Σε ποια χρονιά ζούμε?

Διαβάζοντας τις λίστες με τα πιο πετυχημένα άλμπουμ της εβδομάδας στην Αμερική πραγματικά μπερδεύομαι ημερολογιακά και αναρωτιέμαι ποια χρονιά διανύουμε.

Όλα παραπέμπουν στην δεκαετία του '70 σε σημείο που με κάνει να αισθάνομαι ενοχές για την προβολή που κάνω στις εκπομπές μου σε παλαιότερες ηχογραφήσεις που δυστυχώς όπως έχουμε εντοπίσει όλο και περισσότερο απασχολούν, όχι μόνο αυτούς που έζησαν τότε, αλλά και τους σημερινούς νέους που μαγνητίζονται θα έλεγα από τις επιτυχίες και τους καλλιτέχνες από το παρελθόν που συνεχίζουν να συγκινούν με διάφορους τρόπους νέους και μεγαλύτερους.

Στο Νο 1 άλμπουμ στην Αμερική, μετά από 38 χρόνια καριέρας ο Tom Petty με το 13o στούντιο άλμπουμ του Hypnotic Eye που πήρε καλές κριτικές από τον τύπο και τα εναλλακτικά μουσικά site που απευθύνονται σε νεαρές ηλικίες.

Στο Νο 2 άλλος ένας βετεράνος, ο Eric Clapton λίγους μήνες πριν συμπληρώσει τα 70 χρόνια του ηχογράφησε ένα άλμπουμ με τραγούδια του JJ Cale που πέθανε πέρυσι.

Οι δύο φίλοι ήταν από τους καλλιτέχνες που διακρίθηκαν στην δεκαετία του 70, όπως και ο Tom Petty και σχεδόν όλα τα τραγούδια στο άλμπουμ The Breeze: An appreciation of JJ Cale ακούστηκαν για πρώτη φορά στην δεκαετία του '70.

Στο Νο 3 τα τραγούδια της ταινίας Guardians Of The Galaxy που η υπόθεσή της εξελίσσεται στο 2014. Οι παραγωγοί της ταινίας επέλεξαν σαν μουσική επένδυση τραγούδια από την δεκαετία του '70, με δύο εξαιρέσεις από τραγούδια από τα τέλη του '60.

Blue Suede, Elvin Bishop, Rupert Holmes, Redbone, Rassberies, 10 cc, Runaways, είναι μερικά από τα ονόματα που ακούγονται στην ταινία και δεν είναι βέβαια πια στην επικαιρότητα. 

Ο μόνος που υπάρχει τραγούδι του στο Guardians Of The Galaxy και είναι ακόμα στην επικαιρότητα είναι ο David Bowie.

Βέβαια έχω διαπιστώσει ότι πολλοί από τους σημερινούς νέους γνωρίζουν τα περισσότερα από τα τραγούδια από το παρελθόν, αλλά σε σύγκριση με τις παλαιότερες γενιές αυτό είναι πρωτόγνωρο.

Με εξαίρεση την δεκαετία του '60, η οποία είχε μια σχέση με τα τραγούδια της δεκαετίας του '40 που ήταν μόλις 2 δεκαετίες πίσω, οι καλλιτέχνες και τα τραγούδια από τις δεκαετίες από το 40 και πριν δεν είχαν ιδιαίτερη απήχηση στις επόμενες γενιές.

Αυτό λογικά δείχνει ότι τα τραγούδια από την εποχή που επισημοποιήθηκε η εμφάνιση του ροκ και μετά, δηλαδή το 1955, η μουσική είναι πιο διαχρονική σε σχέση με αυτή από το πιο μακρινό παρελθόν.

Σύντομα βέβαια οι καλλιτέχνες που γεννήθηκαν στην δεκαετία του '40, από βιολογικής πλευράς, θα αποσυρθούν ίσως τότε δούμε μία σταδιακή ανανέωση στην μουσική, αλλά και πάλι πάντα οι νεότεροι θα αντλούν ιδέες και θα ακούνε μουσική από το παρελθόν.

Γιάννη Πετρίδης     

apotis4stis5

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