Η Μετάλλαξη των Ανθρώπων - Τα ανθρώπινα όντα προήλθαν από τον ωκεανό

Αναδιοργανώνεστε σε υποατομικό επίπεδο!

Οι φωτοκωδικοποιημένες ίνες που έχετε μέσα στο σώμα σας είναι λεπτοφυείς μορφές ενέργειας που ενώνουν τα πάντα μαζί.

Αυτές οι «αραχνοϋφαντες» ίνες αναδιοργανώνονται διεγειρόμενες από ακτίνες και φωτόνια, που έρχονται στον πλανήτη φέρνοντας κοσμική ενέργεια. Όταν πίνετε αγνό, καθαρό νερό, οι ίνες αναδιοργανώνονται και αναζωογονούν το σώμα σας. Ενεργοποιούνται ιδιαίτερα με την οξυγόνωση και τις βαθιές αναπνοές. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι οξυγόνωσης με λήψη βοτάνων που καθαρίζουν το αίμα. Όταν το αίμα εξαγνίζεται, φέρει μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου.

Έτσι, η αναδιοργάνωση των ινών αυξάνει και εντείνεται και οι ίνες τονώνουν τον οργανισμό σας με πολλούς τρόπους.

Όλα αυτά σχετίζονται με την ενεργοποίηση του εγκεφάλου σας.

Έχετε τα κλειδιά και τους κωδικούς για ν’ ανοίξετε το ανενεργό τμήμα του.

Το σχέδιο και η πρόθεση είναι να εξελιχθούν τα ανθρώπινα όντα, με βάση την αύξηση του φωτός, σε πολυτάλαντα όντα. Πολλοί χρησιμοποιούν μόνον το 6-8% του εγκεφάλου τους. Όσοι χρησιμοποιούν μεγαλύτερο ποσοστό, όπως π.χ. ο Αϊνστάιν, φτάνουν το 15-20%. Σας παροτρύνουμε ν’ αναρωτηθείτε τι συμβαίνει με το υπόλοιπο 80%. Γιατί είναι ανενεργό; Γιατί δεν είναι συνδεδεμένο;

Το ενδοκρινικό σύστημα θα εξελιχθεί παράλληλα με το DNA, και θα παράγει χημικές ουσίες που θα είναι συνδυασμοί νοημόνων γεωμετρικών σχημάτων. Αυτά τα σχήματα θα υπάρχουν σε όλο το σώμα και δεν θα είναι εντοπισμένα μόνο στον εγκέφαλο. Τα πάντα θα συμβούν ταυτόχρονα.

Το ενδοκρινικό σύστημα μπορεί να εκκρίνει χημικές ουσίες που επιδρούν σχεδόν σαν ψυχεδελικές ουσίες, οι οποίες θα σας εκτοξεύσουν σε καινούριες μορφές ευφυΐας. Στην κοινωνία σας υπάρχουν διαφωνίες σε σχέση με αντίστοιχες ουσίες. Οτιδήποτε σχετίζεται με τη διεύρυνση του νου έχει χαρακτηριστεί κακό και τρομακτικό. Εντούτοις, ταυτόχρονα, ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού έχει εθιστεί σε συνταγογραφημένα ναρκωτικά που κρατούν τους ανθρώπους σε καταστολή. Η κοινωνία σας θεωρεί αποδεκτά τις συνταγογραφημένες χημικές ουσίες που καταστέλλουν τις φυσικές χημικές διαδικασίες, ενώ απορρίπτει τις χημικές ουσίες που ενεργοποιούν το νου και ανοίγουν άλλες πραγματικότητες. Ασκείται τεράστιος έλεγχος στις ιδέες σας σχετικά με το τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται να καταναλώσετε. Σκεφτείτε το καλά αυτό.

Ας ανοίξουμε καινούργιους ορίζοντες στην ζωή μας

Η Ψυχή των Ελλήνων υπάρχει διαρκώς και εκφράζεται μέσα από την συλλογική τους διάνοια, αυτή όμως χρειάζεται να ζει και να ζει καλά και ο καθένας που αποτελεί δικό της μέρος, σαν ένα τεράστιο ψηφιδωτό, που εκτείνεται σε πολλές διαστάσεις, χρειάζεται όμως όλες τις ψηφίδες για να είναι σωστό, αν κάποια του λείπει δεν είναι εντάξει.

Φαίνεται πως για όλα αυτά μονόδρομος είναι η ειρηνική επανάσταση των διανοουμένων, αρκεί να καταλαβαίνουμε την λέξη σωστά, τον διανοούμενο δεν τον κάνουν τα πτυχία, γίνεται διανοούμενος όποιος έχει αγάπη για την δουλειά, ουσιαστική αγάπη για την παιδεία, μορφώνει τον εαυτό του διαρκώς και επαναστατεί ενάντια στην πνευματική δουλεία, όπως άλλοτε οι πατέρες μας έπαιρναν τα όπλα και πολεμούσαν τον δυνάστη.

Εμείς σήμερα έχουμε την πένα και το πληκτρολόγιο και όλα τα συστήματα ανοικτά για να ακουστούν οι δικές μας απόψεις, αρκεί να μην θέλουμε να γίνουμε σε όλους αρεστοί, μια καλή συζήτηση απαιτεί διαφωνίες. Αρκεί να έχουμε καλή καρδιά και να αγαπάμε τον συνομιλητή μας, αυτά τα δύο είναι αρκετά για να πολεμήσουμε με το πληκτρολόγιο, ενάντια στην αμάθεια και στην ψευτιά, στην δυσώδη απαξία της διανοίας που ο καθένας διαθέτει και στο τέλμα που υπάρχει γενικά, όταν αναπαράγονται ψευδείς ειδήσεις και ο άνθρωπος παρασύρεται τελικά στην εύκολη γοητεία της όμορφης εικόνας.

Ο Λόγος είναι τελικά, ο λόγος είναι που θα μας δώσει πίσω την ψυχική μας υγεία, εδώ δεν εννοώ ότι ο άνθρωπος δεν είναι υγιής, μια χαρά είναι, πάντα όμως υπάρχει και το καλύτερα και για αυτό όλοι προσπαθούμε.

Καλύτερα λοιπόν, κάτι που να μας ανεβάζει και τι καλύτερο υπάρχει από αυτό από τα βιβλία που δεν είναι ακριβώς βιβλία, το καθένα δίνει ενέργεια και καλές συμβουλές, σε όποιον θέλει να το διαβάσει.

Το πιο καλό όμως σε αυτά είναι πως είναι νέα τεχνολογία, τα λόγια είναι λίγα και καλά και δεν χρειάζονται επεξηγηματικές εκφράσεις.

Είναι σαν να διαβάζει κανείς τριάντα σελίδες γεμάτες με αποφθέγματα, που όμως δένουν μεταξύ τους και έχουν ειρμό, αν και είναι συμπυκνωμένες εκφράσεις.

