Συνθηκολόγησε με αυτό που σε ενοχλεί

Είναι αυτό που σε ενοχλεί ή μήπως είναι η εικόνα που έχεις προς αυτό ? Μήπως εσύ του έχεις δώσει κάποιο όνομα το οποίο το ορίζει και έτσι κι εσύ έχεις ανάλογη θέση ως προς αυτό ?

Δοκίμασε να βάλεις ένα λάστιχο με πίεση και την ώρα που θα έρχεται το νερό με ορμή προσπάθησε να το σπρώξεις. Μπορεί να τα καταφέρεις, αλλά πόση δύναμη χρειάζεται να βάλεις ? Για να το σπρώξεις το λάστιχο με την τόση πίεση θα σε κάνει να εξαντληθείς. Ξέρεις πώς θα μετακινήσεις το λάστιχο. Πρώτα θα κλείσεις τη βρύση.

Το ίδιο γίνεται και με αυτό που σε ενοχλεί να κάνεις στη μέρα σου, είναι ίδιο με το λάστιχο και το νερό με πίεση. Αυτή η πίεση σε κάνει εσένα να προσπαθείς να αντισταθείς και το μόνο που καταφέρνεις είναι να αποκτάς υπερκόπωση η οποία μεταφέρεται ως απώλεια ενέργειας στο σώμα, στην διάθεση αλλά και στις σκέψεις σου. Έτσι επειδή αυτό που σε ενοχλεί είναι στην καθημερινότητά σου σε κάνει να δίνεις πολλές μάχες με τις αντιστάσεις σου και με τις δυνάμεις του σώματός σου. 

Κλείσε λοιπόν τη βρύση. Μάθε γιατί αυτό σε ενοχλεί. Συζήτα με τον εαυτό σου. Όχι νοερά, αλλά με ένα τετράδιο και ένα στυλό. Γιατί το νοερά θα σε οδηγεί στο να ξεχνάς, τον δρόμο των σκέψεων και θα σε κάνει κύκλους γύρω από τα ίδια σημεία. Η σκέψη έχει την ιδιότητα της επανάληψης μέσα από την συνήθεια. Με αποτέλεσμα να κουραστείς και από αυτό και στο τέλος να πεις, «τίποτε δεν γίνεται», «ούτε η αυτογνωσία βοηθάει», «πρέπει να το πάρω απόφαση ότι αυτό θα με βασανίζει για όλη μου τη ζωή». Και έτσι θα είναι. Αν για παράδειγμα υπάρχει κατι στη ζωή μας που χρήζει εμποδίου και εμείς βάζουμε δυνάμεις παραπάνω από αυτές που μπορούμε, γιατί το κομμάτι αυτό είναι ορμητικό σαν την βρύση. Μπορεί να φύγει από τη ζωή μας, για λίγο και ύστερα από ένα διάστημα να αντικατασταθεί με ένα παρόμοιο κομμάτι και ίσως αυτή τη φορά λίγο μεγαλύτερο.

Οπότε τον δρόμο αυτόν της αναζήτησης να τον κάνετε με τετράδιο και στυλό, γιατί έτσι θα έχετε την εικόνα των σκέψεων σας και μέσα από αυτή την εικόνα θα αποκτήσετε σφαιρική γνώση. Αυτή η γνώση θα γίνει αρωγός σας, γιατί τις απαντήσεις σας τις έχετε κάπου εκεί μέσα σας. Εσάς περιμένουν για να βγουν και να εκδηλωθούν και τότε θα εμφανιστεί μπροστά σας η στρόφιγγα που κλείνει τη βρύση. Μόλις εμφανιστεί η στρόφιγγα και τη δείτε μπορείτε εσείς να επιλέξετε πως θα το χειριστείτε ή θα κλείσετε το νερό εντελώς και θα μεταφέρετε το λάστιχο – θέμα ή θα επιλέξετε την σταδιακή διαδρομή του κλείνω και σφραγίζω. 

Συνήθως αυτά που μας ενοχλούν ή τα νιώθουμε βάρος στη μέρα μας, είναι αυτά που τα έχουμε πάρει με «στραβό μάτι» ή τα φανταζόμασταν αλλιώς και αλλιώς ήρθαν. Με την καταγραφή αυτών των καταστάσεων με βασική αναζήτηση τι και γιατί με ενοχλεί θα αρχίσουμε να βλέπουμε ακριβώς την εικόνα. Θα αρχίσουμε να βλέπουμε τον δικό μας τρόπο ως προς αυτές τις διαδρομές. Θα δούμε ότι εμείς ορίζουμε τίτλους οι οποίοι μας οδηγούν να έχουμε την πίεση. Η ορμή του νερού- κατάστασης υπάρχει γιατί πρώτοι εμείς ανοίξαμε την πίεση του νερού. Καμία κατάσταση στη ζωή μας δεν ήρθε έτσι ξαφνικά από μόνη της. Κάπως εμείς «ανοίξαμε την στρόφιγγα».

