Χαρτογράφηση μύθων στις σχέσεις των δυο φύλων

της Παρθένας Τσοκτουρίδου

Ένας καταστροφικός μύθος που σχετίζεται 

με τις γυναίκες και επιδράει στις σχέσεις 

τους με 

τους άντρες, είναι ότι οι γυναίκες είναι πιο 

καλές από εκείνους, λόγω του ότι 

εκφράζουν τα 

συναισθήματά τους πιο ανοιχτά. 

Δημιουργούν την εντύπωση ότι είναι πιο 

ανοιχτές στο να 

συζητούν διάφορα θέματα και να 

εκφράζουν στοργή και φιλία, συναισθήματα 

που μπορεί 

μεν να δημιουργούν ευχαρίστηση, αλλά όχι 

πάντα απαραίτητα και ειλικρίνεια.


Πολλές φορές οι συζητήσεις τους οδηγούν 

στο θυμό, ο οποίος με τη σειρά του τις 

οδηγεί 

στο δρόμο της κατάθλιψης, εξαιτίας του
ότι

δεν εκφράζουν τις ανάγκες τους, όπως κάνουν 

οι άντρες. Εκφράζουν δηλαδή συναισθήματα που δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την 

εγκαρδιότητα ή την ειλικρίνεια και δεν εκφράζουν τις άμεσες ή και έμμεσες ανάγκες τους. 

Εκφράζουν μεγάλη συγκίνηση αποκρύπτοντας τι σημαντικό τις βασανίζει πραγματικά. 


Το αποτέλεσμα είναι εμφανές: Οι άντρες απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από τη 

σχέση, επειδή νιώθουν πως και τα δικά τους συναισθήματα έχουν βαρύτητα. Ο θυμός των 

γυναικών προξενεί θυμό και στους άντρες, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ανασφάλειας στα 

ζευγάρια, λόγω της μη συναισθηματικής προσέγγισης κι επομένως, της απομάκρυνσης του 

ενός από τον άλλο.



Στην προκειμένη περίπτωση, θα πρέπει να λάβουμε όμως 

υπόψη και το εξής γεγονός και ν’ 

αναρωτηθούμε πραγματικά, γιατί αναστατώνονται οι 

γυναίκες από τη μη εξωτερίκευση 

συναισθημάτων των αντρών, ενώ ουσιαστικά αυτές είναι 

εκείνες που περιμένουν πάντα απ’ 

αυτούς να είναι ορθολογιστές, λειτουργικοί, ασυγκίνητοι, 

στωικοί και γενναίοι πολεμιστές.




Στην πραγματικότητα, σ’ αυτήν την προκειμένη 

περίπτωση, είναι πως οι άντρες στερούνται 

από τις γυναίκες τη δυνατότητα να πετάξουν τη συναισθηματική τους πανοπλία. 

Παρατηρείται έτσι, μια ανισορροπία στις σχέσεις των ζευγαριών, λόγω της υπονόμευσης 

των ικανοτήτων του άλλου προσώπου για τη μη έκφραση των συναισθημάτων του και ο 

καθένας θαρρεί πως ο δικός του τρόπος αντίδρασης είναι ανώτερος από τον τρόπο του 

άλλου.



Ο μύθος ότι οι άντρες και οι γυναίκες είναι τόσο διαφορετικοί, που δεν μπορούν ή 

δυσκολεύονται να καταλάβουν ο ένας τον άλλο, είναι ένα εμπόδιο στο ν’ ανακαλύψουν τα 

ζευγάρια τους βασικούς τρόπους, για να βιώνει ο καθένας τον εαυτό του ως ξεχωριστή 

προσωπικότητα με σεβασμό στον κόσμο του άλλου.


Μια βιολογική ανάλυση για την κυριαρχική κι επιθετική συμπεριφορά των αντρών, για την 

οποία παραπονούνται αρκετές γυναίκες, θα μας οδηγήσει στο συμπέρασμα της συνέπειας 

της φυσιολογικής εξέλιξης των συνιστωσών του ανδρισμού τους. Η επιθετικότητα τους 

συνδέεται με τα επίπεδα τεστοστερόνης, που ασκούν οι εγκεφαλικές ορμόνες στον 

οργανισμό τους και αυξάνεται ή μειώνεται ανάλογα με το κοινωνικό τους περιβάλλον.



Ας μη ξεχνάμε πως οι άνθρωποι είναι όμηροι της φυσιολογίας. Έτσι και οι άντρες 

εξαρτώνται κι επηρεάζονται από φυσιολογικούς παράγοντες, μα κι από ψυχολογικούς και 

περιβαλλοντικούς. Κι όταν οι γυναίκες δεν αντιλαμβάνονται τις ανάγκες τους, τότε 

επέρχεται αναπόφευκτη η αδιαφορία και η έλλειψη αγάπης μεταξύ τους.



Οι γυναίκες κατηγορούν τα άντρες – πολλές φορές άδικα – για αναισθησία κι αδιαφορία, 

επειδή για εκείνους είναι πολύ δύσκολο να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Η λειτουργία 

τους αυτή, ωθεί τους άντρες να τηρούν προστατευτική τάση απέναντι στις κατηγορίες των 

γυναικών, να θυμώνουν συχνά και να τις κατηγορούν ότι είναι ανίκανες να επιλύσουν 

προβλήματα.

Οι γυναίκες παραπονούνται, επειδή 

επιθυμούν να έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση 

στα συναισθήματα των αντρών και το 

αποτέλεσμα τελικά είναι να μη παίρνουν 

αυτά που θέλουν απ’ αυτούς, τον 

παραδοσιακό δηλαδή τρόπο του προστάτη 

και του κουβαλητή.

Είναι σαφές πως, εάν δεν βρεθούν τρόποι 

εκμάθησης δεξιοτήτων κι επικοινωνίας 

μεταξύ 

των δυο φύλων, οι συγκρούσεις τους δεν 

θα επιλυθούν ποτέ, εφόσον δεν θα μπορούν 

να 

κατανοούν τις συμπεριφορές τους και να κυβερνούν τη ζωή τους ως ζευγάρια.



Η αυτογνωσία είναι ένας παράγοντας, που δεν οδηγεί το ζευγάρι σ’ αδιέξοδες 

συμπεριφορές και βοηθάει σ’ αυτές τις περιπτώσεις στην ωρίμανση των δυο φύλων ώστε 

οι σχέσεις τους να γίνουν πιο υγιείς και ισορροπημένες. Η βελτίωση επίσης της ικανότητας 

για επικοινωνία θα τους οδηγήσει να ξεφύγουν από το λεξικό των παρεξηγημένων λέξεων.



Όταν οι διαφωνίες και οι αδυναμίες συζητιούνται με ασκήσεις επικοινωνίας, και είναι 

προσανατολισμένες, οι σχέσεις των δυο φύλων ξαναβρίσκουν τον έλεγχο τους και 

χαρτογραφούνται οργανωμένες και ισορροπημένες.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