Ο David Mark Hegsted (March 25, 1914 – June 16, 2009) was an American nutritionist who studied the connections between food consumption and heart disease. His work included studies that showed that consumption of saturated fats led to increases in harmful cholesterol, leading to the development of dietary guidelines intended to help Americans achieve better health through improved food choices.
Ο Hegsted δεν ήταν τόσο ότι υπερτίμησε τις βλαπτικές επιδράσεις των κορεσμένων λιπαρών αλλά κυρίως ότι απέτυχε να προβλέψει το προφανές: η δαιμονοποιηση… των λιπών εκανε τον κόσμο να τα αντικαταστήσει με κάτι άλλο εξίσου χορταστικό και εύληπτο. Οχι φυσικά με… μπρόκολα, μαρουλια και φασολάκια.
Η ζάχαρη είναι φθηνότερη από το λίπος.
Εξαπολύοντας μία άνευ προηγουμένου εκστρατεία «υγείας» και εξαντλώντας όλη τους τη σχεδιαστική φαντασία…οι βιομηχανιες τροφιμων..
λάνσαραν στην αγορά χιλιάδες νέα προϊόντα χαμηλών λιπαρών στα οποία τα λίπη …είχαν αντικατασταθεί από ζάχαρη, σιρόπι φρουκτόζης επεξεργασμένα άμυλα…και τα φοβερα trans λιπαρα, και φοινικέλαιο…
Χαρακτηριστικό της αφέλειας των επιστημονικών αρχών είναι ότι το 1988 η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία (American Heart Association, AHA) άρχισε να μοιράζει -με το αζημίωτο- πιστοποιητικά καρδιακής καταλληλότητας στα συσκευασμένα προϊόντα μειωμένης περιεκτικότητας σε κορεσμένα και χοληστερίνη.
Μέχρι το 1997 στα ράφια των σούπερ μάρκετ υπήρχαν 600 συσκευασμένα τρόφιμα από πενήντα πέντε εταιρείες με τη σφραγίδα «heart healthy» (υγιεινό για την καρδιά), μεταξύ των οποίων ζαχαρωμένα κορνφλέικς και γλυκίσματα.
Τα φρέσκα νωπά τρόφιμα δεν έφεραν τη σφραγίδα-σύμβολο της νέας εποχής, δημιουργώντας την εντύπωση στους καταναλωτές ότι…
το μόνο που είχε σημασία για την υγεία τους ήταν αυτό που έτρωγαν
να μην έχει λίπος.. έστω και αν ήταν πνιγμένο στη ζάχαρη και στα συντηρητικά.
Τα τρόφιμα αυτά, λόγω της εθιστικής τους γευστικότητας και υφής, οδήγησαν σε αυτό που περιγράφεται σήμερα
ως παγκόσμια επιδημία παχυσαρκίας και διαβήτη.
Τα στοιχεία μιλάνε από τους.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 60 μέχρις τις αρχές της δεκαετίας του 80 τα ποσοστά της παχυσαρκίας των ενηλίκων στις ΗΠΑ παρέμεναν σταθερά, περίπου στο 14%.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80 εκτοξεύτηκαν στο 22% για να φτάσουν σήμερα στο 32%.
Αντιστοίχως τραγικά είναι τα νούμερα για το διαβήτη
(Roger V, Go A,Lloyd-Jones D et al. Heart disease and strokes statistics-2011 update: a report of the American Heart association. Circulation. 2011, 123:e18-e209).
Ακόμα και αν η μείωση της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε λιπαρά και χοληστερίνη μείωνε τον αριθμό των εμφραγμάτων, αυτό θα αντιρροπούνταναπό την καρδιαγγειακή νοσηρότητα που προκαλεί η παχυσαρκία και ο διαβήτης.
Το γεγονός αυτό φαίνεται στα επίσημα στοιχεία της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας: ο αριθμός των καρδιαγγειακών συμβαμάτων από 5 εκατομμύρια το 1980, έφτασε τα 6 εκατομμύρια το 2000, διάστημα κατά το οποίο η κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών μειώθηκε από το 37% στο 33% (μ.ο) και η κατανάλωση υδατανθράκων αυξήθηκε από το 42% στο 48%.
