Από πιτσιρικάς μ' είχε γοητεύσει ένα παραμύθι μιας συναρπαστικής εποχής, στο επεισόδιο μετά το τέλος της μάχης στο Μανιάκι. Ο Ιμπραήμ πασάς, σοβαρός πολεμιστής, ζήτησε να βρουν το πτώμα του Παπαφλέσσα, τον οποίον ασπάστηκε σ' ένδειξη θαυμασμού για τον ηρωισμό του.
Δεν ξέρει κανείς αν πράγματι συνέβη αυτό, και δεν πρέπει να αποκλειστεί. Μπάσταρδος ο Αιγυπτιώτης Ιμπραήμ, θετός γιος μπάσταρδου πατέρα, που υπηρετούσε σαν υπαξωματικός του σουλτάνου στην Καβάλα και κατάφερε να γίνει πασάς στην Αίγυπτο. Ανοικτό μυαλό ο Ιμπραήμ, μπροστά από την εποχή του, έκανε μεταγραφές Ευρωπαίων αξιωματικών από τους ναπολεόντειους πολέμους, σκληρός, ωμός, αν και λέγεται πως έγραφε και ποιήματα.
Το άλλο πρόσωπο στη Μάχη στο Μανιάκι ήταν ο γεννημένος απατεώνας Παπαφλέσσας. Ο ορισμός του τυχοδιώκτη, του αναξιόπιστου.
Είναι σίγουρο ότι τράβηξε για το Μανιάκι, όχι για να σταματήσει τον Ιμπραήμ, αλλά για να θυσιαστεί. Να απενοχοποιήσει τον εαυτό του, να αυτοκαθαρθεί για όλες τις αλητείες του, τις καταχρήσεις του. Σχεδόν δεν διέφερε από οθωμανό εξουσιαστή σαν υπουργός εσωτερικών ενός κράτους που ακόμα δεν πάταγε στα πόδια του.
Έφθασε υψηλά, έγινε πρωταγωνιστής της επανάστασης, ο κύριος εμψυχωτής της με το νταηλίκι του, με τις ικανότητές του, κυρίως από το φλογερό του χαρακτήρα. Παραμύθι φούρναρης ότι ήταν παπάς, ούτε καλόγερος ήταν. Καβατζάριζε από το ένα μοναστήρι στο άλλο για να έχει την ασυλία του μοναχού. Οι Τούρκοι δεν πειράζανε τα μοναστήρια.
Σα σήμερα, 20 Μαϊου το 1825, έγινε η μάχη. Ο 37χρονος Γρηγόρης Δίκαιος ή, Παπαφλέσσας έφυγε από την Τρίπολη και στο δρόμο για την Πύλο Μεσσηνίας, πριν σκαρφαλώσει στη θέση Μανιάκι του βουνού Μάλλια, είχε μαζέψει κοντά στους 5.000, όλοι σχεδόν γκρουπαρισμένοι στους δικούς τους καπεταναίους. Όταν είδανε από μακρυά να πλησιάζει το ασκέρι του Ιμπραήμ, οι 4.000 τουλάχιστον την κοπάνησαν.
Δεν είχε στήσει σωστά τις δυνάμεις του ο Παπαφλέσσας και επιτόπου άρχισε η μανούρα. Ξεροκέφαλος ο αρχηγός δεν τους έπεισε και έδωσε τελικά μία άνιση μάχη. Ούτε ένας Έλληνας δεν βγήκε ζωντανός. Το κεφάλι του Παπαφλέσσα είχε αποκοπεί από το σώμα του.
Βρήκανε το κεφάλι, σύμφωνα με το μύθο, πλύνανε το κορμί του, το δέσανε όρθιο σε μία βελανιδιά και όταν τοποθέτησαν στη θέση του το κεφάλι του νεκρού, ο Ιμπραήμ μ' ένα φιλί στο μέτωπο ανεγνώρισε τη γενναιότητά του.
Έλεγε ότι είχε ορκιστεί να χύσει το αίμα του στο Μανιάκι. Πού να ξέρεις αν είχε ορκιστεί, ξέρεις ότι το έκανε. Για πάρτη του, όχι για την Ελλάδα. Αυτό που κέρδισε η Ελλάδα είναι ένα ακόμα άθλο χωρίς αντίκρυσμα.
apodytiriakias
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.