Σαβαώθ, Σετ, Τυφών και ο Γάιδαρος

 Οι συμβολισμοί απ΄αρχαιοτάτων χρόνων σε όλες τις θρησκείες και τα ιερατεία των εθνών, έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στο να ελέγξουν πνευματικά τον άνθρωπο περνώντας του υποσυνείδητα μηνύματα.

Οι θρησκευτικοί και μυθολογικοί συμβολισμοί όχι μόνον δεν είναι τυχαίοι, αλλά έχουν καθοριστεί από σκοτεινά ιερατεία στο βάθος των χιλιετηρίδων, με γνώσεις σε συμπαντικά αρχέτυπα ώστε μόνο οι μυημένοι – γνώστες  να έχουν την ικανότητα να τα χρησιμοποιούν προς όφελός τους.

Στην παρούσα ανάρτηση θα αναλύσουμε τρεις σκοτεινές θεότητες διαφορετικών λαών, (Σαβαώθ, Σετ, Τυφών) με κοινό συμβολισμό τον Όνο, τον γνωστό σε εμάς γάιδαρο.

 

                 Ο έβδομος άρχων των Οφιανών δαιμόνων, Θαφαβαώθ ή Ονοήλ ήταν ονοκέφαλος αλλά και ο Σαβαώθ των Εβραίων κατά τους Έλληνες ήταν ¨άνθρωπος όνου μορφήν έχων¨. Ίσως γιατί το γνωστό σε εμάς όνομα Σαβαώθ, στην πραγματική του προφορά είναι Τσεβαώθ – Ιαβέ – Γιαχβέ. Το όνομα Τσεβαώθ αποτελείται από τις λέξεις Τσε – βαώθ, όπου το Τσε είναι αναγραμματισμός του Σετ βαώθ, δηλαδή του σκοτεινού αιγυπτιακού θεού Σετ που και αυτός ήταν ονοκέφαλος μαζί με τους 72 εταίρους του, που είναι εξάλλου και ο αριθμός των μελών του Ύπατου Σιωνιστικού Συμβουλίου. 72 είναι και οι βασιλείς Νεφελίμ, όλοι τους ζωοκέφαλοι τους οποίους χρησιμοποίησε ο Σολομώντας για να χτίσει το ναό του.

              Γενικά στην αρχαιότητα οι Ιουδαίοι θεωρούνταν Ονολάτρες όπως μας αναφέρει ο Διόδωρος Σικελιώτης (34.1 και Τάκιτος V4). Όμως στοιχεία ονολατρείας συναντάμε και σε άλλους λαούς. Οι Βραχμάνες οι οποίοι παρέδιδαν τους όρκους αγνότητας, θυσίαζαν όνους για να εξιλεωθούν, ενώ στους Αρμένιους, η ονοθυσία περιείχε και στοιχεία προγονολατρείας. Επιπροσθέτως, ο διάβολος του Ισλαμισμού, Ιμπλίς ή Σεϊτάν περιγράφεται με κεφάλι γαϊδάρου.

Δεν μπορεί να είναι γνωστό σήμερα, τι ακριβώς επεδίωξαν οι Τιτάνες, όταν δημιουργούσαν ονοκέφαλα και λοιπά ζωοκέφαλα όντα στην αιγυπτιακή έρημο. Όμως δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής του αναγνώστη, ότι οι Τιτάνες και μετέπειτα Άτλαντες, μετά την ήττα τους στην Τιτανομαχία αποσύρθηκαν στις χώρες που βρίσκονται πέρα από τα δυτικά όρια του ατλαντικού ωκεανού. Η 4^η Ιουλίου 1776, ημέρα ανακηρύξεως των ΗΠΑ ως ανεξάρτητου κράτους, ήταν δημιούργημα Ιλουμινατών και Ελευθεροτεκτόνων. Το έμβλημα δε του πανίσχυρου Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ είναι ένας Όνος.

            Ο Τυφώνας της ελληνικής μυθολογίας ήταν τέρας, υιός του Τάρταρου και της Γαίας ή κατά τον Πλούταρχο υιός του Κρόνου. Είχε τεράστιες διαστάσεις και από τους ώμους του φύτρωναν 100 κεφάλια δράκοντα και αντί για πόδια είχε σπείρες εχιδνών. Ανεξαρτήτως πως γεννήθηκε ή ποιανού υιός ήταν, ταυτίζεται με το σκοτεινό θεό Σετ, με τον αραβικό θεό Σεϊτάν και με πολλούς άλλους σκοτεινούς θεούς. Από τη μυθολογία γνωρίζουμε ότι στην αρχή της Τιτανομαχίας οι Θεοί του Ολύμπου φοβήθηκαν και κρύφτηκαν στην Αίγυπτο μεταμορφωμένοι σε ζώα. Μόνον ο Δίας έμεινε να κατακεραυνώσει το τέρας, όπου στην εξέλιξη της μάχης έχασε και ο Τυφώνας του αφαίρεσε τα νεύρα των χεριών και των ποδιών του. Τη ¨βλάβη¨ του Διός αποκατέστησαν ο Ερμής και ο Αιγίπανος που τοποθέτησαν τα νεύρα στη θέση τους και κατατρόπωσε το τέρας. 