Άλλοι πάλι λένε ότι σαν να καθαρίζει το μυαλό τους, να φεύγει μια ομίχλη, ένα πέπλο που το σκέπαζε και ξαφνικά μερικά πράγματα τους φαίνονται προφανή και αυτονόητα, σε σημείο να απορούν γιατί τόσον καιρό δεν τα έβλεπαν. Θα ήταν πάντα εκεί λένε, μόνο που εμείς δεν μπορούσαμε να τα διακρίνουμε.

Παραδόσεις των αρχαίων Ελλήνων για την γλαύκα

Η λέξη γλαῦξ συγγενεύει ετυμολογικά στη συνείδηση των αρχαίων με τη λέξη γλαυκός και το ρήμα γλαύσσω, όπου ενυπάρχει η έννοια της λάμψης. Στα νέα ελληνικά ισοδυναμεί φυσικά με τη λέξη κουκουβάγια. 

Από τους αρχαίους συγγραφείς χαρακτηρίζεται ως  νυκτερόβιος, νυκτερινός και γαμψῶνυξ. 

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη (Π. ζ. ιστ. 619b) δεν βλέπει καλά τη μέρα,  κυνηγά  κυρίως στο τέλος του δειλινού και πριν από την αυγή,  τρώει ποντίκια σαύρες και άλλα παρόμοια μικρά ζώα. Ορισμένες φορές θεωρείται κακός οιωνός, όπως για παράδειγμα όταν προμηνύει τον θάνατο του Πύρρου (Αιλιανός 10.37). Άλλες φορές όμως θεωρείται προάγγελος της νίκης. 

Έτσι ο Ησύχιος μας πληροφορεί πως πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας πέρασε πάνω από τα πλοία μία γλαύκα, προαναγγέλλοντας τον ελληνικό θρίαμβο.  Επίσης ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (20.11.3) αναφέρει ότι ο τύραννος των Συρακουσών Αγαθοκλής απελευθέρωσε μερικές  γλαύκες, προκειμένου να εμψυχώσει τους στρατιώτες του. Άλλες φορές θεωρείται ότι προμαντεύει τον καιρό, καλοκαιρία ή το αντίθετο. Βλ. λ.χ. Θεόφραστος, Περί σημείων 52, γλαῦξ ἡσυχαῖον φθεγγομένη ἐν χειμῶνι εὐδίαν προσημαίνει· καὶ νύκτωρ χειμῶνος ἡσυχαῖον ᾄδουσα. Θαλαττία δὲ γλαῦξ ᾄδουσα χειμῶνος μὲν εὐδίαν σημαίνει͵ εὐδίας δὲ χειμῶνα. Τα μικρά πουλιά θεωρείται ότι την μισούν (λ.χ. Αριστοτέλης, Π. ζ. ιστ. 609). 

Η κουκουβάγια χρησιμοποιείται για τη θήρευση μικρών πτηνών (λ.χ. Αριστοτέλης ό.π., διὸ οἱ ὀρνιθοθῆραι θηρεύουσιν αὐτῇ παντοδαπὰ ὀρνίθια). Ιδιαίτερη θεωρείται η εχθρότητα ανάμεσα στις γλαύκες και τις κουρούνες. Η γλαύκα υποτίθεται ότι μέσα στη νύχτα τρώει τα αυγά της κουρούνας, ενώ η κουρούνα τα αυγά της κουκουβάγιας τη μέρα (λ.χ. Αριστοτέλης ό.π., καὶ κορώνη καὶ γλαύξ· ἡ μὲν γὰρ τῆς μεσημβρίας͵ διὰ τὸ μὴ ὀξὺ βλέπειν τὴν γλαῦκα τῆς ἡμέρας͵ κατεσθίει ὑφαρπάζουσα αὐτῆς τὰ ᾠά͵ ἡ δὲ γλαὺξ τῆς νυκτὸς τὰ τῆς κορώνης͵ καὶ κρείττων ἡ μὲν τῆς ἡμέρας ἡ δὲ τῆς νυκτός ἐστιν).  

50 ρητά του Ερμή του Τρισμέγιστου προς τον γιο του Τατ (Θωθ)

[Στοβαίος 1.41.1.44-120]

Τώρα λοιπόν, παιδί μου,  θα συνοψίσω περιληπτικά την διδασκαλία την σχετική με τα όντα. Θα κατανοήσεις τα λεγόμενα, αν θυμηθείς όσα άκουσες:

1. όλα τα όντα κινούνται, μόνο το μη ον είναι ακίνητο∙

2. όλα τα σώματα είναι μεταβλητά, δεν διαλύονται όμως όλα τα σώματα∙

3. δεν είναι όλα τα ζωντανά πλάσματα θνητά, δεν είναι όλα τα ζωντανά πλάσματα αθάνατα∙

4. αυτό που διαλύεται είναι φθαρτό, αυτό που δεν διαλύεται είναι αμετάβλητο, αυτό που δεν μεταβάλλεται είναι αιώνιο∙

5. αυτό που αιωνίως γεννιέται αιωνίως και φθείρεται, εκείνο όμως που γεννήθηκε μία φορά ποτέ δεν φθείρεται, ούτε και γίνεται κάτι άλλο∙

6. πρώτος ο θεός, δεύτερος ο κόσμος, τρίτος ο άνθρωπος∙

7. ο κόσμος υπάρχει για χάρη του ανθρώπου και ο άνθρωπος για χάρη του θεού∙

8. το κομμάτι της ψυχής που σχετίζεται με τις αισθήσεις είναι θνητό, ενώ το κομμάτι που σχετίζεται με τη λογική είναι αθάνατο∙

9. κάθε ουσία είναι αθάνατη, κάθε ουσία είναι μεταβλητή∙

10. κάθε ον είναι διπλό∙ κανένα από τα όντα δεν μένει σταθερό∙

11. δεν κινούνται όλα εξαιτίας της ψυχής, όλα όμως τα όντα τα κινεί η ψυχή∙

12. όλα όσα υφίστανται πάθη αισθάνονται, όλα όσα αισθάνονται υφίστανται πάθη∙

13. κάθε τι που λυπάται μπορεί και να χαίρεται, όμως δεν λυπούνται και όλα όσα χαίρονται∙

14. δεν νοσούν όλα τα σώματα, κάθε σώμα που νοσεί είναι διαλυτό∙

15. ο  Νους βρίσκεται μέσα στο θεό, ο λογισμός μέσα στον άνθρωπο, η λογική μέσα στον Νου, ο Νους δεν υφίσταται  πάθη∙

16. τίποτα το σωματικό δεν είναι αληθινό, ενώ όλα όσα είναι ασώματα είναι  αψευδή∙

17. κάθε τι που γεννιέται μεταβάλλεται, δεν φθείρονται όμως και όλα όσα γεννιούνται∙

18. δεν υπάρχει τίποτα το καλό πάνω στη γη, αλλά δεν υπάρχει και τίποτα το κακό στον ουρανό∙

19. ο  θεός είναι αγαθός, ο άνθρωπος κακός∙

20. το αγαθό είναι εκούσιο, ενώ το κακό είναι ακούσιο∙

Τατουάζ και παράδοξο: μια ψυχοδυναμική προσέγγιση της δερματοστιξίας

από τη Φαίη Γρίβα

Επιβιώνοντας το Ολοκαύτωμα η Ornstein (2004) γράφει τις εμπειρίες της από το στρατόπεδο συγκέντρωσης, και αναφέρει πως τα τατουάζ ταυτότητας ήταν στην πραγματικότητα «διαβατήρια ζωής» καθώς μαρτυρούσαν την πρόθεση των Ναζί να κρατήσουν ζωντανούς για καταναγκαστικά έργα όσους Εβραίους δεν έστελναν στον θάνατο. Μάλιστα περιγράφει κάτι παράδοξο· πως μέσα σε ένα παρανοϊκό σύστημα που καθιστά το σώμα αναλώσιμο, η έγνοια πολλών κρατουμένων ήταν αυτό το αριθμητικό τατουάζ να εγχαραζόταν όσο πιο επιδέξια και καλλίγραμμα γινόταν.

