Τι έκανε το CERN που δεν μπορέσατε να δείτε!

Για όσους μπορεί να ένιωθαν περίεργα εκείνες τις μέρες, παρακολουθώντας και τα περίεργα που συνέβαιναν στον πλανήτη, βρήκα αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό άρθρο από έναν ακτιβιστή ή αλλιώς “truther”

Να υπενθυμίσω ότι ήταν η μέρα που είχε γενέθλια η Ελισαύβρετ (lol), “έφαγαν” τον Pince, κατέρρευσε ο ποδηλατόδρομος στην πρωτεύουσα της Ατζέντα 21 και μόλις σήμερα ανακάλυψα ότι η Βραζιλία πλημμύρισε παρότι πλήττεται από ξηρασία. 

Πολλές οι ενδείξεις ότι CERN έχει “κλέψει” από το ρόλο του HAARP και όχι μόνο. Το πολύ καλό άρθρο εξηγεί ακόμα, πως οι καλές δονήσεις Σούμαν διαταράχθηκαν και δεν είναι να απορεί κανείς γιατί νιώθαμε τόσο χάλια. Διαβάστε:

Είναι ο χρόνιος πονος για την υγεια μας αντιμετωπίσιμος με εναλλακτικες μορφές θεραπειας; Πώς να αντιμετωπίσετε τον χρόνιο πονο φυσικά

Ο χρονιος πονος επηρεάζει την υγειαπερισσότερων ανθρώπων από ότι οι περισσότερες παθησεις, όπως ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις ή ο καρκίνος.

Πολλοί άνθρωποι νιώθουν πως δεν μπορούν να ελέγξουν τους πονους που έχουν για διάφορα προβλήματα στην υγεια τους και αναγκάζονται να καταφεύγουν σε χάπια ήπιας ή βαριάς μορφής.

Συχνά ο πονος αυτός επηρεάζει αρνητικά το ποσοστό συγκέντρωσης, την ενέργεια, τον ύπνο και γενικότερα την ποιότητα ζωής.

Πολλοί φτάνουν μέχρι και στην κατάθλιψη εξαιτίας των συχνών πόνων.

Όσον αφορά τον χρόνιο πόνο, το κλειδί είναι να μάθουμε να ζούμε με αυτόν, παρά να προσπαθούμε να τον αποφύγουμε ή να του πάμε κόντρα.
Η καθημερινή Ζεν πρακτική είναι μια υπέροχη ευκαιρία να το κάνουμε φυσικά.

Βοηθάει να στρέψουμε την δύναμη από έξω (δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό που μου συμβαίνει) προς τα μέσα (μπορώ να επιλέξω πως θα συμμετέχω σε αυτό που μου συμβαίνει).

         
Μπορούμε να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο αυτό με έναν ευγενικό και ήρεμο τρόπο, αντί να αντιστεκόμαστε ή να αρνούμαστε ότι υπάρχει.
Μαθαίνουμε να τον αντέχουμε με νέους τρόπους.

Έρευνες έχουν δείξει πως ο διαλογισμός και ο Ζεν τρόπος ζωής βοηθάει την ποιότητα ζωής να ανεβαίνει, ενώ αντικειμενικά ο βαθμός του χρόνιου πόνου δεν έχει αλλάξει.

Η συχνή πρακτική του διαλογισμού και μιας πιο συνειδητοποιημένης Ζεν ζωής, με μικρής ή μεγαλύτερης διάρκειας συνεδρίες δημιουργούν τα καλύτερα θεμέλια για την αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου. Βοηθάει να αναπτύξουμε τις ικανότητες που χρειαζόμαστε να την αντιμετώπιση του πόνου και των καταστάσεων που έχουν να αντιμετωπίσουμε εξαιτίας του.


Παρακάτω δίνουμε τέσσερα χρήσιμα βήματα εκτός από τον διαλογισμό για να αντιμετωπίσουμε συνειδητά τον χρόνιο πόνο με τον Ζεν τρόπο ζωής:  

Πώς να σταματήσετε να ανησυχείτε για τα πάντα χωρίς νόημα, ώστε να φτιάξετε την ψυχολογια σας – Τεχνικές για να αφαιρέσετε το αγχος

Για την ψυχολογια μας είναι ιδιαίτερα σημαντικό να σταματήσουμε συνεχώς να ανησυχούμε για τα πάντα, δίχως νόημα.

Για πολλούς τα πάντα κινούνται τόσο γρήγορα και έτσι θεωρούν πολύ φυσικό να βρίσκονται μέσα σε ένα διαρκές στρες καιαγχος.

Πολλές φορές αυτό το συνεχόμενο αγχοςκαι στρες μπορεί να οδηγήσει σε κρισεις πανικου και σε διάφορα άλλα ψυχοσωματικα προβλήματα που δεν μπορεί κανείς να διακρίνει αμέσως τη σοβαρότητά τους για την ψυχολογια και την γενικότερη υγεια μας.

Έχουμε όμως την επιλογή.

Μπορούμε να επιλέξουμε διάφορες τεχνικές για να αποβάλουμε όλο αυτό το στρες και το διαρκές άγχος, όπως είναι οδιαλογισμός.

Ο διαλογισμός και ο Ζεν τρόπος ζωής δημιουργούν ένα κενό ανάμεσα στο πώς νιώθουμε και στο πώς αντιδράμε.

Και αυτό το κενό είναι πού μας επιτρέπει να βρούμε την ηρεμία που αναζητούσαμε καθώς και πολλές χαρούμενες στιγμές κάθε μέρα, ενώ μας επιτρέπει να ζήσουμε κάποια αναπάντεχα γεγονότα χωρίς να τα αφήσουμε να μας αναστατώσουν.

         
Δείτε πώς μπορείτε να είστε περισσότερο Ζεν, έτσι ώστε να δημιουργείτε περισσότερα κενά στη ζωή σας όπου θα σας επιτρέψουν να ζείτε πιο ήρεμα και πιο συνειδητά. 

Πώς να καταφέρετε να είστε ειλικρινείς, δυνατοί, χαρούμενοι διατηρώντας καλή ψυχολογια ακόμα και στα δύσκολα

Η ψυχολογία μας είναι δύσκολο να διατηρηθεί καλή όταν συμβαίνουν γύρω μας δυσάρεστα γεγονότα. Από τα πιο σημαντικά πράγματα που μας ανεβάζουν την ψυχολογία είναι να μπορούμε να επιτύχουμε τους στόχους που βάζουμε και να συνεχίζουμε να βάζουμε καινούργιους μέρα με τη μέρα. 

Αλλά για την επίτευξή τους θα πρέπει να έχουμε τη σωστή στάση ζωής. 

Στην ψυχολογία μας υπάρχουν τρεις βασικές αρχές που πρέπει να έχουμε κατά νου όπου θα βοηθήσουν αρκετά σε αυτό. 