Μέσα από την καταγραφή θα το δούμε όλο αυτό. Ενώ παράλληλα θα δούμε ότι οι καταστάσεις τέτοιου τύπου είναι οι μεγαλύτεροι μας δάσκαλοι. Είναι καταστάσεις που όταν τους το επιτρέψουμε μας αναπτύσσουν τόσο πολύ πνευματικά και αυτογνωστικά.

Αν για παράδειγμα έχω πρόβλημα με την δουλειά μου και πιστεύω ότι με αναγκάζει να κάνω πράγματα που δεν αντέχω. Ας αναζητήσω τι δεν αντέχω και γιατί ? Πώς έφτασε να γίνει ο δρόμος έτσι στη ζωή μου ? Πόσο άνοιξα εγώ την ορμή του νερού- κατάσταση ? Τι συντηρώ και γιατί ? Που είναι κρυμμένος ο «δάσκαλος» γνώση σε αυτή την κατάσταση ? Τι θέλει να με μάθει ? Πώς μπορώ να ρυθμίσω την στρόφιγγα ? Μήπως αυτή η κατάσταση θέλει να με διδάξει το όχι, το δεν μπορώ, το δεν θέλω ? Μήπως θέλει να με διδάξει να επιτρέπω στον εαυτό μου να εξελίσσετε και να ελίσσεται ? Να εξελίσσετε και να ελίσσεται θα πει, πως δεν σημαίνει επειδή πριν από μερικά χρόνια για το ίδιο πράγμα είχα άλλες αντοχές από ότι έχω σήμερα. Μα αυτό είναι μία φυσική διαδρομή, κατάσταση που μου δείχνει αλλαγές, στο σώμα μου, στις σκέψεις μου, στις προτεραιότητές μου και γενικά στον τρόπο που λειτουργώ.  

Αντί να θυμώνω με το ότι η υπομονή μου άλλαξε ας αναζητήσω τη σοφία μέσα από αυτή την αλλαγή. Ας συνεργαστώ με αυτή την αλλαγή. Ας αποδεχτώ την αλλαγή και να την ακούσω την εσωτερική μου διάσταση. 

 

Αν δηλαδή μέχρι πριν από μερικά χρόνια είχα κουράγιο να καθαρίζω το σπίτι, να πηγαίνω λαϊκή, να σιδερώνω και να έχω διάθεση να βγω βόλτα, δεν σημαίνει ότι όλα αυτά μαζί μπορώ να τα κάνω και σήμερα. Άλλαξα, άλλαξαν οι προτεραιότητες ή ο τρόπος που θέτω στη μέρα μου τα πράγματα. 

 

Αν λοιπόν αντί να εργαστώ με όλη αυτή την αλλαγή της πάω κόντρα δηλαδή αντίσταση του νερού. Το μόνο που θα καταφέρω είναι να φέρνω τον εαυτό μου σε κατάσταση υπερκόπωσης και τα νεύρα μου θα είναι πάντα τεντωμένα και θα νομίζω ότι μου φταίνε οι άλλοι. Οπότε ας ρωτήσω τον αγαπημένο μου εαυτό- φιλόσοφο. Πώς θέλω να είναι το σήμερά μου ? Πώς θέλω να το ρυθμίσω ? Αν για παράδειγμα στην δουλειά μου δεν μπορώ να είμαι ακριβώς αυτό που θέλω, γιατί εκεί είναι η εργασία μου και δεν έχω τέτοια δυνατότητα, ας το κάνω για τον ελεύθερό μου χρόνο. Αν στον ελεύθερό μου χρόνο επιλέξω να βρω την στρόφιγγα και κλείσω το νερό, τότε όλο το τοπίο αλλάζει και τότε κάθε μέρα είμαι διακοπές. Κάθε μέρα είναι γιορτή απόλαυσης, χαράς και ξεκούρασης. Πάνω από όλα λοιπόν η αρμονική επικοινωνία με το είμαι μου και με το δεν είμαι μου. Αρμονική συνύπαρξη με την στρόφιγγά μου και τότε δεν θα υπάρξει ποτέ ακόμη καμία διαδρομή πίεσης. Γιατί ο σεβασμός ξεκινάει από μας για μας. 

Δωροθέα 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