2020.
Αυτοκίνητα νέας “έξυπνης” τεχνολογίας θα εξασφαλίζουν την κυκλοφορία όσων η τσέπη αντέχει να τα αγοράσει. Οι υπόλοιποι με τα “έξυπνα” ΜΜΜ, πιθανώς χωρίς καν οδηγούς, τα οποία θα εξυπηρετούν τους απλούς πολίτες ή με τα ποδήλατα. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται και η περιορισμένη μετακίνηση.
Η αναλυτές της Ατζέντας 21 είχαν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου από τη δεκαετία ’90, αλλά ποιος τους άκουγε τότε; Τώρα φτάσαμε στο δια ταύτα. Και το χειρότερο, ακόμα κάποιοι δεν ακούν και τους θεωρούν ως “συνωμοσιολόγους”. Ας είναι καλά τα ΜΜΕ που ουδέποτε άγγιξαν το θέμα αυτό, υπακούοντας πιστά στις γραμμές όλων των σιωπηλών και συνένοχων κομμάτων…
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