Η δερματοστιξία πρόκειται για μια διαδικασία με συνειδητές και ασυνείδητες προεκτάσεις, που μας ωθεί να εξετάσουμε τα κίνητρα μιας αυξανόμενης τάσης να ορίζει κανείς την ατομική του ταυτότητα μέσα από την εγχάραξη του σώματός του. Το τατουάζ χρονολογείται από τις απαρχές του πολιτισμού, και εμφανίζεται ως απότοκο του τοτεμισμού σε πρώιμα κοινωνικά συστήματα. Το ζώο-τοτέμ ή κάποια άλλη φιγούρα λειτουργεί ως το προστατευτικό πνεύμα της κοινότητας που στην βάση του φέρει τις απαγορεύσεις του φόνου και της αιμομιξίας –  των βασικών ταμπού – ανάμεσα στα μέλη μιας ομάδας. Για πολλές φυλές η εγχάραξη του τοτέμ στο σώμα, με την μορφή τατουάζ, προικίζει τα άτομα με τις μαγικές δυνάμεις των προστατευόμενων πνευμάτων, ενώ παράλληλα ο στόχος είναι να διαφυλαχθεί βαθιά στο σώμα, αυτό που είναι ιερό αλλά και απαγορευμένο μαζί (‘tapu’) (Karakaoglan, 2012).

Είναι λοιπόν παράδοξο, πως κάτι τόσο εκτεθειμένο, είναι ταυτόχρονα και αυτό που παραπέμπει σε κάτι ανείπωτο – σε μια φαντασίωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς, ενοχής, και παρατεταμένης τιμωρίας. Οι εικόνες είναι ιδανικό μέσο για την μεταφορά κρυμμένων μηνυμάτων, άλλωστε ισοδυναμούν με χίλιες λέξεις, και υπό αυτή την έννοια τα τατουάζ είναι ένα μέσο έκφρασης ενδόμυχων σκέψεων. Εάν λάβουμε υπόψη μας το στάδιο της ιδεογραφικής αναπαράστασης, θα μπορύσε να πει κανείς πως τα τατουάζ είναι όνειρα – εικόνες που προβάλλονται σε μια οθόνη – δέρμα. Και ίσως, όπως τα όνειρα αναπαριστούν παραμορφωμένες επιθυμίες με στόχο να προστατεύσουν τον ύπνο, έτσι και τα τατουάζ φωνάζουν αυτό που δεν μπορούμε, δεν πρέπει, και δεν θα πούμε, αυτό που έχει λογοκριθεί. Και αυτή η αντίφαση εγχαράζει στο σώμα ένα παράδοξο παρεμφερές με αυτό που ο Winnicott δήλωσε με αφορμή το παιδικό παιγνίδι κρυφτό «είναι ευτυχία να είσαι κρυμμένος αλλά καταστροφή να μην σε βρίσκουν» (1971, σελ. 95).

H αποκωδικοποίηση του Δελφικού Ε

Ή αλλιώς το «Έψιλον εν Δελφοίς» είναι σήμερα ένα πολύ παρεξηγημένο σύμβολο που οι αδαείς θέλουν να το ταυτίζουν, από άγνοια βέβαια, με μυστικές ομάδες, συνομωσίες και άλλου είδους φανταστικές θεωρίες.
Αντιθέτως το Δελφικό Έψιλον, δηλαδή το σύμβολο αυτό που ήταν τοποθετημένο (σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα και τα ευρήματα), στην κορυφή τού Αετώματος τού Ναού τού Απόλλωνος στους Δελφούς, είχε για τον αρχαίο κόσμο την δικιά του σημαντική αξία και φιλοσοφία.

Να λοιπόν ποιο ήταν και τι σήμαινε το ΔΕΛΦΙΚΟ ΕΨΙΛΟΝ:

Το Γράμμα Έψιλον σαν σύμβολο σχετίζεται άμεσα με την Δελφική Ηλιακή μυσταγωγία, την μύηση του ανθρώπου στο ΦΩΣ. Η τοποθέτησης του στο αέτωμα του Δελφικού Ναού του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ (θεού του Φωτός - Ηλιακή λατρεία) δηλώνει την αέναη σχέση του με το Φως, την τελείωση και ως εκ τούτου σαν Έψιλον υποδηλώνεται ο Φωτεινός. Το γράμμα Ε είναι σαν σχήμα η έκφανση της τριαδικότητας εξ ου και η τρείς φορές τοποθέτησή του εις το αέτωμα του Απολλώνιου ναού μια σε ξύλο, δεύτερη σε χαλκό και τρίτη σε χρυσό.Το γράμμα Ε ως αριθμός συμβολίζεται με τον αριθμό 5. Τα 4 κοσμογονικά στοιχεία της Γής, του Αέρα, του Νερού και του Πυρ με την πεμπτουσία του Ουράνιου - Αιθέρα. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν τον Άνθρωπο. Ομοίως γνωρίζουμε ότι το ιερό πεντάγραμμο (πεντάλφα) συμβολίζει τον άνθρωπο και παράλληλα τα 5 στοιχεία που τον αποτελούν κατά τους Πυθαγόρειους μύστες όπου το είχαν σαν ιερό σύμβολο.

Να θυμάστε ότι όταν Τον αναζητάτε με όλη σας την καρδιά και δεν ανέχεστε καμία δικαιολογία, τότε θα έρθει

Χρειάζεται σταθερός και αμείωτος ζήλος για να πείσετε τον Θεό να σας δοθεί. 

Κανείς δεν μπορεί να σας διδάξει αυτόν τον ζήλο. 

Πρέπει να τον αναπτύξετε μόνοι σας. 

«Μπορείς να πας ένα άλογο στο νερό, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις να πιεί». 

Όταν όμως το άλογο είναι διψασμένο, αναζητά επίμονα το νερό. 

Παραμαχάνσα Γιογκανάντα: «Με τα μάτια κλειστά στον κόσμο, αλλά πάντα ανοιχτά στον παράδεισο».