Αυτές είναι σύμφωνα με την ψυχολογια το να μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς ακόμα και στα δύσκολα. Αμέσως μετά, το να μπορούμε να παίρνουμε την ευθύνη 100% για ό,τι κάνουμε. 

Και τελευταίο, το μπορούμε να φτάνουμε στη ρίζα των προβλημάτων. Οι αρχές αυτές θα βοηθήσουν να αποκτήσουμε μια καλή ψυχολογια καθώς θα έχουμε περισσότερη δύναμη, επιτυχία, πληρότητα και, ως εκ τούτου, μεγάλη χαρά. 

Είναι πολύ σημαντικό να τα έχετε υπόψη, γιατί αν αισθανθείτε αποπροσανατολισμένοι σε κάποιο σημείο της ζωής σας, θα λειτουργήσουν ως ένα φως καθοδήγησης. 

Ας τα δούμε λίγο καλύτερα: 

Τι πονάει πιο πολύ από την απιστία

Η απιστία σίγουρα είναι μια σοβαρή αιτία να μπει τέλος σε μια σχέση. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι πολλοί λόγοι για τους οποίους ένα ζευγάρι χωρίζει και είτε το πιστεύετε είτε όχι πονάνε περισσότερο.

Ψέματα και μυστικοπάθεια

Ακόμα και αν το κάνετε από αγάπη για να προστατέψετε τον/την σύντροφό σας, το να κρύβετε πράγματα από τον σύντροφό σας μπορεί να οδηγήσει σε τεράστια προβλήματα και να προκαλέσει ζητήματα εμπιστοσύνης.

Δυσαρέσκεια

Από τη στιγμή που εκφράζονται αισθήματα δυσαρέσκειας, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Θα ξεκινήσει αθόρυβα αλλά με την πάροδο του χρόνου γιγαντώνεται και θα γίνει επιζήμια.

Ενώ ο καθένας διαλύει την ησυχία του άλλου

Εν τω μεταξύ, ενώ ληστεύουν και ληστεύονται, ενώ ο καθένας διαλύει την ησυχία του άλλου, ενώ ο ένας εξαθλιώνει τον άλλον, η ζωή τους καταντά να μην έχει πια καμιά ωφέλεια, καμιά απόλαυση, καμιά πνευματική πρόοδο. Κανένας δεν βλέπει μπροστά του το θάνατο, κανένας τους δεν παύει να επιδιώκει μακρόπνοες ελπίδες` κάποιοι μάλιστα ζητούν να διευθετήσουν ακόμα και εκείνα που είναι επέκεινα της ζωής τους – τάφους τεράστιου όγκου και αφιερώσεις δημοσίων κτιρίων και δώρα επί της νεκρικής πυράς τους και επιδεικτικές κηδείες.

Πως η Βενεζουέλα έχασε την κυριαρχία της; – Όπως την χάνουμε και εμείς!

ΗΒενεζουέλα αυτή τη στιγμή είναι ένα βήμα πριν το απόλυτο χάος. Μια χώρα πλουτοπαραγωγική και όμως η φτώχεια, η πείνα και η εγκληματικότητα έχει δημιουργήσει μια πρωτόγνωρη ανθρωπιστική κρίση

Η «κομμουνιστική» Βενεζουέλα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ενώ η κοινωνία βιώνει το απόλυτο χάος. 

Άγριο ξύλο στους δρόμους των πόλεων, λεηλασίες επιχειρήσεων και σπιτιών. Ένα βήμα πριν από την αναρχία είναι η Βενεζουέλα μετά τις νέες περικοπές που ανακοίνωσε ο πρόεδρος Μαδούρο. Από την αγορά λείπουν βασικά αγαθά και οι πολίτες δίνουν μάχες σώμα με σώμα για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία.

Η ιστορία της Βενεζουέλα μακρά και πικραμένη. Και σε πολλά “όμοια” με τη δική μας τη νεότερη:

Το 1498–1499 ο Χριστόφορος Κολόμβος και ο Αλόνσο ντε Οχέδα φτάνουν στη Βενεζουέλα, που κατοικείται από ιθαγενείς ινδιάνους. Το 1521 αρχίζει η ισπανική αποίκιση από τις βορειοανατολικές ακτές. Το 1749 πραγματοποιείται η πρώτη εξέγερση ενάντια στην ισπανική κυριαρχία.

Η Βενεζουέλα εκμεταλλευόμενη την εισβολή του Ναπολέοντα στην Ισπανία εξεγείρεται το 1810 και ανακηρύσσεται ανεξάρτητη το 1811, έχασε όμως μετά την μάχη με τους Ισπανούς. Ο Σιμόν Μπολίβαρ συνέχισε την μάχη, κερδίζοντας το 1819 τους φιλοβασιλικούς και δημιουργώντας την Δημοκρατία της Μεγάλης Κολομβίας (σημερινήΚολομβία, Βενεζουέλα, Ισημερινός και Παναμάς). Το 1821 κέρδισε την μάχη του Καραμπομπό, διασφαλίζοντας την “ανεξαρτησία” της Βενεζουέλας.

Όλα αλλάζουν και δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι δύο φορές.

Λένε, και είναι αλήθεια, ότι τίποτα δεν μένει ίδιο εδώ στον φυσικό κόσμο, στο Σύμπαν ολόκληρο.. .Όλα αλλάζουν και δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι δύο φορές.

Έτσι όπως κυλάει το ποτάμι, νέα στοιχεία μπαίνουν μέσα του και το αλλάζουν... όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ζωή μας, όπως συμβαίνει στον Εαυτό μας. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι ίδιος, ακόμα και αν η καθημερινότητα του είναι μια ρουτίνα και δεν προσέχει τις λεπτομέρειες που τον εξελίσσουν... Δεν προσέχει τις εκπλήξεις... 'Ισως δεν προσέχει και τις αλλαγές που συμβαίνουν μέσα του...

Γιατί εδώ στον κόσμο μας, η αλλαγή είναι συνυφασμένη με τον χρόνο και την φθορά και όχι με την αιώνια ανάπτυξη.

Είναι όμως Έργο του Θεού αυτή η αιώνια ανάπτυξη και όσο και να μην την προσέχουμε, αυτή συμβαίνει, όπως και να γίνει.. .Συμβαίνει στις λεπτομέρειες και στις εκπλήξεις... Συμβαίνει διαρκώς και αέναα μέσα στο Ουσιώδες...

Τα πάντα πεθαίνουν και γεννιούνται κάθε λεπτό, φέρνοντας το χαρμόσυνη μήνυμα της Αιωνιότητας μέσα στις καρδιές των Ανθρώπων...

ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΕΘΑΝΕ – ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ? ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΤΡΥΠΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ – ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ – ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ

Τα πάντα είναι δυνατά για τον Θεό και τους μεγάλους πιστούς Του. Στην ανάσταση του Ιησού έχουμε τη διαβεβαίωση του Δημιουργού μας ότι οι πιστοί που συνειδητοποίησαν τον Θεό, αν το επιθυμήσουν, μπορούν να βρουν όχι μόνο την αθανασία της ψυχής αλλά και του σώματος.

