Κανείς δεν Μασάει όπως Εσύ.

                                 

Είναι γνωστό πως υπάρχουν μερικά πράγματα που κάνουν τον καθένα από εμάς διαφορετικό–τα αποτυπώματά μας, η φωνή μας, ο τρόπος που περπατάμε και όπως δείχνουν τα νέα δεδομένα ακόμα και ο τρόπος που μασάμε. Το νέο βιβλίο της Mary Roach, Gulp: Adventures on the Alimentary Canal, ταξιδεύει τον αναγνώστη μέσα στον ίδιο δρόμο που ακολουθεί και η τροφή μας για να καταλήξει ότι ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας μας μασάει την τροφή του είναι μοναδικός. Χαρακτηριστικά αναφέρει:

Ο τρόπος που μασάς, για παράδειγμα, είναι μοναδικός και χαρακτηριστικός όπως ο τρόπος που περπατάς ή διπλώνεις τα ρούχα σου. Υπάρχουν άνθρωποι που μασούν την τροφή τους αργά, άλλοι που την μασούν γρήγορα, άλλοι που την μασούν από τη δεξιά πλευρά του στόματός τους και μερικοί από την αριστερή, σαν αυτό που κάνουν οι αγελάδες. Οι στοματικές σου συνήθειες είναι ένα φυσιογνωμικό αποτύπωμα για σένα.

Φυσικά υπάρχουν κάθε λογής άνθρωποι που θα σας πουν πώς θα πρέπει να μασάμε. Σε μερικά μέρη λένε ότι ο τρόπος που μασάς την τροφή σου μπορεί να σε βοηθήσει να αποκτήσεις καλύτερες διατροφικές συνήθειες και καλύτερη υγεία. Ο καλύτερος τρόπος για να καις θερμίδες είναι να μασάς υπερβολικά την τροφή σου. Μασώντας την τροφή περισσότερο σου δίνεται επίσης η εντύπωση ότι έχεις φάει περισσότερο φαί και δίνεις το χρόνο στο σώμα σου το χρόνο να επεξεργαστεί σε ικανοποιητικό βαθμό τα «σημάδια πληρότητας» που στέλνει ο εγκέφαλος. Για αυτό το λόγο και πάρα πολλές δίαιτες συνιστούν το μάσιμα τσίχλας για να ξεγελιέται ο οργανισμός ότι δέχεται τροφή. Παρόλο αυτά, μία νέα μελέτη έδειξε ότι μασώντας τσίχλα μέντας μπορεί να παρασύρει μετά σε κατανάλωση ζαχαρωτών και επεξεργασμένων τροφών αντί για φρούτα και λαχανικά.

Η συγγραφέας του βιβλίου δίνει μία σειρά από τις ξεχωριστές πτυχές που υπάρχουν στην λειτουργία της μάσησης, όπως για παράδειγμα γιατί το φαγητό κάνει θόρυβο όταν το μασάμε:

Για να κάνει θόρυβο μία τροφή όταν σπάει, πρέπει να υπάρχει αυτό που λέμε ο «εύθραυστος συντελεστής»: ένα ξαφνικό και ταχύτατο κρακ. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα πατατάκι και ας το σπάσουμε στα δύο. Σε αυτό το παράδειγμα, ο ήχος αυτός τρέχει 300 μετρα το δευτερόλεπτο, δηλ. την ταχύτητα του ήχου. Έτσι το κρακ ενός τσιπ μέσα στο στόμα σου δημιουργεί μία ηχητική έκρηξη!

Ο Dr. Van der Bilt μελετά τα νευρο-μυικά χαρακτηριστικά του μασίματος. Συχνά ακούμε για τη φανταστική δύναμη που έχουν τα σαγόνια μας. Σε σχέση με την πίεση που ασκούν σε κάθε κίνηση που μασάμε, σίγουρα είναι ένας από τους πιο δυνατούς μύες που υπάρχουν στο στόμα μας. Δεν είναι όμως τόσο η δύναμή τους που εντυπωσιάζει τον Dr. Van der Bilt όσο η ακρίβεια με την οποία διαστέλλονται.

Πάρτε για παράδειγμα ένα φυστίκι ανάμεσα στους τραπεζίτες σας λίγα δευτερόλεπτα πριν το συντρίψετε με τα δόντια σας. Με ακρίβεια του χιλιοστού του δευτερολέπτου ο καρπός σπάει και οι μύες στο σαγόνι αντιλαμβάνονται την κίνηση και αντανακλαστικά πια χαλαρώνουν. Χωρίς αυτό το αντανακλαστικό τα σαγόνια μας θα συνέχιζαν να πιέζουν ασταμάτητα και να μασούν χωρίς φυσικά να υπάρχει εκεί ο καρπός άθραυστος.

Έτσι το για να μην προκαλέσουν οι μύες του σαγονιού τη «συντριβή-μάσιμα» ακόμα και των ίδιων των δοντιών, το σώμα έχει αναπτύξει ένα αυτοματοποιημένο σύστημα «φρεναρίσματος» στο μάσιμα τόσο πολύπλοκο που θα ζήλευαν και τα πιο ακριβά αυτοκίνητα. Το σαγόνι ξέρει το πόσο δυνατό είναι και όσο πιο γρήγορα και επιπόλαια ανοιγοκλείνετε το στόμα σας, τόσο λιγότερη δύναμη είναι διατεθειμένοι να παράγουν οι μύες.

Την επόμενη λοιπόν φορά που θα καθήσεις για να γευματίσεις, παρατήρησε αυτές τις μικρές εκρήξεις στο στόμα σου, το μοναδικό τρόπο που μασάς την τροφή σου.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