Ο Παραμαχάνσα Γιογκανάντα συχνά έκανε την εξής πρόβλεψη: «Δεν θα πεθάνω στο κρεβάτι, αλλά όρθιος, μιλώντας για τον Θεό και την Ινδία». Στις 7 Μαρτίου 1952, η προφητεία επαληθεύθηκε. Σ’ ένα δείπνο προς τιμήν του Πρεσβευτή της Ινδίας, του B. R. Sen, ο Παραμαχάνσατζι ήταν επίτιμος ομιλητής. Απευθύνθηκε στο κοινό με μια συγκινητική ομιλία, ολοκληρώνοντάς την με τα εξής λόγια από ένα ποίημα που είχε γράψει, το «Η Ινδία μου»:
«Εκεί όπου ο Γάγγης, τα δάση, οι σπηλιές των Ιμαλαΐων και οι άνθρωποι ονειρεύονται τον Θεό – είμαι καθαγιασμένος. Το σώμα μου άγγιξε αυτό το χώμα!». Μετά, ανασήκωσε τα μάτια του και εισήλθε στο μαχασαμάντι, τη συνειδητή έξοδο του ανεπτυγμένου πνευματικά γιόγκι από το υλικό σώμα. Πέθανε όπως έζησε, παρακινώντας τους πάντες να γνωρίσουν τον Θεό.

Το 1948 άρχισε να παραμένει όλο και περισσότερο σε απομόνωση σ’ ένα μικρό άσραμ (μοναστήρι) στη Mojave Desert, αφιερώνοντας όσο περισσότερο γινόταν από τον χρόνο που του απέμενε στην ολοκλήρωση των συγγραμμάτων του. Ήταν απόλυτα απορροφημένος, απόλυτα ενωμένος με τις αλήθειες που αντιλαμβανόταν μέσα του, τις οποίες εξέφραζε εξωτερικά.

Να κυνηγάτε όνειρα, όχι Πόκεμον…

Άρθρο: Δημήτρης Πετρούνιας
Εκπαιδευτικός –Απόφοιτος Ψυχολογίας

Σύνταγμα, μεσημέρι. Παντού ο κόσμος τριγύρω τρέχει σαν δαιμονισμένος για να προλάβει τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας. Πρόσωπα σφιγμένα και με ματιές που ξεχυλίζουν άγχος σε κάνουν να σκέφτεσαι αν αυτή είναι η πόλη της ανάπτυξης και του πολιτισμού. Παραπέρα μια συνάθροιση μικρών παιδιών έρχεται να αποσταθεροποιήσει την ιλιγγιώδη, αλλά αρμονική και αδιάκοπη κίνηση του όχλου. Κραυγές, σπρωξίματα και βωμολοχίες 5-6 πιτσιρικάδων προκαλούσε αλγεινή εντύπωση στους περαστικούς. Ακριβώς δίπλα, καταγής, βρισκόταν ένας άστεγος που παρακολουθούσε ανέκφραστος. Η φιλοπερίεργη φύση μου εξάπτεται και τραβάω προς το μέρος τους με την πρόθεση να εμπλακώ πυροσβεστικά. Γρήγορα αντιλαμβάνομαι πως η φιλονικία αφορούσε τη νέα ψηφιακή εμμονή. Το Pokemon Go ήταν ο λόγος της δικής τους έκρηξης.

Ψηφιακά πλάσματα έχουν κατακλύσει τους δρόμους, αλλά και τις πραγματικές ζωές μας εδώ και αρκετές μέρες.

Τι ορίζουμε ως Αλήθεια και αληθινό; τι είναι η ζωή; η τύχη; ο Νους; η το Σκότος;

Τι ορίζουμε ως Αλήθεια και αληθινό; 

Ποιος  ορίζει ότι υπάρχει κάτι; η τύχη; η ο Νους;

Είναι τυχαία όλα γύρω μας; έγιναν στην τύχη;

Η μήπως τα δημιούργησε ένας Νους;

Η τύχη πως είναι δυνατόν  να δημιουργήσει έναν Νου δημιουργό;

Ο Νους όμως μπορεί να γίνει δημιουργός!

 Όπως ο άνθρωπος δημιουργεί με τον νου!

Πρώτα λοιπόν προϋπάρχει ο αγέννητος δημιουργός Νους.

Άρα λύσαμε το ρητό που λέει ποιος γέννησε την ζωή, 

η κότα η το αυγό. 

Τι κάνει ο Νους; βλέπει τις εικόνες που γεννά μέσα στο Νου του, και με τον Λόγο του, βλέπει τις ιδέες, τις σκέψεις.

Άρα Λόγος είναι οι ιδέες, η σκέψη.

Ο Νους ο Πατέρας Όλων των προϋπάρχων και αγέννητων δημιουργημάτων, είναι ο αγέννητος και προϋπάρχων κόσμος του, 

ο οποίος Νους πήρε τον Λόγο και κοσμοποίησε αυτή την αγέννητη φύση του Νου, γεννώντας όλα τα δημιουργήματα του και έτσι έγιναν Υπάρχων..γεννήθηκε η Ζωή.

Τι είναι η Ζωή.

ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΟΡΜΙ «ΜΙΛΑΕΙ» ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ...ΓΛΩΣΣΑ!

Το γυμνασμένο κορμί είναι δουλεμένο. Αφού η γυναίκα έχει ξοδέψει ώρες ατέλειωτες σε πιλάτες, σε αεροβικές, με πολυμηχανήματα γυμναστικής, βάρη, διατάσεις, μασάζ και διατροφή εναρμονισμένη με την ημερήσια δαπάνη ενέργειας του σώματος.Το καλό, το στιβαρό και αισθητικά αποδεκτό σώμα κτίζεται ιδρώνοντας φόρμες σε σούπερ γυμναστήρια. Μην κοροϊδευόμαστε. Όχι με τα «ρούχα» που διώχνουν τις κοιλιές, που μαζεύουν τα παχάκια. Ούτε με τα ειδικά καλσόν που λανσάρει το τηλεμάρκετιγκ.

Περνάει δίπλα σου, στο μισό μέτρο, μιά νεράϊδα, με σώμα λες σίγουρα ακριβοπληρωμένης μοντέλας, όμως δεν σ' ακουμπάει η αύρα του. Καλλίγραμη η σούπερ γκόμενα, αλλά «αμίλητη», δεν σου «μιλάει», δεν σ' ερεθίζει. Τα έχει όλα, πρόσωπο, στήθος, πλάτες, μέση, οπίσθια, έλα που ο εγκέφαλος σου αρνείται να στείλει «μηνύματα» να συγκινήσουν τα γεννητικά σου όργανα.

Βάζεις στο σπίτι παραδουλεύτρα που δεν την πιάνει το μάτι σου. Ούτε να το σκεφθείς ότι θα κυκλοφορούσες δημόσια μαζί της. Άσχημη, κακοφτιαγμένη, όμως η περπατησιά της, η θωριά της ανάβει σπίθες μέσα σου. Τι συμβαίνει; Είσαι άνδρας κι «ακούς» τη «φωνή» του γυναικείου σώματός της, που από το λαιμό και κάτω, έχει κι αυτό τη δική του «γλώσσα». Τη μιλιά του, μιλάει κι αυτό, όπως το στόμα.