Ολόκληρο το δράμα της ζωής του Ιησού ήταν μια μαρτυρία της κυριαρχίας του πνεύματος του ανθρώπου πάνω στην ύλη. Ενσαρκώθηκε πρόθυμα σε ανθρώπινη μορφή, συμμετέχοντας στους σύμφυτους περιορισμούς της, για να δείξει στις δεμένες με την ύλη ψυχές τον τρόπο να υπερνικούν κάθε μορφή αυταπάτης που επιβλήθηκε σ’ αυτές από τη δύναμη του Συμπαντικού Σατανά που είναι κυρίαρχη στους συνηθισμένους ανθρώπους. Η ανάσταση του Ιησού επέδειξε την αποκορύφωση αυτής της νίκης: «Ο τελευταίος εχθρός που θα καταστραφεί είναι ο θάνατος» (Προς Κορινθίους Α’ ΙΕ:26. Βλ. επίσης τα λόγια του Αποστόλου Παύλου για τον Ιησού στην Επιστολή Προς Εβραίους Β:14-15: «Επειδή λοιπόν τα παιδιά πήραν από σάρκα και αίμα, και αυτός παρομοίως πήρε από τα ίδια, για να καταργήσει μέσω του θανάτου τον έχοντα τη δύναμη του θανάτου, δηλαδή τον διάβολο, και να ελευθερώσει εκείνους όσους λόγω του φόβου του θανάτου ήταν για πάντα στη ζωή τους υποκείμενοι εις την δουλεία».)

Ανάσταση σημαίνει «να εγερθεί κάποιος ξανά». Τι εγείρεται ξανά – και πώς? Αν και η αποκατάσταση της ζωής σ’ ένα νεκρό σώμα, όπως έκανε ο Ιησούς στον Λάζαρο, είναι πράγματι μια μορφή ανάστασης, αυτό που απέδειξε ο Ιησούς μετά τη σταύρωσή του ήταν κάτι πολύ ανώτερο. Ήταν η ανάσταση της ψυχής σε ενότητα με το Πνεύμα – η ανάβαση της ψυχής από τον απατηλό εγκλεισμό στη σωματική συνειδητότητα στην έμφυτη αθανασία της και την αιώνια ελευθερία της. Ο Λάζαρος και οι άλλοι των οποίων τα σώματα ανέστησε από τους νεκρούς ο Ιησούς κέρδισαν μια καινούργια ζωή, μια νέα ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη. Η ανάσταση του Ιησού όμως ύψωσε τη συνειδητότητά του πέρα απ’ όλες τις σχετικότητες της δονητικής δημιουργίας και συγχώνευσε τον Εαυτό του με τον υπερβατικό Πατέρα, το Απόλυτο Πνεύμα.

Αφού ο Ιησούς έφτασε στην ενότητα με το Απόλυτο, εμπότισε τη διευρυμένη στο Πνεύμα ψυχή του πίσω στο σταυρωμένο σώμα του, καθιστώντας το αθάνατο, και έτσι επέστρεψε στους μαθητές του που τον στερήθηκαν σε υλική μορφή. Ο Ιησούς κατόρθωσε αυτή την ανάληψη (που σημαίνει ανάβαση στο Πνεύμα) μέσω συγκεκριμένων βημάτων μετά τη σταύρωσή του. Στη Μαρία τη Μαγδαληνή, η οποία ήταν η πρώτη από τους μαθητές που τον είδε το πρωί του Πάσχα, είπε: «Μη με αγγίζεις, διότι δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου. Αλλά πήγαινε προς τους αδελφούς μου, και πες προς αυτούς ότι ανεβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεό μου και Θεό σας».
Γιατί είπε στη Μαρία να μην τον αγγίξει? Τι εννοούσε λέγοντας: «δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου»? Εδώ υπάρχει βαθύ νόημα. Ο Ιησούς είχε προφητεύσει ότι θα εγείρονταν και πάλι μετά «τρεις μέρες» ή «την τρίτη μέρα» μετά τη σταύρωσή του: «“Καταστρέψτε τον ναό τούτον, και σε τρεις ημερών θα εγείρω αυτόν” […] Εκείνος όμως έλεγε για τον ναό του σώματος αυτού» (κατά Ιωάννη Β:19-21. Επίσης έκανε πολυάριθμες παρόμοιες προφητείες στα άλλα τρία Ευαγγέλια. «Τρεις ημέρες» σημαίνει σε τρεις περιόδους).

Ο ΦΟΒΟΣ ΕΞΑΝΤΛΕΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι μια αποθήκη γεμάτη με ενέργεια της ζωής. 

Αυτή η ενέργεια εφαρμόζεται συνεχώς για τις κινήσεις των μυώνων, για τη λειτουργία της καρδιάς, των πνευμόνων και του διαφράγματος, για το μεταβολισμό των κυττάρων και τον καθαρισμό του αίματος, και για να εκτελέσει την εργασία ολόκληρου του κιναισθητικού συστήματος (των νεύρων). 

Εκτός από αυτά, απαιτείται μια τεράστια ποσότητα ενέργειας της ζωής για όλες τις διαδικασίες σκέψης, συναισθήματος και θέλησης.

Ο φόβος εξαντλεί την ενέργεια της ζωής. 

Είναι ένας από τους χειρότερους εχθρούς της ισχύος της δύναμης της θέλησης.

 Ο φόβος προκαλεί πίεση στην ενέργεια της ζωής, που κανονικά ρέει σταθερά μέσω των νεύρων και την αναγκάζει να αποσυρθεί, καθιστώντας τα ίδια τα νεύρα σχεδόν παράλυτα. 

Η ζωτικότητα ολόκληρου του σώματος μειώνεται. 

Μυστικά μαγειρικής για πιο μαλακό κρέας!

Ο βασικότερος λόγος που συχνά δεν πετυχαίνουν τα φαγητά με κρέας, είναι επειδή σκληραίνει στο μαγείρεμα και έτσι χάνει όλη τη νοστιμιά του. Φυσικά, υπάρχουν κομμάτια κρέατος που από την φύση τους είναι πιο σκληρά και άλλα, συνήθως αυτά που έχουν περισσότερο λίπος, τα οποία μαλακώνουν πιο εύκολα με το μαγείρεμα. Υπάρχουν, όμως, μυστικά για να μαλακώνει κάθε φορά το μοσχαράκι ή το χοιρινό σας και να σας ικανοποιεί τόσο σε γεύση όσο και σε εμφάνιση.

Υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε, πριν, κατά την διάρκεια και μετά το μαγείρεμα, για να γίνει μαλακό το κρέας, ανάλογα με τον χρόνο σας και τον τρόπο που σκοπεύετε να το μαγειρέψετε:

Πώς να διώξω τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια;

Οι μαύροι κύκλοι οφείλονται στην επίσχεση της ροής του φλεβικού αίματος.

Οι περισσότεροι στην προσπάθεια τους να εξαφανίσουν του μαύρους κύκλους καταφεύγουν σε διάφορα προϊόντα  αισθητικής ή ακόμα και σε χειρουργικές επεμβάσεις. Εντούτοις, η λύση πολλές φορές είναι πιο απλή και βρίσκεται στο πιάτο μας!!!

Η απομάκρυνση από το μεσογειακό τρόπο διατροφής, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της κατανάλωσης λιπαρών και αλμυρών τροφίμων. Τα τρόφιμα αυτά δυστυχώς είναι πλούσια σε νάτριο, του οποίου όταν αυξάνεται η συγκέντρωση στον οργανισμό, οδηγεί σε κατακράτηση υγρών. Μέρος της πλεονάζουσας ποσότητας υγρών συγκεντρώνεται στα κάτω βλέφαρα, με άμεσο αποτέλεσμα το πρήξιμο που δημιουργείται, να δίνει την εντύπωση σκιών κάτω από τα μάτια. Επιπλέον σε καταστάσεις έλλειψης σιδήρου, όπως στην περίπτωση της αναιμίας ή κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας ή σε άλλες παθολογικές καταστάσεις (αιμορροΐδες, πρωκτικός πολύποδας, έλκος, καρκίνος στομάχου, καρκίνος παχέως εντέρου), μειώνεται η οξυγόνωση και των κυττάρων της επιδερμίδας γύρω από τα μάτια με άμεση εκδήλωση μαύρων κύκλων κάτω από τα μάτια.

Τροφές & συνήθειες που μειώνουν τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια:

Το έθιμο του Επιταφίου και ο θρήνος για τον Ιησού και το έθιμο των Αδώνιδων κήπων του Κοπετού και θρήνου του Αδώνιδος

 

 Απουλιανό αγγείο από τερακότα 4ος αιώνας π.Χ. που αποτυπώνει αφηγηματικά την εορτή των αδωνίων και συγκεκριμένα την πρόθεση του σώματος του Αδώνιδος ...

Ελληνική Προϊστορία

 

ά τον οποίο οι γυναίκες τον θρηνούν μαυροφορεμένες

  Η μνήμη του θανάτου του Αδώνιδος έφερνε θρήνο και κοπετό δηλαδή είναι το μέγα θρήνο μετά δαρμών του στήθους, δια τον χαμό του πεθαμένου θεούι. Χαρακτηριστικό είναι το κομμάτι του θρήνου της Αφροδίτης εις την ωδή «επιτάφιος Αδώνιδος» του ποιητού Βίωνος του Σμυρναίου, ο οποίος ήτο βουκολικός ποιητής.

  Εκτός του Βίωνος του Σμυρναίου περιγραφή έχουμε και από την Σαπφώ, η οποία σε κάποιο ποίημά της γράφει : Κατθαναίσκει, Κυθέρη, άβρος Άδωνις τι κε θείμεν ; Καττύπτεσθαι, κόραι και κατερείκεσθε χιτώνας.

Δηλαδή : Πεθαίνει ο όμορφος Άδωνις, Κυθέρεια τι να κάνουμε ; κορίτσια στηθοδέρνεστε και σχίστε και τα ρούχα σας.

[.......... – Τα ...... μυστήρια – Γ. Σιέττος](*1)

(*1)

«Κήπους Αδώνιδος».

  Οι «κήποι» μετά το πέρας των δρώμενων ετοποθετούντο εις τις στέγες των σπιτιών, όπου αναπτύσσοντο γοργά με την βοήθεια του ηλιακού φωτός. Τα φυτά αυτά γρήγορα μαραίνοντο, αλλά και γρήγορα άνθιζαν ξανά, για να συμβολίζουν, την πρόωρα μαραμένη νεότητα του Αδώνιδος.  

  Τον καλούσαν με άσματα να ενδώσει εις τις ευχές των θνητών. Την κηδεία του Αδώνιδος την έκαμαν με μεγάλη πομπή εις την Αθήνα και την Αλεξάνδρεια, όπως μας αναφέρει ο Πλούταρχος.  

  Καθ' όλη την διάρκεια της πομπής έψαλλαν πένθιμους ύμνους τα λεγόμενα «Αδωνίδια» με συνοδεία της γίγγρας, ένα είδος αυλού. 

Το πανάρχαιο ελληνικό έθιμο της Σταυρώσεως & οι προ Χριστού σταυρώσεις

 

Ο Βακχικός Ορφεύς  επί του Σταυρού                  Ο Ιησούς  επί του Σταυρού

      μετά 7 αστέρων και μίας ημισελήνου άνωθεν της κεφαλής του αρχαία

      ελληνικά σύμβολα [πίνακες του Ομήρου Ερμείδη]

Ελληνική προϊστορία  

Το έθιμο της σταυρώσεως

  Εις το μνημειώδες έργον του Τακτικού καθηγητού της Ιστορίας των θρησκευμάτων της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Λεωνίδου Ιω. Φιλιππίδου:

 «Η Ιστορία της εποχής της Καινής Διαθήκης εξ απόψεως παγκοσμίου και πανθρησκειακής» έχει  καταχωρηθεί σε 82 σελίδες ένα πολύ σπουδαίο θέμα, αυτό της ποινής της σταυρώσεως του Ιησού !   Ο Καθηγητής αποδεικνύει με περίτρανο τρόπον ότι η ποινή της σταυρώσεως δεν ήτο μόνο ρωμαϊκό έθιμο αλλά καθαρώς ένα πανάρχαιο έθιμο ελληνικό !   Από την εποχή του Ομήρου «σταυροί καλούντο οι ξύλινοι πάσσαλοι, οι οποίοι τοποθετούμενοι εις το έδαφος, χρησιμεύουν εις την περίφραξη [σταυρώσεως, σταύρωμα] χώρου, όπως είναι των οικιών, στρατοπέδων, κτημάτων, κήπων, στάβλων ή και ναυστάθμων».   Ο Σουΐδας εις το Λεξικό του εις την λέξη «σταυρός» αναφέρει : «τα ορθά πεπηγότα ξύλα».   Ο Ησύχιος εις την λέξη «σταυρός» γράφει «οι καταπεπηγότες σκόλοπες χάρακες και πάντα τα εστώτα ξύλα από του εστάναι».

  Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί ότι κάποια στιγμή φέρονται κομιζόμενοι σταυροί «εξ ούρεος, το όνομα έστι ΄Ορβηλος». Εξ αυτού του χωρίου συνάγεται ότι οι σταυροί ή πάσσαλοι με την ανωτέρω έννοια και με την λεχθείσα χρήση ήσαν κλάδοι ή και κορμοί δένδρων.   Εις τον Θουκυδίδη διαβάζουμε: «Ο δε Ισοκράτης… ετείχιζε τοιώδε τω τρόπω [το ιερόν του Απόλλωνος] τάφρον μεν κύκλω περί το ιερόν και των νεών έσκαπτον, εκ δε του ορύγματος ανέβαλλον αντί τείχους τον χουν και σταυρούς παρακαταπηγνύντες…»

  Παρόμοια χωρία από την αρχαία ελληνική γραμματεία υπάρχουν πλείστα.   Κοντολογίς, επειδή οι έννοιες «σταυρός δένδρο» εμφανίζονται εις την ανθρωπότητα ως ένα είδος μαρτυρίου, δεδομένου ότι σκοπός ήτο να συνδυάζει όσο το δυνατόν σφοδρότερους πόνους με τον όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εξευτελισμό, ο κορμός του δένδρου είναι το αρχαιότατο σχήμα του σταυρού ως θανατικού οργάνου. Υπ’ αυτήν την έννοια ως σταύρωση πρέπει να εκλάβουμε το μαρτύριο του Προμηθέως ή της Ανδρομέδος.   Ο Δαρείος, μετά την κατάκτηση της Βαβυλώνος, «των ανδρών τις κορυφαίους μάλιστα εις τρισχιλίους ανεσκολόπισε» όπως μας αναφέρει ο Ηρόδοτος [3, 159]. Στοιχεία δηλαδή που ίσως να είχαν δανειστεί από τους Έλληνες.

Το να ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ και το να ΕΙΣΑΙ ΕΞΥΠΝΟΣ είναι δύο διαφορετικά πράγματα...Καλύτερα να είσαι έξυπνος!

Ακόμα μαθαίνω ότι υπάρχουν φορές που η ειρήνη είναι πιο σημαντική από τη δικαιοσύνη ή από το να έχω «δίκιο».

Όταν τσακώνεσαι με κάποιον που αγαπάς, μπορεί να φαίνεται ότι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να αποδείξεις είναι δεν είχες άδικο. Ξέρω ότι έτσι είναι για μένα όταν τσακώνομαι με τον αδελφό μου, τις αδελφές, ή τον σύζυγο μου. Σε περιπτώσεις όπως αυτή, πρέπει να θυμάμαι ότι η σχέση μου μαζί τους έχει προτεραιότητα έναντι της περηφάνιας μου.

Θέλω να ζητήσω ταπεινά συγγνώμη για την πλευρά μου στον τσακωμό, δεν έχει σημασία πόσο μικρός ή μεγάλος, χωρίς προσδοκίες από αυτούς προσφέρουν τη δική τους συγγνώμη. Είμαι υπεύθυνη μόνο για το δικό μου κομμάτι στο να κρατήσω τη σχέση μας καλή.

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ

Αυτό είναι ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο που έχω συγγράψει με τον John Gray: «Conscious Men» ( = Συνειδητοί Άνθρωποι).

Ο John : Θυμάμαι μια φορά στα επτά χρόνια του γάμου μου. Αφού κάναμε έρωτα με την Bonnie, της είπα, «Αυτό ήταν φανταστικό. Ήταν τόσο καλό όσο ήταν στην αρχή».

«Ω, νόμιζα ότι ήταν πολύ καλύτερο», απάντησε εκείνη.

«Αλήθεια; Πώς έτσι;» ρώτησα.

«Στην αρχή κάναμε καταπληκτικό σεξ», είπε, «αλλά δεν γνωρίζαμε πραγματικά ο ένας τον άλλο τότε. Τώρα έχεις δει το καλύτερο από μένα, και έχεις δει το χειρότερο από μένα, και ακόμα με λατρεύεις». Όταν το είπε αυτό σταμάτησα για να σκεφτώ. Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Ήταν μια στιγμή που έγινα πιο συνειδητός ως άνθρωπος. Η αγάπη που είχαμε χτίσει μέσα σε επτά χρόνια έκανε το σεξ πολύ πιο ικανοποιητικό.

Το να αγαπάς βαθιά είναι να βιώνεις όλα όσα ένα πρόσωπο είναι. Να μην φαντασιώνεσαι ότι είναι τέλεια, αλλά να εξελίσσεσαι και να αγαπάς κάποιαν που δεν είναι τέλεια, απλά επειδή έχετε πάρει την απόφαση να αγαπιέστε περισσότερο κάθε μέρα.

Οι γιορτές είναι οικογενειακή υπόθεση

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ, κάθε φορά που ακούω «γιορτές», σκέφτομαι το ίδιο πράγμα. Είτε Χριστούγεννα, είτε Πάσχα, είτε οτιδήποτε, η εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ίδια. Μια οικογένεια, με όλα τα μέλη της χαρούμενα και χαμογελαστά, σε ένα τραπέζι με πολύ φαγητό και κρασί ή μπίρες (φυσικά με χυμούληδες ή αναψυκτικά για τα μικρότερα μέλη). Αυτή είναι η εικόνα που έχω συνδέσει με τις γιορτές από παιδί. Και θέλω πολύ να τη διατηρήσω.

Όταν λέω μια οικογένεια με όλα τα μέλη της, δεν εννοώ βεβαίως τα ξαδέρφια με τα οποία δεν έχεις καμία επαφή ποτέ και πουθενά αλλά ούτε και θέλεις ούτε, σαφώς, τις θείες ή θείους που δεν αντέχεις να ακούς ούτε το όνομα τους! Μη φρικάρεις! Μιλάω για την ουσιαστική οικογένεια. Αυτήν που αντέχει το βάρος της λέξης αυτής και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Τους ανθρώπους που όντως μετράνε στη ζωή σου και έχουν ουσιαστική αξία για εσένα και εσύ για αυτούς. Τα άτομα που ανυπομονείς να δεις. Αυτούς για τους οποίους πηγαίνεις κάθε φορά στο γιορτινό τραπέζι με χαρά μικρού παιδιού. Που μεγάλωσες μαζί τους και που έχεις συνδυάσει με γιορτές και που γουστάρεις για αυτό. Γιατί αυτό δεν έχει αλλάξει, όσο και αν έχεις μεγαλώσει.

Είναι ωραίο να βλέπεις μια οικογένεια ενωμένη να περνάει καλά. Να θέλουν όλοι να είναι εκεί τη συγκεκριμένη στιγμή και πουθενά αλλού. Ό,τι ηλικία και αν έχουν, ό,τι και αν έχει γίνει τις άλλες μέρες. Να τα ξεχνάνε όλα για την περίοδο των γιορτών. Ό,τι και αν έχει συμβεί, στη δουλειά, στη σχέση ή οπουδήποτε στην καθημερινότητα τους, να τα ξεχνάνε και να κάθονται σε ένα τραπέζι μαζεμένοι. Να γεμίζει το σπίτι με φωνές, γέλια και φοβερές μυρωδιές. Να ξέρεις βαθιά μέσα σου ότι θα υπάρχει για όλους λίγο - ή και πολύ - από το αγαπημένο τους γλυκό ή φαγητό. Γιατί όλοι τους σκέφτονται όλους και φροντίζουν να υπάρχει αυτό το κάτι αγαπημένο του καθένα.