Σύμφωνα με την AHA, σχεδόν όλες οι πρόσθετες θερμίδες που συνέβαλαν στο κύμα παχυσαρκίας που σαρώνει το σύγχρονο κόσμο οφείλονται στην αυξημένη κατανάλωση υδατανθράκων, δηλαδή αμυλούχων τροφών (ψωμί, ζυμαρικά, πατάτες, ρύζι, προϊόντα δημητριακών, κορν φλέικς κλπ) και ζάχαρης (γλυκά, κουλουράκια, σοκολατούχα σκευάσματα, κέικ, αναψυκτικά, χυμοί φρούτων κλπ)
(Trends in intake of energy and macronutrients-United States, 1971-2000. MMWR MorbMortal Wkly Rep. 2004, 53:80-2).
Η βλαπτικότητα της υπερφόρτωσης του διαιτολογίου του σύγχρονου ανθρώπου με υδατάνθρακες δε σταματά στην παχυσαρκία, αλλά μάλλον αρχίζει με αυτήν.
Για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού η αυξημένη πρόσληψη υδατανθράκων, συνδυαζόμενη με τη συνύπαρξη παχυσαρκίας, οδηγεί σε μία μεταβολική διαταραχή που ονομάζεται αθηρογενής δυσλιπιδαιμία η οποία συνδέεται με αυξανόμενο κίνδυνο καρδιαγγειακής νοσηρότητας.
Η δυσλιπιδαιμική αυτή διαταραχή χαρακτηρίζεται από αυξημένες τιμές τριγλυκεριδίων (TGs), μειωμένες τιμές HDL και υψηλά επίπεδα μικρής πυκνής LDL και, στα πλαίσια του σταθερού σωματικού βάρους…
Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί είναι μία δίαιτα μειωμένης κατανάλωσης υδατανθράκων…και φυσικά λήψης ω3 λιπαρών οξέων.. Ακριβως του μόνου ίσως συμπληρώματος που πρέπει να εχουμε όλοι στο τραπέζι μας…του ιχθυελαίου..
(Parks E, Hellerstein M. Carbohydrate-inducedhypertriacylglycerolemia: historical perspective and review of biological mechanisms. Am J Clin Nutr. 2000, 71:412-33) (Siri P, Krauss R. Influence of dietary carbohydrate and fat on LDL and HDL particle distribution.).
Η συμβολή των υδατανθράκων στην ανάπτυξη του παραπάνω επικίνδυνου λιπιδαιμικού προφίλ (αποκαλείται και προφίλ Β) αποδείχθηκε για πρώτη φορά
Σε Μία Κλινική Δοκιμή Το 1994.
Το ότι οι υδατάνθρακες (μία διατροφική ομάδα χημικώς τελείως διαφορετική από τα λίπη )μπορούν και… αυξάνουν τα λίπη που κυκλοφορούν στο αίμα.. είναι κάτι που σιγουρα.. μπορεί να θεωρηθεί εντελώς παραλογο.
Οι υδατάνθρακες, επηρεάζουν άμεσα διάφορες ρυθμιστικές λειτουργίες του οργανισμού.
Το 2006 ανακαλύφθηκε ότι …η απλή μείωση της πρόσληψης υδατανθράκων από το 50% στο 34%, των ημερήσιων θερμιδικών αναγκών ,είναι ικανή να επηρεάσει τη λειτουργία… 369 γονιδίων προς την κατεύθυνση της χρησιμοποίησης (καύσης) του λίπους ως κύριας πηγής ενέργειας (SparksL, Xie H, Koza R et al. High-fat/low-carbohydrate diets regulate glucose metabolism via a long-term transcriptional loop. Metabolism. 2005, 55:1457-63). Αντιθέτως, η υπερφόρτωση του οργανισμού με υδατάνθρακες, αναγκάζει το ήπαρ να συνθέτεινέες ποσότητες τριγλυκεριδίων, μέσω του μηχανισμού της de novo lipogenesis.
Όπως απέδειξαν επιστήμονες του Τμήματος Διατροφικών Επιστημών και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, ο παραπάνω μηχανισμός ενεργοποιείται από μία δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες ακόμα και σε ανθρώπους με κανονικό βάρος και φυσιολογικά επίπεδα ινσουλίνης, οδηγώντας σε αύξηση των τριγλυκεριδίων, τα οποία με τη σειρά τους είναι ικανά να οδηγήσουν στο χαρακτηριστικό μεταβολικό προφίλ της αθηρογενούς λιπιδαιμίας (υψηλά TGs, χαμηλή HDL, υψηλή μικρή πυκνή LDL).
