Τα παιδιά λατρεύουν να λένε «όχι» και αυτό είναι καλό. Μια τόσο δα μικρή λεξούλα, κι όμως καθορίζει τον εαυτό τους, το ποια είναι. Όταν ένα μωρό έρχεται στη ζωή, δεν γνωρίζει ότι έχει διαφορές από αυτόν που το φροντίζει. Με την εκπληκτική ανάπτυξη της συνειδητότητάς του κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ζωής του, το μωρό σιγά-σιγά γνωρίζει ότι είναι ένα ξεχωριστό ον με δικές του σκέψεις, συναισθήματα και επιθυμίες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ένα δίχρονο θα πει πολλές φορές «όχι» ενώ εμείς αν το ξεστομίσουμε, νιώθουμε ένοχοι που το προφέραμε! Δεν θέλουμε να βλάψουμε ή να προσβάλουμε τους άλλους κι έτσι καταλήγουμε να συμφωνούμε με πράγματα που δεν θέλουμε. Συμφωνούμε να κάνουμε κάτι σε ημερομηνίες που δεν μας εξυπηρετούν, εργαζόμαστε εθελοντικά ενώ δεν έχουμε χρόνο, και αναλαμβάνουμε να φέρουμε εις πέρας ό,τι μας αναθέτουν για να ευχαριστήσουμε τους άλλους ξεχνώντας ή αφήνοντας κατά μέρος τις ανάγκες του δικού μας εαυτού. Τιμάμε τους άλλους αλλά όχι εμάς τους ίδιους.
Μπορεί λοιπόν κάποτε να σας προσφέρθηκε δουλειά από ένα άτομο που εκτιμάτε και σέβεστε. Υπήρχε μόνο ένα μικρό πρόβλημα: δεν θέλατε εκείνη τη δουλειά. Κοιτάξατε μέσα σας και νιώσατε πως τίποτε δεν σας άρεσε σ’ εκείνη τη δουλειά. Τι κάνατε; Είπατε «όχι». Αλλά μετά νιώσατε απαίσια και είχατε ενοχές για την ‘αγνωμοσύνη’ σας!
Είμαστε προγραμματισμένοι να λέμε «ναι» σχεδόν αντανακλαστικά, για να μην δυσαρεστήσουμε τους άλλους.
Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτό που αποκαλώ «η δύναμη του όχι», δεν απαιτεί από εμάς να λέμε πάντα ρητά ένα "όχι" στους άλλους. Συχνά, θεωρώ πιο σημαντικό να ασκείστε στην πρακτική του να αφήνετε τα πράγματα που δεν σας εξυπηρετούν πλέον. Για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια έφυγα από την ομάδα που είχα βοηθήσει να στηθεί στην αρχή και ένιωθα ότι είχα επενδύσει πολύ. Η πραγματικότητα είναι ότι η μορφή της ομάδας και οι συμμετέχοντες είχαν αλλάξει έτσι ώστε δεν ήταν πλέον τόσο σημαντική για μένα. Με το να φύγω, απελευθέρωσα το χρόνο μου ώστε να βρω άλλους τρόπους σύνδεσης που να αντανακλούν αυτό που χρειάζομαι τώρα.
Να λοιπόν πέντε τρόποι που θα σας διευκολύνουν να πείτε το δικό σας «όχι» και να επεξεργαστείτε τα δυσάρεστα συναισθήματα που πάνε μαζί του:
1. Σκεφτείτε καλά για να καταλάβετε σε ποια πράγματα θέλετε να πείτε αληθινά "ναι".
Έπειτα από σκέψη, πολλές φορές στη ζωή μου είπα «όχι», κάτι που σήμαινε όμως, ότι έλεγα «ναι» σε πράγματα που μου άρεσαν περισσότερο: Στην περίπτωση της προσφοράς εργασίας που αρνήθηκα, έλεγα «ναι» σε μια σειρά από πράγματα όπως: περισσότερο χρόνο για να γράφω, περισσότερο χρόνο με το παιδί μου, καλύτερη ισορροπία στην προσωπική μου ζωή. Μόλις ήρθα σε επαφή με αυτές μου τις ανάγκες, ένιωσα πολύ πιο άνετα με το «όχι» που είχα πει και φυσικά περισσότερη αυτοπεποίθηση.
2. Κατανοείστε τη διαφορά μεταξύ του «κρίνω» και «διακρίνω».