Δεν «μιλάει» απλά το κορμί, «φλυαρεί» διαρκώς και στο αυτί σού λέει τι θέλει.

Υπάρχει επιστημονική εξήγηση;

Λέω για την εμμονή των αντρών με τα γυναικεία στήθη. Υπάρχει κάποια επιστημονική εξήγηση που να αναλύει όλη αυτή την λατρεία των αντρών – πέρα από τις Φροϋδικές απόψεις;

Δεν υπάρχει γυναίκα στον πλανήτη που να μην την απασχολεί το στήθος της, κι’ αυτό γιατί είναι η λατρεία των απανταχού αντρών. Οι άνδρες τρελαίνονται να τα χαζεύουν για ώρες και οι γυναίκες προσπαθούν να βρουν τρόπους να τα κάνουν να δείχνουν μεγαλύτερα και πιο στητά. Όταν βέβαια γυρίζουν στο σπίτι με μεγάλη ανακούφιση, τα απεγκλωβίζουν από τα «δεσμά» τους – το σουτιέν- το οποίο επίσης έχει γίνει ολόκληρη επιστήμη.

Τα γυναικεία στήθη, που έχουν εμπνεύσει ποιητές & συγγραφείς, έχουν προκαλέσει θυελλώδη πάθη, έχουν υμνηθεί από φωτογράφους και ζωγράφους, έχουν κινηματογραφηθεί ποικιλοτρόπως στο σινεμά και την τηλεόραση και έχουν γίνει αφορμή για την ταλαιπωρία αμέτρητων γυναικών ανά τους αιώνες. Στις μέρες μας, η εμμονή με το στήθος των γυναικών επηρεάζει κάθε πτυχή της καθημερινότητας, από το marketingμέχρι την show Business. Γιατί όμως αυτό το σημείο του ανθρώπινου σώματος προσελκύει τόση προσοχή;

Λοιπόν κύριοι μου (και κυρίες βεβαίως) 3 είναι οι βασικές επιστημονικές εξηγήσεις πίσω από τη γοητεία που ασκεί ένα πλούσιο μπούστο.

Τα στήθη είναι τα νέα… οπίσθια

ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΥ – ΚΑΙ ΑΙΘΕΡΙΑ ΕΛΑΙΑ

Ένα από τα πράγματα που έμαθα πολύ καιρό πριν ήταν να μην απορρίπτω πόσα μπορούμε να καταφέρουμε, απλά, επικεντρώνοντας το μυαλό μας στην επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου.

Η γιατρειά μπορεί να επιτευχθεί κατά τον ίδιο τρόπο – επικεντρώνοντας το μυαλό μας, την προσοχή, και την πρόθεση στην περιοχή του σώματος μας όπου επιθυμούμε να υπάρξει γιατρειά. Υπάρχουν αμέτρητα βιβλία και συγγραφείς, όπως οι Deepak Chopra, Bruce Lipton, Andrew Weil, Bernie Siegel, και Wayne Dyer, οι οποίοι συζητούν το θέμα της γιατρειάς του σώματος με το νου, και θα ήθελα να σας ενθαρρύνω να τους μελετήσετε.

Μοναδικός μου σκοπός με αυτό το άρθρο είναι να ανοίξω το μυαλό σας στην δυνατότητα της χρήσης, όχι μόνον του νου, αλλά επίσης και των αιθέριων ελαίων για την γιατρειά. Γιατί; Διαβάστε.

Ο Πανίσχυρος Νους Μας

Την 10ετία του ’50, ένας επιστήμονας με το όνομα Franklin Loehr εξερεύνησε τα αποτελέσματα της προσευχής και της ανθρώπινης σκέψης πάνω στο νερό και τα φυτά. Ο Loehr ανακάλυψε ότι η ανθρώπινη σκέψη ήταν σε θέση να μεταβάλλει τις γωνίες δεσμού μεταξύ των ατόμων του οξυγόνου και του υδρογόνου, αλλάζοντας έτσι τις φυσικές ιδιότητες του νερού. (Δείτε: “The Power of Prayer on Plants” by Franklin Loehr).

Αυτό που η κβαντική φυσική μας διδάσκει είναι ότι η ανθρώπινη σκέψη και η ανθρώπινη πρόθεση επηρεάζουν την συμπεριφορά των ηλεκτρονίων. Εφόσον κάθε χημική και κάθε νευρική διαδικασία στο ανθρώπινο σώμα περιλαμβάνει την δραστηριότητα των ηλεκτρονίων, βλέπουμε ότι οι σωματικές μας λειτουργίες δεν είναι απλά θέματα της παραδοσιακής χημείας και της κλασσικής φυσικής – είναι νοητικά, συναισθηματικά, καθώς και πνευματικά. Η σχέση νου-σώματος για την οποία όλοι μιλούν συμβαίνει μέσω των ηλεκτρονίων.

Τα Αιθέρια Έλαια Ενισχύουν την Γιατρειά

Πρησμένα πόδια στην εγκυμοσύνη: Δείτε τι πρέπει να κάνετε

Τα πρησμένα πόδια στην εγκυμοσύνη είναι ένα άκρως ενοχλητικό σύμπτωμα το οποίο ταλαιπωρεί μια στις δυο μέλλουσες μανούλες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες τα πρησμένα πόδια στη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν αποτελούν λόγο ανησυχίας καθώς τα οιδήματα στα χέρια, στα πόδια και στους αστραγάλους είναι πολύ συχνά ειδικά το καλοκαίρι.

Η αιτία που συμβαίνει το πρόβλημα αυτό είναι οι αλλαγές που συμβαίνουν στο αίμα. Επίσης στο πρήξιμο συμβάλλει και η έντονη κατακράτηση υγρών που είναι ένα συχνό σύμπτωμα της εγκυμοσύνης λόγω της συνεχούς αύξησης των οιστρογόνων.

Τι να κάνετε

Αν ο δρόμος μας είναι ωφέλιμος, θα είναι μόνο για τον Εαυτό μας, και αυτό, στην κοσμική ερμηνεία, θεωρείται "εγωισμός"...

Όταν η επιβολή των θέλω μας και των ορίων μας γίνονται με φωνές και εντάσεις φυσικά και είναι απόδειξη ότι έχουμε χάσει την κυριαρχία μας επί του Εαυτού μας...
Κάθε επίδειξη ισχύος (τις περισσότερες φορές γίνεται με οργή) κρύβει πίσω της μια συναισθηματική εξάρτηση, αλλιώς δεν θα είχαμε καμία ανάγκη να υπεραμυνθούμε των θέλω μας και των αναγκών μας, καθώς και των ορίων μας, δίνοντας εξηγήσεις προς κάθε τρίτο, όταν δεν βλάπτουμε κανέναν με αυτά και φυσικά δεν είναι πάντα απαραίτητο να ωφελούν κιόλας τους άλλους οι δικές μας επιλογές, που αφορούν τον προσωπικό μας δρόμο.

