Κρίση Επιληψίας και μέθοδος αντιμετώπισης

Η επιληψία είναι μία αρχαιότατη νόσος. Υπάρχουν δείγματα καταγραφής της στην Αρχαία Ελλάδα, τον Μεσαίωνα, ακόμα και την Αγία Γραφή. Στα χρόνια εκείνα (πριν τον Ιπποκράτη), θεωρείτο ότι πήγαζε από θεϊκές (η δαιμονικές) αιτίες και συγχεόταν με τον σεληνιασμό και τον δαιμονισμό. Πρώτος ο Ιπποκράτης όρισε την "ιερή νόσο" (όπως την αποκαλούσε) ως νόσο του εγκεφάλου. Βρήκε μάλιστα και βότανα με τα οποία μπορούσε να ιαθεί.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες σχετικά με το τί προκαλεί την επιληψία, ούτε το ποια είναι τα βασικά αίτια και ποια η μακροχρόνια αντιμετώπισή της. Θα μπω όμως σε λεπτομέρειες σχετικά με το τί πρέπει να κάνεις όταν βρεθείς μπροστά σε άτομο που παθαίνει κρίση επιληψίας και ποιες θα πρέπει να είναι οι άμεσες ενέργειές σου. Τέλος, θα σου πω δυο λόγια σχετικά με τις συνηθέστερες παρανοήσεις επί του θέματος και τί είναι αυτό που δεν πρέπει με τίποτα να κάνεις την ώρα μιας τέτοιας κρίσης. Και μην νομίζεις ότι είναι σπάνιο φαινόμενο. Οι επιληπτικοί υπολογίζονται γύρω στα 50 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι καθόλου απίθανο να συναντηθείτε...


Στο πρόσφατο παρελθόν, η ενέργεια που επικρατούσε ως σωστή για μία κρίση επιληψίας, ήταν το να βάλεις ένα κουτάλι στο στόμα του ασθενή τη στιγμή των σπασμών έτσι ώστε να μην καταπιεί τη γλώσσα του. Αυτό διατηρήθηκε για πολλά χρόνια και, δυστυχώς, προκάλεσε πολλά δεινά στους ασθενείς.

Η γλώσσα του ασθενή την ώρα των σπασμών της επιληπτικής κρίσης,δεν υπάρχει περίπτωση να καταποθεί, να φύγει, να πεταχτεί έξω ή γενικότερα να αλλάξει χώρο κατοικίας. Θα μείνει ακριβώς εκεί που βρίσκεται, δηλαδή μέσα στο στόμα.

Το να προσπαθήσεις να βάλεις ένα κουτάλι στο στόμα του ασθενή είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, πρώτα απ΄ όλα για τον ίδιο τον ασθενή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις τραυματισμών ασθενών από ένα τέτοιο εγχείρημα. Ταυτόχρονα, η αντίληψη που επικρατούσε σχετικά με το να τοποθετήσεις τα δάχτυλά σου μέσα στο στόμα του ασθενή για να εμποδίσεις την κατάποση της γλώσσας, κόστισε πολλά δαγκωμένα δάχτυλα σε όσους το προσπάθησαν. Η δύναμη με την οποία σφίγγουν οι σιαγόνες την ώρα των κρίσεων είναι τόσο μεγάλη που μπορεί εύκολα να προκαλέσει σοβαρότατο τραυματισμό στα δάχτυλα σου.

Τελικά τί είναι αυτό που πρέπει να κάνεις αν βρεθείς ενώπιον μίας επιληπτικής κρίσης;

1. Η κρίση θα περάσει μέσα σε λίγα λεπτά (ίσως και δευτερόλεπτα). Θα πρέπει καθ' όλη αυτή τη διάρκεια να μείνεις ήρεμος και να διατηρήσεις ήρεμους και τους παρευρισκόμενους. Το θέαμα είναι πολύ έντονο συναισθηματικά και η πρώτη σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό είναι να πάρεις τον ασθενή αγκαλιά και να τον περιορίσεις. Αυτό είναι λάθος. Πρέπει πρώτα απ' όλα όλοι να μείνουν ήρεμοι.
   
   Όταν λέω ότι το θέαμα είναι πολύ έντονο συναισθηματικά, το εννοώ. Εδώ έχω ένα βίντεο από πραγματική κρίση επιληψίας μίας ενήλικης κοπέλας. Αν και είναι κάπως σκληρό (και σε παιδί είναι ακόμα σκληρότερο), καλό θα είναι να το δεις για να μην βρεθείς εντελώς απροετοίμαστος σε περίπτωση που αντιμετωπίσεις παρόμοιο περιστατικό. Καλύτερα να πάθεις το σοκ τώρα που κάθεσαι στην καρέκλα σου, παρά όταν θα πρέπει να αντιδράσεις.
   
   Για την ιστορία, μην ανησυχείς, η κοπέλα δεν έπαθε απολύτως τίποτα.
   
   
   
2. Άφησε την κρίση να εξελιχθεί μόνη της, χωρίς να παρέμβεις πουθενά.
3. Ο μόνος τρόπος να τραυματιστεί ο ασθενής την ώρα της επιληπτικής κρίσης είναι να χτυπήσει κατά λάθος σε κάτι από τα αντικείμενα που τον περιβάλλουν: καρέκλες, τραπέζια, ντουλάπια, αιχμηρά αντικείμενα, πάτωμα κ.λπ. Θα πρέπει λοιπόν άμεσα με το που αντιληφθείς μία τέτοια κρίση, να φροντίσεις να καλύψεις με κάτι μαλακό τα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά στον ασθενή και μπορεί να του προκαλέσουν τραυματισμό. Ένα μαξιλάρι, ένα μπουφάν, μία κουβέρτα ή γενικότερα κάτι που θα απορροφήσει τη δύναμη ενός πιθανού χτυπήματος, είναι τα ιδανικότερα. Επίσης, αν φοράει γυαλιά, πρέπει να του τα βγάλεις προσεκτικά αλλά γρήγορα. Η κεντρική ιδέα είναι να μην μπορεί να τραυματιστεί λόγω των σπασμών.
4. Αν η κρίση επαναληφθεί πάνω από 3 φορές συνεχόμενα ή πάνω από 5 λεπτά τη φορά, θα πρέπει να καλέσεις αμέσως ασθενοφόρο διότι τότε το άτομο χρήζει παρακολούθησης από γιατρό.
5. Μην δώσεις τίποτα στον ασθενή να φάει ή να πιει μέχρι να ανακτήσει 100% τη συνείδηση και τις αισθήσεις του. Αν έρθει ξαφνικά μία δεύτερη κρίση, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πνιγεί από το φαγητό ή το υγρό που δεν θα έχει καταπιεί.

Δεν πρέπει να κάνεις τίποτε μα τίποτε άλλο.

Εύκολο δεν ήταν;

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