Τα παιδιά που μεγάλωσαν με στερήσεις έμαθαν να εκτιμούν

Δώρα, κουτιά με όμορφο περιτύλιγμα, χάρτινες σακούλες κι άλλα δώρα κι άλλα κουτιά. Κι όλα αυτά, να παίρνουν θέση κάτω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο που ασφυκτιά και σχεδόν δε φαίνεται απ' αυτό το χάρτινο πανδαιμόνιο.

Φυσικά, έχω κι άλλα πράγματα να θυμάμαι από τα περασμένα Χριστούγεννα, μα ομολογώ πως το μυαλό μου έχει κολλήσει εκεί. Στα αμέτρητα δώρα που πήρε φέτος η ανιψιά μου. Δώρα από τον Άγιο Βασίλη, δώρα από τον μπαμπά και τη μαμά, δώρα από τους παππούδες, δώρα από τους θείους. Δώρα, δώρα, δώρα…

Κι αυτό που αναρωτιέμαι συνεχώς, είναι τι κερδίζει ένα παιδί από όλο αυτό. Ποιος ο λόγος που τους χαρίζουμε ένα σωρό άχρηστα αντικείμενα; Παιχνίδια που πολύ πιθανόν να παίξουν μία μόνο φορά, είτε επειδή θα γίνουν χίλια κομμάτια σε λίγες μόνο μέρες είτε επειδή θα τα βαρεθούν μόλις πάρουν στα χέρια τους το επόμενο. Δεν ξέρω πραγματικά τι τους προσφέρουν, μα αυτό που ξέρω και μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως δεν τα χρειάζονται όλα αυτά.

Υπάρχουν παιδιά τα οποία μεγαλώνουν με χίλιες δυο στερήσεις και πιστέψτε με, αυτά τα παιδιά μαθαίνουν να εκτιμούν αυτά τα λίγα που έχουν. Και για να μην παρεξηγηθώ, όταν μιλάω για στερήσεις, αναφέρομαι απλά και μόνο σε υλικά αγαθά.

Σε όλα αυτά τα άχρηστα αντικείμενα, τα οποία τα περιτριγυρίζουν καθημερινά. Υλικά αγαθά που τους προσφέρουμε απλόχερα, πριν ακόμη μας τα ζητήσουν, είτε από τύψεις για την πολύωρη απουσία μας είτε για να τα επιβραβεύσουμε για μια επιτυχία τους.

Ζωή χωρίς τοτέμ - Κορνήλιος Καστοριάδης

Θα υπάρξει κάποτε μια ανθρωπότητα που δεν θα έχει ανάγκη από τοτέμ; Αυτό είναι το θέμα. Τα τοτέμ πήραν διάφορες μορφές. Δεν έχει μεγάλη σημασία η ιστορική ακρίβεια του τοτέμ. Από αυτή την άποψη, ο Ιεχωβάς αποτελεί και αυτός ένα είδος τοτέμ. Ο Φρόιντ εν μέρει προσπαθεί να απαλύνει το ζήτημα, γιατί θεωρεί πως ο εβραϊκός είναι από τους πιο απρόσωπους νόμους. Κατά τη γνώμη μου, μία από τις ελλείψεις της ψυχαναλυτικής αντίληψης πάνω σε αυτό το ζήτημα -που συνδέεται με το ζήτημα των ανολοκλήρωτων ή των μη περατών αναλύσεων- είναι ότι ασχολούμαστε αποκλειστικά με τη λιβιδινική πλευρά του ζητήματος,

δηλαδή τον φόβο του να αποδοκιμαστούμε ή να μην αγαπηθούμε («αν το κάνεις αυτό, ο Θεός δεν θα σ’ αγαπάει πια») από ένα πρόσωπο υποκατάστατο του πατέρα ή της μητέρας (πολύ συχνά της μητέρας) και δεν βλέπουμε την άλλη πλευρά. άλλη πλευρά είναι ο θάνατος και η θνητότητα. Ο Φρόιντ, στο «Μέλλον μιας αυταπάτης», συνδέει τις ρίζες της θρησκείας με το συναίσθημα της αδυναμίας μπροστά στον απέραντο κόσμο. Η επιστήμη αντικαθίσταται από την ψυχολογία, αφού ανθρωποποιούμε τη μοίρα, τις δυνάμεις της φύσης κ.λπ.:

Ο Θεός με αγαπάει ή δεν με αγαπάει, θα φέρομαι έτσι ώστε να με αγαπάει -σαν να ήταν γυναίκα, άνδρας, εραστής ή ερωμένη. Είναι η απάντηση στο σπουδαιότερο αίνιγμα, το αίνιγμα του θανάτου.

Χαμένοι στις λεπτομέρειες των πραγμάτων...

Χαμένοι στις λεπτομέρειες των πραγμάτων, τις υπεραναλύουμε τόσο συχνά και τόσο συστηματικά, που είναι αναπόφευκτο να ξεχνάμε στην πορεία ποιο είναι το πρόβλημα..ή τέλος πάντων, να χάνουμε το νόημα και να μειώνεται η πιθανότητα να βρεθούμε κατά πρόσωπο με την πραγματική αλήθεια. Ίσως γιατί, αναλωνόμαστε στο να ανακαλύπτουμε την αλήθεια του άλλου. Εγώ τη δική σου κι εσύ τη δική μου. Κι όμως..η μόνη αλήθεια που υπάρχει είναι η αυτο-αλήθεια.

Αυτή καθορίζει εμένα, άρα και τη σχέση μου μαζί σου. Και η δική σου αυτο-αλήθεια, το αντίστροφο.Καθορίζει εσένα και κατ'επέκταση, τη σχέση σου μαζί μου.Γιατί νοιώθουμε την ανάγκη να διορθώσουμε ο ένας τον άλλον? Γιατί δε νοιώθουν οι άνθρωποι την ανάγκη να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον στο ταξίδι του, της προσωπικής αποκάλυψης, της προσωπικής ολοκλήρωσης? Άπειρα τα παραδείγματα στην ιστορία των ανθρώπων και των συντροφικών σχέσεων, από ανθρώπους που αναλώθηκαν στο να δημιουργήσουν συνθήκες παραδείσου. Να κάνουν έτσι τον άλλον, ώστε να είναι οι ίδιοι ψευδαισθητικά ήσυχοι, ότι ο άλλος πληρεί πια τις προϋποθέσεις για να του παράσχει μια ζωή όπως τη φανταζόταν. 