Γιατί ποιόν βλάπτει αν εγώ πχ. θέλω να γίνω ηθοποιός, ζωγράφος ή συγγραφέας, αν ο δρόμος μου περνάει από μονοπάτια που οι άλλοι (κυρίως η οικογένεια) κρίνουν σαν λάθος? Βλάπτει ίσως τις προσδοκίες τους, αλλά ποιος είπε ότι γεννηθήκαμε για να καλύπτουμε προσδοκίες των άλλων, όποιοι κι αν είναι?

Αν ο δρόμος μας είναι ωφέλιμος, θα είναι μόνο για τον Εαυτό μας, και αυτό, στην κοσμική ερμηνεία, θεωρείται "εγωισμός"...

Μα μπορεί και να είναι...

Γιατί υπάρχουν διφορούμενες καταστάσεις σε κάποιες επιλογές και κάποιος μπορεί να μην έχει την διαύγεια να διακρίνει την ωριμότητα ή την ανωριμότητα που χαρακτηρίζει κάποια θέλω και κάποιες ανάγκες του και να τις δέχεται a priori σαν αληθινές και σωστές, χωρίς να δίνει περιθώρια στον Εαυτό του να τον καθοδηγήσει στην διεύρυνση της αντιληπτικότητάς του, σχετικά με τον προσωπικό του δρόμο.

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΜΥΘΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Βάσω Δενδροπούλου

Από το έπος και άλλες πηγές, είναι φανερό πως η ελληνική θρησκεία απέκτησε με τον καιρό το ηθικό περιεχόμενο. Στην Ιλιάδα η αγριότητα των ηθών δεν ερχόταν σε αντίθεση με τη θρησκευτικότητα, γιατί τότε η ηθική και θρησκευτική ζωή διατηρούσαν ακόμη σχετική αυτέλεια. Όποιος τιμούσε τους θεούς, ιδίως με πλούσιες θυσίες, είχε το δικαίωμα να περιμένει την εύνοιά τους. Ήδη όμως από μερικά χωρία της Ιλιάδας και πιο πολύ από τον Ησίοδο είναι φανερή η βαθμιαία διείσδυση στη θρησκεία κοινωνικών αρχών, ιδίως από τη σφαίρα της ηθικής και της δικαιοσύνης. Οι αρχές αυτές συνυφάνθηκαν με τη θρησκεία, γιατί όταν υπαγορεύονται από αυτήν, γίνονται περισσότερο σεβαστές. Στην αρχαία Ελλάδα, ωστόσο, η θρησκεία δεν έγινε ποτέ ένας απλός κώδικας ηθικών κανόνων.

Με τη λέξη "γιορτές" εννοούμε τις ημέρες που αφιέρωνε το αθηναϊκό κράτος για τη λατρεία θεοτήτων.Στην αρχαία ελληνική πόλη όλες οι γιορτές ήταν θρησκευτικές αφιερωμένες σε ξεχωριστούς θεούς ή θεές. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν αυστηρούς διαχωρισμούς μεταξύ δραστηριοτήτων θρησκευτικού και κοσμικού χαρακτήρα. Το συμπόσιο, και όχι μόνο, ήταν μια πράξη λατρευτική. Οι αθλητικοί αγώνες και οι θεατρικές παραστάσεις ήταν κι αυτοί θεσμοί κατάλληλοι για ημέρες θρησκευτικού εορτασμού. Όταν, όμως, ο Αθηναίος μετείχε στην αρματοδρομία ή στον δρόμο κατά τους αγώνες των Παναθηναίων, πίστευε ότι αυτά τα αθλήματα είναι προς τιμήν της Αθηνάς. Κατα τον ίδιο τρόπο, όταν γελούσε στις κωμωδίες ή έκλαιγε στις τραγωδίες, βρισκόταν καθισμένος σ΄ ένα θέατρο αφιερωμένο στον Διόνυσο και τα όσα γίνονταν επί σκηνής, όσο τραγικά ή αστεία κι άν ήταν, διέπονταν από τους κανόνες μια θρησκευτικής τελετής.

Στο επίπεδο της καθημερινής ζωής, ωστόσο, η επιδίωξη της νίκης στις δοκιμασίες της ανθρώπινης δύναμης κι επιδεξιότητας, είχε πάντα τη διπλή σημασία της εκπαίδευσης και της προετοιμασίας για μάζη, δηλαδή της συμβίωσης πολέμου και ειρήνης στην προοπτική επιβίωσης των αυτόνομων πόλεων, που αποτελούσαν ιδιαίτερα μικρά έθνη με δικούς τους νόμους και δικά τους έθιμα παρά το ότι μοιράζονταν με τα άλλα την ελληνικότητα και την κοινή τους καταγωγή από συμπαντικούς αλλά και εθνικούς θεούς. 

Η Αγάπη

Η έννοια της λέξεως Αγάπη[1] , όπως έχει ριζωθεί στην διάνοια τον ανθρώπου από τις διάφορες θρησκείες των διαφόρων εποχών και ιδιαίτερα της ιδικής μας, δεν εκφράζει απολύτως τίποτα. Εμφανίζεται σαν μία έννοια σκοτεινή η οποία υπάρχει χωρίς λόγο και προ παντός χωρίς καν φυσικό μεγαλείο. Αυτή την δάδα της σοφίας οι άνθρωποι την παραμόρφωσαν και με την λέξη αυτήν διδάσκουν θεωρίες που δεν έχουν καμία σχέση με την φυσική αγάπη της Τριάδος Θεότητας, και έτσι παραμορφωμένη την παρουσιάζουν μέσα στην ανθρώπινη μορφή. Το σύνολον των ιδεών του αιώνος μας, ούτε κατ' ελάχιστον προσεγγίζει την πηγή του Σύμπαντος και του ανθρώπου. Την παραγωγική αυτή πηγή πάσης φωτισμένης διάνοιας που συγκρατεί το ανθρώπινο γένος επί της μίας μορφής, και το Σύμπαν επί της ετέρας. Ο ανθρώπινος νους είναι αποτέλεσμα αυτής της φυσικής δάδας που στην Παλαιά Διαθήκη εμφανίζεται με την μορφή της Εύας, δηλαδή το παραγωγικό και διαιωνιστικό στοιχείο του ανθρώπινου όvτος. Κάθε εγκέφαλος εξ αυτής της αρχής απορρέει, αλλά και κάθε διάνοια μη εμπνεόμενη από αυτήν την πηγήν αναμφίβολα πλανάται. Ο κόσμος δεν έχει αντιληφθεί την πηγή και την αιτία από την οποία έχει απορρεύσει και προκύψει ολόκληρο το Σύμπαν, και έχει οικοδομήσει συστήματα που αντιστρατεύονται όχι μόvov της προόδου του, αλλά και της ιδίας του ζωής. Κατεδίωξε τον καρπόν της Γνώσεως. Εν πολλοίς κατεδίωξε το ένα μέρος του διφύλλου ανθρώπου και το θεώρησε ως ον μη τελειοποιηθέν υπό της φύσεως, διότι αυτό του υπαγόρευσε ο εγωισμός του. Σε αυτό περισσότερο συνετέλεσαν οι διάφορες θρησκείες πολλές των οποίων επέβαλαν ακόμη διωγμό και υποτίμηση της γυναικός υπήκουσαι εις τας επιταγάς του εγωισμού τους. Αυτό το μεγάλο σφάλμα κρατάει ακόμα πολλούς λαούς της γης δέσμιους της σφαλεράς αυτής νομοθεσίας.

