Η κατάθλιψη μπορεί να μελετηθεί από διάφορες οπτικές. Η παρούσα παρουσίαση προσεγγίζει την
κατανόηση της κατάθλιψης ως κοινωνικό φαινόμενο και όχι ως ατομική κατάσταση. Παραδοσιακά, η Κοινωνιολογία αναφέρεται σε σχετικά θέματα μέσα από την εξέταση του φαινομένου την αλλοτρίωσης.
Μία συνέπεια της αλλοτρίωσης είναι και η απάθεια. Έτσι, προτείνεται η χρησιμοποίηση της απάθειας προς τα κοινά ως το μετρήσιμο μέγεθος που αντιπροσωπεύει την κατάθλιψη από κοινωνικής απόψεως. Η παρουσίαση ξεκινά με μία ανασκόπηση της χρήσης αυτών των εννοιών καθώς και αναφορά στο κοινωνικό πλαίσιο που τις καθορίζει. Ακολούθως γίνεται μιά τοποθέτηση που συνδέει την έννοια της απάθειας προς τα κοινά και της αλλοτρίωσης. Συμπερασματικά, η αύξηση της απάθειας προς τα κοινά σηματοδοτεί μεγαλύτερο επίπεδο αλλοτρίωσης και συνεπώς, κατάθλιψης. Η παρουσίαση κλείνει με προτάσεις γιά ποσοτικοποίηση αυτών των επιχειρημάτων.
κατανόηση της κατάθλιψης ως κοινωνικό φαινόμενο και όχι ως ατομική κατάσταση. Παραδοσιακά, η Κοινωνιολογία αναφέρεται σε σχετικά θέματα μέσα από την εξέταση του φαινομένου την αλλοτρίωσης.
Μία συνέπεια της αλλοτρίωσης είναι και η απάθεια. Έτσι, προτείνεται η χρησιμοποίηση της απάθειας προς τα κοινά ως το μετρήσιμο μέγεθος που αντιπροσωπεύει την κατάθλιψη από κοινωνικής απόψεως. Η παρουσίαση ξεκινά με μία ανασκόπηση της χρήσης αυτών των εννοιών καθώς και αναφορά στο κοινωνικό πλαίσιο που τις καθορίζει. Ακολούθως γίνεται μιά τοποθέτηση που συνδέει την έννοια της απάθειας προς τα κοινά και της αλλοτρίωσης. Συμπερασματικά, η αύξηση της απάθειας προς τα κοινά σηματοδοτεί μεγαλύτερο επίπεδο αλλοτρίωσης και συνεπώς, κατάθλιψης. Η παρουσίαση κλείνει με προτάσεις γιά ποσοτικοποίηση αυτών των επιχειρημάτων.