«Είναι γόνιμη η μοναξιά, επειδή είναι δύσκολη. Γόνιμος είναι και ο έρωτας: επειδή κι ο έρωτας είναι δύσκολος»
«ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕΨΕΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΣΑΣ ανησυχία και ταραχή,
επειδή νιώθετε μέσα σας έναν αόριστο πόθο να ξεφύγετε απ’ τη μόνωσή σας.
Ίσα-ίσα, αυτός ο πόθος -αν τον μεταχειριστείτε γαλήνια και στοχαστικά, σαν
μέσο για κάποιο σκοπό- θα σας βοηθήσει ν’ απλώσετε τη μοναξιά σας σε πιο
πλούσιο και πιο πλατύ χώρο.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ την ευκολότερη (συμβατική) λύση,
την ευκολότερη απ’ όλες τις εύκολες λύσεις. Είναι, ωστόσο, φανερό πως πρέπει
να στεκόμαστε στο Δύσκολο· κάθε ζωντανή ύπαρξη σ’ αυτό στέκεται. Το κάθε τι
στη φύση αξαίνει κι “αμύνεται” κατά το δικό του τρόπο· από μέσα του ξεπηδάει
μια ατομικότητα ολότελα δική του, που μάχεται να μείνει δική του με κάθε μέσο
κι ενάντια σ’ όλα τα εμπόδια. Λίγα πράματα ξέρουμε· όμως, για το ότι πρέπει να
στεκόμαστε στο Δύσκολο, θα ‘μαστε πάντα σίγουροι. Είναι γόνιμη η μοναξιά,
επειδή είναι δύσκολη. Ένας παραπάνω λόγος για να επιχειρήσουμε κάτι, πρέπει
να ‘ναι η δυσκολία που το κάτι αυτό παρουσιάζει.
ΓΟΝΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ: επειδή κι ο έρωτας είναι δύσκολος. Έρωτας του
ανθρώπου για τον άνθρωπο: ίσως αυτό να ‘ναι το δυσκολότερο απ’ όσα μάς
έταξεν η μοίρα, το πιο απόμακρο, η τελευταία δοκιμασία, το έργο που όλα τ’
άλλα δεν είναι παρά προετοιμασία και προπαρασκευή του. Γι’ αυτό κι οι νέοι -
που είναι “αρχάριοι” στο κάθε τι- δεν ξέρουν ακόμα ν’ αγαπούν: πρέπει να
διδαχτούν τον έρωτα». (…)