Η φαινομενική εξωτερική και εσωτερική μορφή του σύμπαντος εκφράζεται με μίαν και μόνη λέξιν και η λέξις [αυτή] είναι η ΑΓΑΠΗ[2].

Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για την σταφυλοθεραπεία αποτοξίνωσης με τον βασιλιά των φρούτων!

Το σταφύλι είναι η ωφελιμότερη τροφή του ανθρώπου και πολύ δίκαια λέγεται βασιλιάς των φρούτων, γιατί είναι η πιο πλούσια σε βιταμίνες κι οργανικά άλατα που χρειάζεται το σώμα από κάθε άλλο είδος τροφής. Τ΄αμέτρητα κύτταρα που αποτελούν τον οργανισμό προμηθεύονται τα θρεπτικώτερα συστατικά από τα σταφύλια που τ΄ανανεώνουν και τα ζωογονούν σύντομα.


Το σταφύλι είναι η ωφελιμότερη τροφή του ανθρώπου και πολύ δίκαια λέγεται βασιλιάς των φρούτων, γιατί είναι η πιο πλούσια σε βιταμίνες κι οργανικά άλατα που χρειάζεται το σώμα από κάθε άλλο είδος τροφής. Τ΄αμέτρητα κύτταρα που αποτελούν τον οργανισμό προμηθεύονται τα θρεπτικώτερα συστατικά από τα σταφύλια που τ΄ανανεώνουν και τα ζωογονούν σύντομα.
Τα καινούργια δε κύτταρα που με την εναλλαγή της ύλης αντικαθιστούν τα γηρασμένα και φθαρμένα, αποκτούν νέαν ζωτικότητα, ελαστικότητα κι ακμή κι επομένως οι ίνες και οι ιστοί απαλλάσσονται από την τραχύτητα, οι αρτηρίες και τα νεύρα ελευθερώνονται από τη σκλήρωσι, οι μυς ξαναποκτούν την ευλυγισία τους – με δυό λόγια το σώμα πραγματικά ξανανιώνει.



Όση θρεπτική αξία έχει μια οκά σταφύλια δεν βρίσκεται σε δέκα μεγάλες μπριζόλες ή σε είκοσι αβγά. Εκτός που σ΄αυτά βρίσκονται οι αναγκαιότερες βιταμίνες, περιέχουν ως 20% ζάχαρη, που είναι τόσο ωφέλιμη. Το δε άφθονο νερό τους είναι υγιεινότατο, είναι το μόνο αποτελεσματικό αντιφάρμακο υγρό κατά της αυτοδηλητηριάσεως που μπορεί να βρεί κανείς.
Αν θέλετε να δείτε βελτίωση στην υγεία σας, δυό μέρες την εβδομάδα τρώτε μόνον σταφύλια και τίποτε άλλο. Άλλο ένα σύστημα είναι να τρώει κανείς δεκαπέντε μέρες σταφύλια με μαύρο ψωμί.
Το πρωί μόνο σταφύλια. Το μεσημέρι σταφύλια με ψωμί και το βράδυ ψωμί με σταφύλια.Για τα παιδιά αυτό είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο. Οι άρρωστοι όμως είναι ανάγκη να υποβληθούν σε συστηματική σταφυλοθεραπεία.
 
Με τον όρο σταφυλοθεραπεία εννοούμε την απόλυτη μονοδίαιτα από σταφύλια. Τίποτε άλλο. Ούτε γάλα, ούτε καφέ, τσάϊ ή λεμονάδα. Μόνο και μόνο σταφύλια για πέντε, δέκα ή δεκαπέντε μέρες αναλόγως τις περιπτώσεις. Νερό, αν υπάρχει δίψα, επιτρέπεται.
 
Η ευεργετικότης της σταφυλοθεραπείας

«Παλλάδιο»

Ένας μύθος, που τον παραθέτει ο Απολλόδωρος (Βιβλιοθήκη, ΙΙΙ, 12, 3) είναι σχετικός με το «Παλλάδιο». 

Σύμφωνα μ’ αυτόν, η Αθηνά, μετά τη γέννησή της, ανατράφηκε από τον ποταμό Τρίτωνα, που είχε και μια κόρη, την Παλλάδα. 

Οι δύο νέες συνδέθηκαν με στενή φιλία, γιατί ταίριαζαν, καθώς είχαν πολλά κοινά και προπάντων την αγάπη για τα πολεμικά έργα, στα οποία και ασκούνταν.

 Μια μέρα όμως φιλονίκησαν και η Παλλάδα ετοιμάστηκε να χτυπήσει την Αθηνά.

Δείτε τα πέντε σημεία που «ανάβουν» τις γυναίκες!

Δεν σταματούν να μας εκπλήττουν οι επιστήμονες κυρίως όταν πραγματοποιούν έρευνες που σχετίζονται με το σεξ.

Αυτή τη φορά οι ειδικοί θέλησαν να αποκαλύψουν ποια είναι εκείνα τα σημεία του γυναικείου σώματος που όταν ο σύντροφός τους επικεντρώνει την… προσοχή του σε αυτά η λίμπιντο τους εκτοξεύεται.

Αναλυτικότερα έρευνα που πραγματοποίησε γνωστή εταιρεία προφυλακτικών σε δείγμα 2.032 γυναικών έδειξε ότι το νούμερο ένα πιο ερεθιστικό σημείο στο κορμί μιας γυναίκας, σύμφωνα με τα όσα οι ίδιες απάντησαν, είναι οι θηλές της στο στήθος, με το 35% από τις συμμετέχουσες στην έρευνα να αποκαλύπτουν πως όταν ο σύντροφός τους είναι προσεκτικός αλλά… επίμονος σε εκείνο το σημείο, εκείνες… τρελαίνονται!

Εν αρχή ην ο Λόγος

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Η "Οδύσσεια" της Γλώσσας τού Θεού.

Το μυστικό "ολοκαύτωμα" του ελληνόφωνου κόσμου.

Ο μεγάλος "σκελετός" στη "ντουλάπα" τού Δυτικού Κόσμου.

Θέμα χρόνου είναι να επιβληθεί η ελληνική γλώσσα ως πανανθρώπινη γλώσσα.