Από την Αυτογνωσία στην ... Ανάσταση

3004

Η επικοινωνία ανάμεσα στον ψυχοθεραπευτή και τον θεραπευόμενο είναι το μέσο, το εργαλείο για να χτιστεί σταδιακά, να δομηθεί η «καρδιά» της ψυχοθεραπείας, η θεραπευτική σχέση. Η θεραπευτική σχέση είναι ο πυρήνας, ο χώρος της συνειδητής κι ασυνείδητης ανταλλαγής πληροφοριών (σκέψεων, συναισθημάτων, προβολών, αντιστάσεων, αυτό-αποκαλύψεων) από συμμετέχοντες που επιθυμούν από άτομα να γίνουν πρόσωπα.

Από αιτούμενους  εταίρους, που αυτό-προσκαλούνται να αναγνωρίσει ο καθένας τον εαυτό του, χρησιμοποιώντας τον άλλον σαν καθρέφτη.

Σκιές και φώς αλληλοπεριχωρούνται στην επικοινωνία των προς-ώπων (προς-ωπάς) (=προσωπική επικοινωνία).

Η ίδια η σχέση γίνεται μαζί εργαλείο και πλαίσιο, μέσα στο οποίο και δια του οποίου αξιοποιείται, πραγματώνεται το έργο κι εργαλείο της επικοινωνίας, και διανθίζει, πολλαπλασιάζεται, επεκτείνεται χωρίς ορατό όριο. Ο στόχος, η αυτογνωσία. Η γνώση, η ανακάλυψη, η αποκάλυψη του εαυτού, του γνωστού-άγνωστου, είναι, αρχικά, μόνο ένας εγωϊκός στόχος. Το εγώ θέλει να αυτοπροσδιοριστεί. Να περιχαρακωθεί γνωστικά και βιωματικά στα όριά του.

Προτού αυτο-πραγματωθώ, έχω την ανάγκη να μάθω ποιος ήμουν, ποιος γίνομαι, και ποιος θέλω θα γίνω.

Η ζωή –για πολλούς από μας- μοιάζει ασφυκτικά περιορισμένη και περιοριστική, πριν εγώ αυτο-προσδιοριστώ σε σχέση με σένα, πριν ψηλαφίσουμε το «εμείς» στην σχέση μας με τους «άλλους».

Σ’ αυτό το πλαίσιο, της εγωικής πρόθεσης και κίνησης προς την ελευθερία από την αγνωσία, ο «άλλος» χρησιμεύει πάντα ως μέσο. Το εγώ ζητάει απαιτητικά να γίνει κατανοητό, συμπαθές, ευτυχισμένο, θέλει επίμονα να αποβάλλει τις «αρνητικές» σκέψεις και συναισθήματά του, να εμπεριεχθεί, να αγαπηθεί, χωρίς όρους, από τους άλλους. Ζητάει απαιτητικά την πληρότητα ως αποτέλεσμα «συνταγών» που χορηγούνται ανέξοδα, στην καλύτερη περίπτωση, βλέπει τον εαυτό του ως αντικείμενο, υποδοχέα αγάπης. Μέσα στην συνεχή ανάγκη του για αυτό-περιχαράκωση είναι αδύνατον να δει την ευτυχία ως εκούσια ενδοτικότητα κι ηθελημένη αυτό-απώλεια. Ψάχνει απεγνωσμένα την «κορυφή». Ακόμα δεν ξέρει πως εκεί μόνο μόνος μπορεί να υπάρξεις, και ασύνδετος.

Σύκο και κολοκύθα για δέρμα λαμπερό, ενυδατωμένο και νεανικό!

Το σύκο και το κολοκύθι είναι ένας πολύ καλός συνδυασμός για το πρόσωπό. Λόγω της θρεπτικής αξίας των σύκων και της κολοκύθας, αυτή η μάσκα λειτουργεί τέλεια για το δέρμα!
Αυτός ο συνδυασμός είναι πλούσιος σε βιταμίνες, αντιοξειδωτικές ιδιότητες, απολεπίζει, τρέφει και ενυδατώνει το δέρμα. Δίνει στο δέρμα, λάμψη, φρεσκάδα ενώ εμποδίζει την πρόωρη γήρανση του.

Τρόπος παρασκευής:

Επιθανάτιες εμπειρίες και Κοσμική Συνείδηση

Του Φοίβου Καλφόπουλου | ©TherapyWave.eu

Οι επιθανάτιες εμπειρίες βιώνονται από ανθρώπους που τις περισσότερε φορές έχουν αγγίξει τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως πνευματικές ή και μυστικιστικές  εμπειρίες, καθώς κατά τη διάρκειά τους το άτομο έρχεται σε επαφή με μια σειρά καταστάσεων που υπερβαίνει κατά πολύ τη γνωστή υλική πραγματικότητα που ζούμε.

 «Κάθε άτομο του σώματος έρχεται ταυτόχρονα σε επαφή με κάθε άτομο του Σύμπαντος» Ananda Maitreja Thero

Το πλήθος των επιθανάτιων εμπειριών (Near Death Experiences), καθώς και οι ομοιότητες που παρουσιάζουν μεταξύ τους, μας δίνει τη δυνατότητα να τις ταξινομήσουμε σε μία ενιαία κατηγορία. Το γεγονός  ότι διέπονται από ένα κοινό μοτίβο συμπτωμάτων, τονίζει τη σπουδαιότητα του θέματος και αναδεικνύει στον υποψιασμένο ερευνητή πως ίσως υπάρχουν ανεξήγητοι μηχανισμοί που κρύβονται πίσω από τη πυροδότηση αυτών των  εμπειριών.

Πολλοί από εσάς ίσως είστε εξοικειωμένοι με τα συμπτώματα των επιθανάτιων εμπειριών, καθώς έχουν προβληθεί σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες. Η ζωή του πρωταγωνιστή βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, ένα έντονο ζωντανό φως εμφανίζεται, όλες του οι μνήμες περνούν ξαφνικά μπροστά από τα μάτια του, ενώ ο χρόνος αρχίζει και κυλάει υπερβολικά αργά. Συναισθήματα αγαλλίασης, ψυχικής  ολοκλήρωσης και ειρήνης τον πλημμυρίζουν καθώς διαβαίνει ένα τούνελ και πλησιάζει στο καθαρτικό Φως.