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι όλοι οι υδατάνθρακες δεν είναι ίδιοι. Αυτοί που ενοχοποιούνται για την πρόκληση αθηρογενούς δυσλιπιδαιμίας είναι οι υδατάνθρακες υψηλού γλυκαιμικού δείκτη, δηλαδή αυτοί που μετά την κατανάλωσή τους…προκαλούν άμεση άνοδο των επιπέδων της γλυκόζης του αίματος και, συνακόλουθα, της ινσουλίνης.
Ακόμα πιο αρνητικά ήταν τα ευρήματα που αφορούσαν τη συσχέτιση υδατανθράκων υψηλού γλυκαιμικού δείκτη και… αιμορραγικών εγκεφαλικών επεισοδίων, με το σχετικό κίνδυνο να υπερβαίνει το 200%
Αντιθέτως, έχει βρεθεί ότι η κατανάλωση υδατανθράκων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη,δηλαδή υδατανθράκων που δεν αυξάνουν απότομα τα επίπεδα της γλυκόζης του αίματος,μπορεί να…
μειώσει τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων και όλων των άλλων
επικίνδυνων λιπιδαιμικών δεικτών
Τροφές με υδατάνθρακες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, είναι αυτές όπου
το άμυλο συνοδεύεται με φυτικές ίνες, όπως τα λαχανικά, τα όσπρια,το μαύρο ψωμί και οι ξηροί καρποί…
Ενώ Υψηλού Γλυκαιμικού Δείκτη είναι όλες οι τροφές με απλούς και σύνθετους επεξεργασμένους υδατάνθρακες άσπρο ψωμί, μακαρόνια, άσπρο ρύζι, πατάτες, κρουασάν, κορν-φλέικς, ζάχαρη, μέλι, παγωτά, γλυκίσματα, σοκολάτες, πίτσες κλπ,
Πολυ απλά…όλες οι τροφές που χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες διατροφικές συνήθειες…σκουπίδια, αλλα νόστιμα κι υπεραλατισμενα..
Η μαζική ένταξη αυτών των τροφίμων στο διαιτολόγιο ατόμων που βρίσκονταν ήδηστα όρια της παχυσαρκίας, δημιούργησε την τέλεια καταιγίδα και συνέβαλλε (κι ακόμα συμβάλλει) τα μέγιστα στο κύμα των καρδιομεταβολικών νοσημάτων που μαστίζει το δυτικό άνθρωπο. Δανοί ερευνητές συνέκριναν τη σχέσηκορεσμένων λιπαρών και υδατανθράκων με τις πιθανότητες καρδιαγγειακής νόσου, σε ένα δείγμα 53.644 αντρών και γυναικών.
Στα 12 χρόνια της μελέτης καταγράφηκαν 1943 περιστατικά εμφράγματος.
Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι, σε σχέση με τους υδατάνθρακες,
η κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών δεν σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης εμφράγματος, εύρημα που συμφωνεί με τα συμπεράσματα δεκάδων άλλων μελετών που παρατέθηκαν στην αρχή του κεφαλαίου.
Η σημαντικότερη διαπίστωση της μελέτης ήταν ότι
η διατροφική αντικατάσταση των κορεσμένων λιπαρών με υδατάνθρακες υψηλού γλυκαιμικού δείκτη σχετιζόταν με 33% αύξηση του κινδύνου εμφράγματος για κάθε 5% αύξηση της προσλαμβανόμενης θερμιδικής ενέργειας από υδατάνθρακες
Η δημοσίευση αυτή θεωρήθηκε μεγάλης σημασίας από τον καθηγητή του Τμήματος Διατροφής και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Harvard, Frank Hu, ο οποίος σε ένα εκτεταμένο εκδοτικό σημείωμα έκανε έκκληση για περιορισμό των ποσοτήτων των επεξεργασμένων υδατανθράκων που κατακλύζουν το διαιτολόγιο των ανεπτυγμένων κοινωνιών (Hu F. Are refined carbohydrates worse than saturated fat? Am J Clin Nutr. 2010, 91:1541-2).
Τωρα θα μου πειτε έγινε τίποτα το εντυπωσιακό εκ μερους των αρμοδιων Οργανισμων;
Ασφαλώς…μείωσαν ακόμη περισσότερο την¨οροφη¨της ολικής χοληστερόλης, βάζοντας εκατομμύρια νέους οπαδούς των χρυσοφόρων στατινων στην… κυκλοφορία…Χαίρετε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.