Ως πολίτες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης καταλαβαίνουμε καλύτερα από τον καθένα τι ακριβώς περιγράφεται με τον όρο ""βοή" ασυνεννοησίας" στον μύθο τού Πύργου τής Βαβέλ ...Ειδικά τώρα, που τα "απόνερα" του Brexit φέρνουν στην επιφάνεια —εκτός όλων των άλλων— και το γλωσσικό ζήτημα ...Φέρνουν στην επιφάνεια το πρόβλημα της συνεννόησης τόσο στο επίπεδο των γραφειοκρατών των Βρυξελών όσο και γενικότερα στο επίπεδο της επικοινωνίας μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών. Έστω και άτυπα η αγγλική γλώσσα είχε κατορθώσει και είχε επιβληθεί σε ένα μεγάλο "βάθος" και αποτελούσε ένα "εργαλείο", το οποίο βοηθούσε στη γενικότερη λειτουργία τής Ε.Ε..

Αυτό πλέον είναι "μετέωρο", εφόσον δεν είναι λογικό μετά την "έξοδο" του αγγλόφωνου "εταίρου" να συνεχίσει η δική του γλώσσα να αποτελεί την κοινή γλώσσα των γραφειοκρατών τής πολύγλωσσης Ε.Ε.. Δεν είναι δυνατόν τα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας του κύριου όγκου των μεταφραστών τής Ε.Ε. να τα δίνει κάποιο κράτος εκτός αυτής. Ειδικά τώρα, δηλαδή, καθίσταται ανάγκη πρώτης προτεραιότητας για την Ε.Ε. να επιλύσει το γλωσσικό της ζήτημα και αυτό δεν είναι απλό. Οι καθημερινές της ανάγκες θα την ωθήσουν αναγκαστικά στο να επιλέξει, έστω και για λειτουργικούς λόγους, ένα υπερέχον γλωσσικό "εργαλείο" κοινό για όλους ...Δεν γίνεται διαφορετικά, και μάλιστα τώρα μετά το Brexit ...και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Σε έναν κόσμο, τον οποίο πλέον η τεχνολογία τής επικοινωνίας τον έχει κάνει τρομερά μικρό, η ύπαρξη τόσο πολλών γλωσσώνεμφανίζεται ως ανασταλτικός παράγων όσον αφορά την εξέλιξη και την περιβόητη ανταγωνιστικότητα ...αν όχι μια "τροχοπέδη" τού συνόλου τής ευρωπαϊκής ενοποίησης ..."Τροχοπέδη", η οποία αν μη τι άλλο είναι και πολυδάπανη, αν σκεφτεί κάποιος τα κόστη αυτών των παράλληλων και πολλαπλών χρονοβόρων και ακριβών μεταφράσεων για την οποιαδήποτε "δικαιοπραξία" εντός τής Ένωσης. Μιλάμε για τραγελαφική κατάσταση αν σκεφτεί κάποιος ότι χιλιάδες μεταφραστές δεκάδων γλωσσών ζουν και εργάζονται στις Βρυξέλες, οι οποίες την ίδια ώρα αγωνιούν να αποδείξουν στους λαούς τής Ευρώπης ότι αποτελούν πλέον έναν ενιαίο λαό.

Πώς όμως και με ποια κριτήρια μπορεί να επιλεγεί η γλώσσα, η οποία θα επικρατήσει στην Ευρώπη; Με τα κριτήρια της ισχύος αυτού που υπερέχει οικονομικά ή πληθυσμιακά; Στην προκειμένη περίπτωση και μετά το "εκκωφαντικό" Brexit ποιος Ευρωπαίος θα δεχθεί τον μισητό γερμανισμό να επικρατήσει και στο γλωσσικό επίπεδο; Με τα κριτήρια της ποιότητας της γλώσσας; Ποιος θα δεχθεί να "υποχωρήσει" σε κάτι τόσο υποκειμενικό; Στην ιδιόμορφη Ευρώπη δεν μπορεί υπό τις παρούσες συνθήκες να υπάρξει συμφωνία στο επίπεδο της γλώσσας με τις τόσες πολλές γλώσσες των τόσων πολλών λαών. Πρέπει να υπάρξει μια διαφορετική θεώρηση των γλωσσικών πραγμάτων, ώστε να υπάρχει έστω μια πιθανότητα να γίνει ένα "θαύμα" και να υποχωρήσουν όλοι μαζί υπέρ μιας κοινά αποδεκτής επιλογής.

...Να υποχωρήσουν οι δεκάδες ευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες φαίνονται πλέον "περιττές" και ταυτόχρονα "καλλιεργούνται" με πάθος από τους κατόχους τους ...Δεκάδες γλώσσες, οι οποίες έχουν "περίεργες" σχέσεις μεταξύ τους. Τι εννοούμε με τον όρο "περίεργες" σχέσεις; ...Δεν φαίνεται λόγου χάρη παράξενο σε κάποιον, που μερικοί άνθρωποι μαθαίνουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο τόσες πολλές ξένες γλώσσες; Είναι τόσο έξυπνοι και ταλαντούχοι ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο, που αφορά περισσότερο τις ίδιες τις γλώσσες και λιγότερο τους ίδιους; Γιατί οι διαφορετικές αυτές γλώσσες, τις οποίες γνωρίζουν οι πολλοί, είναι συγκεκριμένες και δεν είναι όλες; Γιατί, για παράδειγμα, αυτοί οι οποίοι γνωρίζουν ταυτόχρονα αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά, γερμανικά κλπ. είναι πολλοί και δεν είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι γνωρίζουν ταυτόχρονα κινεζικά, ιαπωνικά ή ινδικά; Γιατί οι πολλές "διαφορετικές" γλώσσες είναι πάντα οι ίδιες για τους πολλούς και οι υπόλοιπες διαφορετικές είναι επίσης πάντα οι ίδιες και αφορούν τους πολύ λίγους;...

...Γιατί κάποιος μαθαίνει μια πληθώρα "ξένων" γλωσσών, οι οποίες πλέον δεν αποδίδουν οικονομικά και δεν μαθαίνει λιγότερες ξένες γλώσσες, οι οποίες εξακολουθούν να έχουν οικονομική απόδοση; ...Μήπως γιατί στην πραγματικότητα οι "ξένες" γλώσσες στις οποίες αναφερόμαστε δεν είναι τόσο ξένες μεταξύ τους όσο θα ήθελαν κάποιοι; Κάτι "συνδέει" τις ευρωπαϊκές γλώσσες μεταξύ τους και αυτό το "κάτι" είναι που τις κάνει εύκολες στην εκμάθησή τους γι' αυτούς οι οποίοι έχουν ως μητρική τους γλώσσα κάποια απ' αυτές ...Κάτι "συνδέει" αυτές τις ευρωπαϊκές γλώσσες μεταξύ τους και αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο ...Σίγουρα δεν είναι τυχαίο, γιατί η γλώσσα είναι ένα σημαντικό "εργαλείο" τής εξουσίας και η εξουσία ποτέ δεν αφήνει τα "εργαλεία" της στην τύχη.