             Σύμφωνα με τον Πλούταρχο (Ηθικά, περί Ίσιδος και Οσίριδος 371 Β) η φυγή του Τυφώνα κράτησε 7 μέρες επάνω σε γάιδαρο μετά τη μάχη, και όταν αυτός σώθηκε γέννησε τον Ιεροσόλυμο και τον Ιουδαίο. Επίσης ο Πλούταρχος, ιερέας και μυημένος στα μυστήρια των Δελφών, πίστευε ότι ο Τυφώνας είναι μία τελείως αρνητική έννοια αλλά και οντότητα, όπου συμβόλιζε τη φθορά τις αρρώστιες και τις ψυχικές διαταραχές. Το να κατάγεται λοιπόν κάποιος από το σπέρμα του Τυφώνα δεν ήταν καθόλου κολακευτικό, πράγμα που καταλόγιζε για την καταγωγή των Εβραίων.

Γνωρίζουμε πως ο Τυφώνας είχε ως σύμβολό του το γάιδαρο (Πλούταρχος Ηθικά, περί Ίσιδος και Οσίριδος 363 Γ), όπως επίσης γνωρίζουμε από το συγγραφέα Απίωνα, ότι μέσα στα ¨Άγια των Αγίων ¨ του ναού του Σολομώντος υπήρχε ένα ομοίωμα γαϊδάρου, στο οποίο οι ιερείς του Ισραήλ προσέφεραν θυσίες. Φυσικά ο γάιδαρος αυτός ήταν ο Σετ ή Σηθ (Τυφών).

              Ο Σετ ή Σηθ ήταν θεός κακοποιός των Αιγυπτίων και αδερφός του Όσιρι τον οποίο φόνευσε και κατατεμάχισε για να βασιλέψει στην Αίγυπτο. Αργότερα ο Σετ εξορίστηκε στην έρημο και έγινε θεός των νομάδων της ερήμου με το όνομα Ιαβέ – Τσεβαώθ και απεικονίζεται να έχει κεφάλι γαϊδάρου. Για του λόγου του αληθές ο γνωστός σε όλους απατεώνας και περιπλανώμενος νομάς, Μωυσής έλαβε εντολή από το σκοτεινό εξόριστο θεό του, Σετ, να καταλάβει με ύπουλο τρόπο και με σκοτεινή μαγεία, (βλέπε 10 πληγές του Φαραώ) τη γη της επαγγελίας που δεν είναι άλλη από την Αίγυπτο και τους ελληνογενείς αιγύπτιους. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη και επέστρεψε αναγκαστικά με τις καμήλες του στα Ιεροσόλυμα στην περιοχη που ο Σετ – Τυφών είχε γεννήσει τον πρώτο του υιό, Ιεροσόλυμο. Εκεί ο βασιλιάς Σολομώντας με τη βοήθεια των 72 βασιλιάδων (Σολομωνική) Νεφελίμ έκτισε τον περιβόητο ναό του για να επαναφέρει στην εξουσία τον σκοτεινό θεό, Τσεβαώθ – Ιαβέ – Γιαχβέ – Τυφώνα – Σετ.

             Τέλος δεν είναι δυνατόν να μην επισημάνουμε την ¨συμβολική¨ είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα, καβάλα σε έναν γάιδαρο, την ημέρα του εβραϊκού Πεσάχ-Πάσχα. Όπως αναφέρουν οι Ευαγγελιστές, την επόμενη ημέρα της ανάστασης του Λαζάρου, ο Ιησούς ζήτησε από τους μαθητές του, να του βρουν ένα γαϊδουράκι. Πάνω σε αυτό σκόπευε να πάει στην Ιερουσαλήμ. Εκείνες τις ημέρες είχε μαζευτεί πολύς κόσμος στην πόλη, για τον εορτασμό του Εβραϊκού Πάσχα. Το Εβραϊκό Πάσχα ήταν γιορτή που γινόταν σε ανάμνηση της φυγής των Εβραίων από τους Αιγυπτίους. Πάνω σε Όνο, εισήλθε ο Ιησούς στην Ιερουσαλήμ όπου πήγε απευθείας στο ναό τού Σολομώντα και έβγαλε έξω όλους όσους πουλούσαν και αγόραζαν μέσα στο ναό, και αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών όπως και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν τα περιστέρια, ενώ αποκαλούσε τους ραβίνους βδελύγματα εχιδνών.  

Οι θρησκευτικοί και μυθολογικοί συμβολισμοί των λαών, δείχνουν με ακρίβεια την καταγωγή τους. Κάποιοι λαοί κρύβουν επιμελώς το σκοτεινό παρελθόν τους, ενώ κάποιοι άλλοι είναι περήφανοι για το ρουν της μυθιστορίας τους. Αυτό που πρέπει θυμόμαστε σαν Έλληνες είναι ότι φέρουμε εντός μας το Αγνό Φως το Σύμπαντος Κόσμου και πρέπει να το κρατάμε συνεχώς αναμμένο για να παραμένει ζωντανή η ελπίδα σε όλο τον πλανήτη. 


Πηγές:
Πλούταρχος Ηθικά, περί Ίσιδος και Οσίριδος
Ιώσηπος λόγοι Β΄
Ν. Λίτσας, Η Ιερή προϊστορία της Ελλάδος    

diogeneis

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