Αν αισθάνεστε κακός, κακιά επειδή είπατε "όχι" (ειδικά αν είναι για να μην είστε σε μια σχέση με κάποιον, κάποιους που δεν σας εξυπηρετούν), τότε μπορεί να έχετε καταλάβει λάθος τη διαφορά μεταξύ του «κρίνω» και του «διακρίνω». Η κρίση έχει ως επίκεντρο τον άλλον. Με άλλα λόγια, υποθέτει πως υπάρχει κάτι λάθος με κάποιον άλλο.
Η διάκριση επικεντρώνεται στο "εγώ". Λέει, «δεν θέλω πλέον αυτό στη ζωή μου». Είναι επικεντρωμένη στον εαυτό μας και την αλήθεια μας. Η διάκριση έχει εξουσία σε αυτόν τον τομέα.
3. Αντισταθείτε στην ανάγκη να δικαιολογηθείτε, να εξηγήσετε και να υπερασπίσετε τον εαυτό σας.
Πιστεύω πραγματικά ότι υπάρχουν αλχημικές δυνάμεις στο "όχι" που θα πείτε. Το «όχι» δηλώνει στο Σύμπαν ότι κατέχουμε αυτό που είναι σημαντικό για εμάς και είμαστε πρόθυμοι να το υπερασπιστούμε, ακόμη και αν νιώσουμε άβολα.
Ωστόσο, αποδυναμώνουμε τη δύναμη του όχι, όταν αρχίζουμε τις δικαιολογίες, τις εξηγήσεις ή να το υπερασπιζόμαστε. Ίσως να μας κάνει να νιώθουμε πιο άνετα, αλλά το βασικό μήνυμα που υποκρύπτεται είναι πως αισθανόμαστε άσχημα για τα όρια που έχουμε θέσει. Αν κάποιος σας ζητήσει μιαν εξήγηση, τότε καλά, αλλά εν γένει αντισταθείτε στην ανάγκη να πείτε «Όχι, γιατί ...». «Όχι, ευχαριστώ» είναι αυτό που μόνο χρειάζεται.
4. Να θυμάστε ότι αδύναμα όρια οδηγούν σε δυσαρέσκεια επειδή θα μετανιώσετε.
Όταν λέμε "ναι" ενώ θέλουμε να πούμε "όχι", εμείς οι ίδιοι παγιδεύουμε τον εαυτό μας σε δυσαρέσκεια. Το να συμφωνήσετε να κάνετε κάτι που δεν θέλετε μπορεί να σας κάνει να νιώσετε ένα είδος σεβασμού για το πράγμα που πρέπει να κάνετε. Αλλά αυτό συμβαίνει γιατί δεν συνειδητοποιείτε πόσο τοξική δυσαρέσκεια θα σας κάνει να νιώσετε το «όχι» που προθυμοποιηθήκατε να πείτε. Αυτή η δυσαρέσκεια θα αρχίσει να ζυμώνεται μέσα σας έως ότου σκάσει σαν ένα ηφαίστειο. Με λίγα λόγια: είναι πολύ πιο φιλικό προς τους άλλους και προς εσάς τους ίδιους να θέσετε ένα όριο νωρίς παρά να τους κάνετε θύματα της δυσαρέσκειας και της οργής σας αργότερα.
5. Ρωτήστε τον εαυτό σας, "Γιατί έχω νοοτροπία 'έλλειψης';"
Συνήθως, όταν φοβόμαστε να πούμε «όχι» είναι επειδή φοβόμαστε πως τίποτα καλύτερο δεν πρόκειται να έρθει, ή ότι αυτό είναι όσο καλό γίνεται. Αυτές οι σκέψεις, ωστόσο, επιβεβαιώνουν απλώς μιαν έμφυτη πίστη στην έλλειψη. Ζούμε σε ένα Σύμπαν αφθονίας. Αν ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται κάτι στη ζωή σας δεν σας εξυπηρετεί πλήρως, να είστε πρόθυμοι να το απελευθερώσετε για να επιτρέψετε να σας πλησιάσουν τα καλά πράγματα που θέλετε χωρίς τις όψεις που δεν σας αρέσουν. Αυτό όμως είναι ένα άλλο σημαντικότατο μάθημα, «πώς να έλκω αυτά που μου αρέσουν στη ζωή» που οφείλετε στον εαυτό σας να το αναζητήσει και να το μάθει.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.