Στις αρχαίες παραδόσεις

Όλα αυτά, λοιπόν, δεν έχουν βγει από τα μυαλά των σεναριογράφων, αλλά βασίζονται σε χιλιάδες καταγεγραμμένες εμπειρίες ανθρώπων, ανεξαρτήτου φυλής και θρησκευτικών πεποιθήσεων. Επίσης τα περισσότερα ανατολικά θρησκευτικά συστήματα περιγράφουν παρόμοιες καταστάσεις κατά το θάνατο  του ανθρώπου και την έξοδο της ψυχής για τη συνέχεια στα επόμενα στάδια ύπαρξης. Η Θιβετιανή αλλά και η Αιγυπτιακή βίβλος των νεκρών δίνουν αναλυτική περιγραφή στα στάδια που ακολουθούν μετά το θάνατο, στάδια τα οποία μοιάζουν εκπληκτικά με τα συμπτώματα που έχουν περιγραφεί από όσους βιώνουν NDE. Μετά την επιθανάτια εμπειρία , οι άνθρωποι βιώνουν μία αποστροφή για τα υλικά θέματα, ο εγωισμός τους αρχίζει και εξασθενεί, αισθάνονται μεγαλύτερη αποδοχή για αυτό που είναι και περισσότερο ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους  τους. Επίσης έχει παρατηρηθεί ότι παρουσιάζουν μεγαλύτερη κλίση προς την πνευματική ζωή.

Αναμφισβήτητα, όμως, πρόκειται για από τα θέματα που αντιτίθενται στην πλέον ισχυρή δύναμη που βρίσκεται μέσα μας και κυριαρχεί στο μηχανιστικό σύμπαν δισεκατομμυρίων ανθρώπων εδώ και αρκετούς αιώνες: Και αυτή δεν είναι άλλη από την λογική.  Είναι δύσκολο να δεχτεί κανείς απόψεις και γεγονότα που θέτουν υπό αμφισβήτηση τη λογική και προκαλούν σεισμικές δονήσεις στα θεμέλια όλων όσων έχει κτίσει ο άνθρωπος μέσα στο μυαλό του. Αν από την άλλη αποδεχτεί κανείς την ύπαρξη τέτοιων φαινομένων, ανοίγονται μπροστά του κόσμοι καινούριοι, αχαρτογράφητοι, κόσμοι ανεξάντλητων πιθανοτήτων.

Δημιουργήστε κρίσεις, αλλά με τον τρόπο της σοφίας

Στις οικογένειές σας θα πρέπει να δημιουργείτε κρίσεις με τα παιδιά σας. Μπορείτε να τους πείτε να καθαρίσουν όλο το σπίτι. 

Επειδή δεν το κάνετε αυτό, τα παιδιά σάς καβαλούν, πάνω στο κεφάλι σας, και είστε οι σκλάβοι των παιδιών. 

Αν δεν δημιουργήσετε αυτές τις κρίσεις, τότε η Φύση τις δημιουργεί για εσάς.

 Αν δεν πειθαρχήσετε τον εαυτό σας, η Φύση θα σας αναγκάσει να πειθαρχήσετε. 

Αλλά αν το κάνει η Φύση, θα πληγωθείτε. 

Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ’ αυτό το κόσμο… Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γης…

Επειδή κατάφερες να κρύβεσαι καλά μες την σκιά σου,νόμισες οτι ξέφυγες από το βλέμμα μας?
Επειδή έβαλες φτερά αγγέλων στις αμαρτίες σου,
νόμισες πως κέρδισες την σωτηρία της ψυχής σου?
Αλήθεια, δεν φοβάσαι εμας τα κωλοπαιδα, τους χάκερς, μήπως κάποια στιγμή σπάσουμε τους κωδικούς της υποκρισίας σου?

Δε σου κράτησα ποτέ κακία. Παράπονο μόνο...

Να ήξερες πόσες νύχτες προσπαθούσα με τη σκέψη μου να επικοινωνήσω μαζί σου...

Να σου στείλω ένα μήνυμα... 
Κι εσύ δεν άκουγες...

Ξέρεις, ο πονεμένος αποζητά τον ίσκιο ενός ανθρώπου,

για να καθήσει από κάτω, να κουρνιάσει και να κλάψει με την ησυχία του.

Ο πόνος θέλει μια σκέψη.

Ένα καταφύγιο για να καταλαγιάσει. Όταν δεν υπάρχει τίποτα γίνεται πιο σκληρός.

Πιο κοφτερός. Σε παίρνει το κατόπι κι όπου σε βρει σε μαχαιρώνει,

ώσπου να σε ρημάξει...

Μόνο οι πολύ δυνατοί, οι πολύ οχυρωμένοι τα βγάζουν πέρα. 

Κι εγώ δεν ήμουν ποτέ τόσο δυνατή.

Και καθόλου οχυρωμένη.

Εσύ ήσουν πάντα ένας καλός καραβοκύρης.

Είχες πυξίδα...

Κρατούσες την ρότα σου σταθερή..

Άραξες το σκάφος σου σε απάνεμο λιμάνι..

Εγώ το δικό μου το βούλιαξα...

Ναυάγησα...

Ήρθα εδώ γιατί με πέταξαν τα κύματα...

Ταξίδευα σ' ένα άγνωστο πέλαγος κι είχα τ' αυτιά μου ανοιχτά μόνο για τις σειρήνες..

Όπου μου λεγαν πήγαινα...

...
Τι λες πως είναι η ζωή;
Ένα λουλούδι, μια δροσιά, ένα τραγούδι!
Μη με κοιτάς... θέλει βουτιά ο έρωτας...

 
"Κι αν θες να ξέρεις, δεν υπάρχουν ούτε τόσο καλοί, ούτε τόσο κακοί. Όλοι είμαστε λίγο απ' όλα. Ανάλογα με το τοπίο, αλλάζουμε μορφή. Κάπως σαν τους χαμαιλέοντες."

Υπάρχουν δύο παράγοντες ελέγχου στη ζωή

Υπάρχουν δύο παράγοντες ελέγχου στη ζωή: η συνειδητότητα και τα αντικείμενα ή οι φορείς. Όταν τα αντικείμενα ή οι φορείς μάς ελέγχουν, η ζωή μας γίνεται τελικά χαοτική. Όταν η συνειδητότητα ελέγχει τη ζωή μας, τα αντικείμενα ή τα σώματά μας βρίσκουν τη σωστή αξία τους στη ζωή και αρχίζουν να εξελίσσονται.

Όταν ταυτιζόμαστε με τα τρία σώματα μας

Πέρσης επιστήμονας και φιλόσοφος κατέγραψε το 1006 έκρηξη Σουπερνόβα

Γερμανοί εμπειρογνώμονες έχουν ανακαλύψει ένα τμήμα του επιστημονικού έργου του Πέρση λόγιου του Μεσαίωνα, Αβικέννα, το οποίο δεν είχε μέχρι τώρα εκτιμηθεί από  τους αστρονόμους.

Το έγγραφο αναφέρει παρατηρήσεις για έναν σουπερνόβα (λέξη βάσει των σύγχρονων όρων).

Αντίγραφο του κειμένου του Αβικέννα δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Arxiv.org, όπως σημειώνει  η ρωσική «Lenta.ru».

Το «Βιβλίο της Θεραπείας» είναι μια συντομογραφία για την παρατήρηση αστέρα κατά την έκρηξή του στα 1006.

Το βιβλίο γράφηκε από τον Αβικέννα στα αραβικά και είναι αφιερωμένο στη λογική, τη μεταφυσική και την επιστήμη.